Υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν χρειάζεται κανείς στατιστικές επεξεργασίες για να βγάλει τα συμπεράσματά του. Δεν χρειάζεται, για παράδειγμα, καμιά στατιστική για να καταλάβουμε ότι η εξίσωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης με τον ειδικό φόρο στο πετρέλαιο κίνησης, πέρα από μέτρο κοινωνικά ανάλγητο (αφού οδήγησε τα νοικοκυριά να στερηθούν την κεντρική θέρμανση και να ψοφολογάνε χρησιμοποιώντας άλλες πηγές θέρμανσης), ήταν και ένα οικονομικά αποτυχημένο μέτρο. Κι αυτό γιατί η κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης έπεσε κατακόρυφα (σε ποσοστό πάνω από 60%), οδηγώντας σε απώλεια κρατικών εσόδων όχι μόνο από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, αλλά και από τον ΦΠΑ, που είναι 23%. Η επέκταση του επιδόματος θέρμανσης, που εσπευσμένα αποφάσισε η κυβέρνηση τον περασμένο Σεπτέμβρη, δε διόρθωσε τα πράγματα, γιατί οι πολυκατοικίες είχαν ήδη «βγει» από την κεντρική θέρμανση και το κάθε νοικοκυριό είχε διαμορφώσει το «εναλλακτικό» μοντέλο θέρμανσής του.
Παρά ταύτα, ο Στουρνάρας εξακολουθεί να προκαλεί, πότε μιλώντας για εκείνους που χρησιμοποιούν πετρέλαιο για να ζεστάνουν πισίνες (λες και η πλειοψηφία των νοικοκυριών στην Ελλάδα διαθέτει πισίνες και δη θερμαινόμενες) και πότε επικαλούμενος «εξειδικευμένη οικονομετρική μελέτη» (που έγινε κατά παραγγελίαν του), σύμφωνα με την οποία «η μείωση των ποσοτήτων στο πετρέλαιο θέρμανσης που ανήλθε περίπου σε 70% (60% μεταξύ του 2012 και του 2013)», οφείλεται μόλις κατά 11,5% «στην επίδραση της τιμής λόγω του αυξημένου φόρου» και κατά 3,4% στην ύφεση.
Και πού οφείλεται αυτή η τεράστια μείωση σ’ ένα μόλις χρόνο; «Κατά 23,9% οφείλεται στις ηπιότερες καιρικές συνθήκες» (!!!) και «κατά 32% οφείλεται στο αποτέλεσμα αποθεματοποίησης του 2012 και στην καταπολέμηση του λαθρεμπορίου» (!!!). Πώς μπορεί να έγινε αποθεματοποίηση, όταν ο κόσμος εγκατέλειψε το πετρέλαιο; Και πώς μέτρησαν τα σαΐνια του Στουρνάρα την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου; Και ανάλγητοι και γελοίοι…
