Περιήγηση: Η παπάρα

Υπάρχει κόσμος που μας λέει σε πιστεύουμε αλλά πρέπει κι εσύ να φτιάξεις μια ομάδα και να δείξεις στιβαρότητα και ξεκάθαρες προτάσεις. Το έλαβα αυτό το μήνυμα πολύ ξεκάθαρα και αναφέρεται ίσως και σε δικαιώματα που έδωσα εγώ παρουσιάζοντας το σπίτι μου. Mea culpa. θα χτίσουμε μια νέα ομάδα προοδευτικής αριστείας με ανθρώπους που ξέρουν τι κάνουν, με ένσημα από την επιστήμη, την κοινωνία, την πολιτική και την οικονομία.

Στέφανος Κασσελάκης

(Ξεκινάμε με πληθυντικό μεγαλοπρέπειας: κόσμος «μας λέει». Αμέσως περνάμε στον ενικό, για να τονιστεί ο πληθυντικός μεγαλοπρέπειας: «σε πιστεύουμε». Τον ένα, τον μοναδικό, τον αυτοκράτορα πιστεύουν, όχι το κόμμα. Εχουν κι ένα αίτημα προς αυτόν: «να φτιάξεις μια ομάδα και να δείξεις στιβαρότητα και ξεκάθαρες προτάσεις». Ποιος ΣΥΡΙΖΑ, ποια όργανα, ποια στελέχη που έχουν λιώσει παπούτσια στο κόμμα; Ο ένας, ο μοναδικός, ο αυτοκράτορας πρέπει να φτιάξει την αυλή του και με το στιβαρό του χέρι να πετάξει εκτός κόμματος όποιους δεν υποκλίνονται μπροστά του και δεν λένε το γνωστό από παλιά «ό,τι πεις εσύ πρόεδρε». Η αυλή θα αποτελείται από ανθρώπους «με ένσημα στην επιστήμη, στην οικονομία». Δηλαδή, από τεχνοκράτες και μανατζαραίους καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Οχι πολιτικούς! Ολο αυτό το αυτοκρατορικό πακέτο έπρεπε να το τυλίξει και με λίγη «αυτοκριτική». Οι σύμβουλοι τού έμαθαν το mea culpa για να θυμίζει Ανδρέα Παπανδρέου. Η σύγκριση, όμως, είναι και σ’ αυτό το επίπεδο καταλυτική. Ο Παπανδρέου είχε πει mea culpa για ένα σοβαρό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, τη συμφωνία για «μη πόλεμο» με τον Τουργκούτ Οζάλ στο Νταβός. Ετούτος εδώ λέει mea culpa επειδή παρουσίασε «το σπίτι του». Τρία σπίτια παρουσίασε, αλλά να ήταν μόνον αυτά… Εκανε προεκλογική εκστρατεία σαν σταρλετίτσα που προσπαθεί να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας. Ε, αυτό δεν πέρασε στην κάλπη. Ο ΣτέΚας, όμως, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν αυτοκρατορίσκος. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, είναι στη φύση του)

Για πρώτη φορά οι τιμές των προϊόντων στα σούπερ μάρκετ τον Μάιο είναι μειωμένες (-1,25%) σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα, ενώ επίσης για πρώτη φορά 14 από τις 23 κατηγορίες προϊόντων καταγράφουν μείωση. Ο αγώνας για την αναχαίτηση της ακρίβειας είναι συνεχής. Γι’ αυτό ακριβώς η τάση πτώσης των τιμών στα σούπερ μάρκετ, όπως καταγράφεται στην έρευνα του ΙΕΛΚΑ, αποδεικνύει ότι τα μέτρα έχουν σταδιακά αποτελέσματα, δημιουργώντας τις συνθήκες και για περαιτέρω αποκλιμάκωση. Η Ελλάδα έλαβε τα περισσότερα και πιο δραστικά μέτρα από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και αυτά αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς παρά την αρνητική και στείρα κριτική της αντιπολίτευσης. 

Κώστας Σκρέκας, υπουργός Ανάπτυξης

(τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές)

Σε μία συζήτηση που περιστράφηκε γύρω από τον αθλητισμό, ο κ. Ανδρουλάκης παρομοίασε το ΠΑΣΟΚ με την ποδοσφαιρική ομάδα του Αγιαξ, ο οποίος «δεν δαπανά χρήματα για μεταγραφές, επενδύει στα φυτώρια, έχει βαριά φανέλα και χτίζει ένα σύνολο που φτάνει στην κορυφή και στελεχώνει την Εθνική Ολλανδίας. Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα μυθιστόρημα, ήταν κάποτε το μεγαλύτερο κόμμα της Ευρώπης και χτίζουμε σταθερά, με κόπο για μία νέα σχέση αξιοπιστίας, ώστε να μην ξανανιώσει ο κόσμος πληγωμένος».

Επίσημη Ιστοσελίδα ΠΑΣΟΚ

(Καταρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι στην Ελλάδα Αγιαξ είναι μόνο ένας, ο Αγιαξ της Ηπείρου, ο ΠΑΣ Γιάννινα. Οσο για τον Ανδρουλάκη, το σκέφτηκε πολύ για να πετάξει αυτή την παπάρα; Οσα ο Ανδρουλάκης περιγράφει ως πλεονεκτήματα του Ajax του Αμστερνταμ είναι αυτά που εξοργίζουν τους οπαδούς του. Δεν είναι μόνο που στην Ολλανδία μοιράζεται τα πρωταθλήματα με άλλες ομάδες και έχει πάρει μόνο τρία την τελευταία δεκαετία. Είναι που έχει να δει ευρωπαϊκό τίτλο από το μακρινό 1995. Ακόμα και ο γάβρος πήρε ευρωπαϊκό τίτλο, ενώ ο Ajax δεν μπορεί να πάρει ούτε το ταπεινό Conference League. Τι λέει ο Ανδρουλάκης στους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ; Είμαστε μυθιστόρημα, έχουμε ιστορία, αλλά μην περιμένετε να ξαναδούμε εξουσία, όπως δεν έχει δει ευρωπαϊκό τίτλο ο Ajax τα τελευταία 30 χρόνια! Οι οπαδοί του Ajax κατηγορούν τις διοικήσεις ότι το έχουν ρίξει στην κονόμα, πουλώντας διαρκώς παίχτες με τους οποίους κερδίζουν τίτλους οι ισπανικές, οι αγγλικές και οι γερμανικές ομάδες. Οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ θα κατηγορήσουν τον Ανδρουλάκη πως επειδή ο ίδιος είναι «πουθενάς», ονειρεύεται ένα ΠΑΣΟΚ σαν τα μούτρα του. Το δυστύχημα για τον Ανδρουλάκη είναι πως -αντίθετα με ό,τι ισχύει για το ποδόσφαιρο, στο οποίο η οπαδική προτίμηση είναι ισόβια- στην αστική πολιτική οι οπαδοί αλλάζουν ομάδα)

