«Το πολιτικοστρατιωτικό τείχος στο Βερολίνο μπορεί να έπεσε, εμφανίζεται όμως ένα νέο, κοινωνικό τείχος που χωρίζει τις μεγαλουπόλεις του κόσμου σε ζώνες ευημερίας και σε ζώνες ανέχειας, ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς». Ο Αλ. Αλαβάνος στα Πετράλωνα.
Δηλαδή, ρε μεγάλε, τώρα εμφανίζεται αυτό το κοινωνικό τείχος στο εσωτερικό των καπιταλιστικών μεγαλουπόλεων; Τώρα τελευταία, στην εποχή της «παγκοσμιοποίησης» -όπως λέτε, ανακαλύπτοντας κάποιο καινούργιο (ανύπαρκτο) στάδιο του καπιταλισμού- έχουμε παραγκομαχαλάδες, εργατικά γκέτο και εξαθλίωση; Αν ο Αλαβάνος έκανε λάθος στη διατύπωση (αν και αμφιβάλλουμε, γιατί το ρήμα «εμφανίζεται» είναι σαφέστατο και δε μπορεί να αποδοθεί σε παραδρομή), ας βγει να το πει.
Αλλιώς, δικαιούμαστε να λέμε, ότι ο «άλλος κόσμος», που «είναι εφικτός», δεν είναι παρά ο καπιταλισμός της προηγούμενης εικοσαετίας, που πέταγε και κάνα ψίχουλο, για να κρύβει πίσω απ’ αυτό την άγρια ταξική του φύση. Κάνα ψίχουλο στους προλετάριους των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων, για να τους πνίξει στο ρεφορμιστικό βούρκο και να εξαγοράσει τη σιωπή τους για τα εγκλήματα που διέπραττε στις χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου.
Αλλιώς, δικαιούμαστε να λέμε, ότι ο «άλλος κόσμος», που «είναι εφικτός», δεν είναι παρά ο καπιταλισμός της προηγούμενης εικοσαετίας, που πέταγε και κάνα ψίχουλο, για να κρύβει πίσω απ’ αυτό την άγρια ταξική του φύση. Κάνα ψίχουλο στους προλετάριους των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων, για να τους πνίξει στο ρεφορμιστικό βούρκο και να εξαγοράσει τη σιωπή τους για τα εγκλήματα που διέπραττε στις χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου.
