Λύση ανάγκης

Από τη στιγμή που του έδωσε το χρίσμα η Μέρκελ, δεν υπήρχε περίπτωση ο Μάνφρεντ Βέμπερ να μην πάρει το χρίσμα των ευρωπαίων συντηρητικών ως επικεφαλής του ευρωψηφοδέλτιού τους για τις εκλογές του προσεχούς Μάη. Πήρε 492 σε σύνολο 619 ψήφων (ποσοστό 79%), ενώ ο αντίπαλός του, ο πρώην πρωθυπουργός της Φινλανδίας Αλεξάντερ Στουμπ περιορίστηκε σε μόλις 127 ψήφους. Ο Βέμπερ, σε αντίθεση με τον Στουμπ, δεν έχει ασκήσει κανένα αξίωμα, πέραν του άτυπου αξιώματος του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΕΛΚ από το 2014. Είναι, όμως, Γερμανός και ακροδεξιός (ο Στουμπ είναι παραδοσιακός δεξιός και είναι αυτός που ζητούσε για τον Ορμπαν κάτι πιο αυστηρό από την έμμεση προειδοποίηση που του απηύθυνε το ΕΛΚ). Δεν υπήρχε, λοιπόν, περίπτωση να γίνει η έκπληξη.
 
Οι ευρωεκλογές του προσεχούς Μάη δε θα είναι «ματσάκι» για τους ευρωπαίους συντηρητικούς, όπως ήταν αυτές του 2014. Τώρα αισθάνονται την απειλή της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, που απλώνεται σε ένα ευρύ φάσμα χωρών, από την Ιταλία και τη Γαλλία μέχρι τη Γερμανία και την Τσεχία. Αυτός ο φόβος οδήγησε τη Μέρκελ και τους άλλους να κρατήσουν στο ΕΛΚ τον Ορμπαν. Δε θέλουν να τον στείλουν στο στρατόπεδο του Σαλβίνι και της Λεπέν. Ο Βέμπερ διακήρυξε ότι δίνει προτεραιότητα στη «μάχη εναντίον της παράνομης μετανάστευσης». Τόνισε ότι «το ΕΛΚ πρέπει να είναι το κόμμα του αυστηρού ελέγχου των συνόρων», ενώ δεν παρέλειψε να κυκλοφορήσει βίντεο που τον έδειχνε να κάνει ευλαβικά το σταυρό του. «Είμαστε χριστιανοδημοκράτες, είμαστε υπερήφανοι γι' αυτές τις αξίες και θα τις υπερασπιστούμε», επανέλαβε είκοσι φορές στην ομιλία του στο συνέδριο του ΕΛΚ!
 
Με τον «σκληρό» Βέμπερ στο τιμόνι, η παραδοσιακή χριστιανοδημοκρατία θα προσπαθήσει να περιορίσει τις απώλειές της προς την Ακροδεξιά, οι οποίες όμως θεωρούνται δεδομένες. Γι' αυτό και δεν έχει την πολυτέλεια να «ακουμπήσει» σε έμπειρους και «συναινετικούς» πολιτικούς όπως ο Γιούνκερ. Στη Γερμανία, το πείραμα της υποκατάστασης της Ακροδεξιάς μέσω της μετατόπισης της ρητορικής προς τις δικές της θέσεις δεν έπιασε, όπως αποδείχτηκε στην ίδια τη Βαυαρία, το κρατίδιο που κυβερνά το κόμμα του Βέμπερ, το CSU. Μένει να φανεί πόσο θα πιάσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου ο Βέμπερ θα κινηθεί με επιθετικότητα, με θέσεις όμως πιο κοντά σ' αυτές που εκφράζει η Μέρκελ.
 
Μετά τις ευρωεκλογές του Μάη θα κάνουν «ταμείο» και θα καθορίσουν τα επόμενα βήματά τους. Ετσι όπως είναι τα προγνωστικά αυτή τη στιγμή, με τις απώλειες που αναμένεται να έχουν και οι χριστιανοδημοκράτες και οι σοσιαλδημοκράτες, δε θα μπορούν να δημιουργήσουν ένα «μεγάλο συνασπισμό» και να μοιραστούν τα πόστα όπως το 2014 (ο χριστιανοδημοκράτης Γιούνκερ στην προεδρία της Κομισιόν, ο σοσιαλδημοκράτης Σουλτς στην προεδρία του Ευρωκοινοβούλιου). Θα χρειαστούν και τρίτο «παίχτη». Δεν υπάρχει ανησυχία, όμως, αυτός υπάρχει και είναι… παιχταράς. Η εκπρόσωπος του Εμανουέλ Μακρόν, Αστρίντ Πανοσιάν, ανακοίνωσε ότι το κόμμα του γάλλου προέδρου (LREM) θα συνταχθεί με τους Ευρωπαίους Φιλελεύθερους (ALDE), διότι «το ALDE είναι η καρδιά της συμμαχίας που θέλει να οικοδομήσει το LREM».
 
Ως τρίτος «παίχτης», δίπλα στους χριστιανοδημοκράτες και τους σοσιαλδημοκράτες, ο Μακρόν θα διαπραγματευθεί σκληρά τα πόστα στο ευρωσύστημα. Αν μας ζητούσατε να στοιχηματίσουμε, θα ποντάραμε υπέρ του Μισέλ Μπαρνιέ (ειδικού διαπραγματευτή της ΕΕ για το Brexit) για το πόστο του προέδρου της Κομισιόν, με τον Βέμπερ να περιορίζεται στην προεδρία του Ευρωκοινοβούλιου (νέος είναι, έχει χρόνο να πάει «παραπάνω» στο μέλλον).
 
ΥΓ. Οι σοσιαλδημοκράτες θα εκλέξουν τον δικό τους υποψήφιο στις αρχές Δεκέμβρη. Αυτός θα είναι ο νυν αντιπρόεδρος της Κομισιόν Φρανς Τίμερμανς (Ολλανδός, από το κόμμα του Ντεϊσελμπλούμ), αφού ο Μάρος Σέφκοβιτς (Σλοβάκος) «πείστηκε» να αποσυρθεί από την κούρσα. Το μόνο ερωτηματικό που μένει είναι αν κάποιοι «αριστεροί», όπως ο Τσίπρας και ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Κόστα, θα συνταχθούν με την υποψηφιότητα Τίμερμανς. Ιδωμεν…