Kατά τους προηγούμενους μήνες, οι διαπραγματευτές μου από την εξωτερική πολιτική, τις υπηρεσίες πληροφοριών κτλ. εστίασαν ανυποχώρητα όχι σε μια κατάπαυση του πυρός που αναπόφευκτα θα ήταν εύθραυστη και προσωρινή, αλλά σε ένα στέρεο τέλος του πολέμου. Αυτός ήταν ο στόχος: ένα στέρεο τέλος αυτού του πολέμου. Που θα επιστρέφει όλους τους ομήρους στο σπίτι, θα διασφαλίζει την ασφάλεια του Ισραήλ, θα δημιουργεί μια καλύτερη «αυριανή μέρα» στη Γάζα χωρίς τη Χαμάς στην εξουσία και θα θέτει τη βάση για μια πολιτική διευθέτηση που θα εξασφαλίζει ένα καλύτερο μέλλον για Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους εξίσου. […] Κατά τη διάρκεια των έξι εβδομάδων της πρώτης φάσης, το Ισραήλ και η Χαμάς θα διαπραγματευτούν τις αναγκαίες διευθετήσεις για το πέρασμα στη δεύτερη φάση, που είναι ο μόνιμος τερματισμός των εχθροπραξιών. […] Ακολουθεί η δεύτερη φάση: θα υπάρξει ανταλλαγή όλων των εναπομεινάντων ζωντανών ομήρων, συμπεριλαμβανόμενων των ανδρών στρατιωτικών. Οι ισραηλινές δυνάμεις θα αποσυρθούν από τη Γάζα. Και όσο η Χαμάς παραμένει στις δεσμεύσεις της η προσωρινή εκεχειρία θα μετατραπεί -σύμφωνα με τα λόγια της ισραηλινής πρότασης- «μόνιμη κατάπαυση των εχθροπραξιών». […] Αν η Χαμάς αποτύχει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη συμφωνία, το Ισραήλ μπορεί να επαναλάβει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αλλά η Αίγυπτος και το Κατάρ με έχουν διαβεβαιώσει και εξακολουθούν να εργάζονται για να διασφαλίσουν ότι η Χαμάς δε θα το κάνει αυτό. Και οι ΗΠΑ θα βοηθήσουν να διασφαλιστεί ότι το Ισραήλ επίσης θα σεβαστεί τις υποχρεώσεις του. […] Αυτή είναι πράγματι μια αποφασιστική στιγμή. Το Ισραήλ έχει υποβάλει την πρότασή του. Η Χαμάς λέει ότι θέλει κατάπαυση του πυρός. Αυτή η συμφωνία είναι μια ευκαιρία να αποδείξει [η Χαμάς] αν πράγματι το εννοεί. Η Χαμάς πρέπει να δεχτεί τη συμφωνία Επί μήνες, άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζητούν κατάπαυση του πυρός. Τώρα είναι η ώρα να υψώσετε τις φωνές σας και να απαιτήσετε από τη Χαμάς να προσέλθει στο τραπέζι, να συμφωνήσει σ’ αυτή τη συμφωνία και να τελειώσει τον πόλεμο που αυτή ξεκίνησε. […] Αν η Χαμάς προσέλθει να διαπραγματευτεί, έτοιμη να υπογράψει συμφωνία, τότε πρέπει να δοθεί εντολή στους ισραηλινούς διαπραγματευτές, ώστε να έχουν την ευελιξία να κλείσουν αυτή τη συμφωνία.

Τζo Μπάιντεν

(Το ‘χει λίγο χαμένο ο Τζο Μπάιντεν; Είναι Sleepy Joe, όπως τον αποκαλεί ο Τραμπ; Στην αρχή βάζει ως στόχο την εξάλειψη της Χαμάς και μετά αραδιάζει προτάσεις προς τη Χαμάς, με αποκορύφωμα την έκκληση να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, να διαπραγματευθεί τις λεπτομέρειες και να υπογράψει τη συμφωνία. «Τα πάντα όλα» εξαρτώνται από τη Χαμάς, θα περάσουν από τη Χαμάς, δεν μπορούν να γίνουν αν δεν συμφωνήσει η Χαμάς. Οχι, καθόλου χαμένo δεν τo ‘χει o Mπάιντεν. Τι περιμένατε, όμως, να πει, ότι η Παλαιστινιακή Αντίσταση είναι νικήτρια; Γι’ αυτό έκανε απλά δηλώσεις και έφυγε χωρίς να δεχτεί ερωτήσεις)

Ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας είναι κεφάλαιο για τη χώρα, όχι μόνο για την παράταξή μας. Η εμβέλειά του εκτείνεται πολύ πέρα από τα όρια της χώρας και αποτελεί τιμή για όλους εμάς που υπηρετήσαμε δίπλα του σε πολύ δύσκολες στιγμές. Φίλοι και αντίπαλοί του αναγνωρίζουν πλέον πως έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, ρύθμισε το υπέρογκο χρέος, κράτησε την κοινωνία όρθια και έλυσε το Μακεδονικό επωφελώς για τη χώρα, την ίδια στιγμή που ανανέωσε καταλυτικά και το πολιτικό σύστημα. Μόνο ο ίδιος μπορεί και γνωρίζει πώς θα είναι χρήσιμος στην υπόθεση της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, αξιών που υπηρετεί από την πρώτη στιγμή και τις υπηρετούμε όλοι και όλες όσοι είμαστε ενταγμένοι στην Αριστερά.

Μάριος Κάτσης

(Η ερώτηση από την Political, στην οποία συνεντευξιάστηκε ο υποψήφιος ευρωβουλευτής και τέως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν: «Θα αποκλείατε μια ηγετική επανεμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα;». Ο Κάτσης, όπως, βλέπετε δεν ακολούθησε τη γραμμή του προέδρου Στέφανου και της πορτ παρόλ Βούλας, που σε κάθε ευκαιρία, μετά από κάθε παρόμοια ερώτηση, σπεύδουν να αποστρατεύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο πονηρός Ηπειρώτης, όμως, ακολουθεί τα διδάγματα του Νασρεντίν χότζα. Κάποτε τον είχε καλέσει ένας χωρικός να διαβάσει μια ευχή, μπας και φύγουν τα ποντίκια που είχαν κατακλύσει το σπίτι του. Πήγε ο χότζας, διαβάσε την ευχή, τσέπωσε το μπαξίσι κι εκεί που ετοιμαζόταν να φύγει, τον ρώτησε ο χωρικός: – Θα ησυχάσω τώρα, χότζα μου, από το βρομοπράματα; – Σίγουρα, η ευχή που διάβασα ήταν πολύ δυνατή, απάντησε ο Νασρεντίν. Και καθώς πατούσε το μάνταλο της πόρτας για να φύγει, συμπλήρωσε: – Καλού κακού, όμως, πάρε και μια γάτα, ευλογημένε. Ετσι και ο Κατσής, δεν αποκλείει την ηγετική επανεμφάνιση του Τσίπρα και αφήνει στον ίδιο τον Τσίπρα την επιλογή)

Μπορούμε να κρατήσουμε τον έλεγχο στα δημοσιονομικά,  δε θα ακολουθήσουμε τις τρέλες του ΣΥΡΙΖΑ ή οποιονδήποτε άλλων, που ουσιαστικά μας προτείνουν να γυρίσουμε στα Μνημόνια μοιράζοντας αλόγιστα χρήματα.  Δεν είμαι φυσικά σίγουρος ότι θα έχουμε δεύτερη φορά Μνημόνια. Δεν πρόκειται να μας ανεχθούν στην Ευρώπη. Θα βγούμε από την Ευρώπη από την πίσω πόρτα.

