♦ Δειλοί δολοφόνοι
Πνιγμένοι στο αίμα του ανθρώπου που δολοφόνησαν, αποφεύγοντας να πουν οτιδήποτε για τη δολοφονία του, οι ηγέτες του Περισσού οργάνωσαν φιέστα για την «αποκατάσταση» του Νίκου Ζαχαριάδη. Πόσα ψέματα δεν είπε η Παπαρήγα στη σύντομη ομιλία της…
«Το ΚΚΕ με τη μεταφορά και ταφή του στην Ελλάδα έκανε μια πρώτη ανοικτή δημόσια προσπάθεια να αποκαταστήσει τον Νίκο Ζαχαριάδη».
Αν δεν έκανε θόρυβο ο γιος του μέσα από τον αστικό Τύπο, ούτε αυτό θα γινόταν. Κι όταν έγινε η ταφή του Ζαχαριάδη, προσπάθησαν να τον εξευτελίσουν νεκρό, βάζοντάς τον στην εκκλησιά να τον ψάλλουν παπάδες και ψαλτάδες. Κι έφυγαν σαν κλέφτες, για ν’ αποφύγουν την οργή του συγκεντρωμένου κόσμου. Κι ύστερα, έκαναν αίτηση –μέσω Κουκούλου– για να μεταφερθούν τα οστά του στο οστεοφυλάκιο της Καισαριανής και να εξαφανιστεί ο τάφος του, για να μην υπάρχει ούτε αυτό το συμβολικό σημείο αναφοράς. Αυτό ματαιώθηκε από παρέμβαση της ΣΑΚΕ στο Δημοτικό Συμβούλιο Αθηναίων που αποφάσισε ομόφωνα (δήμαρχος Αβραμόπουλος, επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης Πάγκαλος) να παραμείνει ο τάφος στο Α’ Νεκροταφείο.
«Και πριν το 1991 είχαν γίνει ορισμένα συμβολικά βήματα για την κομματική αποκατάστασή του στη συνείδηση ενός μεγάλου μέρους των κομμουνιστών. Χρόνια τώρα, από τη μεταπολίτευση και μετά το Κόμμα δεν παρέλειπε να θυμίζει σημαντικές στιγμές της προσφοράς του Νίκου με ορισμένα δημοσιεύματα».
Τι δημοσίευαν; Το περίφημο γράμμα του Οκτώβρη του 1940. Με τρόπο που να το καταντούν ένα σοσιαλπατριωτικό ντοκουμέντο. Χωρίς καμιά αναφορά στα άλλα δύο γράμματα του Ζαχαριάδη, που ολοκλήρωναν τη γραμμή για τον πόλεμο του 40-41 και έβαζαν τη βάση για τη δημιουργία του ΕΑΜ. Ακόμα και σ’ αυτό το θέμα παρουσίαζαν ένα Ζαχαριάδη κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους. Εναν Ζαχαριάδη που καμιά σχέση δεν έχει με τον πραγματικό Ζαχαριάδη.
Το μείζον θέμα δεν είναι ο Ζαχαριάδης ως πρόσωπο, αλλά ο Ζαχαριάδης ως φορέας μιας συγκεκριμένης ιδεολογικής και πολιτικής κατεύθυνσης. Δολοφονώντας τον ως πρόσωπο, επισφράγισαν τη «δολοφονία» αυτής της κατεύθυνσης. Οποιος/α θέλει να πληροφορηθεί περισσότερα γι’ αυτό το έγκλημα ας ανατρέξει σ’ ένα παλιό άρθρο της ΜΑΛΕΠ, που αναδημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της «Κ» (https://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=13617&pos=4&cat_id=48).
♦ Παπάρες
Πόσος καιρός πέρασε από τότε που κυβέρνηση και τρόικα προέβλεπαν «ύφεση» για το 2011 -3,8%. Ούτε τρεις μήνες. Το έγραφαν φαρδιά-πλατιά στο Μεσοπρόθεσμο, «προβλέποντας» μάλιστα ότι το 2012 θα υπάρξει –μικρή έστω– ανάκαμψη. Τώρα, στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού, κυβέρνηση και τρόικα αλλάζουν τις προβλέψεις τους και «προβλέπουν» για το 2011 «ύφεση» -5,5% και για το 2012 πάλι «ύφεση» -2,5%. Και δεν μας δίνουν καμιά εξήγηση για το τι έγινε και έπεσε τόσο πολύ έξω η πρόβλεψή της. Γιατί όταν από το -3,8% πας, μέσα σ’ ένα τρίμηνο, στο -5,5%, έχεις πέσει έξω κατά 45%!
