Αμεση απάντηση με συντονισμένες πολύνεκρες επιθέσεις έδωσε η ιρακινή αντίσταση στην περιβόητη επιχείρηση «αστραπή» που ξεκίνησε στη Βαγδάτη την περασμένη Κυριακή, 29 του Μάη, και βρίσκεται σε εξέλιξη. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση των ιρακινών δυνάμεων, με τη συμμετοχή 40.000 ιρακινών στρατιωτών και αστυνομικών και την υποστήριξη 10.000 αμερικάνων στρατιωτών και της αμερικάνικης αεροπορίας. Στόχος της η δημιουργία ενός στενού κλοιού γύρω από τη Βαγδάτη, με τη δημιουργία 675 σημείων ελέγχου και τον αποκλεισμό 23 κεντρικών δρόμων που οδηγούν στη Βαγδάτη, ώστε να εμποδίζεται η είσοδος και η έξοδος μαχητών από την πόλη. Οι πρώτοι ιρακινοί στρατιώτες αναπτύχθηκαν στην συνοικία Ντόρα, όπου έστησαν οδοφράγματα και άρχισαν έρευνες από σπίτι σε σπίτι, συλλαμβάνοντας «ύποπτους».
Η επιχείρηση «αστραπή» παρουσιάστηκε ως πρωτοβουλία της ιρακινής κυβέρνησης, η οποία απλά επικροτείται και υποστηρίζεται στρατιωτικά από τους Αμερικάνους, για διάφορους λόγους.
Κατ’ αρχήν, για να φανεί ότι η νέα ιρακινή κυβέρνηση, η οποία κατηγορείται για αδράνεια, αδυναμία και ανικανότητα να κυβερνήσει, βγαίνει επιτέλους δυναμικά στο προσκήνιο και αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας. Για να περιοριστούν οι αντιδράσεις που θα προκαλούσε στον πληθυσμό της Βαγδάτης, στην πλειοψηφία Σουνίτες, η μαζική αμερικάνικη συμμετοχή. Τέλος, για να μη φορτωθούν οι Αμερικάνοι το νέο φιάσκο.
Γιατί κατά πάσα πιθανότητα σε φιάσκο θα καταλήξει και η επιχείρηση «αστραπή». Πώς είναι δυνατόν ο ιρακινός στρατός να δημιουργήσει «ένα αδιαπέραστο κλοιό», όπως είπε κομπάζοντας ο ιρακινός υπουργός Άμυνας, γύρω από μια πόλη πέντε εκατομμυρίων, και να παραλύσει τη δράση των ανταρτών, που δρουν με τη βοήθεια και την προστασία μεγάλης μερίδας του πληθυσμού; Εδώ ο αμερικάνικος στρατός δεν κατάφερε να «σφραγίσει» τη Φαλούτζα με 300.000 πληθυσμό, όπου οι αντάρτες έμπαιναν και έβγαιναν όποτε ήθελαν, και αναγκάστηκαν να την ισοπεδώσουν για να την καταλάβουν, θα τα καταφέρει ο ιρακινός στρατός στη Βαγδάτη; Και με δεδομένο μάλιστα το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και συνοχής του, καθώς και το σημαντικό αριθμό αντρών φιλικά προσκείμενων στην αντίσταση που βρίσκονται στις γραμμές του και τροφοδοτούν με πληροφορίες τους αντάρτες; Αλλά ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι θα πετύχει ο αποκλεισμός της Βαγδάτης, για πόσο καιρό μπορεί να κρατηθεί, όταν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η συνολική δύναμη του ιρακινού στρατού είναι 75.800 άντρες; Τι θα γίνει στην υπόλοιπη χώρα, όπου είναι βέβαιο ότι οι αντάρτες θα κλιμακώσουν τις επιθέσεις;
Σκεπτικισμός και σοβαρές αμφιβολίες για την επιχείρηση «αστραπή» εκφράζονται και από αναλυτές που παρακολουθούν από κοντά τα τεκταινόμενα στο Ιράκ. Ένας απ’ αυτούς, ο Γιαχία Σαϊντ, ερευνητής για το Ιράκ του London School of Economics, που επέστρεψε πρόσφατα από ταξίδι στο Ιράκ, χαρακτηρίζει την επιχείρηση «αστραπή» κίνηση δημόσιων σχέσεων. «Η σημερινή κυβέρνηση –κατά το Σαϊντ- έχει ανάγκη να κάνει κάτι ορατό και τολμηρό για να δείξει ότι ασχολείται με το πρόβλημα της ασφάλειας. Αυτό είναι το βασικό κίνητρο πίσω από την επιχείρηση στη Βαγδάτη. Είναι περισσότερο ζήτημα δημοσιότητας παρά ένα αποτελεσματικό μέτρο ασφάλειας». Θεωρεί ότι ο σχεδιασμός και η εκτέλεση των επιθέσεων γίνεται από ανθρώπους που προέρχονται μέσα από την ίδια τη Βαγδάτη. Σημειώνει ότι η στρατιωτική καταστολή των ανταρτών συχνά προκαλεί περισσότερη εχθρότητα απέναντι στις αρχές και αναρωτιέται μήπως η συγκέντρωση τόσο μεγάλου αριθμού στρατευμάτων στη Βαγδάτη αφήσει ελεύθερο το πεδίο στους αντάρτες σε άλλες περιοχές της χώρας και ακόμη μήπως ο μεγάλος αριθμός σημείων ελέγχου γύρω από τη Βαγδάτη αποτελέσουν νέους στόχους των ανταρτών.
