Περιήγηση: Η παπάρα

Tο ποσοστό εμβολιασμού, στην Ελλάδα, μπορεί να είναι χαμηλότερο από το ποσοστό εμβολιασμού για παράδειγμα στη Νορβηγία, ωστόσο είναι σε σχετικά καλά επίπεδα, ιδίως εάν λάβει κανείς υπόψη ότι τον Αύγουστο είχαμε μία πολύ μεγάλη «κοιλιά», καθώς πολύς κόσμος προτίμησε να κάνει τις διακοπές του και να αφήσει τον εμβολιασμό για μετά. Εάν, πάντως, συνεχίσουμε με τον ρυθμό των περίπου 30.000 εμβολιασμών την ημέρα, εκτιμώ ότι θα καλύψουμε το χαμένο έδαφος και ότι θα φτάσουμε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο για το χτίσιμο του τείχους της ανοσίας που θέλουμε.

Στέλιος Πέτσας

(Δεν είμαστε Νορβηγία, αλλά μέχρι πρότινος πανηγύριζαν ότι η Ελλάδα είναι στην πρωτοπορία της διαχείρισης της πανδημίας. Από το καμάρωμα για τους 100.000 εμβολιασμούς την ημέρα -όπως οι ίδιοι έλεγαν- τώρα ικανοποιούνται με… 30.000. Το ότι είναι ανεμβολίαστο πολύ μεγάλο ποσοστό των ηλικιωμένων -και όχι το 30%, όπως διατείνονται- ουδόλως τους απασχολεί. Γιατί αν τους απασχολούσε, τότε θα παραδέχονταν πως την άνοιξη έλεγαν ψέματα για το… τσουνάμι εμβολιασμών)

Το μεγάλο έργο τέχνης δεν έχει ηλικία και ταξικότητα και αυτή είναι η μεγάλη δύναμη της. Είναι διαχρονικό και οικουμενικό. Το έργο του Μίκη Θεοδωράκη θα αιμοδοτεί όλες τις επόμενες γενιές. Και επειδή η πεμπτουσία του έργου του είναι κάλεσμα για έγερση, για μεγάλες τομές, δίνει ένα μήνυμα στις επόμενες γενιές: να μην σταματούν να ονειρεύονται και να αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον.

Θεανώ Φωτίου

(Η πρώην υπουργός Γεμιστών και Λοιπών Εδεσμάτων στην κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων δεν ξέρει σίγουρα τι σημαίνει ταξικότητα στην τέχνη, ενώ κουτοπόνηρα ταυτίζει τη διαχρονικότητα με την οικουμενικότητα. Ηταν και καθηγήτρια στην Αρχιτεκτονική, τρομάρα της. Ευτυχώς ο Μαγιακόβσκι, ο Μπρεχτ και πολλοί ακόμα έχουν πεθάνει προ πολλού και γλίτωσαν το βασανισμό διά της αντιδραστικής παπαρολογίας)

Καταρχάς ψυχραιμία. Από την ώρα που υπάρχει παγκόσμια αύξηση όλων των τιμών από τα ναύλα και την ενέργεια μέχρι τις πρώτες ύλες προφανώς θα επηρεάσει και την Ελλάδα. Δεν είμαστε εκτός του υπόλοιπου κόσμου. Η άποψη που κυριαρχεί είναι ότι το φαινόμενο δεν θα είναι διαρκές, θα έχει κάποια παροδικά χαρακτηριστικά που έχουν να κάνουν με την ομαλοποίηση της αγοράς μετά τις καραντίνες, οι οποίες είχαν προκαλέσει μια μεγάλη ανωμαλία στην εφοδιαστική αλυσίδα. […] Αύριο έχουμε την ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για τα αποτελέσματα της ελληνικής οικονομίας του δεύτερου τριμήνου. Σας διαβεβαιώ θα είναι εξαιρετικά καλά. Το τρίτο τρίμηνο πήγαμε ακόμη καλύτερα. Ο τουρισμός μας έκανε εκπληκτική εμφάνιση. Πολύ πάνω από το αναμενόμενο. Αυτό επηρέασε φυσικά και την εστίαση σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η πρωτογενής μας παραγωγή, η μεταποίηση, η βιοτεχνία, η βιομηχανία, οι εξαγωγές σημείωσαν το μήνα Αύγουστο το ρεκόρ όλων των εποχών. Η οικονομία μας πάει πάρα πολύ καλά. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μην τα βλέπουμε όλα μίζερα.

