Αγανάκτησαν οι γονείς των μικρών μαθητών της Ε΄ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου Συκιάς Ν. Χαλκιδικής , που δυο μήνες τώρα τα παιδιά τους μένουν χωρίς δάσκαλο και προχώρησαν, με τη στήριξη του ΔΣ, αλλά και όλων των μελών του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, σε αποχή διαρκείας, κρατώντας τα παιδιά στα σπίτια τους.
Σε επιστολή που έστειλαν στον υπουργό Παιδείας, οι γονείς τονίζουν πως μέχρι σήμερα τα παιδιά τους
«έχουν χάσει δεκάδες ώρες μαθημάτων που δεν θα καλυφτούν ΠΟΤΕ μιας και έχουμε φτάσει στο τέλος του δεύτερου μήνα λειτουργίας του σχολείου» και ότι δεν θα επιτρέψουν να συνεχιστεί άλλο ο εμπαιγμός των παιδιών τους. Οι γονείς κάνουν γνωστό ότι στον αγώνα τους έχουν τη συμπαράσταση όλων σχεδόν των γονιών των μαθητών όλων των τάξεων, επειδή και αυτοί γνωρίζουν «ότι αύριο στην ίδια θέση μπορεί να είναι το δικό τους παιδί». Γι’ αυτό και αποφάσισαν να απέχουν επ’ αόριστο και τα δικά τους παιδιά από τα μαθήματα και να θέσουν με αυτό τον τρόπο το σχολείο που ουσιαστικά υπολειτουργεί εκτός λειτουργίας.
Στην επιστολή τους στον Αρβανιτόπουλο, οι γονείς τονίζουν: «Θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο να πρέπει να κάνουμε αιτήσεις για την κάλυψη της θέσης του εκπαιδευτικού, μιας και η μόρφωση των παιδιών μας είναι δικαίωμά τους αλλά και υποχρέωσή σας…».
Στη γειτονιά μας τώρα, στους Αγίους Αποστόλους Αττικής, κάποιοι άλλοι γονείς βγήκαν στο δρόμο του αγώνα. Αφορμή για την κατάληψη του σχολείου ήταν η αιφνιδιαστική απόφαση της Διευθύντριας Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Αττικής να υποβαθμίσει το σχολείο από 5/θέσιο σε 4/θέσιο δυο μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, βγάζοντας «υπεράριθμη» τη δασκάλα της Β΄ Δημοτικού, η οποία πρέπει να αποχωρήσει, ενώ έχει ήδη δεθεί με τα παιδιά. Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού και Νηπιαγωγείου θεωρεί ότι κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο γιατί καταπατά ακόμη και τους νόμους που δήθεν υπερασπίζεται η κυβέρνηση (βάσει του νόμου 3848 δεν μπορεί να γίνει καμία κατάργηση τμήματος κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς).
Η υποβάθμιση του σχολείου έγινε με τη συνένωση της Ε΄ και της ΣΤ΄ τάξης. Ετσι 23 μαθητές καλούνται να κάνουν μάθημα σε τάξη 31 τετραγωνικών ενώ ακόμη και αυτή η ΥΑ 58185/ 2474/1991 ορίζει -όπως αποδεικνύεται ψευδεπίγραφα- ότι αντιστοιχούν 2 τμ σε κάθε μαθητή.
Οι γονείς του σχολείου τονίζουν επίσης ότι το σχολείο τους έχει ιδιαίτερες και αυξημένες ανάγκες, καθώς σε αυτό φοιτούν πολλοί αλλοδαποί μαθητές και μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Τα παραπάνω παραδείγματα φέρνουν στο φως με δραματικό τρόπο τις τεράστιες ανάγκες των σχολείων, τα οποία κυριολεκτικά ασφυκτιούν, ειδικά μετά την εφαρμογή της σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιτάσσουν τα Μνημόνια. Και κάνουν σκόνη τις υποκριτικές κλάψες Αρβανιτόπουλου και σίας για τις «χαμένες διδακτικές ώρες», που οφείλονται στις κινητοποιήσεις και τους μαθητικούς αγώνες.
Κάνουν σκόνη και τις φανφάρες και τα ταρατατζούμ της «βελτίωσης του εκπαιδευτικού έργου» μέσω της αξιολόγησης, που το υπουργείο Παιδείας επείγεται να επιβάλει στην εκπαίδευση. Φορτώνοντας τις ευθύνες για τα δεινά στους εκπαιδευτικούς και τη σχολική μονάδα και βγάζοντας την ουρά του απέξω. Ενώ αυτό, η κυβέρνηση, τα ντόπια και ξένα αφεντικά είναι και οι μοναδικοί υπεύθυνοι για τη δραματική κατάσταση στην εκπαίδευση.