Είναι, λοιπόν, σίγουρο ότι μέχρι τα τέλη του χρόνου το -5.5% θα πάει ακόμα παραπάνω. Οσο για το 2012, σύντομα θ’ αναθεωρήσουν και πάλι την «πρόβλεψη» πηγαίνοντας σε βαθύτερη «ύφεση». Τι είν’ αυτό που θα οδηγήσει σε ανάπτυξη; Ο ελληνικός καπιταλισμός στηρίζεται στην εσωτερική αγορά. Οταν «στραγγίζουν» ολοένα και περισσότερο τον εργαζόμενο λαό, όταν «στραγγίζουν» ακόμα και τα μεσαία στρώματα, από πού θα προκύψει η αναπτυξιακή ροπή; Από τις μαϊμουδισμένες εξαγωγές ή από τον τουρισμό που αύξηση σημειώνει μόνο το all inclusive, που δεν αφήνει δεκάρα στην αγορά των τουριστικών περιοχών;
Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για την «πρόβλεψή» τους για το έλλειμμα. Επ’ αυτού, αρκεί να σημειώσουμε ότι στο ίδιο το προσχέδιο του προϋπολογισμού γίνονται τρομερά παπατζιλίκια. Για παράδειγμα, στη μια σελίδα γράφει ο Βενιζέλος ότι η «ύφεση» το 2012 θα είναι -2.5% και στην επόμενη σελίδα με τα ποσοτικά μεγέθη κάνεις το λογαριασμό (βάσει του μεγέθους του ΑΕΠ που δίνεται) και βρίσκεις ότι η «ύφεση» το 2012 θα είναι -2.27%! Διαφορά καθόλου ασήμαντη, για την οποία το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης αδιαφορεί πλήρως.
Γιατί αδιαφορούν; Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι όλ’ αυτά που παρουσιάζονται σαν προβλέψεις είναι κανονικές παπάρες. Ενα εργαλείο είναι, που το χρησιμοποιούν για να παίρνουν κάθε τρεις και λίγο νέα αντιλαϊκά μέτρα.
♦ Ποια «γήρανση»;
Ποιος δεν θυμάται τις «αγωνιώδεις» κραυγές των κυβερνώντων και των ευρωενωσίτικων οργάνων για τη «γήρανση» του πληθυσμού, που δημιουργεί «πρόβλημα βιωσιμότητας» στα ασφαλιστικά ταμεία; Ολες οι αντιασφαλιστικές ανατροπές και ιδιαίτερα οι συνεχείς αυξήσεις των ορίων ηλικίας σ’ αυτό το ιδεολόγημα στηρίχτηκαν. Δεν πρόκειται να ξαναγίνουν πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, έλεγε με το γνωστό του στόμφο ο Λοβέρδος, όταν πριν από περίπου ενάμιση χρόνο ψήφιζαν τους πιο πρόσφατους αντιασφαλιστικούς νόμους.
Τώρα, διώχνουν χιλιάδες εργαζόμενους προς τη σύνταξη, με την κακόφημη «εργασιακή εφεδρεία», ενώ καταργούν τη διάταξη του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου, που έδινε τη δυνατότητα παραμονής στην εργασία για τρία χρόνια μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας, τάζοντας κάποια αύξηση στη σύνταξη. Ο λόγος είν’ απλός. Τώρα θέλουν να ξεφορτωθούν εργαζόμενους από το δημόσιο. Μήπως, όμως, εγκατέλειψαν το ιδεολόγημα της «γήρανσης»; Οχι βέβαια. Αυτό θα ξαναβγεί στην επιφάνεια, όταν (και δεν θ’ αργήσει αυτή η μέρα) θα επιχειρήσουν να χτυπήσουν άγρια τις συντάξεις, κύριες και επικουρικές. Τώρα τους βγάζουν με το ζόρι στη σύνταξη, υποσχόμενοι ότι δήθεν δεν θα έχουν καμιά επίπτωση στη σύνταξη, και μετά θα χτυπήσουν τις συντάξεις, όχι μόνο αυτών που διώχνουν σήμερα, αλλά όλων των συνταξιούχων, επικαλούμενοι τη «γήρανση» του πληθυσμού και τη «βιωσιμότητα» των Ταμείων.