Αδωνις Γεωργιάδης

(Ο ακροδεξιός τηλεπλασιέ-υπουργός τα βλέπει όλα ροζ. Οποιος/α δεν τα βλέπει ροζ αλλά μαύρα, οφείλει να το πάρει απόφαση πως αν δεν ξεκουνηθεί από τον καναπέ, θα μείνει η μαυρίλα. Η οποία δεν πρόκειται να… ροζίσει διά της ψήφου)

Από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελλόριζο και από την Κρήτη μέχρι τη Θράκη, σας παραδίδουμε την Ελλάδα σήμερα στα χέρια σας. Και είμαι σίγουρος πως είναι σε καλά χέρια.

Κωνσταντίνος Τασούλας

(Ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, παραδίδων συμβολικά ένα χάρτη της Ελλάδας στα χέρια του αμερικανού γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ. Πολιτικό παιδί του Αβέρωφ ο Τασούλας, έχει γαλουχηθεί με τα νάματα της πιο αμερικανόδουλης Δεξιάς. Κι όταν συγκινείται -συγκίνηση είναι να έχεις μπροστά σου τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ- του ξεφεύγουν αυτά που -πλέον- δεν πρέπει να λέγονται, αλλά μόνο να γίνονται. O χάρτης που παρέδωσε ο Τασούλας δεν είχε μόνο συμβολική σημασία. Ο Μενέντεζ μετέφερε αιτήματα για εκχώρηση νέων στρατιωτικών βάσεων στις ΗΠΑ και ο Τασούλας ήταν σαν να του απαντούσε: γερουσιαστά, ιδού η επικράτειά σας, διαλέξτε πού θα εγκαταστήσετε τις βάσεις σας)

Είχαμε την περίπτωση ενός ανθρώπου, που είχε υπηρετήσει δύο Κυβερνήσεις -την Κυβέρνηση Σαμαρά και την Κυβέρνηση Τσίπρα- ως Αρχηγός του Ναυτικού, ως αρχηγός του Στρατού, ως Υπουργός μετά. Είχε, δηλαδή, τα εχέγγυα να συμβολίζει ότι δεν είναι μια κομματική επιλογή και να ικανοποιεί αυτό που, εν πάση περιπτώσει, πολύς κόσμος και πολιτικοί αρχηγοί έλεγαν. […] Δεν θέλησε να τα «σπάσει» με τους πρώην συντρόφους του.

Γιάννης Οικονόμου

(Ο τύπος δεν ξέρει ούτε τα στοιχειώδη. Οτι δηλαδή -σύμφωνα με όσα διακηρύσσει η αστική δημοκρατία- οι στρατιωτικοί -και ιδιαίτερα οι ανώτατοι- δεν υπηρετούν κυβερνήσεις, αλλά το έθνος. Υποτίθεται πως οι προαγωγές τους και η τοποθέτησή τους σε ηγετικές θέσεις δεν είναι αποτέλεσμα κομματικής επιλογής, αλλά προκύπτει από αξιοκρατικές διαδικασίες. Αμ’ το άλλο; Αν οι συριζαίοι είναι «πρώην σύντροφοι» του Αποστολάκη, τότε η προσπάθεια του Μητσοτάκη να τον βάλει στην κυβέρνησή του ήταν καραμπινάτη «υπόθεση αποστασίας», όπως την κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ)

