Τα δημοσιεύματα έχουν «βαριές υπογραφές» (Financial Times και Wall Street Journal), πράγμα που σημαίνει ότι οι συντάκτες τους την έχουν ψάξει τη δουλειά και δε γράφουν στο βρόντο. Σκοπιμότητες υπηρετούν, βέβαια, αλλά αυτές δεν έχουν σχέση με τον ανταγωνισμό Μαρινάκη-Μελισσανίδη-Σαββίδη για το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα (οι συντάκτες των FT και της WSJ μάλλον θα αγνοούν τα… εξωτικά ονόματα ΟΣΦΠ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ).
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα (αλλά και με έκθεση έρευνας που δημοσίευσε η ίδια η εταιρία), το νέο ΔΣ της Aegean Marine Petroleum, ψάχνει τουλάχιστον 300 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία έκαναν φτερά από την εταιρία, μέσα από ένα σύστημα αγοραπωλησιών μετοχών διάφορων θυγατρικών. Τα δημοσιεύματα κατονομάζουν τον Μελισσανίδη ως υπεύθυνο για τη μεγάλη κομπίνα και ενημερώνουν ότι το νέο ΔΣ της εταιρίας έχει ήδη ενημερώσει την αμερικάνικη Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. (Οπως είναι γνωστό, διάφορα αμερικάνικα funds που είχαν μπει στο μετοχικό κεφάλαιο της εισηγμένης στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ΑΜΡ, κατάφεραν να πετάξουν από το ΔΣ της εταιρίας τον Μελισσανίδη και τους ανθρώπους του, οπότε ελέγχοντας τη διοίκηση έβαλαν δικούς τους ελεγκτές να ξεσκονίσουν τα κιτάπια).
Εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι η σιωπή του Μελισσανίδη, μολονότι υπάρχουν εκτενή δημοσιεύματα και στον ελληνικό Τύπο. Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση, όμως, προκαλεί η σιωπή της ελληνικής κυβέρνησης για εκείνο το σημείο των καταγγελιών που αναφέρει ότι ο (μη κατονομαζόμενος) Μελισσανίδης άσκησε σημαντικό έλεγχο σε προσωπικό και περιουσιακά μέσα της εταιρίας, χρησιμοποιώντας ακόμα και απειλές οικονομικής αντεκδίκησης και σωματικής βίας (αλήθεια, οι εισαγγελείς δεν τα διαβάζουν αυτά;) και ότι κατάφερε, μετά από αίτησή του στην ελληνική Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων να εμποδίσει τον έλεγχο στον σέρβερ της εταιρίας στον Πειραιά.
Μπορεί ο… αεκτζής μητροπολίτης Γαβριήλ να πήγε τον Πάιατ να δει το γιαπί της «Αγιασοφιάς», αλλά οι αμερικάνοι καπιταλιστές δε χαμπαριάζουν από κάτι τέτοια. Κι αν στο τέλος αποδειχτεί ότι πρόκειται για μια νέα περίπτωση Κουτσολιούτσου (Follie Follie), τότε δε θα δεχτεί πλήγμα μόνο ένας καπιταλισμός, αλλά ο ελληνικός καπιταλισμός ως τέτοιος. Οι ξένοι «επενδυτές» θα φτύνουν στον κόρφο τους και θα απαιτούν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο.
