Δεν μπορούσε παρά να είναι «επιτυχημένη» η διήμερη σύνοδος των 20 πλουσιότερων χωρών του πλανήτη, γνωστών ως G20, που ολοκληρώθηκε το περασμένο Σάββατο στην Οσάκα της Ιαπωνίας. Σε αντίθεση με την προηγούμενη σύνοδο, πριν από ένα εξάμηνο, που ο Τραμπ επιδεικτικά άφησε στα κρύα του λουτρού τους υπόλοιπους ηγέτες και τον πρόεδρο της Αργεντινής, που μάταια τον καλούσε να γυρίσει πίσω για την… οικογενειακή φωτογραφία, η φετινή σύνοδος ήταν… μια χαρά.
Ο Τραμπ συναντήθηκε με τον κινέζο ομόλογό του, Σι Τζιπίνγκ, με τους δύο ηγέτες να συμφωνούν για τη συνέχιση των εμπορικών διαπραγματεύσεων και τον Τραμπ να αναστέλλει την επέκταση των δασμών στα υπόλοιπα εισαγόμενα κινέζικα προϊόντα (από το ένα τρίτο που είναι σήμερα) και να επιτρέπει την πώληση εμπορευμάτων στην κινέζικη εταιρία τηλεπικοινωνιών Huawei (που έχει μπει στη «μαύρη λίστα» του αμερικάνικου υπουργείου Εμπορίου), λαμβάνοντας διαβεβαιώσεις από τους κινέζους ότι θα αγοράσουν περισσότερα αγροτικά προϊόντα από τις ΗΠΑ. Η τελευταία υπόσχεση συνοδεύτηκε από ένα «αλλά», που σε ορισμένα ΜΜΕ δεν εμφανίστηκε, γιατί ο Τραμπ δήλωσε ότι θα επιτρέψει τις εμπορικές συναλλαγές με την Huawei «αν δεν υπάρχουν θέματα εθνικής ασφάλειας», αφήνοντας δηλαδή ανοιχτό το θέμα του αποκλεισμού της.
Ο Τραμπ, επίσης, έκανε τη φιέστα του με την Βόρεια Κορέα (βλ. διπλανή στήλη), στέλνοντας μήνυμα από το αγαπημένο του Twitter στον πρόεδρο Κιμ, να του πει ένα «γεια» στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη!
Ακόμα και τον Ερντογάν φαίνεται να «συγχώρεσε» ο Τραμπ για την αγορά των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400, υποσχόμενος να μην εφαρμόσει κυρώσεις, μολονότι η αγορά είναι ένα «πρόβλημα», το οποίο όμως είναι «πολυσύνθετο»! Στις κοινές δηλώσεις των δύο ηγετών στο περιθώριο της συνόδου της Οσάκα, ο Τραμπ έριξε τις ευθύνες για το πρόβλημα της αγοράς των ρώσικων πυραύλων στον… Ομπάμα, υποστηρίζοντας ότι ήταν η κυβέρνηση Ομπάμα που απαγόρευσε στην Τουρκία την αγορά των πυραύλων «Πάτριοτ», για να την επιτρέψει αφότου η Τουρκία αγόρασε τους S-400 από τη Ρωσία (βλ. https://www.whitehouse.gov/briefings-statements/remarks-president-trump-president-erdogan-turkey-bilateral-meeting-osaka-japan/)! Κατέληξε, δε, ότι δεν κάνεις έτσι μπίζνες κι ότι θα βρεθούν άλλες λύσεις, χωρίς όμως να γίνει πιο συγκεκριμένος.
Είναι προφανές ότι η όλη στάση του Τραμπ στην Οσάκα εξυπηρετούσε την προεκλογική του καμπάνια, τώρα που ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ. Γι’ αυτό και οι αναφορές του κατά του Ομπάμα ήταν τόσες πολλές (όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά και για τη Βόρεια Κορέα κατηγόρησε τον Ομπάμα), γι’ αυτό και η δημόσια προτροπή στον Πούτιν, κατά τη σύντομη κοινή τους εμφάνιση στο περιθώριο της συνάντησης των G20, να μην αναμιχθεί στις αμερικάνικες εκλογές!
