Το δίδυμο της χούντας, τον δικτάτορα Παπαδόπουλο και τον πρύτανη Σδράκα, που έμεινε στην Ιστορία ως «ο πρύτανης των τανκς» θυμίζει ολοένα και περισσότερο το δίδυμο Σαμαρά-Φορτσάκη. Γνωστοί ακροδεξιοί και οι δύο, θεωρούν ότι μπάζοντας συνεχώς τα ΜΑΤ στις πανεπιστημιακές σχολές, περικυκλώνοντας τις σχολές και εμποδίζοντας τους φοιτητές να μπουν μέσα, κάνοντας αποκλεισμό ακόμη και κατά το γιορτασμό του Πολυτεχνείου, όταν όλες οι σχολές τίθενται τιμητικά υπό κατάληψη, θα στείλουν ένα τρομοκρατικό μήνυμα όχι μόνο στους φοιτητές, αλλά σε όλη την κοινωνία. Το «νόμος και τάξη» ήταν πάντοτε το μήνυμα που οι ακροδεξιοί ήθελαν να στέλνουν στην εργαζόμενη κοινωνία και τη νεολαία της.
Τα γεγονότα της προηγούμενης Πέμπτης ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ο Φορτσάκης ζήτησε από τα ΜΑΤ να περικυκλώσουν το κτίριο της Νομικής και να μην επιτρέψουν στους φοιτητές να προσέλθουν στη σχολή, όπου ήταν προγραμματισμένες γενικές συνελεύσεις. Επέβαλε, δηλαδή, λοκ-άουτ λες και η σχολή είναι τσιφλίκι του πατέρα του. Μερικές δεκάδες φοιτητές και φοιτήτριες που βρέθηκαν εκεί το πρωί χτυπήθηκαν από τα ΜΑΤ και απωθήθηκαν μακριά από τη Νομική, ενώ δύο απ’ αυτούς τραυματίστηκαν (ο ένας κινδυνεύει να χάσει το μάτι του!). Ηταν η προσπάθεια να πάρει τη ρεβάνς από τις κινητοποιήσεις των φοιτητών και των εργαζόμενων ενάντια στην πρόσληψη σεκιούριτι που θα κάνουν «φέις κοντρόλ» σε καθέναν που θέλει να μπει στο πανεπιστήμιο.
Μια πρώτη μαζική απάντηση δόθηκε το απόγευμα της ίδιας μέρας, όταν χιλιάδες φοιτητές έκαναν πορεία (ήταν σε εξέλιξη την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές). Σίγουρα πιο μαζική και μαχητική θα είναι η απάντηση στην πορεία της Δευτέρας από το Πολυτεχνείο στην αμερικάνικη πρεσβεία. Ομως αυτό δε φτάνει. Από τις τοποθετήσεις υπουργών και βουλευτών της κυβέρνησης, που μίλησαν ακόμη και για «τρομοκρατία και καταλήψεις», έγινε φανερό ότι θέλουν να κερδίσουν ό,τι καμιά κυβέρνηση δεν κατάφερε να κερδίσει στα χρόνια μετά την πτώση της χούντας: να μετατρέψουν τα πανεπιστήμια σε νεκροταφεία, διαλύοντας κάθε ιδέα κινήματος σ’ αυτά.
Γι’ αυτό και χρειάζεται να υπάρξει συνέχεια. Συνέχεια μαχητική που θ’ αναβιώσει τις καλύτερες παραδόσεις του φοιτητικού κινήματος. Αυτό το κίνημα, παρ’ όλα τα προβλήματά του και τη γενικότερη όχι καλή κοινωνική κατάσταση, μπορεί και πρέπει να ματαιώσει τα σχέδια του ακροδεξιού εσμού εν τη γενέσει τους. Πριν αυτά τα σχέδια γίνουν καθεστώς που θα πνίξει τις επόμενες γενιές φοιτητών. Μέρες που ‘ναι, ας πρυτανεύσει το πνεύμα του Νοέμβρη.