Χάρης Θεοχάρης

(Κανονικός μίστερ Μπιν ο περιπλανώμενος Χάρης. Τον βόλεψε ο κυρ-Φώτης ο Κουβέλης στην ΑΔΑΕ, επί Σαμαροβενιζελοκουβέληδων, μετά πήγε στο Ποτάμι, όταν ήταν στα πάνω του, και μετά σάλταρε στο νεοδημοκρατικό σκάφος, όταν κατάλαβε ότι το Ποτάμι θα στερέψει τελείως. Είναι αναμφισβήτητα μια ικανότητα. Οπως και το ότι έχει μόνιμα κάποιο υφυπουργείο στις κυβερνήσεις Κούλη. Πώς τα καταφέρνει; Με τέτοιες παπάρες. Δε χρειάζεται να θυμίσουμε ότι δεν υπάρχει διαδικασία εκδίωξης μιας χώρας από την Ευρωζώνη, πόσω μάλλον από την ΕΕ, την οποία ο παιγνιώδης μίστερ Μπιν αποκαλεί «Ευρώπη», λες και η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Σερβία, η Αλβανία, η Τουρκία -το ευρωπαϊκό τμήμα της, όπου και η οικονομική της πρωτεύουσα, η Ιστανμπούλ- και άλλες χώρες δεν είναι Ευρώπη. Κυρώσεις ναι, διώξιμο -από την μπροστινή ή από την πίσω πόρτα- όχι. Οταν πας και τα λες αυτά σε ένα «Συνέδριο Περιφερειακής Ανάπτυξης», πώς αντιδρούν οι «σύνεδροι»; Βάζουν το χέρι μπροστά στο στόμα για να κρύψουν το γέλιο. Αλλά ο μίστερ Μπιν έχει κάνει το χρέος του έναντι του αφεντικού Χατζηδάκη και έναντι του μεγάλου αφεντικού Μητσοτάκη)

Αποκλεισμένοι σε ένα νησί… θα ήταν με τον Κουτσούμπα. Με είχε πει φιντάνι και μπορεί να μην είχε άδικο. Στα μπουζούκια θα πήγαινα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα δει ο κόσμος πόσο πιο λαϊκός είμαι εγώ από εκείνον. Ποδόσφαιρο θα έπαιζα με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Μ’ αυτό τον τρόπο δεν θα μιλούσαμε και πολύ.

Στέφανος Κασσελάκης

Θα πήγαινα με τον κ. Κασσελάκη στα μπουζούκια, όχι για να διαπιστώσουμε ποιος είναι ποιος λαϊκός, αλλά γιατί αυτή την επιλογή μού αφήσατε. Θα ήθελα να παίξω μπάσκετ με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Ως προς το έρημο νησί, θα ήθελα να συζητήσω με τον κ. Κουτσούμπα, γιατί θα ήθελα να μάθω τι κάνει σήμερα έναν άνθρωπο να είναι κομμουνιστής.

Κυριάκος Μητσοτάκης

Τού το εξηγώ κάθε μέρα, αλλά πού να καταλάβει. Αλλά τώρα να βρεθούμε σε νησί, ερημικό, απομονωμένοι, ξέμπαρκοι εκεί, σημαίνει ότι κάποιο ναυάγιο έγινε, οπότε… η γκαντεμιά πάει σύννεφο εδώ. Τώρα ποιος είναι και πώς θα βρεθούμε εκεί, δεν ξέρω. Δεν εύχομαι στον εαυτό μου, τέτοια τραγωδία.

Δημήτρης Κουτσούμπας

(Ο πρώτος είναι το αποκορύφωμα της ξεφτίλας. Κάτι τέτοια είναι το στοιχείο του. Ο δεύτερος ακολουθεί κατά πόδας. Αν δεν ήθελε, θα μπορούσε να το τελειώσει αμέσως, λέγοντας ότι δεν μπορεί ν’ ακολουθήσει τον Κασσελάκη στον ευτελισμό του πολιτικού λόγου. Πώς να το πει, όμως, όταν στο TikTok προσπαθεί να κάνει ό,τι και ο Κασσελάκης; Ο τρίτος γιατί δεν το τελείωσε, λέγοντας πως οι δύο άλλοι επιλέγουν τα ξεφτιλίκια για να κρύψουν την ταύτισή τους στην ουσία της πολιτικής; Για να μην του πουν ότι δεν έχει χιούμορ; Μάλλον για να παίξει στο ίδιο επίπεδο. Γι’ αυτό και προσπάθησε να δώσει και ατάκα στο Λούμπεν με τα περί γκαντεμιάς)

Αν υπάρχει ένα άτομο, το οποίο να μπορεί να εμπνεύσει περισσότερο από εμένα, να ενώσει τον προοδευτικό κόσμο, να διοικήσει τη χώρα καλύτερα, να εκπροσωπήσει καλύτερα τη χώρα στο εξωτερικό, βρε το μου να το στηρίξω.

Στέφανος Κασσελάκης

(Συνήθως αυτά τα λένε οι σφουγγοκωλάριοι, τα λιβανιστήρια, τα ξεσκονιστήρια, τα τρολ, τα παπαγαλάκια, τέλος πάντων ένας μηχανισμός εμμίσθων ή βολεμένων που στήνεται για να παριστάνει τους… ανεξάρτητους πολιτικούς σχολιαστές. Ολοι ξέρουν τι συμβαίνει, αλλά επισήμως ο αρχηγός εμφανίζεται να μην έχει καμιά ευθύνη. Αυτό δεν έκανε ο Μητσοτάκης όταν τον χαρακτήριζαν Μωυσή, Τσόρτσιλ, μεγάλο γκόμενο και τα παρόμοια ή ο Τσίπρας όταν τον χαρακτήριζαν άσχετο; Ο Κασσελάκης το αλλάζει και αυτό. Γίνεται σφουγγοκωλάριος, λιβανιστήρι, παπαγαλάκι, τρολ και αποθεώνει ο ίδιος τον εαυτό του. Ναρκισσιστική διαταραχή; Δεν νομίζουμε πως είναι το μείζον. Τραμπισμός του κερατά είναι. Δηλώνει επιτυχημένος επιχειρηματίας, δείχνει τις βιλάρες του στη Νέα Υόρκη, την Αθήνα, τις Σπέτσες, μιλάει για τα προσωπικά του, κάνει καραγκιοζιλίκια και φωνάζει μόνος του «είμαι και ο πρώτος». Και πάει να επιβάλει αυτό το νέο στιλ)

Η Αττική και η Σαγκάη αποτελούν δύο κομβικούς πυλώνες εισόδου μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Δύο μητροπολιτικές περιφέρειες με σημαντικό γεωστρατηγικό αποτύπωμα, τις οποίες χωρίζει μόνο η χιλιομετρική απόσταση. Γιατί αυτά που τις ενώνουν είναι πολλά και σημαντικά.