Ολα όμως παρέμειναν θολά, χωρίς καμία δέσμευση σε τίποτα, πέρα από ωραία λογάκια περί συνέχισης των διαπραγματεύσεων με την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα, περί αποφυγής μίας νέας κούρσας εξοπλισμών με τη Ρωσία, περί εύρεσης διαφορετικών λύσεων με την Τουρκία και περί εκεχειρίας στον εμπορικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει.
Κι όμως, οι διαφωνίες των ιμπεριαλιστικών χωρών δεν άρθηκαν. Μπορεί οι ηγέτες των G20 να απέφυγαν ανοιχτή αντιπαράθεση με τον προστατευτισμό των ΗΠΑ, όμως ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Σίνζο Αμπε, εξέφρασε «βαθιά ανησυχία» για το σημερινό τοπίο στο διεθνές εμπόριο, κάνοντας έκκληση στους ηγέτες των G20 να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα υποστήριξης του «ελεύθερου», «δίκαιου» και «χωρίς διακρίσεις» εμπορίου. Την ίδια έκκληση-ευχολόγιο επανέλαβαν στο ανακοινωθέν τους οι ηγέτες των G20, χωρίς να προκαλέσουν την αντίδραση των ΗΠΑ που κι αυτές υποτίθεται ότι ενδιαφέρονται για «ανοιχτές αγορές».
Από την άλλη, παρά την εγκάρδια συνάντηση του Τραμπ με τον Πούτιν, ο τελευταίος δεν έχασε ευκαιρία να καταφερθεί ενάντια στο φιλελευθερισμό, θεωρώντας τον «παρωχημένο», που καταλήγει να τρώει τις σάρκες του, για να πάρει την οργισμένη απάντηση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, γνωστού για τον λυσσαλέο αντι-ρωσισμό του, Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος πέταξε μπηχτές για «αυταρχισμό», «προσωπολατρία» και «νόμο των ολιγαρχών» (εννοώντας της Ρωσίας), τα οποία χαρακτήρισε παρωχημένα.
Αν δει κανείς τα ανοιχτά μέτωπα, θα διαπιστώσει ότι δεν είναι λίγα. Πέρα από τον εμπορικό πόλεμο που πήρε μόνο μία κατ’ όνομα «εκεχειρία» (με όλες τις αβεβαιότητες που έχουν όλες οι εκεχειρίες), υπάρχουν τα ανοιχτά μέτωπα του Ιράν, της Συρίας (και γενικότερα της Μέσης Ανατολής), της Ουκρανίας, αλλά και της νατοϊκής «αντιπυραυλικής ασπίδας», οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας και το εμπάργκο της τελευταίας στις εισαγωγές τροφίμων από την ΕΕ.
Η διεθνής πολιτική χαρακτηρίζεται από αστάθεια, που βασίζεται σε ένα σάπιο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Το πόσο ασταθής είναι φαίνεται και από το γεγονός ότι μόλις δυο μέρες μετά από την εμπορική εκεχειρία ΗΠΑ-Κίνας, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι θα εφαρμόσουν πρόσθετους δασμούς σε ευρωπαϊκά προϊόντα αξίας 4 δισ. δολαρίων (από το σκοτσέζικο ουίσκι μέχρι το τυρί γκούντα).
Ο παγκόσμιος καπιταλισμός φαίνεται να είναι «σταθερός» σήμερα, με την υποχώρηση των κομμουνιστικών ιδεών και κινημάτων παγκόσμια και με τα όποια λαϊκά ξεσπάσματα να μην παίρνουν οργανωμένη επαναστατική κατεύθυνση. Παρολαυτά, σπαράσσεται από αντιθέσεις που γίνονται όλο και πιο έντονες, επειδή αναπτύσσονται σε ένα οικονομικό πεδίο όπου ο άνθρωπος, το πολυτιμότερο αγαθό σ’ αυτόν τον πλανήτη, έχει μετατραπεί σε μηχανή παραγωγής κερδών για το κεφάλαιο ή σε πρώτη ύλη για την κρεατομηχανή του πολέμου.
Σχετικά Αρθρα
