♦ Θα μπορούσε να εκληφθεί και ως έκρηξη αυτοκριτικής η διαφήμιση του ραδιοσταθμού του ΣΥΡΙΖΑ: Η αλήθεια καίει, γι' αυτό εμείς δεν την πιάνουμε στο στόμα μας. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για επίδειξη αμοραλισμού και πολιτικής αλητείας. Κάνουν σπονδή στην αλήθεια αυτοί που έχουν το ψέμα για καθημερινό ψωμοτύρι, κάνοντας τους μετρ της παραπειστικής προπαγάνδας να σκάνε από τη ζήλια τους.
♦ Τι ξεφτιλίκι κι αυτό! Σε κάποια εφορία στο κέντρο της Αθήνας υπάλληλος (τμήμα Μητρώου είναι προφανώς) αποφάσισε να γράψει τις εργασίες και στα αγγλικά, προφανώς για τους αλλοδαπούς φορολογούμενους. Το αποτέλεσμα είναι για γέλια και για κλάματα. Ιδιαίτερα το μπέρδεμα της διακοπής εργασιών με τις διακοπές αναψυχής! Δεν είναι κακό να μην ξέρει κανείς ξένες γλώσσες. Κακό είναι να παριστάνει ότι ξέρει. Κάπως έτσι δεν την πάτησε και ο Τσίπρας με τον Κλίντον;
♦ Το πανό είναι κρεμασμένο σε μια όψη του κτιρίου που στεγάζει το λύκειο Louis le Grand στο Παρίσι. Γράφει: «Σύγκλιση των αγώνων- Εργαζόμενοι – Μετανάστες χωρίς χαρτιά – Μαθητές – Φοιτητές – Ανεργοι». Οι μαθητές συγκεντρώνουν τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες που ζουν κάτω από τη γέφυρα της στάσης Σταλινγκράντ του μετρό. Το κτίριο του λυκείου είναι γεμάτο από πανό γύρω-γύρω. Σταχυολογούμε μερικά από τα συνθήματά τους: «Σήμερα στο δρόμο για να μη ζούμε αύριο στο δρόμο» – «Ενας κόσμος για όλους ή για κανέναν» – «Λύκειο Λουί Λε Γκραν, ξεσηκώσου – Νέοι ναι, μαλάκες ίσως, αντιστεκόμενοι πάντα» – «Τα μεγάλα αφεντικά μας κατουράνε και τα μίντια μας λένε ότι βρέχει» – «Ο καπιταλισμός δεν θα καταρρεύσει από μόνος του. Ας τον βοηθήσουμε!» – «Ας σταματήσουμε να περνάμε τους μαλάκες για ανθρώπους». Νεανική αφέλεια, εφηβική αθυροστομία, αλλά και αναζήτηση πολιτικής έκφρασης. Φαινόμενα που τα συναντάς σε κάθε αντίστοιχη κινητοποίηση, είτε γίνεται στην Ελλάδα, είτε στη Γαλλία, είτε στην Ισπανία. Μόνον ο Τσίπρας έμεινε να προσπαθεί να μας πείσει πως ο… Ολαντρέου είναι ο πρωτομάχος ενάντια στη λιτότητα στην Ευρώπη.
