Η δολοφονία του παλαιστίνιου πολιτικού πρόσφυγα Omar Nayef Zayed στη Βουλγαρία αποτελεί σίγουρα ένα ακόμα κατόρθωμα της Μοσάντ. Αυτή ενεργεί σαν γνήσια μαφιόζικη ομάδα, εκτελώντας όχι μόνο αυτούς που θεωρεί «επικίνδυνους» αλλά και για παραδειγματισμό. Γιατί ο 52χρονος Zayed δεν αποτελούσε άμεσο κίνδυνο για το ισραηλινό κράτος. Εχοντας ξεφύγει από τα νύχια των σιωνιστών πριν από 26 χρόνια, ζούσε έκτοτε στη Βουλγαρία. Παντρεύτηκε Βουλγάρα και απέκτησε τρία παιδιά. Ομως οι σιωναζιστές δεν ξέχασαν ποτέ ότι ο Zayed τόλμησε να αποδράσει από το νοσοκομείο της Βηθλεέμ στις 21 Μάη του 1990, μετά από 40 μέρες απεργίας πείνας και τέσσερα χρόνια φυλάκισης με την κατηγορία της εκτέλεσης ενός ισραηλινού εποίκου. Γι’ αυτό το λόγο είχε καταδικαστεί σε ισόβια το 1986. Αν και θα έπρεπε να απελευθερωθεί το 1993 (με τις συμφωνίες του Οσλο μεταξύ Παλαιστινιακής Αρχής και Ισραήλ), οι σιωνιστές τον θεωρούσαν ακόμα «φυγά», γι’ αυτό και στα μέσα του περασμένου Δεκέμβρη ζήτησαν επίσημα από τη Βουλγαρία την έκδοσή του.
Αν ο μαφιόζικος τρόπος δολοφονίας του Zayed (τον πέταξαν από το παράθυρο) είναι η μία πλευρά του ζητήματος, η δεύτερη και πιο σημαντική είναι το μέρος που δολοφονήθηκε και η στάση της Παλαιστινιακής Αρχής (ΠΑ) και των βουλγαρικών αρχών. Ο Zayed, όταν πληροφορήθηκε ότι οι σιωνιστές τον ψάχνουν και είχαν υποβάλει αίτημα έκδοσής του στο Ισραήλ, βάσει του οποίου οι βουλγαρικές αρχές ζήτησαν την εντός 72 ωρών παράδοσή του, πήγε στην πρεσβεία της ΠΑ ζητώντας προστασία. Αυτή του δόθηκε, αλλά συνδυάστηκε με πιέσεις να παραδοθεί. Οι πιέσεις προέρχονταν από τον ίδιο τον παλαιστίνιο πρέσβη –όπως καταγγέλλει ο αδελφός του Zayed– ο οποίος τον τρομοκρατούσε με την απειλή ότι κινδυνεύει να τον δηλητηριάσουν και ότι η πρεσβεία δεν μπορεί να τον προστατεύσει! Για το λόγο αυτό, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (του οποίου ο Zayed ήταν μέλος) καθιστά υπεύθυνες τόσο την Παλαιστινιακή Αρχή όσο και τις βουλγαρικές αρχές που αποφάσισαν να τον εκδώσουν. Αποκάλυψε δε ότι ανώτατοι αξιωματούχοι των δύο αρχών είχαν συναντηθεί πρόσφατα στη Ραμάλα.
Τι ήταν αυτό που συμφώνησαν και ποιες συναντήσεις είχαν με αξιωματούχους των σιωνιστών δεν έγινε γνωστό, φυσικά. Το σίγουρο είναι ότι ο Zayed ήταν ένα αγκάθι τόσο για την ΠΑ όσο και για τις βουλγαρικές αρχές από τη στιγμή που οι σιωνιστές ζήτησαν την έκδοσή του. Επομένως, όλοι είχαν κάθε λόγο να τον ξεφορτωθούν για να αποφύγουν τα «μπλεξίματα» με τους μαφιόζους των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ.
Οι ισραηλινές αρχές δεν έκαναν κανένα σχόλιο (λένε ότι μελετούν τα δεδομένα). Αυτό που μονότονα εξακολουθούν να ισχυρίζονται όλο αυτό το διάστημα είναι ότι το «αδίκημα» του Zayed παραγράφεται μετά από 30 χρόνια, γι’ αυτό και είναι απόλυτα νόμιμοι που ζήτησαν την έκδοσή του. Οπως αποδείχτηκε, όμως, δεν άντεξαν τόση… νομιμότητα και επιδόθηκαν στο σπορ που ξέρουν να κάνουν καλύτερα. Τον δολοφόνησαν πετώντας τον από το παράθυρο μπαλκονιού της πρεσβείας, χωρίς κανείς να τους πάρει χαμπάρι. ‘Η μήπως κάποιοι έκαναν «τα στραβά μάτια»;
ΥΓ. Πριν από έξι χρόνια, με παρόμοιο μαφιόζικο τρόπο οι σιωνιστές είχαν δολοφονήσει στο Ντουμπάι τον 50χρονο Μαχμούντ Αλ Μαμπχούχ (εκ των ιδρυτών της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς, Ιζεντίν Αλ Κασάμ). Ο Μαμπχούχ στραγγαλίστηκε με μαξιλάρι, αφού υπέστη ηλεκτροσόκ, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του τη νύχτα. Οι πράκτορες της Μοσάντ αποκαλύφθηκαν τότε και οι φωτογραφίες με τα ονόματά τους έκαναν το γύρο του κόσμου μέσω διαδικτύου, καθώς δημοσιοποιήθηκαν από τα τηλεοπτικά κανάλια του Ντουμπάι. Εκτός από τους πράκτορες της Μοσάντ, στη δολοφονία εμπλέκονταν και δύο πρώην στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής στη Λωρίδα της Γάζας.