Nίκος Χαρδαλιάς

(Μόνο ένας Νικ Χαρντ -κατά κόσμον Νίκος Χαρδαλιάς- θα μπορούσε να συγκρίνει την Αττική με τη Σαγκάη και να τις βρει… ίσες από την άποψη του «γεωστρατηγικού αποτυπώματος» και του οικονομικού αποτυπώματος ως «πυλώνες εισόδου». Εντάξει, έκανες ένα ωραίο ταξιδάκι αναψυχής στην από κάθε άποψη μεγαλύτερη μητρόπολη του κινέζικου ιμπεριαλισμού: μεγαλύτερη σε πληθυσμό, μεγαλύτερη σε βιομηχανική παραγωγή και μεγαλύτερο εξαγωγικό λιμάνι της Κίνας. Ας είναι καλά το ταμείο της Περιφέρειας που την έβαλες συνεκθέτη στο εθνικό περίπτερο του ΕΟΤ στη διεθνή έκθεση τουρισμού ITB China 2024. Ηταν ανάγκη, όμως, ν’ ανοίξεις το στόμα και να πετάς τέτοιες κοτρόνες; Μείνε στα παλιά, αρχαιολογικά μνημεία, τουρισμός κτλ., κι άσε τα σύγχρονα, στα οποία η σύγκριση είναι… χαώδης. Οι κινέζοι ιμπεριαλιστές, πάντως, δεν έδειξαν να… συγκινούνται από την παρουσία κοτζάμ Χαρδαλιά στα μέρη τους. Και καλά, ο Σι Τζινπίνγκ μπορεί να μην «άδειαζε» να τον συναντήσει, αλλά ούτε ο ομόλογός του; Να έχεις τον εκπρόσωπο ενός πυλώνα της Δύσης, ισάξιου με τη Σαγκάη στην Ανατολή, και να του στέλνεις για μια περατζάδα μόνο τον ανώτερο επίτροπο Διεθνών Σχέσεων της επαρχίας Χουνάν; Κινέζοι, παιδί μου, ψηλομύτηδες)

Να θυμίσουμε ότι πριν από έναν χρόνο τού κ. Ανδρουλάκη τού είχε ξινίσει ο κ. Τσίπρας, δεν ήθελε να συνεργαστεί με τον Τσίπρα. Τώρα του φταίω εγώ, ε να μας πει τι θέλει; Θέλει να γίνει πρωθυπουργός; Ας το πει. Αν το θέλει, ας προσπαθήσει να πάει καλά στις εκλογές, να μείνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Εμείς θα προχωρήσουμε στη δημοκρατική παράταξη που έχει ανάγκη ο τόπος. […] Υπάρχει ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που είναι προοδευτικό. Και υπάρχει και ένα άλλο κομμάτι που είναι πηγή ανθρώπινου δυναμικού για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν πρόκειται να θυσιάσω τα πιστεύω μας για μια τέτοια σύγκλιση. Υπάρχουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ που σέβομαι πάρα πολύ, που θα προσκαλέσω να έρθουν στον ΣΥΡΙΖΑ ως τη νέα δημοκρατική παράταξη της χώρας.

Στέφανος Κασσελάκης

Εάν το ΠΑΣΟΚ είναι ισχυρό θα μπορέσει να ενοποιήσει το προοδευτικό μέτωπο. Στο τραπέζι του κ. Κασσελάκη δεν μπορεί να πάει κανείς, αφού κάποιοι ήδη έχουν αποχωρήσει από αυτό το τραπέζι. […] Αυτός ο άνθρωπος έχει μια ιδιότυπη ασυλία από τη ΝΔ και από την εγχώρια ολιγαρχία. Η επικοινωνιακή καταιγίδα, χωρίς πολιτικούς όρους, είναι πρωτοφανής στα πολιτικά ιστορικά της χώρας. Βολεύει αυτό το πρόσωπο -δεν θα πω πολιτικό- να ευτελίζει την αντιπολίτευση. […] Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ από τη στενοχώρια μου που δεν θα με πάρει τηλέφωνο. Έχω… σοκαριστεί.

Νίκος Ανδρουλάκης

(«Το δικό μου πάπλωμα είναι για δυο άτομα» έλεγε ένα παλιό τραγούδι, αλλά αυτό ισχύει μόνο για ερωτευμένους. Οχι για Ανδρουλάκη και Κασσελάκη. Αυτοί οι δύο επιδιώκουν την εξόντωση ο ένας του άλλου. Αν αλληλοεξοντωθούν, θα πρέπει να εμφανιστεί ένας άλλος για να αναλάβει την «ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς». Κι όπως έλεγε άλλο παλιό τραγούδι, «πίσω από τις λέξεις έρχετ’ ο Αλέξης»).

Θέλω, λοιπόν, και από εδώ, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορά μας, να στείλω ένα μήνυμα στα Σκόπια και στη νέα τους ηγεσία: Σε περίπτωση που επιμείνουν να αμφισβητούν τον πυρήνα της Συμφωνίας σχετικά με την ονομασία της χώρας και την αποκαλούν, έτσι όπως θέλουν να την αποκαλούν, τότε θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο ευρωπαϊκός δρόμος τους θα παραμείνει κλειστός. Και το λέω αυτό όχι με χαρά. Κι οι γείτονες μας θέλουν να έχουμε καλές σχέσεις, οι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας δεν θέλουν ούτε εντάσεις, ούτε εθνικισμούς. Και εύχομαι και ελπίζω ότι θα συνετιστούν και θα επανέλθουν στο δρόμο.

Κυριάκος Μητσοτάκης

(Αν δεν υπήρχε η Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, ο Μητσοτάκης θα έπρεπε να την εφεύρει. Μια χαρά βολεύονται και οι δύο με κουβέντες «εκτός πλαισίου Πρεσπών», άνευ πρακτικής σημασίας. Η Σιλιάνοφσκα χαϊδεύει τ’ αυτιά του εθνικιστικού ακροατήριου που την έφερε στην εξουσία και ο Μητσοτάκης βρήκε θέμα για να αποκρούει την εθνικιστική πίεση από τα ακροδεξιά, παίζοντάς το ντούρος εθνικιστής. Η Σιλιάνοφσκα δεν αμφισβητεί τις Πρέσπες αλλά επικαλείται το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Ο Μητσοτάκης δεν ονοματίζει καν τις Πρέσπες (μη τυχόν και κατηγορηθεί από τους ακροδεξιούς) και επικαλείται την ενταξιακή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας, λες και άμα συμφωνήσουν γερμανοί και γάλλοι ιμπεριαλιστές να εντάξουν στην ΕΕ τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, θα βγει αυτός, ο Κούλης, και θα βάλει βέτο! Γιατί δεν λέει τίποτα για το ΝΑΤΟ, στο οποίο η Βόρεια Μακεδονία έχει ήδη ενταχτεί; Λόγια του αέρα σε επίπεδο πρακτικής πολιτικής και εθνικιστικό δηλητήριο σε επίπεδο ρητορικής, που καλλιεργεί το μίσος ανάμεσα σε δυο γειτονικούς λαούς)

Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να παραιτηθώ αν είχε να κάνει με πολιτικό σχεδιασμό. Ο υπουργός δεν είναι αστυνομικός να καταστρώνει σχέδια αντιμετώπισης των χούλιγκαν. Θα ήταν ο εύκολος ο δρόμος της…

Προϋπόθεση για κάθε θετικό αναπτυξιακό βήμα είναι η δημοσιονομική σταθερότητα. Διότι μία ανεύθυνη δημοσιονομική πολιτική θα μπορούσε να εκτροχιάσει την ανάπτυξη! Αξιόπιστη και υπεύθυνη δημοσιονομική πολιτική σημαίνει: Τήρηση των εθνικών δημοσιονομικών στόχων. Εμφαση στην επίτευξη λογικών πρωτογενών πλεονασμάτων. Και συνεχής προσπάθεια για τη μείωση του δημοσίου χρέους. Υπογραμμίζω, λοιπόν – για να γίνει ακουστό τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό – ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να γίνει πολιτικός Άι Βασίλης. Θα δίνουμε αυτά που έχουμε. Οχι αυτά που δεν έχουμε! Οπως κάνουν όλες οι προηγμένες χώρες διεθνώς! Στο πλαίσιο αυτό ισχύουν οι διεθνείς μας δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα 2,1% του ΑΕΠ το 2024, 2,3% του ΑΕΠ το 2025 και 2,5% του ΑΕΠ το 2026, όπως περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας.