Η πολιτική για μένα είναι να είσαι ταυτόχρονα manager και ηγέτης. Διαρκώς καλούμαστε να λύσουμε προβλήματα και να αντιμετωπίζουμε κρίσεις, μεγάλες και μικρές. Στο τέλος της ημέρας, πρέπει να φέρουμε τα αποτελέσματα που προσδοκούν οι πολίτες από εμάς. Το να είσαι ηγέτης σημαίνει πρώτα από όλα να λες την αλήθεια και, ενίοτε, να λαμβάνεις αποφάσεις που δεν είναι δημοφιλείς.Είμαστε σε αυτή τη δουλειά, γιατί πρέπει να λαμβάνουμε αποφάσεις που πολλοί άλλοι δεν θα ήθελαν να λάβουν, φοβούμενοι τις συνέπειες των επιλογών.

Κυριάκος Μητσοτάκης

(Ακόμη και σε ένα φόρουμ δευτεροκλασάτων στη Σλοβενία πρέπει να προσέχεις τι λες. Οταν όμως έχεις φάει την κατραπακιά, ζαλίζεσαι τόσο που δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο αυτοεκτίθεσαι με τέτοιες παπάρες)

Είναι πραγματικά αξιοθρήνητο το ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση στοχοποίησε με τόσο χυδαίο τρόπο ένα πρόσωπο το οποίο θα μπορούσε να συμβολίσει την εθνική συνεννόηση. (…) Αλλά και ο κ. Αποστολάκης απεδείχθη κατώτερος των περιστάσεων. Δείλιασε μπροστά στις απειλές του ΣΥΡΙΖΑ. Υποτάχθηκε στο κόμμα του και υπαναχώρησε στο κάλεσμα να υπηρετήσει την πατρίδα. Κρίμα για την υστεροφημία του.

Γιάννης Οικονόμου

(Ερώτημα πρώτο: Πώς λέγεται η υπουργοποίηση ενός προσώπου που ανήκει σε άλλο κόμμα; Αποστασία. Ερώτημα δεύτερο: Οταν κάποιος αποδεικνύεται τόσο δειλός -όπως εσύ τον αποκαλείς- δε θα ήταν εξίσου δειλός στα… πατριωτικά καθήκοντα που ήθελες να του αναθέσεις; Συμπέρασμα: Ομαδικό ντουβρουτζά έχουν πάθει στο Μαξίμου. Εξ ου και οι ασυναρτησίες του κυβερνητικού εκπροσώπου)

Αύγουστος 2021 Μητσοτάκης: 16 εργάσιμες μέρες / 25 ενέργειες: 11 συσκέψεις/τηλεδιασκέψεις, 4 επισκέψεις, 5 δηλώσεις/συνεντεύξεις/συνεντεύξεις Τύπου/ομιλίες, 5 συναντήσεις.

Αύγουστος 2016 Τσίπρας: 6 εργάσιμες μέρες / 6 ενέργειες, 3 συναντήσεις, 1 ομιλία, 1 σύσκεψη, 1 συνέντευξη.

Non paper του μεγάρου Μαξίμου

(Ο Μητσοτάκης έλεγε πριν από μερικές μέρες στη Βουλή, απευθυνόμενος στον Τσίπρα: «Ειλικρινά σας το λέω, δεν μετριέμαι με εσάς. Δεν είστε το μέτρο σύγκρισής μου εσείς». Και πριν περάσει βδομάδα, το επιτελείο προπαγάνδας του έβγαλε non paper-ποταμό, για να αποδείξει πως εκεί που ο Τσίπρας έκανε διακοπές, ο Κούλης δούλευε σκληρά ως πρωθυπουργός! Μ' άλλα λόγια, ο αυτοκρατορίσκος τραβάει μεγάλα ζόρια. Κι επειδή ξέρει ότι στην επετηρίδα μετά απ' αυτόν είναι μόνον ο Τσίπρας, προσπαθεί με γελοίου επιπέδου συγκρίσεις να βγει στον αφρό)

Η κυβέρνηση έχει μεριμνήσει για την οχύρωση του ΕΣΥ, την οργάνωση ενός άρτιου εμβολιαστικού προγράμματος και την απαιτούμενη διοικητική και κοινωνική μέριμνα ώστε να κάνουμε το επόμενο βήμα προς την αποκατάσταση της ζωής στην πληρότητά της. Δυστυχώς, μια μερίδα συμπολιτών μας αρνείται να εμβολιαστεί.

