Ο τίτλος του άρθρου είναι απόσπασμα από δήλωση του προέδρου του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου Μουσταφά Αμπντέλ Τζαλίλ, ο οποίος συνεχίζοντας το κρεσέντο ξενοδουλείας πρόσθεσε ότι «οι Λίβυοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η περίοδος της Ιταλικής Αποικιοκρατίας ήταν μια περίοδος κατασκευής των υποδομών της χώρας και μεγάλης ανάπτυξης». Οι συγκεκριμένες δηλώσεις έγιναν στα πλαίσια συνέντευξης Τύπου από κοινού με τους υπουργούς Αμυνας της Ιταλίας και της Βρετανίας, που ακολούθησε συνάντηση στο αεροδρόμιο της Τρίπολης.
Στα πολεμικά μέτωπα οι μάχες συνεχίζονται. Οι αντικανταφικοί ισχυρίζονται, σύμφωνα με το Al Jazeera (17/10), ότι έχουν καταλάβει ολοκληρωτικά την πόλη Μπάνι Ουαλίντ. Στη Σύρτη οι συγκρούσεις συνεχίζονται με τους αντικανταφικούς να μη μπορούν να αντιμετωπίσουν τους ελεύθερους σκοπευτές που είναι γεμάτη η πόλη, οι οποίοι τους κρατάνε καθηλωμένους εδώ και πολλές βδομάδες προξενώντας τους μεγάλες απώλειες. Οι κανταφικοί εξαπολύοντας ισχυρή αντεπίθεση με ρουκέτες και βολές πυροβολικού το περασμένο Σάββατο προκάλεσαν μεγάλα πλήγματα στους αντικανταφικούς και τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν κάποια από τα προκεχωρημένα πόστα τους. Διοικητής των αντικανταφικών δήλωσε ότι είναι σε θέση να καταλάβουν την πόλη σε μια μέρα αλλά θα έχουν μεγάλες απώλειες, γι’ αυτό προτιμούν να βομβαρδίσουν την πόλη, η οποία έχει ήδη μετατραπεί σε ερείπια, μέχρι τελικής πτώσης, δίνοντάς μας να καταλάβουμε πόσο οι κατσαπλιάδες αντικανταφικοί αποτιμούν τις ζωές των εγκλωβισμένων αμάχων.
Εκτός από τη Σύρτη, μάχες έγιναν και στην Τρίπολη. Ενοπλες ομάδες υποστηρικτών του Καντάφι συγκρούστηκαν με αντικανταφικούς στη συνοικία Αμπού Σαλίμ. Το συγκεκριμένο γεγονός έδειξε ότι συνεχίζουν να υπάρχουν θύλακες ενόπλων κανταφικών σε πόλεις που έχουν ήδη καταληφθεί από τους αντικανταφικούς, οι οποίοι μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα και αποσταθεροποίηση στο νέο καθεστώς. Είναι πιθανό οι τακτικές ανταρτοπόλεμου που ακολούθησαν οι αντικανταφικοί, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την επιδρομή στο διυλιστήριο της Λας Ρανούφ, να συνεχιστούν.
Παράλληλα, οι φυλακές του νέου καθεστώτος γεμίζουν ασφυκτικά. Οι φυλακισμένοι υπολογίζονται σε εφτά χιλιάδες, οι περισσότεροι από τους οποίους κρατούνται χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, χωρίς πρόσβαση σε δικηγόρους, υπό το καθεστώς συνεχών ξυλοδαρμών από τους δεσμοφύλακές τους.