Κωστής Χατζηδάκης

(Τις εμφάσεις τις έβαλε ο ίδιος, στο κείμενο της ομιλίας του που διένειμε μέσω του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Οικονομικών. Οταν ο πρώτος τη τάξει υπουργός εμφανίζεται σαν Σκρουτζ Μακ Ντακ του νεοφιλελευθερισμού στην ομιλία του στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, που κατά κανόνα πέφτει μπόλικη κοινωνική δημαγωγία, αντιλαμβάνεστε τι πρόκειται να γίνει στην πράξη. Δεν περιμέναμε, βέβαια τον Χατζηδάκη να μας το πει. ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Ερχεται νέο, διαρκές Μνημόνιο, με σκληρές διαδικασίες επιβολής. Εχει σημασία, όμως, όταν βγαίνει ο υπουργός Οικονομικών και περιγράφει τη λεγόμενη κοινωνική πολιτική του αστικού κράτους σαν αγιοβασιλιάτικη. Ο σκληρός νεοφιλελευθερισμός συνδυασμένος με την πολιτική προστυχιά και αλητεία. Οταν τα παίρνουν από τον ελληνικό λαό, παρουσιάζουν τη φορομπηξία σαν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό. Αφήνουν τους συντελεστές του ΦΠΑ στα ύψη, ακόμα και σε συνθήκες καλπάζοντος πληθωρισμού, ενώ το 2019 είχαν υποσχεθεί ότι θα τους μειώσουν. Κι ενώ τα κρατικά ταμεία φισκάρουν, ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός φωνάζει «δε θα γίνω Αι-Βασίλης να μοιράζω δώρα»! Τα λεφτά που αρπάζουν από το λαό τα προορίζουν για τους ιμπεριαλιστές δανειστές, για όπλα, για μπάτσους, για επιχορηγήσεις στους καπιταλιστές, για μίζες και ρεμούλα. Ο Μητσοτάκης δεν επέλεξε τυχαία τον «βυσματωμένο» Χατζηδάκη για το συγκεκριμένο πόστο. Είναι αυτός που δε θα ντραπεί, ούτε θα αισθανθεί τον παραμικρό δισταγμό στην προώθηση των πιο άγριων αντιλαϊκών μέτρων)

Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου επισφράγισαν πανηγυρικά την ήττα του τυχοδιωκτισμού και της εξαπάτησης των πολιτών. (…) Η ήττα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές σηματοδοτούν την οριστική ήττα του τυχοδιωκτισμού. (…) Η νίκη της ΝΔ οφείλεται κυρίαρχα στην ηγετική προσωπικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η πορεία του εκπλήσσει, διότι, παρά το «τεχνοκρατικό στυλ» διακυβέρνησης και την απουσία ιδιαίτερων ιδεολογικών αναφορών, κατάφερε να ενσωματώσει στην πρωθυπουργική του θητεία μια σταθερή πατριωτική στάση στα εθνικά θέματα. (…) Η σαρωτική νίκη της ΝΔ στις εκλογές με διαφορά 24 μονάδων απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, καθιστά ισχυρή πιθανότητα την τρίτη θητεία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η πολιτική ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να αμφισβητηθεί στα προσεχή χρόνια, διότι υπερέχει σε ψυχοδιανοητική συγκρότηση, πολιτικές αρετές και σε σπουδές (Harvard), από όλους τους άλλους πολιτικούς ηγέτες (εξαιρείται ο Δημήτρης Κουτσούμπας που υπερασπίζεται μια άλλη πολιτική φιλοσοφία).  Γι’ αυτό, θα πρέπει η δημοκρατική παράταξη με εκφραστή το ΠΑΣΟΚ, να αναζητήσει έγκαιρα έναν ηγέτη με χαρακτηριστικά εθνικού και όχι κομματικού ηγέτη ώστε να επανέλθει και πάλι το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία όταν οι καιροί ωριμάσουν και οι ανάγκες το απαιτήσουν.

Γιάννης Παπαδάτος

(Αυτός ο τύπος, που υπογράφει ως ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ και ακαδημαϊκός υπεύθυνος του προγράμματος ψυχοθεραπείας, είναι ΠΑΣΟΚ; Ετσι εμφανίζεται. Να αγωνιά για την τύχη του ΠΑΣΟΚ, καθώς βρίσκει τον Ανδρουλάκη «λίγο». Είναι προφανές ότι αντιμετωπίζει τους αναγνώστες του ως πελάτες που αναζητούν απελπισμένοι θεραπεία στον ψυχαναλυτικό καναπέ του. Αλλά δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά ως… πολιτικός ψυχαναλυτής. Είναι το μίσος για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, από τη μια, και από την άλλη το απροκάλυπτο γλείψιμο στον… ηγέτη Μητσοτάκη, που τον καρφώνουν στον πάσαλο της ατίμωσης)

Ενα από τα πιο σημαντικά θέματα είναι το Μεταναστευτικό. Ιδιαίτερα μετά το τραγικό ναυάγιο της Πύλου θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για να μην επαναληφθεί. Επίσης θα πρέπει να δοθεί έμφαση στη φύλαξη των συνόρων. Ακόμη θα πρέπει [ο επόμενος υπουργός] να ασχοληθεί με το πρόβλημα της στελέχωσης των πλοίων της ακτοπλοΐας.