Γιάννης Οικονόμου

(Η «φωνή» του Μητσοτάκη μας λέει ότι οι μισοί Ελληνες είναι αντιεμβολιαστές! Εχουμε δει πολλές φορές τους θύτες να προσπαθούν να φορτώσουν την ευθύνη στα θύματα. Τόση χοντροκοπιά, όμως, σπάνια έχουμε συναντήσει)

Είναι τιμή μου να υπηρετήσω μια Κυβέρνηση, η οποία στα πρώτα δύο χρόνια της θητείας της, παρά τις πρωτόγνωρες συνθήκες που είχε να αντιμετωπίσει, κατάφερε να κρατήσει όρθια τη χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες της, να υλοποιήσει διαρθρωτικές αλλαγές και να μειώσει φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Είναι ευθύνη μου να αντεπεξέλθω με επάρκεια, όπως μέχρι σήμερα πράττει η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, στην επιλογή του Πρωθυπουργού, να μου εμπιστευθεί τη θέση του Γενικού Γραμματέα Οικονομικής Πολιτικής

Nικόλαος Κουλοχέρης

(Αυτές οι αφόρητα κοινότυπες δηλώσεις, στις οποίες κυριαρχεί το γλείψιμο στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, έχουν πάψει να προκαλούν οργή. Μόνον αηδία)

Η παταγώδης αποτυχία των ΗΠΑ και της ΕΕ στο Αφγανιστάν, διδάσκουν ότι ούτε η Δημοκρατία ούτε η Επανάσταση εξάγονται. Δεν μπορούν ούτε η Δημοκρατία ούτε η Επανάσταση να επιβληθούν “απέξω”. […] Το ζητούμενο είναι η Ευρώπη να αποκτήσει, επιτέλους, έστω κι αυτή την κρίσιμη ώρα, μια πολιτική επί του θέματος ώστε να πάψει να είναι “πολιτικός νάνος” και να προετοιμαστεί να ασκήσει πιέσεις στο καθεστώς των Ταλιμπάν ώστε να σεβαστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα ανθρωπιστική κρίση.

Δημήτρης Παπαδημούλης

(Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ ο μεγαλοϊδιοκτήτης ακινήτων ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Αφού μας διαβεβαίωσε ότι… «η δημοκρατία δεν εξάγεται», ζήτησε από την ΕΕ να… εξάγει δημοκρατία στο Αφγανιστάν, ασκώντας πιέσεις στη νέα κυβέρνηση της χώρας! Τρικυμία εν κρανίω; Οχι, απλά περνιέται για έξυπνος και θεωρεί τους υπόλοιπους ηλίθιους)

Εκπροσωπώ μια Κυβέρνηση και έναν Πρωθυπουργό που δεν φιλοδοξεί να εξαντλήσει την ενέργεια του σε λεκτικές αντιπαραθέσεις με την Αντιπολίτευση. Γιατί θεωρούμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι παραγωγικό για την πατρίδα και…

Την ημέρα που ο φιλελεύθερος-νεοσυντηρητικός ιμπεριαλισμός ηττήθηκε μια για πάντα, οι σκέψεις του ΜέΡΑ25 βρίσκονται δίπλα στις γυναίκες του Αφγανιστάν. Η αλληλεγγύη μας πιθανότατα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για αυτές αλλά είναι το μόνο που μπορούμε να προσφέρουμε, τουλάχιστον προς ώρας. Κουράγιο αδελφές μας!