♦ Η πεθερά του Καίσαρα
Μολονότι στο Διαδίκτυο έγινε ντόρος, δεν είδαμε ν’ απασχολεί την πολιτική επικαιρότητα. Φαίνεται πως τέτοια ζητήματα θεωρούνται επουσιώδη. Για το ακίνητο της πεθεράς του αδελφού Αντρίκου λέμε, που το νοίκιασε το ΤΤ. Και πού βρίσκεται το κακό; θα πείτε. Αν σκεφτούμε ότι γενικά οι τράπεζες κλείνουν υποκαταστήματα και ότι κοντά στο ακίνητο της πεθεράς του Αντρίκου, σε απόσταση μόλις 200 μέτρων, το ΤΤ διατηρεί άλλο υποκατάστημα, τότε θα μυρίσουμε την οσμή ενός μικρού σκανδάλου. Αν σκεφτούμε, δε, ότι το ΤΤ διευθύνεται από στενό φίλο της οικογένειας Παπανδρέου, τότε η οσμή θα γίνει πιο δυνατή. Ας σημειωθεί, ότι το εν λόγω ακίνητο στέγαζε κατάστημα αλυσίδας ηλεκτρικών συσκευών που έκλεισε και στις σημερινές συνθήκες θα έμενε κλειστό, όπως εκατοντάδες καταστήματα στα κεντρικότερα σημεία των πόλεων. Ο νοών νοείτω…
♦ Τσάτσος των τραπεζιτών
Ενοχλημένος ο Μπένι από τον εξάψαλμο που άκουσε από τα αστικά ΜΜΕ για τους αυτοσχεδιασμούς του και το μπάχαλο που προκάλεσε με το θέμα των αποδείξεων, προσπάθησε να περάσει στην αντεπίθεση. Το μόνο που κατάφερε, όμως, ήταν να εκτεθεί ακόμη πιο πολύ.
Σε Δελτίο Τύπου που εξέδωσε μετά το υπουργικό συμβούλιο της 29ης Σεπτέμβρη έγραψε μεταξύ άλλων, ψέγοντας (και) τα αστικά ΜΜΕ: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αντίδραση που σημειώθηκε κατά του απλού κανόνα να καταγράφεται ο τρόπος διάθεσης του διαθέσιμου εισοδήματος (δηλαδή του εισοδήματος που προκύπτει μετά την αφαίρεση των φόρων), το οποίο είτε καταναλώνεται, είτε αποταμιεύεται».
Το εισόδημα που προέρχεται από την «παραοικονομία», το οποίο υποτίθεται πως θέλει να εντοπίσει και να φορολογήσει ο Βενιζέλος, δεν δηλώνεται πουθενά, επομένως δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να δικαιολογηθεί με αποδείξεις ή με βεβαιώσεις ότι κατατέθηκε σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Αρα, εκείνο που μπορεί να εντοπιστεί είναι μόνο το εισόδημα που προέρχεται από νόμιμες πηγές. Και γιατί θα πρέπει κάποιος να φέρει χαρτιά, ότι κατέθεσε ό,τι του περίσσεψε σε τράπεζα; Μπορεί να μη γουστάρει να πάει σε τράπεζα, αλλά να θάψει το περίσσευμά του στον κήπο του σπιτιού του. Θα τον υποχρεώσει να το κάνει κατάθεση; Τότε, θα έχει λειτουργήσει σαν τσάτσος των τραπεζιτών.