Θεόδωρος Κλιάρης

(Τα «Νέα» κάλεσαν υπηρεσιακούς υπουργούς να στείλουν ένα μήνυμα στα πολιτικά πρόσωπα που θα τους διαδεχτούν από βδομάδα. Ο απόστρατος στρατηγός-αρχηγός της λιμενομπατσαρίας και υπηρεσιακός υπουργός Ναυτιλίας έγραψε αυτές τις 52 όλες κι όλες λέξεις. Για έναν υπουργό Ναυτιλίας τα σύνορα βρίσκονται στη θάλασσα. Για τα χερσαία σύνορα έχουν ευθύνη άλλα υπουργεία. Στη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων, λοιπόν, πρέπει να δοθεί η έμφαση σύμφωνα με τον Κλιάμη. Στη φύλαξη όχι από την εισβολή ξένων στόλων, αλλά από το πέρασμα προσφύγων, που χαρακτηρίζονται εισβολείς. Ο υπουργός Ναυτιλίας δεν είναι υπουργός Αμυνας για να έχει την ευθύνη του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο είναι αρμόδιο να αποτρέπει την παραβίαση των συνόρων από ένοπλη δύναμη τρίτης χώρας. Είναι αρμόδιος για την προστασία των συνόρων από μη στρατιωτικούς, από πολίτες. Για παράδειγμα, αν μπει ένα λαθρεμπορικό σκάφος που κουβαλάει όπλα, ναρκωτικά, προϊόντα «μαϊμούδες» κτλ, πρέπει να διατάξει το Λιμενικό να το καταλάβει και να συλλάβει τους επιβαίνοντες. Λέμε τώρα, γιατί σπάνια γίνεται κάτι τέτοιο. Αν μπει ένα σκάφος με πρόσφυγες, το Λιμενικό οφείλει επίσης να το καταλάβει, εξασφαλίζοντας πρωτίστως την ασφάλεια των επιβαινόντων. Να βγάλει τους επιβαίνοντες στη στεριά και να τους παραπέμψει στις δικαστικές αρχές για το πλημμέλημα που διέπραξαν, ή στην Υπηρεσία Ασύλου, εφόσον δηλώσουν ότι επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο. Τα pushbacks απαγορεύονται σε κάθε περίπτωση. Τα pushbacks, όμως, είναι ο κανόνας. Ο υπουργός Ναυτιλίας έχει επίσης την αρμοδιότητα της έρευνας και διάσωσης σε κάθε περίπτωση ναυτικού ατυχήματος ή έκθεσης ανθρώπων σε κίνδυνο, σε μια περιοχή που εκτείνεται πέραν των ορίων των χωρικών υδάτων της Ελλάδας. Η ίδια η έννοια της έρευνας και διάσωσης επιβάλλει να δίνεται προτεραιότητα στην προστασία ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο, χωρίς να εξετάζεται καταρχάς οτιδήποτε άλλο. Και παράνομοι να είναι, πρώτα τους σώζεις, τους μεταφέρεις με ασφάλεια στη στεριά, τους παρέχεις πρώτες βοήθειες και νοσοκομειακή περίθαλψη εφόσον χρειάζεται και μετά εξετάζεις τις όποιες νομικές πτυχές. Για τον Κλιάμη, όμως, που συνέβη τούτη την περίοδο να έχει -καθ’ υπόδειξη του Μητσοτάκη- ταυτόχρονα την ιδιότητα του πρώην αρχηγού και του πολιτικού προϊστάμενου, πολιτικός και επιχειρησιακός ταυτόχρονα, η έμφαση βρίσκεται στη φύλαξη των συνόρων. Οχι στη διάσωση, όταν πρόκειται για πρόσφυγες. Σε περίπτωση προσφύγων, ιδιαίτερα όταν είναι πολλοί, η διάσωση ισοδυναμεί με παραβίαση των συνόρων! Αναρωτιέστε ακόμα γιατί έπνιξαν τόσες εκατοντάδες ψυχές μερικές δεκάδες μίλια ανοιχτά της Πύλου και με μπουνάτσα;)

Δεν μετανιώνουμε που τηρήσαμε το αξιακό μας πλαίσιο, οραματιστήκαμε να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα. Ομως το τανγκό θέλει δύο ή το πεντοζάλι θέλει και παραπάνω, εμείς ήμασταν μόνοι μας. Την ώρα που δίναμε το χέρι στις άλλες προοδευτικές δυνάμεις για το πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος με ένα προοδευτικό πρόγραμμα, αυτοί κοίταζαν να κόψουν το δικό μας χέρι και έκαναν μονομέτωπο σε εμάς και όχι στον κ. Μητσοτάκη. Μπροστά μας έχουμε αναμέτρηση με ενισχυμένη αναλογική και ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του γι` αυτό, εμείς τις δικές μας και οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις που έθαψαν την απλή αναλογική, τις δικές τους. … Κάθε ψήφος προοδευτικού πολίτη που θα πάει σε οποιαδήποτε άλλη κάλπη εκτός απ` αυτή του ΣΥΡΙΖΑ αντικειμενικά ευνοεί το σχέδιο του κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ.

Αλέξης Τσίπρας

(Πολύ γρήγορα αποδεσμεύτηκε από το… στρατηγικό εγκλωβισμό της απλής αναλογικής. Πού να μην ανήκε και στο… «αξιακό πλαίσιο» του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή! Αμα το «αξιακό πλαίσιο» το αλλάζεις πιο συχνά από πουκάμισο, σκεφθείτε τι γίνεται με την «τρέχουσα διαχείριση». Και η κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων «μ’ ένα νόμο σε ένα άρθρο» στο «αξιακό πλαίσιο» ανήκε, αλλά μετατράπηκε στο τρίτο Μνημόνιο που εμπεριείχε και τα δύο προηγούμενα. Ομως η αποδέσμευση από την απλή αναλογική, ειδικά στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν στις 21 Μάη, θα μπορούσε να γίνει με λιγότερη πολιτική χυδαιότητα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ελπίδες να νικήσει και να μπορεί να σχηματίσει αυτός κυβέρνηση, θα μπορούσαν κάποιοι να πουν «ας πάει στο διάολο, αυτοδυναμία διεκδικούν». Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διεκδικεί εκλογική νίκη. Οι ίδιοι λένε ότι δε φιλοδοξούν να κόψουν την αυτοδυναμία αλλά την παντοδυναμία του Μητσοτάκη. Να μην φτάσει να έχει 180 έδρες. Οπότε, η έτσι κι αλλιώς χυδαία θεωρία της «χαμένης ψήφου» γίνεται πιο προκλητική καθώς ακούγεται από το στόμα του Τσίπρα. Και καταντά γελοία. Ακολουθώντας τη λογική του κοινοβουλευτικού κρετινισμού, θα ρωτούσαμε: ποιον μπορεί να πείσει ότι η ψήφος στο ΚΚΕ βοηθάει τον Μητσοτάκη και γι’ αυτό πρέπει να πάει στον ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί ο αριστερός ψηφοφόρος να μην ψηφίσει ΜέΡΑ25 ώστε να μπει κι αυτό στη Βουλή; Ως προς τα κόμματα της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που δεν έχουν ελπίδες να μπουν στη Βουλή, ο εκβιασμός των ψηφοφόρων γίνεται ωμός: Είναι χαμένη η ψήφος σε κόμματα που αποκλείονται από τη Βουλή επειδή το εκλογικό σύστημα –ανεξάρτητα αν είναι ενισχυμένη ή «απλή» αναλογική- έχει ένα αντιδημοκρατικό κατώφλι εισόδου στη Βουλή, στο διόλου ευκαταφρόνητο ύψος του 3%. Η «απλή αναλογική» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν νόθα. Χωρίς το κατώφλι του 3%, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα έπαιρνε δύο έδρες και το ΚΚΕ(μ-λ) μία. Χώρια που θα έμπαιναν στη Βουλή Κωνσταντοπούλου, ΜέΡΑ25, ΚΟΤΕΣ κ.ά. Πόση πολιτική προστυχιά χωράει σε μια τακτική που λέει: πρώτα σου κόβω το δρόμο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, που τη δικαιούσαι, και μετά λέω στους ψηφοφόρους σου ότι η ψήφος τους θα είναι… υπέρ του Μητσοτάκη, αν πάει σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα πλην του ΣΥΡΙΖΑ)

