Για την Αντιτρομοκρατική δεν ισχύουν όσα προβλέπει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας για την κατάθεση μαρτύρων στο ακροατήριο. Η Αντιτρομοκρατική πρέπει να καταθέτει ως υπηρεσία, δι’ εκπροσώπου, και αυτή της η κατάθεση να θεωρείται έγκυρη και αληθής! Μ’ αυτή την εκπληκτική πρόταση του εισαγγελέα και με μια ποντιοπιλατική απόφαση του τρομοδικείου, ολοκληρώθηκε γύρω στις 4.30’ το απόγευμα η ακροαματική διαδικασία στη δίκη για την υπόθεση του ΕΑ. Σε 20 μέρες, την Τετάρτη 4 Απριλίου, θα μάθουμε τι πραγματικά αποφάσισε το δικαστήριο επ’ αυτού του θέματος, ακούγοντας την απόφασή του επί της ενοχής ή αθωότητας των κατηγορούμενων.
Αναλυτικά γι’ αυτό το ζήτημα θα μιλήσουμε στο τέλος του ρεπορτάζ, αφού πρώτα παρουσιάσουμε την προσπάθεια της υπεράσπισης του Κώστα Κάτσενου, του τελευταίου στη σειρά από τους κατηγορούμενους, να εξηγήσουν τα αυτονόητα. Αυτά που σε μια κοινή ποινική δίκη δε θ’ απασχολούσαν κανέναν. Παναγιώτης Ρουμελιώτης, Φρειδερίκος Βέργαδος και Χάρης Λαδής επιχειρηματολογούσαν επί περίπου έξι ώρες (καθαρός χρόνος) για τα αυτονόητα. Οπως αντιλαμβάνεστε, οι αγορεύσεις τους δεν μπορούν να μεταφερθούν στην ολότητά τους. Θα εστιάσουμε στην αγόρευση του πρώτου, που σήκωσε και το βασικό βάρος της υπεράσπισης.
– Από τις συνομιλίες δεν προκύπτει άμεσα κάτι, ούτε από τις συναντήσεις.
– Τους συλλάβαμε προληπτικά.
– Φτάσαμε να συλλάβουμε τον Νικητόπουλο χωρίς να υπάρχει άλλο δεδομένο πλην των συναντήσεων.
– Οι συναντήσεις αυτές από μόνες τους δεν είναι τίποτα.
– Οι συναντήσεις αυτές δεν είχαν καμία σημασία.
– Δεν είχα καμία πληροφόρηση ότι ο Κάτσενος είχε οποιαδήποτε ενασχόληση ή επαφή με την οργάνωση.
– Δεν βρήκα κανένα στοιχείο για τον Κάτσενο.
– Μέχρι την προσαγωγή των κατηγορούμενων δεν υπήρχαν στην ουσία επαρκή στοιχεία για να κατηγορηθούν.
– Φυσιολογικές κινήσεις έκανε ο Κάτσενος.
– Το πέρασμα του Κάτσενου από τη Λυκούργου (σ.σ. σπίτι του Β. Σταθόπουλου) δεν είχε κάτι το επιλήψιμο.
– Δεν μπορούμε να συσχετίσουμε οποιαδήποτε ενέργεια του ΕΑ με κάποιον από τους κατηγορούμενους.
– Εδωσε αποτυπώματα (σ.σ. ο Κάτσενος) όμως κάποια δάχτυλα δεν έδωσε, χωρίς όμως υπαιτιότητά του.
