«Δεν περιμέναμε να συμβεί αυτό το πράγμα με τόση πολλή αστυνομία. Είναι απεριόριστα λυπηρό να βλέπεις την καταστροφή τόσης πολλής δουλειάς που έχουμε κάνει τους τελευταίους μήνες». Με αυτά τα λόγια σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο τη βίαιη εκκένωση της «ζούγκλας του Καλαί» (του κέντρου διαμονής μεταναστών στη γαλλική άκρη του περάσματος της Μάγχης), γυναίκα, μέλος φιλανθρωπικής οργάνωσης που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή.
Η εκκένωση είχε προαναγγελθεί με δικαστική απόφαση την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά καθυστέρησε λίγες μέρες για να δοθεί χρόνος να φύγουν όσο γίνεται περισσότεροι μετανάστες από τις παράγκες τους για να πάνε σε άλλα κέντρα με… καλύτερες παράγκες!
Ομως η σύγκρουση δεν αποφεύχθηκε τελικά, με πάνοπλους μπάτσους να πνίγουν στα δακρυγόνα εκατοντάδες μετανάστες και αλληλέγγυους, ταυτόχρονα με την κατεδάφιση των παραπηγμάτων όσων μεταναστών απέμειναν, κάποιοι από τους οποίους προσπάθησαν να αντισταθούν πετώντας πέτρες. Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν το πρωί της Δευτέρας και συνεχίστηκαν μέχρι το βράδυ.
Πριν μερικά χρόνια, έξι χιλιάδες ήταν οι μετανάστες που ζούσαν σ’ αυτό το κέντρο. Οπως είχε επισημάνει δημοσίευμα της Deutsche Welle (https://www.dw.com/el/στη-ζούγκλα-του-καλαί/a-18828963), το γαλλικό κράτος δεν είχε αναλάβει καμία πρωτοβουλία για να βελτιώσει την κατάσταση στο κέντρο που διέμεναν πρόσφυγες από το Ιράκ, το Ιράν και τη Συρία, μεταξύ των οποίων και οικογένειες με παιδιά. Οι πρόσφυγες ζούσαν σε καταλύματα από ξύλο και χαρτόνι, ενώ οι κανόνες υγιεινής ήταν σχεδόν ανύπαρκτοι. Μέχρι και το δικαστήριο της Λιλ αποφάνθηκε ότι καταπατώνται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αναφέροντας μάλιστα ότι το φαγητό φτάνει μετά βίας για να θρέψει μόλις τους μισούς από τους μετανάστες! Η δικαστική απόφαση υποχρέωσε τη διοίκηση του στρατοπέδου να μεριμνήσει τουλάχιστον για περισσότερες τουαλέτες, για νερό και για αποκομιδή των σκουπιδιών.
Ομως η κρατική αδιαφορία συνεχίστηκε, μεταφέροντας στις διάφορες ΜΚΟ και φιλανθρωπικές οργανώσεις την ευθύνη να φροντίσουν για τα στοιχειώδη. Κάποιοι μετανάστες άρχισαν να το εγκαταλείπουν για να μεταφερθούν στο γειτονικό προσωρινό «κέντρο υποδοχής» και άλλοι (οι περισσότεροι) προτίμησαν να πάνε σε άλλα κέντρα διαμονής στη Γαλλία.
Ετσι, σύμφωνα με τα στοιχεία αντιρατσιστικών οργανώσεων έμειναν γύρω στους 3.500 στο στρατόπεδο, μεταξύ των οποίων και γύρω στα 300 ασυνόδευτα παιδιά, αριθμός υπερτριπλάσιος από τους 800-1.000 μετανάστες που αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία. Σε ερώτηση που έκανε η βρετανική οργάνωση Refugee Rights Data Project, σε 460 μετανάστες που διέμεναν στη «ζούγκλα του Καλαί», σχετικά με το τι θα έκαναν αν εκκενωνόταν το στρατόπεδο, το 80% απάντησε ότι θα έμενε στο Καλαί ή θα πήγαινε στο στρατόπεδο της γειτονικής Δουνκέρκης (όπου κι εκεί οι συνθήκες είναι άθλιες, σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ). Ο λόγος είναι ότι οι περισσότεροι θέλουν να πάνε στη Βρετανία, είτε για να σμίξουν με μέλη των οικογενειών τους που βρίσκονται ήδη εκεί, είτε γιατί πιστεύουν ότι θα βρουν πιο εύκολα δουλειά. Η απομάκρυνσή τους από την περιοχή θα σήμαινε ότι θα έχαναν τις ελπίδες τους να το πετύχουν αυτό.
Την ίδια στιγμή, το Βέλγιο ανέστειλε από την προηγούμενη εβδομάδα τη Σένγκεν και έκλεισε τα σύνορα, αναγκάζοντας 600 μετανάστες να γυρίσουν πίσω. Η κυβέρνηση του Βελγίου αιτιολόγησε την απόφασή της αυτή με το φόβο μήπως κάποιοι μετανάστες από τη «ζούγκλα του Καλαί» αποφασίσουν να μπουν στη χώρα. Για ποια κοινωνική ευαισθησία να μιλήσει κανείς; Η «δημοκρατική» Ευρώπη τρέμει και δείχνει τα δόντια της!