[O Tσίπρας] αν δεν τη μειώσει [τη διαφορά από τη ΝΔ], δεν πρέπει να παραιτηθεί. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, ναι δεν πήγε καλά, αλλά ένα εκατομμύριο άνθρωποι τον εμπιστεύτηκαν, εμπιστεύτηκαν το πρόγραμμά του, και θεωρώ ότι όσο εκείνος παίρνει αυτό τον ηγετικό ρόλο και ακούγεται η δική του φωνή και η φωνή του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ένα κόμμα κυβέρνησης, είναι ένα κόμμα όχι συμπληρωματικό, τόσο καλύτερα θα πάει και σε ποσοστά. Γιατί οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ φοβήθηκαν ότι δίπλα σ’ εκείνον και δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα έπρεπε να εμπιστευτούν και άλλους. Τώρα όμως θα πάει με μια καθαρή γραμμή το κόμμα, με τον Αλέξη Τσίπρα πρόεδρο και με τις μεγαλύτερες δυνατές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ράνια Θρασκιά

(Εκαστος στο είδος του και η πρωινατζού στα πρωινάδικα. Η πανελίστρια της Μενεγάκη, Ράνια Θρασκιά, εκλεγμένη δεύτερη -μετά τη Νοτοπούλου αλλά πολύ πάνω από τον Γεροτζιάφα- με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Θεσσαλονίκης, στο φυσικό της χώρο, καλεσμένη στο ξεφτιλοπρωινάδικο του Λιάγκα. Η new entry του ΣΥΡΙΖΑ –ή μάλλον του Τσίπρα, για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι απέναντί της- ξεδιπλώνει πτυχές του αστείρευτου ταλέντου της. Μίλησε για τη «σχέση» της, για τον «πόνο» που έχει βιώσει μετά τους χωρισμούς και άλλα τέτοια σημαντικά, αλλά εμείς στεκόμαστε στα πολιτικά. Τι φταίει που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ; Τρόμαξε ο κόσμος από τον Τσακαλώτο και τον Φίλη, τη Γεροβασίλη και τον Ραγκούση, τον Σκουρλέτη και τον Ηλιόπουλο, τον Σπίρτζη και τη Δούρου. Γιατί ο κόσμος εμπιστεύεται μόνο τον Αλέξη, όπως και η Ράνια που τον κοίταξε στα μάτια -ήταν και του αγίου Γεωργίου, μάλιστα- και είδε σ’ αυτά την αλήθεια. Τώρα, λοιπόν, που οι γκροτέσκες φιγούρες, αυτές που τρόμαζαν τον κόσμο, παραμερίστηκαν και βγήκαν μπροστά τα δυνατά χαρτιά, όπως η πανελίστρια-πρωινατζού, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα και η διαφορά θα μειωθεί. Αλλά κι αν δεν μειωθεί, ο Τσίπρας πρέπει να παραμείνει αρχηγός, ώστε να νικήσει την επόμενη φορά. Ολόκληρη η συνέντευξη, που αποτυπώνει τον «νέο ΣΥΡΙΖΑ», εδώ)

Το μήνυμα ελήφθη, στραβός δεν είναι ο γιαλός, στραβά αρμενίσαμε, χρειάζεται ενόψει των νέων εκλογών να αλλάξουμε. Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε όλη την ευθύνη πάνω του, όμως αναλογικά και εμείς έχουμε. Τώρα, ενωμένοι και αποφασιστικά θα πάμε στη νέα εκλογική μάχη, προβάλλοντας τις θέσεις μας απέναντι στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ, που εάν επιβραβευτεί, θα είναι καταστροφική για την χώρα. Αυτός πρέπει να είναι ο βασικός στόχος. Ξέρουμε και μπορούμε να φέρουμε την αλλαγή! […] Oλοι έχουμε ευθύνες και ο Αλέξης Τσίπρας έχει και τις ανέλαβε, είπε πως η νίκη έχει πολλούς πατέρες, η ήττα έναν και είναι ένας ηγέτης που ξεκίνησε στο κόμμα από νεαρή ηλικία και το έφερε σε θέση να κυβερνήσει, έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, ρύθμισε το χρέος και έχει όλες τις ικανότητες και τις δυνατότητες για την επόμενη μέρα, να αλλάξουμε, να προωθήσουμε τις θέσεις μας και να γίνουμε η επόμενη κυβέρνηση.

Γιάννης Αμανατίδης

(Χάνεται κανείς στους δαιδάλους της ταραγμένης σκέψης του ευσεβούς χριστιανού συριζαίου. Εχουν χάσει με 20 μονάδες διαφορά και νταμπλ σκορ κι αυτός ονειρεύεται ότι σ’ ένα μήνα θα φέρουν τα πάνω κάτω, θα νικήσουν και θα φέρουν την αλλαγή, γιατί… ξέρουν και μπορούν! Απλά, είχαν αρμενίσει στραβά μέχρι την περασμένη Κυριακή, αλλά τώρα θ’ αλλάξουν ρότα και θα πάρουν κεφάλι στην ιστιοδρομία! Στην επόμενη συνέντευξή του το άφησε κάπως φλου: πότε θα γίνουν η επόμενη κυβέρνηση, στις 26 Ιούνη ή μετά και τη νέα κυβερνητική θητεία του Κούλη; Αυτό που πιο πολύ τον ενδιαφέρει, όμως, είναι να μην «πετσοκόψουν» τον Τσίπρα οι άλλοι συριζαίοι. Ε, δεν μπορεί να είναι σύμπτωση, όταν Παππάς, Δούρου, Αμανατίδης και δεν ξέρουμε πόσοι άλλοι «προεδρικοί» ζητούν παραμονή του Τσίπρα στην αρχηγία. Κάποιο… αόρατο χέρι τους συντονίζει)

Εχω μάθει στις δύσκολες στιγμές να αναλαμβάνω την ευθύνη. Και να μην εγκαταλείπω τη μάχη. Είμαι εδώ. Δεν θα εγκαταλείψω ούτε τώρα, στη μέση μάλιστα ενός δύσκολου αγώνα. Χθες ήταν ημέρα εκλογών. Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα της μάχης των επόμενων εκλογών. Στις χθεσινές εκλογές νίκησε η ΝΔ αλλά ταυτόχρονα ηττήθηκε η στρατηγική της απλής αναλογικής. (…) Στις επόμενες εκλογές έχουμε την ευθύνη πρωτίστως να αποτρέψουμε την προοπτική ενός παντοδύναμου και ανεξέλεγκτου ηγεμόνα πρωθυπουργού. Αλλά να προστατέψουμε την πρωταγωνιστική παρουσία της Αριστεράς στην πολιτική ζωή του τόπου. Ως μια δύναμη ασυμβίβαστη. Που έρχεται απο μακριά και θα πάει μακριά Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και θα παραμείνει εδώ. Ως ο βασικός κορμός των προοδευτικών δυνάμεων και εκφραστής των λαϊκών και κοινωνικών συμφερόντων. Για να υπερασπιστεί τον κόσμο της εργασίας. Και να μην επιτρέψει τη παλινόρθωση ενός βολικού συστημικού δικομματισμού.