Γιάνης Βαρουφάκης

(Τι ήταν αυτό που έπαθε ο… ανορθόγραφος Γιάννης; Του την έπεσαν διεθνώς – καθότι έγραψε το tweet στα αγγλικά. Οχι, φυσικά, για το δεύτερο σκέλος της δήλωσής του -για τις γυναίκες του Αφγανιστάν- αλλά για το πρώτο σκέλος: την αναφορά στον «φιλελεύθερο-νεοσυντηρητικό ιμπεριαλισμό» που «ηττήθηκε μια για πάντα». Είναι αδύνατο να κρατήσεις δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη)

Αυτό δεν είναι Σαϊγκόν. Οι ΗΠΑ πέτυχαν την αποστολή τους να σταματήσουν τις επιθέσεις εναντίον τους. Απλώς δεν είναι προς το συμφέρον μας να παραμείνουμε στο Αφγανιστάν.

Αντονι Μπλίνκεν

(Οταν ο αμερικανός ΥΠΕΞ φτάνει στο σημείο να εκστομίσει αυτή την παπάρα, τη στιγμή που όλος ο κόσμος καταλαβαίνει ότι οι Αμερικανοί φεύγουν ηττημένοι από το Αφγανιστάν, μετά από έναν εικοσάχρονο άκρως αιματηρό πόλεμο, αντιλαμβανόμαστε την πολιτικά απελπιστική θέση στην οποία βρίσκεται η διοίκηση Μπάιντεν. Εχει, βλέπετε, και τον Τραμπ, που μπορεί να είναι αυτός που ήρθε σε απευθείας διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν στη Ντόχα και συμφώνησε να αποχωρήσουν οι αμερικάνικες στρατιωτικές δυνάμεις, όμως τώρα κάνει άγρια σπέκουλα, προσβλέποντας σε νίκη των Ρεπουμπλικανών στις ενδιάμεσες εκλογές, που θα στρώσουν το δρόμο για τη δική του επάνοδο)

Στις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας και με τη σκέψη μας σε όλους όσοι δοκιμάζονται, ακόμη και τούτη τη στιγμή από τις πυρκαγιές,  τιμούμε, σήμερα, εδώ στο Βέρμιο και στο ομώνυμο μοναστήρι- όπως άλλωστε και όλος ο Ελληνισμός εντός και εκτός συνόρων-  την Κοίμηση της Θεοτόκου, που είναι  πάντα πηγή θάρρους αλλά και παρηγοριάς σε όλες τις δύσκολες στιγμές. Η σκέψη μας είναι, επίσης, στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στην Τραπεζούντα, το ορόσημο αυτό του ποντιακού ελληνισμού, όπου  λειτουργεί σήμερα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, μετά από πέντε χρόνια, εν μέσω καταχρηστικών  και προσβλητικών πράξεων των τουρκικών αρχών έναντι των προσκυνητών. Εύχομαι η γιορτή του ισχυρού πνευματικού συμβόλου του ποντιακού ελληνισμού – και όχι μόνο- της Παναγίας Σουμελά, να αποτελέσει χρονικό σημείο ενότητας και συσπείρωσης όλου του Ελληνισμού στην πορεία για μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας. Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες, όπου γης.

Γιάννης Αμανατίδης

(από την Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο)

Ο λαός μας τιμά σήμερα την Παναγία. Τη μάνα, που δεν εγκαταλείπει κανέναν σε δύσκολες ώρες. Την καταφυγή των αδύναμων, των κυνηγημένων, των απελπισμένων. Στήριγμα και απαντοχή αυτές τις μέρες της φωτιάς, για πιστούς και μη, που αισθάνονται αβοήθητοι από κείνους που θα έπρεπε να τους βοηθήσουν. Ευχές για δύναμη και κουράγιο σε όλους, και κυρίως σε όσους δοκιμάζονται αυτό το σκληρό Δεκαπενταύγουστο. (Η φωτογραφία, από την Παναγία την Καταφυγιώτισσα του Δημήτρη Μυταρά.)

