Ο πρόεδρος Πάκης, σε συνεννόηση προφανώς με τον Τσίπρα, βρήκε την ευκαιρία να οργανώσει μια άτυπη (χωρίς πρακτικά) σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, υπό το πρόσχημα γεύματος για την επέτειο της πτώσης της χούντας. Σύμφωνα με τους συνδαιτυμόνες του Τσίπρα, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει θέμα εκλογών. Τουλάχιστον μέχρι να ξεπεραστεί ο κίνδυνος του Grexit.
Προφανώς δεν εννοούν τον Αύγουστο, αν υποθέσουμε ότι η συμφωνία θα υπογραφεί και θα πάει για έγκριση από τη Βουλή το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα των διακοπών. Τον Αύγουστο έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε ζήτημα εκλογών. Ούτε το Σεπτέμβρη, αν σκεφτούμε ότι το Μνημόνιο-3 θα περιλαμβάνει κάποια μέτρα που πρέπει να ψηφιστούν άμεσα. Τον Οκτώβρη, όμως; Μπορούμε άνετα να παίξουμε την κολοκυθιά. Τον Οκτώβρη, ας πούμε, θα πρέπει να ψηφιστεί ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος, για ν’ αρχίσει να εφαρμόζεται από 1.1.2016. Θα πρέπει επίσης να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για τη νέα αναδιάρθρωση του χρέους. Οπότε το μόνο σίγουρο είναι ότι εκλογές θα γίνουν όποτε το επιτρέψουν οι ιμπεριαλιστές δανειστές. Εκτός αν δεν μπορέσει να βρεθεί βιώσιμη κυβερνητική λύση, είτε με κυβέρνηση μειοψηφίας των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (όπως είναι και σήμερα, άλλωστε), είτε με κάποιο ευρύτερο σχήμα, με ή χωρίς τον Τσίπρα στην πρωθυπουργία. Η διατύπωση «μέχρι να ξεπεραστεί ο κίνδυνος του Grexit» είναι τόσο ασαφής που χωράει οποιαδήποτε ερμηνεία.
Παρά τα παραλειπόμενα του προεδρικού μεγάρου, όμως, από το Μαξίμου αναθερμάνθηκε η εκλογολογία την επόμενη κιόλας μέρα. Ο κυρ-Αλέκος ο Φλαμπουράρης παρήγγειλε το φρέντο του, στήθηκε απέναντι από τις κάμερες και εξήγησε πόσο… αριστερό πράγμα είναι οι εκλογές. «Είναι δυνατόν όταν υπάρχουν προβλήματα ή αναγκαστική αλλαγή προγραμματικών κατευθύνσεων ή χάσιμο εμπιστοσύνης από ένα κομμάτι, να μην πάμε σε εκλογές;», αναρωτήθηκε ρητορικά, χωρίς οι συνομιλητές του να του θυμίσουν ότι οι εκλογές είναι μια θεσμική διαδικασία του συστήματος που δεν μπορεί να καθορίζεται από τις εσωτερικές διαδικασίες σ’ ένα κόμμα, έστω κι αν αυτό το κόμμα είναι το κυβερνητικό. Ακόμα κι αν αυτό το κόμμα χάσει τη δεδηλωμένη, λόγω αποσκίρτησης βουλευτών του, θα πρέπει να εξαντληθούν όλα τα μέσα που προβλέπει το Σύνταγμα (τελευταίο είναι η οικουμενική κυβέρνηση) πριν προκηρυχτούν εκλογές.
Τα ίδια περίπου με τον Φλαμπουράρη είπε τη Δευτέρα και ο Βίτσας, επίσης άνθρωπος του στενού τσιπρικού περιβάλλοντος, κάνοντας έτσι προφανές ότι η ομάδα Τσίπρα χρησιμοποιεί την εκλογολογία ως εργαλείο για την εκκαθάριση του εσωτερικού τοπίου στον ΣΥΡΙΖΑ. Στους μεν Λαφαζανικούς στέλνει το μήνυμα να φροντίσουν να φύγουν, για να προλάβουν να ετοιμαστούν στοιχειωδώς ώστε να έχουν κάποιες ελπίδες να μπουν στη Βουλή, στους δε ταλαντευόμενους της ομάδας των «53» να αφήσουν τα τσαλιμάκια και να συνταχθούν με την ηγετική ομάδα, γιατί μέχρι τον ερχόμενο Γενάρη ο Τσίπρας κρατάει και το μαχαίρι και το πεπόνι: οι εκλογές θα γίνουν με λίστα, την οποία θα καταρτίσει αυτός ως αρχηγός. Οποιος θέλει να μείνει στο παιχνίδι πρέπει να διαλέξει. ‘Η θα συνταχθεί με την ηγετική ομάδα ή θ’ ακολουθήσει τους Λαφαζανικούς στη δημιουργία νέου κόμματος.
Ακολούθησε ο Σκουρλέτης («οι εξελίξεις οδηγούν σε εκλογές μέσα στο 2015, μετά την επίτευξη συμφωνίας με τους εταίρους») και τον κύκλο έκλεισε ο ίδιος ο Τσίπρας, πρώτα με τη δίωρη συνέντευξή του στο κομματικό ραδιόφωνο (Τετάρτη) και μετά με την ομιλία του στην ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ (Πέμπτη). Το θέμα τέθηκε πλέον ωμά: ή κάνουμε συνέδριο (αν θέλετε και κομματικό δημοψήφισμα άμεσα) και δεσμεύεστε ότι θα πειθαρχήσετε στις αποφάσεις της πλειοψηφίας και θα ψηφίζετε ό,τι φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή ή πάω σύντομα σε εκλογές και σας αφήνω εκτός λίστας (αυτό δεν το είπε, αλλά είναι από τα ευκόλως εννοούμενα που παραλείπονται).
Είναι φανερό ότι η εκλογολογία χρησιμοποιείται και πάλι ως εργαλείο. Για την εκκαθάριση εσωκομματικών λογαριασμών και πάλι. Μένει να δούμε πόσο αποτελεσματικό θα αποδειχτεί αυτή τη φορά το εργαλείο. Δηλαδή, πόσοι θα αναλογιστούν το ύψιστο αγαθό (για την πάρτη τους) της βουλευτικής έδρας και θα συσπειρωθούν γύρω από την ομάδα Τσίπρα, παραμερίζοντας το ρίσκο της προσχώρησης στο σχήμα που θέλοντας και μη θα δημιουργήσει η ομάδα Λαφαζάνη. Εχουν και το προηγούμενο Αλαβάνου, βλέπετε, και φοβούνται μην πάνε στα αζήτητα πριν προλάβουν να ζεστάνουν τα βουλευτικά έδρανα.