Τα χαμόγελα στο 116ο Κογκρέσο στην ιστορία των ΗΠΑ έχουν πια παγώσει, καθώς η Βουλή των Αντιπροσώπων ελέγχεται πλέον από τους Δημοκρατικούς. Η «μεγάλη αντιπαράθεση» βρίσκεται σε εξέλιξη, με τον Τραμπ να τραβάει το σκοινί παίζοντας μια χαρά το παιχνίδι του «σκληρού διαπραγματευτή» που… δεν αστειεύεται με την ασφάλεια της χώρας! Γι’ αυτό και αποφάσισε να οδηγήσει τα πράγματα στο μερικό κλείσιμο των υπηρεσιών της αμερικάνικης κυβέρνησης, από τη στιγμή που δεν υιοθετήθηκε ακόμα η πρότασή του για γενναία χρηματοδότηση της κατασκευής του τείχους στα σύνορα με το Μεξικό, που ξεκίνησε την εποχή της διακυβέρνησης Μπους, συνεχίστηκε επί Ομπάμα και ολοκληρώνεται επί Τραμπ. Ο Τραμπ ζητά 5.6 δισ. δολάρια, οι Δημοκρατικοί δέχονται λιγότερα από τα μισά, κι έτσι έκλεισαν οι κυβερνητικές υπηρεσίες. Πώς όμως έγινε αυτό; Καλό είναι να υπενθυμίσουμε ορισμένα πράγματα που τα γράψαμε αναλυτικά την τελευταία φορά που έγινε το ίδιο πράγμα (πριν από πεντέμισι χρόνια, τον Οκτώβρη του 2013, βλ. https://www.eksegersi.gr/Επικαιρότητα/20031.Τι-κρύβεται-πίσω-από-το-αμερικάνικο-«shut-down»-1 και https://www.eksegersi.gr/issue/747/Διεθνή/20092.Τι-κρύβεται-πίσω-από-το-αμερικάνικο-«shut-down»-2).
Γράφαμε τότε: «Εδώ και δύο περίπου χρόνια (σ.σ. το 2011), ένας νέος όρος εισήχθη στο διεθνές οικονομικό λεξιλόγιο. Ο όρος “δημοσιονομικός γκρεμός“. Αναφέρεται στον “μπαμπούλα“ μιας χρεοκοπίας του αμερικάνικου δημοσίου, που έκανε την εμφάνισή του τον Αύγουστο του 2011, όταν ο Ομπάμα δήλωσε ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί αν οι ηλικιωμένοι Αμερικανοί θα πάρουν στα χέρια τους τις επιταγές των συντάξεών τους στην περίπτωση που δεν επέλθει συμφωνία στο Κογκρέσο για την αύξηση του ορίου του ομοσπονδιακού χρέους. Μετά από πολλά χρόνια, στη διάρκεια των οποίων το δημόσιο χρήμα έρρεε άφθονο, χρηματοδοτώντας αιματηρούς πολέμους στο εξωτερικό (Ιράκ, Αφγανιστάν) και στηρίζοντας τους καπιταλιστικούς κολοσσούς, σύμφωνα με το δόγμα “toobigtofail“ (πολύ μεγάλος για να καταρρεύσει), ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Οπως όλα τα αστικά κράτη που… σέβονται τον εαυτό τους, το αμερικάνικο κράτος έσπευσε να επιβεβαιώσει τα λόγια του γερο-Κάρολου, που ενάμιση αιώνα πριν βροντοφώναζε, ότι το δημόσιο χρέος είναι το “πιστεύω“ του κεφαλαίου και πως το μόνο πράγμα που πραγματικά “ανήκει“ στο λαό είναι το δημόσιο χρέος του».
Η απάντηση των αμερικάνικων κυβερνήσεων στην έκρηξη του δημόσιου χρέους ήταν… περισσότερα δάνεια! Το ανώτατο όριο δανεισμού, που είχε θεσπιστεί το 1917 προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανότητα μιας πτώχευσης του αμερικάνικου Δημοσίου, αυξάνεται επανειλημμένα από το Κογκρέσο, προκειμένου να καλυφθούν τα κρατικά έξοδα. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 2013 το όριο δανεισμού ήταν λίγο κάτω από τα 17 τρις. δολάρια, ενώ τώρα έχει εκτιναχθεί πάνω από τα 21.5 τρις.! Αυξήθηκε δηλαδή λίγο παραπάνω από 25% μέσα σε μία πενταετία.
Προκειμένου να αυξηθεί κάθε φορά το όριο δανεισμού, θα πρέπει να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων (Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών). Αυτό όμως δεν έγινε, λόγω της διαφωνίας στο ύψος της χρηματοδότησης του τείχους με το Μεξικό και έτσι, από τις 22 Δεκέμβρη, η αμερικάνικη κυβέρνηση τελεί υπό μερικό κλείσιμο (shutdown), που αφορά το 25% των υπηρεσιών της. Το αποτέλεσμα είναι να μένουν απλήρωτοι 800 χιλιά-δες δημόσιοι υπάλληλοι και να κλείσουν πολλές υπηρεσίες εννέα υπουργείων (μεταξύ των οποίων τα υπουργεία Εσωτερικής Ασφάλειας, Δικαιοσύνης, Γεωργίας, Εμπορίου, Εσωτερικών και Οικονομικών).
Από αυτούς τους εργαζόμενους, άλλοι έχουν σταλεί στα σπίτια τους κι άλλοι αναγκάζονται να δουλέψουν τζάμπα! Πολλές υπηρεσίες υπολειτουργούν, με συνέπεια να υπάρχουν προβλήματα, όχι μόνο στα Μουσεία, στα εθνικά πάρκα και στις τουριστικές υπηρεσίες, αλλά και στην καθαριότητα, στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, στα δικαστήρια, ακόμα και στις φυλακές, με τα αμερικάνικα ΜΜΕ να διηγούνται σπαρταριστές ιστορίες για το πώς… κακοπερνούν οι φύλακες και για την καζούρα που δέχονται από τους κρατούμενους που τρώνε… καλύτερα απ’ αυτούς οι οποίοι δουλεύουν απλήρωτοι!
Με τον τρόπο αυτό, το αμερικάνικο Δημόσιο κάνει τις… οικονομίες του εις βάρος των υπαλλήλων του και του αμερικάνικου λαού και ο Τραμπ κοκορομαχεί με τους Δημοκρατικούς για την «ασφάλεια της χώρας» από τους «εισβολείς», που πριν από λίγες μέρες δέχτηκαν ξανά τα… χριστουγεννιάτικα δακρυγόνα στα σύνορα με το Μεξικό για να μην περάσει… κουνούπι στο αμερικάνικο έδαφος! Η αθλιότητα και η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!