Αλέξης Τσίπρας

(facebook)

Κλείνω με ένα ακόμα μήνυμα: η αρνητική εμπειρία από αυτή την επέλαση της φύσης πρέπει να μετατραπεί σε θετική δύναμη αλλαγής. Αλλαγής πολιτικής θεώρησης, ώστε ο άνθρωπος, με τα όριά του, να ξαναγίνει μέτρο και επίκεντρο των αποφάσεων. Αλλά και αλλαγής συμπεριφοράς κάθε πολίτη ξεχωριστά, ώστε η κοινωνία των πολιτών να γίνει συμμέτοχος στις δράσεις που απαιτούν οι νέες συνθήκες.

Κυριάκος Μητσοτάκης

(Ο άνθρωπος αυτός -και οι λογογράφοι του- θεωρούν τη φύση εχθρό που επελαύνει! Να τους μιλήσουμε για το «ανόργανο σώμα του ανθρώπου», όπως χαρακτήριζε τη φύση ο Μαρξ, θα ήταν ιεροσυλία. Ούτε που μπορούν να διανοηθούν τι σημαίνει αυτή η φράση του μεγάλου στοχαστή. Θα τους πούμε μόνο πως οι δασικές πυρκαγιές δεν είναι επέλαση της φύσης. Είναι επέλαση του καπιταλισμού επί της φύσης. Οσο και να προσπαθήσουν, δε θα μπορέσουν να διαστρέψουν σε τέτοιο βαθμό τη νοητική ικανότητα των ανθρώπων στους οποίους απευθύνονται)

Είθε ο Θεός ο Παρηγορητής, με τις Ιερές Μεσιτείες της Παναγίας της Θεοτόκου, της οποίας την Ιερή Κοίμηση θα γιορτάσουμε σύντομα σε λίγες ημέρες, να στείλει ταχεία ανακούφιση στον λαό της Ελλάδας και να φέρει το τέλος αυτής της τρομερής κόλασης που συνεχίζει να καταστρέφει την Ελλάδα.

Αμερικής Ελπιδοφόρος

(Μπορεί η εποχή που η θρησκεία λειτουργούσε σαν το μοναδικό κοινωνικό καταπραϋντικό, το όπιο του λαού, όπως έγραφε ο Μαρξ, να έχει παρέλθει, μπορεί οι σύγχρονοι λαοί να περιμένουν λύσεις από τα κράτη, τα οποία χρηματοδοτούν υποχρεωτικά μέσω των φόρων που καταβάλλουν, όμως οι διαχειριστές της θρησκείας, ανεξαρτήτως δόγματος, εξακολουθούν να παίζουν το ρόλο τους στο σύστημα, ως ιδεολογικοί μηχανισμοί παραπλάνησης, διαστροφής της αλήθειας, αρωγής προς τις κυβερνήσεις, αποφόρτισης της κοινωνικής οργής. Ας του απαντήσουν του αρχιεπίσκοπου Αμερικής οι ίδιοι οι πιστοί, ότι αυτό που ζει μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού δεν είναι κόλαση-τιμωρία, που ο θεός έστειλε κι αυτός μπορεί να τερματίσει, αλλά έγκλημα των κρατούντων, στους οποίους ανήκει και η ηγεσία του ιερατείου)

Φοβάμαι όμως ότι οι μεγάλες πυρκαγιές θα ρίξουν άλλο ένα στουπί γεμάτο καύσιμη ύλη στο ποτάμι της παράνοιας που τρέχει με ορμή γύρω μας. Η πανδημία το φούσκωσε για τα καλά και δοκιμάζει τα αναχώματα λογικής που προσπαθούμε οι υπόλοιποι να ορθώσουμε στις κοίτες του. Τώρα όμως ξεχειλίζει από οργή, από αβεβαιότητα και –ναι– από μεγάλα αποθέματα τοξικότητας. Θέλει προσοχή, γιατί κανένας λογικός, καμία «σοβαρή» πολιτική παράταξη δεν κερδίζει όταν το εκμεταλλεύεται. Η νέα δοκιμασία εμπιστοσύνης θα βγάλει πρωτόγνωρα τέρατα στη σκηνή. Ας είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό.