Πρόκειται για ακριβή απομαγνητοφώνηση φράσεων του τμηματάρχη της Αντιτρομοκρατικής Κ. Παπαθανασάκη, τις οποίες περιέλαβε στην αγόρευσή του ο Π. Ρουμελιώτης. Θα αρκούσαν αυτές οι φράσεις για να σταματήσουν κάθε συζήτηση, όχι μόνο για τον Κάτσενο, αλλά και για τους υπόλοιπους κατηγορούμενους που αρνούνται την κατηγορία. Ομως, επειδή ο εισαγγελέας στην πρότασή του όχι μόνο αγνόησε αυτές τις τοποθετήσεις του αρχιασφαλίτη, αλλά έφτιαξε ένα κακότεχνο αστυνομικό σενάριο, το οποίο σε πολλά σημεία προκαλεί ανατριχίλα, η υπεράσπιση ήταν υποχρεωμένη να παρακολουθήσει αυτό το σενάριο και να δείξει τις απιθανότητές του. Οπως ήδη σημειώσαμε, κανένας εισαγγελέας εφετών σε μια κοινή ποινική δίκη δε θα δοκίμαζε να φτιάξει τέτοιο σενάριο με ανύπαρκτες αποδείξεις. Ομως εδώ έχουμε μια πολιτική δίκη για υπόθεση ένοπλου επαναστατικού αγώνα, οπότε τα πάντα επιτρέπονται. Ακόμη και τα ποινικά τερατουργήματα.
Γι’ αυτό και ο έμπειρος υπερασπιστής, αφού εισαγωγικά παρέπεμψε στον ιστορικό του μέλλοντος την κρίση γι’ αυτή την πολιτική υπόθεση, σημειώνοντας με νόημα ότι ο χαρακτηρισμός του «τρομοκράτη» χρησιμοποιείται ανάλογα με την εξουσία, γι’ αυτό και συνόδευε και τον Παναγούλη επί χούντας, και τον Μαλρό την περίοδο της κυβέρνησης του Βισί, και την Αντιγόνη, άρχισε να αντικρούει ένα προς ένα όλα όσα επικαλέστηκε ο εισαγγελέας για να προτείνει την ενοχή του Κ. Κάτσενου.
Μας έκανε εντύπωση στις αγορεύσεις όλων των συνηγόρων υπεράσπισης, ότι δεν χρειάστηκε να καταφύγουν σε εκτενείς νομικές αναλύσεις. Το βασικό τους όπλο ήταν η κοινή λογική. Αφαιρώντας από τις σκέψεις που παρουσίασαν κάθε αυθαιρεσία και κάθε κουτοπονηριά (στοιχεία που πλημμύριζαν την εισαγγελική πρόταση), έθεσαν τους δικαστές μπροστά στο ένα και μοναδικό δίλημμα που αντιμετωπίζουν: απόφαση υπαγορευμένη από τις «αντιτρομοκρατικές» σκοπιμότητες ή απόφαση υπαγορευμένη από τα δεδομένα της δίκης; Μην κάνετε εφαλτήριο το ζητούμενο. Να δείτε τα δεδομένα όπως σε κάθε άλλη υπόθεση, είπε ο Π. Ρουμελιώτης απευθυνόμενος στους δικαστές, αφού προηγουμένως απαρίθμησε τα υποτιθέμενα στοιχεία σε βάρος του Κάτσενου και πριν αρχίσει να τα αντικρούει ένα προς ένα.
Η φυγοδικία του Κάτσενου, που από τον εισαγγελέα αναγορεύτηκε σε τεκμήριο ενοχής: Πριν από τον εισαγγελέα το είχε πει ο Παπαθανασάκης! Είχε πει πως το μοναδικό στοιχείο σε βάρος του Κάτσενου είναι ότι δεν κάθησε να τον συλλάβουν. Υπάρχει, όμως, το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών που τον αποφυλάκισε, το οποίο τουλάχιστον ο εισαγγελέας δεν δικαιούται να παραβλέπει. Είπε λοιπόν το Συμβούλιο, ότι ο Κάτσενος μπορεί να μην εμφανίστηκε στον ειδικό εφέτη ανακριτή, εμφανίστηκε όμως αυθορμήτως στον εισαγγελέα και μ’ αυτή του την κίνηση ανέτρεψε την εντύπωση της φυγοδικίας. Γι’ αυτό και τον αποφυλάκισε. Περαιτέρω, οι συνήγοροί του περιέγραψαν