«Αυτό που κάνει ο υπουργός Κέρι –ας το επαναλάβω μπροστά του– δεν είναι μια ενδιάμεση συμφωνία. Δεν είναι μία μεταβατική περίοδος πέρα από μας. Δουλεύουμε σκληρά για να πετύχουμε μια συμφωνία σε όλα τα κρίσιμα θέματα. Κανένας δεν πρόκειται να ωφεληθεί περισσότερο από την επιτυχία των προσπαθειών του υπουργού Κέρι από τους Παλαιστίνιους και κανένας δε θα χάσει περισσότερο από μία αποτυχία, από τους Παλαιστίνιους. Η αποτυχία για εμάς δεν αποτελεί ενδεχόμενο. Κάνουμε πραγματικά ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να εξασφαλίσουμε την επιτυχία του υπουργού Κέρι. Ελπίζουμε πραγματικά ότι η ισραηλινή πλευρά θα απέχει από οποιεσδήποτε πράξεις που ίσως προκαταλάβουν το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων για το μόνιμο status, δηλαδή εποικιστική δραστηριότητα και κατεδαφίσεις παλαιστινιακών σπιτιών» (Δηλώσεις του επικεφαλής της παλαιστινιακής αντιπροσωπείας στις «ειρηνευτικές» διαπραγματεύσεις, Σαέμπ Ερεκάτ, μετά τη συνάντησή του με τον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζόν Κέρι στη Ραμάλα, 4/1/14).
«Πλέξαμε το εγκώμιο στις αμερικάνικες προσπάθειες για την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή των οποίων ηγείται ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι και συμφωνήσαμε ότι οι παρού-σες διαπραγματεύσεις δίνουν μια μοναδική ευκαιρία για τον τερματισμό της σύγκρουσης μία για πάντα» (Κοινή ανακοίνωση υπουργών Εξωτερικών Βρετανίας και Ισραήλ, Χέιγκ και Λίμπερμαν, μετά τη συνάντησή τους στις 7/1/14).
Πολύ γλείψιμο για το τίποτα ή κάτι μαγειρεύεται πίσω από τις πλάτες του παλαιστινιακού λαού; Μάλλον και τα δύο, καθώς η πρόσφατη επίσκεψη (δέκατη μέσα σ’ ένα χρόνο!) του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι στην περιοχή (Ιερουσαλήμ, Ραμάλα, Ιορδανία και Σαουδική Αραβία) ολοκληρώθηκε τη βδομάδα που μας πέρασε χωρίς να μαθευτούν πολλά για το τι μαγειρεύεται. Τα δελτία Τύπου της Παλαιστινιακής Αρχής είναι αρκούντως λακωνικά, ενώ ο πρόεδρός της Μαχμούντ Αμπάς αρνείται να αποκαλύψει τις «σκέψεις» του υπερατλαντικού αφεντικού, με το οποίο συναντήθηκε για 21η φορά στις αρχές του χρόνου.
Το σίγουρο είναι ότι η εποικιστική δραστηριότητα του Ισραήλ δεν αποτελεί καν προαπαιτούμενο των διαπραγματεύσεων (το δήλωσε ξεκάθαρα ο εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε συνέντευξη Τύπου στις 2 Γενάρη), οπότε οι Σιωνιστές χτίζουν αβέρτα χωρίς να τους ενοχλεί κανείς. Μόλις έφυγε ο Κέρι από το Ισραήλ, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την τελική της έγκριση για την κατασκευή άλλων 272 διαμερισμάτων σε δύο ισραηλινούς εποικισμούς στο κέντρο της Δυτικής Οχθης!
Την ίδια στιγμή, οι Σιωνιστές συλλαμβάνουν, κάνουν επιθέσεις σε παλαιστινιακές περιοχές και γενικά ενεργούν κατά το δοκούν, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα από διπλωματικής πλευράς. Είναι τόσο καλό το κλίμα γι’ αυτούς, που ακόμα και η αμερικάνικη Wall Street Journal «ανακάλυψε» την περασμένη Τρίτη ένα νέο «απρόσμενο» σύμμαχο του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών. Πρόκειται για τον ισραηλινό ομόλογό του, το γνωστό φασίστα Λίμπερμαν, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί λύση χωρίς την ενσωμάτωση στο ισραηλινό κράτος των μεγάλων εποικισμών, με ταυτόχρονη παράδοση περιοχών με τους περισσότερους Παλαιστίνιους του Ισραήλ στο παλαιστινιακό κράτος.
Ενα κράτος που οι Σιωνιστές το θέλουν, φυσικά, υπό επιτήρηση, χωρίς δικό του στρατό και με διαλυμένη την οποιαδήποτε αντίσταση στο εσωτερικό του. Γι’ αυτό και οργανώνουν από τώρα την καταστολή, συλλαμβάνοντας ακόμα και ηγετικά στελέχη της Φατάχ (με την οποία υποτίθεται ότι διαπραγματεύονται), όπως έκαναν την περασμένη Τετάρτη, όταν έκαναν έφοδο στο σπίτι ηγετικού στελέχους της Φατάχ συλλαμβάνοντάς το. Την ίδια στιγμή, ταραχές ξεσπούσαν στη Χεβρώνα μεταξύ παλαιστίνιων μαθητών και ισραηλινού στρατού που επιχειρούσε να κατασκευάσει τείχος γύρω από σχολεία για να τα διαχωρίσει από τη λεωφόρο που περνούν οι έποικοι.
ΥΓ: Μια ακόμα πιο ξινισμένη σούπα ήταν η πρόταση δημιουργίας κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», που έκανε η Φατάχ στη Χαμάς, και η έκκληση να οριστούν διπλές εκλογές (προεδρικές και βουλευτικές) εν ευθέτω χρόνω. Εχουμε χάσει πραγματικά το λογαριασμό για το πόσες φορές έχει γίνει αυτό στο παρελθόν. Η τελευταία «επίθεση ενότητας» της Φατάχ περισσότερο «βρομάει» αναζήτηση συνενόχων ενόψει των υποχωρήσεων που είναι διατεθειμένη να κάνει για να πετύχει ο Κέρι, παρά πόθο για την ενότητα του παλαιστινιακού λαού προκειμένου ν’ αντισταθεί στη σιωνιστική βαρβαρότητα.