Στην πράξη, εκείνοι που θα την πληρώσουν θα είναι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, που θα «τρώνε» πρόσθετα χαράτσια αν δεν συμμορφωθούν απόλυτα με το φορολογικό φακέλωμα. Οι υπόλοιποι, ιδίως εκείνοι που έχουν «μαύρο» εισόδημα, θα μπορούν μια χαρά να διευθετούν τα φορολογικά χαρτιά τους, όπως άλλωστε κάνουν και μέχρι τώρα.
♦ Ανυπακοή για τους άλλους
Η οικογένεια στελέχους του Περισσού, με θεσμικό ρόλο, κλήθηκε να πληρώσει στην εφορία χαρατσόχαρτο ύψους 6.800 ευρώ. Επειδή ο μισθός από τη θεσμική θέση του στελέχους πήγαινε στο κόμμα και όχι στον ίδιο, το κόμμα κλήθηκε και πλήρωσε το χαρατσόχαρτο, με το επιχείρημα ότι η οικογένεια έπρεπε να πάρει φορολογική ενημερότητα.
Πού πήγε η ανυπακοή; Περίπατο!
ΥΓ1: Αλέκα Παπαρήγα στο Σπόρτινγκ: «Αυτό το κίνημα που λέμε ότι πρέπει να αναπτυχθεί, να μη πληρώσουμε τα χαράτσια, να μη πληρώσουμε το φόρο αλληλεγγύης, που θα έχει προσωπικό κόστος γιατί μπορεί να μας στείλουν τα μπουγιουρντιά, να μας απειλήσουν, αλλά αν είμαστε πολλοί δεν μπορούν, γιατί αν μαζευτούμε εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν μπορούν να μας πετσοκόψουν όλους και εν πάση περιπτώσει κανένας δεν είναι μόνος». Αυτό προφανώς ισχύει για τους άλλους…
ΥΓ2: Μην τολμήσουν να μας διαψεύσουν, γιατί θα επανέλθουμε με ονόματα. Δεν το κάναμε, γιατί το πρόβλημα είναι πολιτικό, όχι προσωπικό.
♦ Για πολλές μπάτσες
Φταίει ο καπιταλισμός ως σύστημα για την κρίση; Κούνια που σας κούναγε, αν πιστεύετε σε τέτοιους… μαρξιστικούς αναχρονισμούς. Διαβάστε, ρε άσχετοι, το μήνυμα του γραμματέα οικολογίας της ΔΗΜΑΡ για την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, μπας και ξεστραβωθείτε: «Η στάση μας απέναντι στα υπόλοιπα ζώα βρίσκεται, με κάποια έννοια, στην καρδιά της σημερινής πλανητικής οικονομικής, και όχι μόνο, κρίσης»! Και ποια είναι η λύση για να σταματήσουν να ξεσπούν κρίσεις; Να σταματήσουμε να θεωρούμε σαν «κεντρικές αξίες του σημερινού κόσμου» την «επιβολή και την απληστία των δυνατών απέναντι στους αδύναμους –όπου, στους αδύναμους, περιλαμβάνονται φυσικά και τα υπόλοιπα ζωικά είδη». Τόμπολα!
♦ Φράου Εύη
Η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου, η κυρία με τα εξωφρενικά ελληνικά, που δυσκολεύεσαι να την καταλάβεις όταν μιλά, έδειξε εμπράκτως πώς εννοεί το ρόλο της, όταν ζήτησε εισαγγελείς και αστυνομία να επέμβουν στα πανεπιστήμια και στα σχολεία και να σπάσουν τις καταλήψεις. «Τα πανεπιστήμια και τα σχολεία, είναι δημόσιος χώρος, μπορεί να υπάρξει παρέμβαση της αστυνομίας αυτεπαγγέλτως», δήλωσε στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, χωρίς να συνειδητοποιεί καν τι εκστόμισε. Ακόμα και έναν επιτελικό αξιωματικό της μπατσαρίας να ρωτούσε, θα της έλεγε ότι σ’ αυτά τα πράγματα χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί μπορεί να υπάρξουν ανεπιθύμητες για το κράτος εξελίξεις. Η κυρία αυτή, όμως, φαίνεται πως έχει σαν πρότυπο τα δικτατορικά καθεστώτα. Ας δοκιμάσει, όμως, να δει πόσ’ απίδια βάνει ο σάκος.