το φόβο κάποιου που ξέρει ότι του αποδίδουν μια άδικη κατηγορία, γνωρίζοντας μάλιστα πόσες σκευωρίες έχει στήσει η Αστυνομία, όχι μόνο σε υποθέσεις ένοπλης πάλης, αλλά ακόμη και σε βάρος απλών διαδηλωτών. Ο φόβος της σύλληψης για αδίκημα που δεν έγινε είναι μεγαλύτερος από το φόβο της σύλληψης για αδίκημα που έγινε, τόνισε ο Π. Ρουμελιώτης. Γιατί ο φόβος του Κάτσενου να μετατρέπεται σε τεκμήριο ενοχής του; Σε ποια συντεταγμένη πολιτεία η αίσθηση ελευθερίας και η άρνηση να υποστεί κάποιος έναν εξευτελισμό αποτελεί τεκμήριο ενοχής;
Οι συναντήσεις: Για μας, σημείωσε ο συνήγορος δεν είναι επίμαχες οι συναντήσεις, δυστυχώς όμως μ’ αυτές ο Κάτσενος βρίσκεται κατηγορούμενος. Ο εισαγγελέας μιλά για συναντήσεις σε άλσος, αλλά δεν πήγε να κάνει αυτοψία στην Καισαριανή, όπως πήγε στη γέφυρα της Πέτρου Ράλλη. Κι όμως, πρόκειται για έναν χώρο ανοιχτό, με θέαση από παντού και με καφετέρια μέσα. Αν οι κατηγορούμενοι πραγματοποιούσαν συνωμοτική συνάντηση, για να μην τους βλέπουν και να μην τους ακούνε, όπως είπε ο εισαγγελέας, γιατί να μην πάνε σ’ ένα σπίτι. Είχε σπίτια ο ΕΑ, γιατί δεν πήγαν σ’ ένα απ’ αυτά; Και η υποτιθέμενη τηλεφωνική επικοινωνία Μαζιώτη-Γουρνά (χωρίς από πουθενά να προκύπτει ότι το δεύτερο άτομο ήταν ο Γουρνάς) πώς γίνεται να είναι προπαρασκευαστική για ενέργεια του ΕΑ και ταυτόχρονα να μιλάνε για την εγκυμοσύνη της κας Ρούπα; Και γιατί η συνάντηση, αν υποθέσουμε ότι δεν ήταν απλή κοινωνική συναναστροφή, να μην αφορούσε κοινωνική, πολιτική, ιδεολογική δράση στο πλαίσιο του αναρχικού χώρου, όταν όλοι οι κατηγορούμενοι –και εκείνοι που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή τους στον ΕΑ– είχαν τέτοια δράση;
Και τι να πει κανείς για τις συναντήσεις του Κάτσενου με το φίλο του Σταθόπουλο; Συναντιούνται στην πλατεία Βικτωρίας για 10 λεπτά. Κι άλλη μια φορά ο Κάτσενος πάει με τα πόδια στο σπίτι του Σταθόπουλου, μένει για 14 λεπτά και φεύγει με ταξί για να πάει στο σπίτι του! Είναι αυτό συνωμοτική συμπεριφορά; Πας με τα πόδια σε συνωμοτικό ραντεβού, με κίνδυνο να σε παρακολουθήσουν, χωρίς καμιά δυνατότητα ν’ αντιδράσεις; Και μετά παίρνεις ταξί και σταματάς έξω από το σπίτι σου; Ο ΕΑ ήταν μια οργάνωση που λειτούργησε από το 2003 μέχρι το 2010. Υπήρχε περίπτωση να έχει τόσο μακρά ύπαρξη και δράση, αν λειτουργούσε έτσι;
Και κάτι ακόμη για τις συναντήσεις. Ο Γουρνάς δεν είναι σε καμία. Στη δεύτερη συνάντηση δεν είναι ο Μαζιώτης. Στην τρίτη δεν είναι ο Νικητόπουλος. Δεν υπάρχει δυνατότητα να θεωρήσετε ότι υπήρχε κάτι μεμπτό σ’ αυτές τις συναντήσεις, κατέληξε ο συνήγορος. Τι μένει; Μένει μόνο μια φιλική συναναστροφή. Αλλιώς θα πάμε σε μια αντίληψη προ-προληπτικής καταστολής και σε φρονηματικές διώξεις. Θα λέμε πως δεν μπορείς να κάνεις παρέα με τον Μαζιώτη, αλλά πρέπει ν’ ακούς το κήρυγμα του προφήτη, που είναι η εξουσία.