Aλέξης Παπαχελάς

(Υψιστο μέλημα των μεγαλο-παπαγάλων της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι να στομώσουν την πολεμική προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την εγκληματική πολιτική της. Κατασκευάζουν, λοιπόν, την απειλή των «τεράτων», υπονοώντας το φασισμό, για να μας πουν ότι πρέπει να πνίξουμε την οργή μας και να αποδεχτούμε το… δημοκρατικό κοινοβουλευτικό παιχνίδι, δηλαδή την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οπως το 1974-75, απαιτούσαν την αποδοχή του Καραμανλή, δήθεν για να μην ξανάρθει η χούντα)

Αυτές οι ενέργειες των Ταλιμπάν, προκειμένου να επιβάλουν βίαια τον έλεγχό τους, είναι απαράδεκτες και έρχονται σε αντίθεση με τον ισχυρισμό τους ότι υποστηρίζουν την ειρηνευτική διαδικασία της Ντόχα.

Στέιτ Ντιπάρτμεντ

(Οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές, έχοντας χάσει έναν ακόμη μακροχρόνιο πόλεμο, κατηγορούν τους Ταλιμπάν ότι δε σέβονται μια ειρηνευτική διαδικασία, την οποία οι ίδιοι οι Αμερικανοί αναγκάστηκαν να οργανώσουν, όταν είδαν ότι χάνουν οριστικά έναν ακόμη κατακτητικό πόλεμο. Μιλάμε για απύθμενο θράσος. Αυτοί που εισέβαλαν με την πολεμική τους μηχανή σε μια χώρα, διαπράττοντας απίστευτες φρικαλεότητες, κατηγορούν τους αντιπάλους τους ότι δε σέβονται την ειρήνη, που πρώτοι οι Αμερικανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους δε θα σέβονταν, αν μπορούσαν να νικήσουν «επί του πεδίου»)

Οι χαλαρές δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές μπορεί να συμβάλλουν στην αύξηση του μεριδίου των εργαζομένων στο εισόδημα προς το παρόν. Ομως, με την πάροδο του χρόνου, οι ίδιοι παράγοντες θα μπορούσαν να προκαλέσουν υψηλότερο πληθωρισμό ή ακόμη και σταθεροποίηση του πληθωρισμού (εάν προκύψουν αυτές οι έντονες αρνητικές κρίσεις προσφοράς). Εάν οι πολιτικές για τη μείωση της ανισότητας οδηγούν σε μη βιώσιμες αυξήσεις στα ιδιωτικά και δημόσια χρέη, θα μπορούσε να προκληθεί στασιμοπληθωριστική κρίση χρέους για την οποία προειδοποίησα νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι.

Νουριέλ Ρουμπινί

(Mονά-ζυγά χαμένοι οι εργάτες και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, σύμφωνα με τον διάσημο ντόκτορα της οικονομολογίας. Μόνο που οι προσεγγίσεις του έχουν ένα… μικρό ελάττωμα. Εχουν ως βάση τους την απρόσκοπτη λειτουργία του καπιταλισμού σε όλες τις σφαίρες. Χωρίς αυτή τη δογματική αφετηρία, όλες οι προσεγγίσεις τύπου Ρουμπινί καταρρέουν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Η χρησιμότητά τους είναι μόνο μία: μας υποδεικνύουν πως για να απαλλαγούμε από τα δεινά που μαστίζουν τον κόσμο της δουλειάς πρέπει να απαλλαγούμε από τον καπιταλισμό)