Με γρήγορο ρυθμό εξαπλώνεται σ’ όλο το Ιράκ η καλλιέργεια της παπαρούνας, από την οποία παράγεται το όπιο και η ηρωίνη, καθώς οι αγρότες δεν μπορούν πια να επιβιώσουν με τις παραδοσιακές καλλιέργειες, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Independent» (17/01/08), το οποίο επιβεβαιώνεται και από το ιρακινό ειδησεογραφικό πρακτορείο «Al –Malaf Press». Οι αγρότες δεν έχουν καμιά υποστήριξη από την κυβέρνηση, οι τιμές των λιπασμάτων και των καυσίμων ανεβαίνουν συνεχώς, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταγωνιστούν τις φτηνές εισαγωγές φρούτων και λαχανικών και να στρέφονται στην καλλιέργεια της παπαρούνας. Φυσικά, οι φυτείες φρουρούνται και βρίσκονται υπό τον έλεγχο σιιτικών και σουνιτικών συμμοριών, πολέμαρχων και τοπικών πολιτικών παραγόντων, που παίρνουν τη μερίδα του λέοντος και αφήνουν ένα μικρό μέρος των εσόδων στους αγρότες καλλιεργητές.
Επί των ημερών του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεϊν, η κατανάλωση ναρκωτικών ήταν περιορισμένη, όμως η Βασόρα λειτουργούσε ως διαμετακομιστικό κέντρο για το αφγανικό όπιο, που έφτανε εκεί μέσω Ιράν και διοχετεύονταν στη συνέχεια στις πλούσιες αγορές της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέιτ και του Κόλπου. Στη διάρκεια του πολέμου, μαζί με την πορνεία και την εγκληματικότητα σημειώθηκε σημαντική αύξηση και στη χρήση ναρκωτικών. Τώρα που το Ιράκ εξελίσσεται σε Αφγανιστάν της Μέσης Ανατολής, είναι επόμενο η διάδοση των ναρκωτικών να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις όχι μόνο μέσα στο Ιράκ αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Και φυσικά οι Αμερικάνοι όχι μόνο δεν μπορούν, αλλά και δεν έχουν συμφέρον να πάρουν μέτρα που θα περιορίσουν το πρόβλημα.