Τα τηλεφωνήματα: Εγιναν 148 καταγραφές, αλλά στη δικογραφία έβαλαν μόνο 22. Τι μπορεί να λένε οι υπόλοιπες 126; Μήπως αναιρούν κάποιες φερόμενες ως συνωμοτικές συνομιλίες; Υπήρχε περίπτωση να τις φέρει η Αντιτρομοκρατική, αν της χαλούσαν το σενάριο; Κι αν τα 126 τηλεφωνήματα ήταν άσχετα, δεν αναιρείται ο ισχυρισμός ότι από τα συγκεκριμένα καρτοκινητά γίνονταν οι επιχειρησιακές συνομιλίες των μελών της οργάνωσης; Δηλαδή τα 5/6 των τηλεφωνημάτων που έγιναν από τα επιχειρησιακά τηλέφωνα της οργάνωσης ήταν άσχετα; Ο εισαγγελέας ρωτούσε τον Κάτσενο για το 270 της Πατησίων και μετά από κόπο καταλάβαμε ότι εκεί ήταν ένας θάλαμος από τον οποίο τηλεφώνησε. Προς τι, όμως, ο πανηγυρικός τρόπος με τον οποίο ρωτούσε; Μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων. Εμείς δουλεύουμε με ανοιχτά χαρτιά, σημείωσε ο Π. Ρουμελιώτης, και το Πατησίων 270 δεν προκύπτει από κανένα έγγραφο. Αν υπάρχουν άλλοι δίαυλοι πληροφόρησης, εμείς δεν τους γνωρίζουμε, κατέληξε (προφανώς ο εισαγγελέας είχε ειδική ενημέρωση από την Αντιτρομοκρατική!).
Ο Π. Ρουμελιώτης διάβασε τις τρεις υποτιθέμενες συνωμοτικές συνομιλίες που αποδίδονται στον Κάτσενο (συνομιλεί με τον Σταθόπουλο). Υπό άλλες συνθήκες θα προκαλούσαν γέλια, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες όμως σε εμάς προκάλεσαν οργή για τον τρόπο που αξιολογήθηκαν από τον εισαγγελέα. Χαβαλετζίδικες συζητήσεις μεταξύ φίλων, οι οποίοι μάλιστα μπερδεύονται στο ραντεβού που δίνουν, επειδή τα τηλέφωνα κάνουν διακοπές. Υποτίθεται ότι ο Σταθόπουλος μιλάει κωδικά. «Βι» λέει, «Βι» ξαναλέει, ο Κάτσενος δεν καταλαβαίνει και ο Σταθόπουλος ξαναλέει: «Βικτώρια ρε»! Και συναντιούνται στη Βικτώρια! Τόσο συνωμοτικά! Ο πραγματικός συνωμοτισμός, όμως, απαιτεί να λες «Βικτώρια» και ο άλλος να καταλαβαίνει ότι εννοείς «Σύνταγμα». Αυτό λέει η ιστορική πείρα, έτσι όπως είναι καταγραμμένη σε βιβλία και διηγήσεις από περιόδους παρανομίας, τόνισε ο συνήγορος.
