Από χρόνια τώρα έχει ξεκινήσει η διάλυση της Ειδικής Αγωγής, με το πρόσχημα της μη γκετοποίησης και περιθωριοποίησης των μαθητών με ειδικές ανάγκες.
Σήμερα, στο καιρό των Μνημονίων, η στόχευση αυτή (όπως, άλλωστε και η διάλυση κάθε υποστηρικτικής εκπαιδευτικής δομής) προχωράει με ταχείς ρυθμούς. Η άποψη που επικρατεί-άσχετα αν δεν ομολογείται για προφανείς λόγους- είναι καθαρά ρατσιστική και φασιστική: εδώ δεν υπάρχουν λεφτά για τη μόρφωση των «κανονικών» παιδιών, θα νοιαστού-με τώρα για τους έχοντες κάποια μορφή αναπηρίας ή ιδιαιτερότητας; Στον Καιάδα, λοιπόν!
Η αρχή έγινε με το άρθρο 39 του νόμου 4115/2013, που ορίζει ότι τα Ειδικά Σχολεία μετατρέπονται απλά σε Κέντρα Υποστήριξης μιας ενότητας σχολικών μονάδων. Οι σχολικές μονάδες που συνθέτουν τις ενότητες αυτές συνιστούν το Σχολικό Δίκτυο Εκπαίδευσης και Υποστήριξης (ΣΔΕΥ). Τα ΣΔΕΥ έχουν σκοπό- εκτός των άλλων- τον συντονισμό των σχολικών μονάδων μελών τους στην ανταπόκριση στις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών τους, την ένταξη και συμπερίληψη των μαθητών με αναπηρία στο σχολείο των συνομηλίκων τους και την υποστήριξη των τμημάτων ένταξης και παράλληλης στήριξης.
Σε κάθε δε σχολική μονάδα γενικής εκπαίδευσης, που ανήκει σε ΣΔΕΥ, δημιουργείται Επιτροπή Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΕΔΕΑΥ), που θα αποτελείται από το διευθυντή, τον εκπαιδευτικό ΕΑ του τμήματος ένταξης ή της παράλληλης στήριξης του σχολείου, έναν ψυχολόγο κι έναν κοινωνικό λειτουργό από το Κέντρο Υποστήριξης του ΣΔΕΥ. Η επιτροπή αυτή θα κάνει διάγνωση, θα διαμορφώνει πρόγραμμα διαφοροποιημένης διδασκαλίας για μαθητές με διαπιστωμένη δυσκολία μάθησης ή και συμπεριφοράς σε συνεργασία με τον εκπαιδευτικό της τάξης στην οποία φοιτά ο μαθητής, θα πραγματοποιεί συνεργατική διεπιστημονική αντιμετώπιση των δυσκολιών του μαθητή «μέσα στη γενική σχολική τάξη του με τα μέσα και τους πόρους που είναι διαθέσιμοι στο σχολείο, στο σπίτι και στην κοινότητα», θα διαμορφώνει προγράμματα πρώιμης προσχολικής παρέμβασης, θα παρακολουθεί την εφαρμογή της όλης διαδικασίας, θα συντονίζει και θα παραπέμπει όσους μαθητές χρειάζονται γνωμάτευση από τα ΚΕΔΔΥ, κ.λπ.
Στο σχετικό άρθρο του νόμου απαριθμούνται μια σειρά από αρμοδιότητες της ΕΔΕΑΥ, σε σημείο που να γίνεται ολοφάνερο ότι η Επιτροπή αυτή, όπως και το ΣΔΕΥ στο τέλος δεν θα μπορούν να κάνουν ουσιαστικό εκπαιδευτικό έργο. Το πεδίο θα μένει ελεύθερο στους πολυάριθμους καλοθελητές ιδιώτες, που δραστηριοποιούνται στον τομέα της Ειδικής Αγωγής, να προσφέρουν «έργο», αφού οι εκπαιδευτικοί της γενικής τάξης θα αδυνατούν να βοηθήσουν ουσιαστικά τους μαθητές με ειδικές ανάγκες (δεν έχουν ούτε τις απαραίτητες εξειδικευμένες γνώσεις, ούτε την «πολυτέλεια» με τμήματα 25 μαθητών).
Την υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής υπογραμμίζουν και τα χιλιάδες κενά, που παρατηρούνται ακόμη και τώρα, ενάμιση μήνα πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας «οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς (σε Ειδικά Σχολεία και Νηπιαγωγεία – τμήματα ένταξης και παράλληλης στήριξης) ξεπερνούν τις 1.000, καθώς σε 41 από τις 57 περιοχές έχουν καταγραφεί 885 κενά εκπαιδευτικών, σε ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί) 122 και ειδικό βοηθητικό προσωπικό 74».