Αλέξης Τσίπρας

(Στο πρώτο τμήμα της δήλωσής του έκανε την ανάγκη φιλοτιμία. Τι να πει; Οτι δε δέχεται κανένας/καμιά άλλος/η να αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις δεύτερες εκλογές, για να μην καεί, και πώς αναθέτουν σ’ αυτόν να πιει το πικρό ποτήρι μέχρι το τέλος; Μετά θα βγουν τα μαχαίρια και θα στηθεί η λαιμητόμος. Το δεύτερο σημείο είναι ένα ακόμα δείγμα πολιτικής αλητείας: «ηττήθηκε η στρατηγική της απλής αναλογικής»! Καλά, εκλογική στρατηγική ήταν η απλή αναλογική, όχι ζήτημα αρχής, όπως παραμύθιαζαν τον κόσμο; Και γιατί απέτυχε; Επειδή δεν έφτιαξε ο Μητσοτάκης κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ ή με τον Βελόπουλο, όπως ο ίδιος ο Τσίπρας προεξοφλούσε στις προεκλογικές συνεντεύξεις και ομιλίες του; Γιατί αν κάποιος θα μπορούσε να φτιάξει κυβέρνηση με την απλή αναλογική, αυτός είναι ο Μητσοτάκης. Στον Τσίπρα θα χρειαζόταν ακόμα και ο Βελόπουλος για να σχηματίσει κυβέρνηση, χώρια το ΚΚΕ που είχε ξεκαθαρίσει ότι «δεν…». Αντί να πει ότι ηττήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, έριξε το φταίξιμο στην απλή αναλογική, που μέχρι τώρα την παρουσίαζε σαν ζήτημα αρχής για το κόμμα του. Η οποία, βέβαια, για να το πούμε κι αυτό, δεν είναι η «απλή άδολη αναλογική», όπως την έλεγαν παλιά, αφού οι ψήφοι όσων κομμάτων δεν πιάνουν το 3% μετατρέπονται σε έδρες που τις μοιράζονται αναλογικά τα υπόλοιπα κόμματα. Το τρίτο στοιχείο είναι κινδυνολογία της συμφοράς, που καταντάει ζητιανιά ψήφων: «παιδιά, ρίξτε καμιά ψήφο σ’ εμάς, γιατί ο Μητσοτάκης θα σας σκίσει». Ποιους προσπαθεί να πείσει; Οχι τους ψηφοφόρους της ΝΔ που δε θ’ αλλάξουν στάση μ’ ένα τέτοιο επιχείρημα. Ούτε τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, που «πήδηξαν το χαντάκι» και δεν έχουν κανένα λόγο να το ξαναπηδήξουν αντίστροφα. Προσπαθεί να πείσει τους ψηφοφόρους των μικρότερων κομμάτων, κυρίως αυτών που έμειναν εκτός Βουλής, πλασάροντας τη θεωρία της «χαμένης ψήφου», όπως και όσους/ες επέλεξαν αποχή-λευκό-άκυρο: «ψήφος σε κόμμα εκτός Βουλής, καθώς και αποχή-λευκό-άκυρο, στηρίζει τον Μητσοτάκη-ηγεμόνα» είναι το πρόστυχο μήνυμα του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Τα τελευταία, για την «πρωταγωνιστική παρουσία της Αριστεράς στην πολιτική ζωή του τόπου», που συμβολίζει ο… «ασυμβίβαστος» ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν για γέλια, αν δεν προκαλούσαν οργή. Γιατί αυτά τα… καλόπαιδα είναι που βρόμισαν ό,τι συμβόλιζε ο όρος Αριστερά για τις πλατιές μάζες του ελληνικού λαού)

Το τεσσάρι στην Κύπρο στη Eurovision δεν είναι το πρόβλημα, αλλά το αποτέλεσμα, ένα ακόμα δείγμα της προσπάθειας που κάνουν πολλές πλευρές του κυρίαρχου συστήματος να αποξενωθεί η ελληνική κοινωνία από τη Μεγαλόνησο και το Κυπριακό, ώστε να προωθηθούν τα απορριπτέα σχέδιά τους.

Νίκος Κοτζιάς

(Παρακολουθεί ο Νίκος Κοτζιάς, αυτός ο γίγαντας του πνεύματος, το ξεφτιλοπόπ πανηγύρι της Eurovision; Ενας τιτάνας της διπλωματίας οφείλει να παρακολουθεί τα πάντα. Διότι αν δεν παρακολουθούσε Eurovision και δεν έκανε την καίρια παρέμβασή του ο Κοτζιάς, το «εθνικό μας θέμα» θα είχε αφεθεί αποκλειστικά στη δικαιοδοσία της Καίτης Γαρμπή, η οποία επίσης αγανάκτησε: «Στερήσαμε από την Κύπρο τη δεκάδα που άξιζε πραγματικά, επειδή η ελληνική επιτροπή δεν ντράπηκε κι έδωσε 4 στον Andrew Lambrou. Κανονίστε με τις βλακείες σας εκεί να συνεχίσετε έτσι & στο τέλος να μας πάρουν πίσω οι Κύπριοι από το χαλούμι μέχρι τη θεά Άννα Βίσση!». Οπως αντιλαμβάνεστε, ο Νίκος Κοτζιάς έπρεπε να δώσει βάθος στην πατριωτική αλλά κάπως ναΐφ προσέγγιση της Καιτούλας. Να εξηγήσει πως το χαλούμι και η θεά Αννα Βισση είναι απλώς όψεις της εθνικής ιδέας, που επιβάλλει να δίνεται πάντοτε το δωδεκάποντο προς το κυπριακό άσ(θ)μα. Αποκάλυψε, λοιπόν, τη συνωμοσία «πολλών πλευρών του κυρίαρχου συστήματος», που εκφράστηκε με αυτό το εξευτελιστικό τεσσάρι που έδωσε στο τραγούδι της Κύπρου η ολιγομελής επιτροπή της ΕΡΤ, στέλνοντας μήνυμα αποξένωσης από το εθνικό καθήκον, που εκφραζόταν παραδοσιακά μ’ εκείνο το εθνικά περήφανο «ντουζ πουάν». Το δωδεκάποντο από την Ελλάδα προς το κυπριακό τραγούδι και από την Κύπρο προς το ελληνικό τραγούδι συμβόλιζε την εθνική ενότητα. Δεν ξέρουμε τι γίνεται στα καλλιστεία για τη «μις κόσμος», υποθέτουμε όμως πως και εκεί πρέπει να ακολουθείται η εθνική γραμμή: η Ελλάδα να ψηφίζει την κύπρια μοντέλα και η Κύπρος την ελληνίδα μοντέλα. Παρακαλούμε τον Νίκο Κοτζιά, τώρα που δεν έχει υπουργικές υποχρεώσεις, να επιληφθεί και αυτού του θέματος. ΥΓ: Το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια το Ισραήλ συμμετέχει στο ξεφτιλοπόπ πανηγυράκι της Eurovision -όπως και στις διοργανώσεις του επαγγελματικού αθλητισμού- μολονότι είναι ασιατική χώρα, αλλά το έχουν διώξει από κάθε ασιατική διακρατική διοργάνωση, λόγω των διαρκών εγκλημάτων του σε βάρος των Παλαιστίνιων, ουδόλως ενοχλεί τον Νίκο Κοτζιά. Θα λέγαμε ότι το θεωρεί και εθνικά επωφελές, διότι ως ΥΠΕΞ εργάστηκε και αυτός, αντάμα με τον πρωθυπουργό Τσίπρα, για την αναβάθμιση της «στρατηγικής συμμαχίας» Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου. Υποθέτουμε πως δε θα είχε κανένα πρόβλημα αν οι τρεις χώρες συνεννοούνταν και μοίραζαν τα «ντουζ πουάν» σύμφωνα με ένα συμμαχικό στρατηγικό σχέδιο. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν!)