Μήπως έγινε κάτι από την οργάνωση τις μέρες των τηλεφωνημάτων; συνέχισε ο Π. Ρουμελιώτης. Οχι. Τους παρακολουθούσαν, αλλά δεν διαπίστωσαν τίποτα. Σε μια οποιαδήποτε άλλη δίκη, όχι πολιτική, υπήρχε περίπτωση να πείτε ότι σημαίνουν κάτι αυτά τα τηλεφωνήματα; Μήπως έχουμε μετατοπίσει το τεκμήριο της απόδειξης από την κατηγορία στον κατηγορούμενο;
Οι σφραγίδες: Βρέθηκε ένα σακουλάκι με σφραγίδες, μεταξύ των οποίων ήταν μία σφραγίδα αστυνομίας, μία που έγραφε «ΒΕΒΑΙΟΥΤΕ ΤΟ ΓΝΗΣΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ» και μία που έγραφε «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΠΑΣΙΟΥΚΑ ΥΠΑΣΤΥΝΟΜΟΣ». Ολοι οι συνήγοροι αναφέρθηκαν στο ζήτημα των σφραγίδων, όμως ο Χ. Λαδής έκανε μια σημαντική αποκάλυψη. Καταρχάς, οι τρεις αυτές σφραγίδες ήταν σ’ ένα σακουλάκι μαζί με εφτά άλλες σφραγίδες που αφορούσαν επιχειρήσεις στις οποίες συμμετείχε ο πατέρας του Κάτσενου. Και βρέθηκαν στο συρτάρι ενός γραφείου στην κρεβατοκάμαρα των γονιών του και όχι στο σπίτι του Κάτσενου. Οι σφραγίδες δεν είχαν ίχνη DNA, σημάδι ότι είχε καμιά εικοσαετία να τις ακουμπήσει άνθρωπος. Η στρογγυλή σφραγίδα είχε ξεκολλήσει και πετσικάρει, σημάδι ότι ήταν χρόνια παρατημένη και είχε ξεχαρβαλωθεί. Η δεύτερη ήταν ανορθόγραφη (ΒΕΒΑΙΟΥΤΕ) και μόνο ένας ατζαμής πλαστογράφος θα την έφτιαχνε (ενώ οι σφραγίδες που βρέθηκαν στα διαμερίσματα του ΕΑ ήταν όλες σωστά φτιαγμένες). Στις σφραγίδες του ΕΑ οι βαθμοί των αξιωματικών της αστυνομίας ήταν σωστά γραμμένοι και ανταποκρίνονταν στους πραγματικούς βαθμούς που αυτοί είχαν. Η Κ. Μπασιούκα, όμως, αναφέρεται ως Υπαστυνόμος σκέτο, βαθμός που δεν υπάρχει (υπάρχει Υπαστυνόμος Α ή Β). Και το κυριότερο: ο συνήγορος έψαξε και βρήκε ότι η Κ. Μπασιούκα πέρασε από τους βαθμούς του Υπαστυνόμου Α και Β γύρω στο 1990! Τότε ακριβώς που έλυσε τις εταιρίες ο πατέρας του Κάτσενου και μάζεψε τις σφραγίδες, όπως ο ίδιος κατέθεσε. Περίοδο που ο Κ. Κάτσενος ήταν ανήλικος!
Τελευταίο «πακέτο» με το οποίο ασχολήθηκε η υπεράσπιση ήταν τα λοιπά επιχειρήματα του εισαγγελέα και τα τεκμήρια ενοχής που κατασκεύασε.
Η άρνηση να δώσει DNA. Υπάρχουν άνθρωποι που για τον αξιακό τους κώδικα οδηγήθηκαν στο απόσπασμα, επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν μια δήλωση, τόνισε ο Π. Ρουμελιώτης. Η άσκηση του δικαιώματος σιωπής δεν επιτρέπεται να δημιουργεί τεκμήριο ενοχής. Πώς μπορεί, λοιπόν, να δημιουργεί τεκμήριο ενοχής η άρνηση να δώσει κάποιος γενετικό υλικό, που είναι έλασσον μπροστά στο δικαίωμα σιωπής; Δικαστικά τεκμήρια και ηθική απόδειξη είναι έννοιες αλληλογρονθοκοπούμενες, τόνισε ο Φ. Βέργαδος. Ενα τεκμήριο έχει το δίκαιό μας: τέτοια τεκμήρια δεν αναγνωρίζονται. Για επιστροφή στο Μεσαίωνα και κλείσιμο της πόρτας στο Διαφωτισμό, αν υιοθετηθεί κάτι τέτοιο, έκανε λόγο ο Χ. Λαδής.
