Αν εξαιρέσουμε την Αρμενία, που εξακολουθεί να παραδέρνει στην πολιτική κρίση την οποία προκάλεσε η ήττα στον πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ, δεν νομίζουμε να υπάρχει άλλη χώρα που η αναμενόμενη δήλωση Μπάιντεν για αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμένιων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία να προβλήθηκε και να συζητήθηκε όσο στην Ελλάδα. Ο λόγος είναι προφανής: το αφήγημα του «απομονωμένου Ερντογάν» πρέπει να στηριχτεί με κάθε τρόπο. Ακόμα και προσδίδοντας εξαιρετική σημασία σε άνευ πρακτικής σημασίας πολιτικές δηλώσεις.
Ο Μπάιντεν είχε δεσμευτεί προεκλογικά στο αρμενικό λόμπι στις ΗΠΑ ότι θα ολοκληρώσει αυτό που είχαν ξεκινήσει τα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ με αποφάσεις τους, τις οποίες δεν επικύρωσε ο Τραμπ. Και το έκανε, με μια προσεκτικά γραμμένη δήλωση, για το περιεχόμενο της οποίας ενημέρωσε προηγουμένως τηλεφωνικά τον Ερντογάν.
Η δήλωση Μπάιντεν δεν αναφέρεται καθόλου σε Τουρκία ή Τούρκους αλλά μόνο στις Οθωμανικές Αρχές. Τονίζει, επίσης, ότι «το κάνουμε αυτό (σ.σ. την αναγνώριση της γενοκτονίας), όχι για να αποδώσουμε ευθύνες, αλλά για να βεβαιωθούμε πως ό,τι συνέβη δε θα επαναληφθεί ποτέ».
Φυσικά, το τουρκικό καθεστώς, το οποίο επί ΑΚΡ και Ερντογάν έχει ενσωματώσει ως ιδεολογικό άξονα τον νεο-οθωμανισμό, εν αντιθέσει με τον κοσμοπολίτικο αστισμό του κεμαλισμού, δε χαίρεται με κάτι τέτοια. Δεν τα βάφει και μαύρα όμως. Ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει κανένα στοιχείο αιφνιδιασμού, ούτε διακρατικής έντασης, αλλά αντίθετα υπάρχει πλήρης και εκ των προτέρων ενημέρωση για το τι πρόκειται να γίνει.
Ετσι, ο Ερντογάν και τα στελέχη του είχαν την ευκαιρία να προετοιμαστούν για μια… πατριωτική εμφάνιση στο εσωτερικό, όπου παίζουν το παιχνίδι «μας χτυπούν οι μεγάλες δυνάμεις, όμως είμαστε δυνατοί και δεν μπορούν να μας βλάψουν», και ταυτόχρονα να επαναλάβουν πάγια αιτήματα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής (από την έκδοση του Φετουλάχ Γκιουλέν μέχρι το ζήτημα των Κούρδων της Συρίας), πάντα στο πλαίσιο της επαναβεβαίωσης της στρατηγικής συμμαχίας ΗΠΑ-Τουρκίας.
Ο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σ’ ένα tweet γραμμένο στ’ αγγλικά (προοριζόμενο για διεθνή κατανάλωση, δηλαδή), έδωσε το στίγμα της… ψύχραιμης αντιμετώπισης: «“Τα λόγια δεν μπορούν ν’ αλλάξουν ή να ξαναγράψουν την ιστορία“. Δεν έχουμε τίποτα και από κανέναν να μάθουμε για το παρελθόν μας. Ο πολιτικός οπορτουνισμός είναι η μεγαλύτερη προδοσία της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Απορρίπτουμε ολοκληρωτικά αυτή τη δήλωση που βασίζεται μόνο στον λαϊκισμό».
Και… η ζωή θα συνεχιστεί κανονικά. Και βέβαια, με μια γενοκτονία του παρόντος και όχι του παρελθόντος δε θ’ ασχοληθούν τα αστικά κράτη, κυρίως οι ΗΠΑ. Αναφερόμαστε στη συνεχιζόμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από τους σιωνιστές.
ΥΓ. Θα ήταν μάλλον περιττό να υπενθυμίσουμε σ’ εκείνους που πανηγυρίζουν για τη δήλωση Μπάιντεν ότι -όπως συνέβη σε όλη την Αμερική, Βόρεια και Νότια- έτσι και στις ΗΠΑ, συντελέστηκε η μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία της ανθρωπότητας με την εξόντωση των ιθαγενών πληθυσμών, που άρχισε με τους διάφορους conquistadores και συνεχίστηκε μέχρι να τους αρπάξουν και το τελευταίο εκτάριο γης ή δάσους για καπιταλιστική «αξιοποίηση».
