Ανταλλακτικές αξίες

Η Volkswagen στρέφεται στην… «πράσινη» αυτοκίνηση. Το γερμανικό μονοπώλιο ανακοίνωσε πενταετές σχέδιο επενδύσεων ύψους 34 δισ. ευρώ για την κατασκευή ηλεκτρικών οχημάτων και οχημάτων αυτόματης κίνησης. Πρόκειται για το ίδιο μονοπώλιο που ακόμα πληρώνει το πρόστιμο για το «μαϊμούδισμα» της πλακέτας των ντιζελοκίνητων οχημάτων που παρήγαγε, προκειμένου να δείχνουν χαμηλότερους ρύπους.
 
Παρατήρηση πρώτη: Εκείνοι που αφελώς πίστευαν ότι τα πρόστιμα που συμφώνησε να καταβάλλει η Volkswagen και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη θα τη γονάτιζαν με αποτέλεσμα να την τσακίσουν οι ανταγωνιστές της, διαψεύστηκαν οικτρά. Αποδείχτηκε ότι κανένα πρόστιμο από κρατικές ή διακρατικές Αρχές δεν είναι τέτοιο που να γονατίσει ένα μονοπώλιο. Η Volkswagen όχι μόνο δε γονάτισε, αλλά έχει την ισχύ να ανακοινώνει ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο επενδύσεων, που τη φέρνει στην αιχμή της νέας αγοράς που ετοιμάζονται ν' ανοίξουν τα μονοπώλια παραγωγής αυτοκινήτων.
 
Παρατήρηση δεύτερη: Οι «βρομιάρηδες» που έβγαζαν ρυπογόνα αυτοκίνητα και τα μεταμφίεζαν σε καθαρά, ρίχνονται τώρα στην αγορά ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων, προσδοκώντας ότι τα κράτη (μηχανισμοί στην υπηρεσία τους) θα πριμοδοτήσουν την αγορά τέτοιων αυτοκινήτων, γονατίζοντας ταυτόχρονα με αυξημένους φόρους τα αυτοκίνητα που κινούνται με μηχανές εσωτερικής καύσης (όλων των τύπων).
 
Η κίνηση από τη βενζίνη, στην αμόλυβδη βενζίνη, από εκεί στο «καθαρό» ντίζελ και στο υγραέριο και από εκεί στην ηλεκτροκίνηση δεν πρέπει να παραξενεύει κανέναν. Κίνητρο των μονοπωλίων δεν είναι η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης (αυτή είναι μόνο η επένδυση στις διαφημιστικές τους καμπάνιες). Αν αυτό είναι το κίνητρό τους, δε θα «μαϊμούδιζαν» τις ενδείξεις στα ντιζελοκίνητα. Οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις δεν παράγουν αξίες χρήσης, αλλά ανταλλακτικές αξίες. Δεν τους ενδιαφέρει να πουλήσουν προϊόντα που ικανοποιούν ανθρώπινες ανάγκες, αλλά εμπορεύματα που θα τους αποφέρουν κέρδος. Με την ίδια ευκολία που παράγουν και πωλούν μολυσμένα και τοξικά προϊόντα διατροφής, πωλούν και αυτοκίνητα, που τα διαφημίζουν πάντοτε σαν «καθαρά». Την παραγωγή την καθορίζει πάντοτε το δικό τους ιδιοτελές συμφέρον: η αποκόμιση του ανώτατου κέρδους.