Τα βιβλία που ο εισαγγελέας επικαλέστηκε ως ενδείξεις ενοχής. Αλίμονο αν εγκαλούμε κάποιον για τα βιβλία που διαβάζει, τόνισε ο Π. Ρουμελιώτης, ο οποίος περιέγραψε ένα προς ένα τα «ύποπτα» βιβλία. Ο Χ. Λαδής επιπρόσθετα αποκάλυψε άλλη μια λαθροχειρία του εισαγγελέα, που μίλησε για χειρόγραφο του Μαζιώτη, ενώ δεν ήταν παρά μια δήλωση με την υπογραφή Νίκος Μαζιώτης σε μπροσούρα που αφορούσε την παλιά υπόθεση της απόπειρας έκρηξης στο υπουργείο Βιομηχανίας (την κατέθεσε στους δικαστές ο συνήγορος).
Τα κατεστραμμένα δάχτυλα του Κάτσενου, που ο εισαγγελέας άφησε να εννοηθεί ότι τα κατέστρεψε μόνος του, με κάποιο οξύ, για να μην μπορούν να του πάρουν αποτυπώματα. Κι όμως, ο ίδιος ο Παπαθανασάκης είχε πει, ότι δεν έφταιγε ο Κάτσενος γι’ αυτό! Ο άνθρωπος πάσχει από κάποια δερματοπάθεια, εμφανίζει κατά περιόδους εκζέματα και όταν παραδόθηκε είχε εκζέματα σε δυο δάχτυλα. Οπως αποδείχτηκε, επειδή δεν είχε ταυτότητα, από τα αποτυπώματα τον ταυτοποίησαν. Πήρε και χαρτί από το νοσοκομείο «Α. Συγγρός» ο Κάτσενος, εκ του περισσού βέβαια, αλλά για να μη μπορεί ο εισαγγελέας ν’ αφήνει τέτοιους υπαινιγμούς.
Είπαν πολλά ακόμη οι συνήγοροι. Κυριολεκτικά δεν άφησαν τίποτα να πέσει κάτω. Οπως είπαμε, όμως, το ρεπορτάζ δεν μπορεί να τα περιλάβει όλα. Απ’ όσα παραθέσαμε έγινε πιστεύουμε φανερό, πως και για τον Κ. Κάτσενο δεν υπάρχει καμιά απόδειξη, πέρα από ένα κακότεχνο σενάριο που φτιάχτηκε με εικασίες και μυθεύματα που δεν αντέχουν ούτε στον έλεγχο της κοινής λογικής.
Επειδή ο Π. Ρουμελιώτης επανέφερε το αίτημα να μη ληφθεί υπόψη η κατάθεση Παπαθανασάκη, διότι δεν αποκάλυψε την πηγή των πληροφοριών του, όπως απαιτεί ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, στο τέλος έγινε μια fast track διαδικασία για να κλείσει κι αυτό το ζήτημα, όπως και η ένσταση κακής σύνθεσης του δικαστηρίου, που μάλλον τυπικά υπέβαλε η υπεράσπιση Κορτέση. Και τότε ακούσαμε την πραγματική ανατριχιαστική επιχειρηματολογία του εισαγγελέα.
Το αίτημα πρέπει να απορριφθεί, είπε, για τρεις λόγους. Πρώτον, γιατί ο Παπαθανασάκης δεν ήταν εξ ακοής μάρτυρας. Σε πολλές παρακολουθήσεις ήταν παρών, ενώ ήταν ο προϊστάμενος της ομάδας που έκανε τις παρακολουθήσεις και επομένως είχε υπεύθυνη ενημέρωση και δεν μπορεί να θεωρηθεί εξ ακοής μάρτυρας ακόμα και όταν δεν ήταν παρών! Δεύτερον, ακόμη και αν θεωρηθεί εξ ακοής μάρτυρας, δεν αποκρύπτει τις πηγές του. Είναι οι υφιστάμενοί του, δεν είναι κάποιοι κρυφοί πληροφοριοδότες, Μόνο τα ονοματεπώνυμα και τις διευθύνσεις τους δεν αποκαλύπτει! Τρίτον, έχει ουσιώδη λόγο να μην αποκαλύπτει την ταυτότητα των υφισταμένων του, γιατί είναι εκπαιδευμένοι να παίζουν ένα συγκεκριμένο σημαντικό ρόλο και αν δώσει τα στοιχεία τους θα τους «κάψει», ενώ θα θέσει και τη ζωή τους σε κίνδυνο! Η Αντιτρομοκρατική ως υπηρεσία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σύνολο και ό,τι καταθέτει ένας προϊστάμενος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζεται ως κατάθεση εξ ακοής μάρτυρα!
Ο Π. Ρουμελιώτης θύμισε πως ο Παπαθανασάκης είπε πως κάποιες μέρες δεν ήταν παρών, άρα δεν υπήρξε ούτε αυτόπτης ούτε αυτήκοος μάρτυρας. Εγώ δεν ξέρω καμιά ταυτοποίηση με το επάγγελμα, ξέρω ταυτοποίηση με όνομα και επώνυμο, συνέχισε. Τον Κάτσενο δεν τον παρακολουθούσαν εκατό, ένας δύο τον παρακολουθούσαν. Γιατί να μην κληθούν να καταθέσουν; Κι αν κινδυνεύουν αυτοί, γιατί δεν κινδυνεύει ο Παπαθανασάκης ή ο επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής Τζωίτης που κατέθεσαν; (Εμείς θα συμπληρώναμε, ότι μαζί με τις δίκες της ΣΠΦ έχουν ήδη καταθέσει καμιά δεκαριά «αντιτρομοκρατικάριοι»).
Για τον εντολέα μου (Κορτέσης) ο Παπαθανασάκης κατέθεσε ότι γνωρίζει μόνο εξ ακοής, είπε η Παρασκευή Γιαννακοπούλου. Ο εισαγγελέας προτείνει ευθεία παραβίαση του 224 ΚΠΔ, γιατί παραδέχεται ότι ο Παπαθανασάκης εσκεμμένα δεν απεκάλυψε τους πληροφοριοδότες του. Στο Δίκαιό μας, κατέληξε η συνήγορος, δεν υπάρχει η έννοια του προϊσταμένου μαρτύρων, αλλά μόνο η έννοια του μάρτυρα.
Μετά από ένα διάλειμμα επτά λεπτών, ο πρόεδρος ανακοίνωσε ότι το δικαστήριο απορρίπτει την ένσταση κακής σύνθεσης, κατά βάση με το σκεπτικό που υπάρχει στην απόφαση του Αρείου Πάγου για τη δίκη της 17Ν. Σε ό,τι δε αφορά τον αυτοτελή ισχυρισμό-αίτημα να μη ληφθεί υπόψη η κατάθεση Παπαθανασάκη, θα αντιμετωπιστεί με την οριστική απόφαση του δικαστηρίου!
Δεν ξέρουμε αν αυτό οφείλεται σε διαφωνία ανάμεσα στα μέλη του δικαστηρίου ή αν ήταν απλώς ένας ελιγμός για ν’ αποφύγουν να πάρουν θέση είτε υπέρ του νόμου (που είναι σαφέστατος, αλλά ακυρώνει το σχεδιασμό Αντιτρομοκρατικής-Εισαγγελίας) είτε υπέρ της προκλητικής πρότασης του εισαγγελέα. Οταν ακούσουμε την απόφαση θα ξέρουμε.
Η δίκη διακόπηκε για την Τετάρτη 3 Απρίλη, στις 9 το πρωί, οπότε και θα ανακοινωθεί η απόφαση.
ΥΓ. Ο εισαγγελέας της έδρας Αντ. Λιόγας, παρά τον καταιγισμό «πυρών» που επί τόσες μέρες δέχτηκε από τους συνηγόρους υπεράσπισης, οι οποίοι έκαναν φύλλο και φτερό τα επιχειρήματά του, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να δευτερολογήσει. Δημιούργησε έτσι –τουλάχιστον στα δικά μας μάτια– ένα… τεκμήριο εισαγγελικής ενοχής. Μάλλον θέλει να ξεχάσει όσο γίνεται πιο γρήγορα τα όσα υποστήριξε, γι’ αυτό και δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να τα στηρίξει, απορρίπτοντας τις αιτιάσεις των συνηγόρων. Κατέφυγε στο ευαγγελικό «απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο»…