Η απάντηση της ιρακινής αντίστασης με συντονισμένες πολύνεκρες επιθέσεις από την πρώτη κιόλας μέρα που ξεκίνησε η επιχείρηση «αστραπή», επισκιάζοντας την προπαγάνδα γύρω από την τελευταία, επιβεβαιώνει τις παραπάνω εκτιμήσεις.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές από τις επιθέσεις αυτές, που είδαν το φως της δημοσιότητας μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Την περασμένη Κυριακή, 29 του Μάη, που ξεκίνησε η επιχείρηση «αστραπή», τουλάχιστον 16 άτομα έχασαν τη ζωή τους από επιθέσεις μέσα και γύρω από τη Βαγδάτη. Ανάμεσά τους είναι 9 στρατιώτες που συμμετείχαν στην επιχείρηση «αστραπή», οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους από επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο σε μπλόκο που είχαν στήσει σε δρόμο νότια της Βαγδάτης, και 2 αστυνομικοί, που σκοτώθηκαν όταν έπεσε πάνω στην περίπολό τους παγιδευμένο αυτοκίνητο νοτιοδυτικά της Βαγδάτης.
Την επόμενη μέρα έγινε διπλή επίθεση αυτοκτονίας στη σιϊτική πόλη Χίλα με 30 τουλάχιστον νεκρούς και 128 τραυματίες.
Ο πρώτος βομβιστής ανατινάχτηκε ανάμεσα σε ένα πλήθος 500 περίπου αστυνομικών που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το δημαρχείο και διαμαρτύρονταν ενάντια στην απόφαση να διαλυθεί η μονάδα τους. Ο δεύτερος ανατινάχτηκε ένα λεπτό αργότερα, 100 μέτρα πιο μακριά, για να χτυπήσει αυτούς που έτρεχαν για να σωθούν.
Ο πρώτος βομβιστής ανατινάχτηκε ανάμεσα σε ένα πλήθος 500 περίπου αστυνομικών που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το δημαρχείο και διαμαρτύρονταν ενάντια στην απόφαση να διαλυθεί η μονάδα τους. Ο δεύτερος ανατινάχτηκε ένα λεπτό αργότερα, 100 μέτρα πιο μακριά, για να χτυπήσει αυτούς που έτρεχαν για να σωθούν.
Στις 31 του Μάη, τραυματίστηκαν 8 Αμερικάνοι στρατιώτες από επίθεση με όλμο σε στρατιωτικό συγκρότημα κοντά στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης.
Την ίδια μέρα, ένας ιρακινός στρατιώτης πέθανε και 9 άλλοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση, επειδή έφαγαν δηλητηριασμένο καρπούζι που τους πρόσφερε ένας πλανόδιος πωλητής στο σημείο ελέγχου που βρίσκονταν, σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας. Είναι η πρώτη «επίθεση» αυτού του είδους.
Την 1η Ιουνίου, έγινε επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο σε βαριά φρουρούμενο φυλάκιο ελέγχου στο δρόμο του «θανάτου», όπως αποκαλούν οι Αμερικάνοι το δρόμο που οδηγεί στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, με 15 τραυματίες. Το φυλάκιο αυτό επανδρώνεται από φρουρούς ιδιωτικής εταιρίας, που υποστηρίζονται από αμερικάνους στρατιώτες.
Τέλος, στις 31 του Μάη, από την πτώση ενός ιρακινού αεροσκάφους, του εξαθέσιου Comp Air, που χρησιμοποιείται για αναγνωριστικές αποστολές, έχασαν τη ζωή τους 4 αμερικάνοι στρατιωτικοί και 1 Ιρακινός. Την ίδια μέρα έπεσε και ένα ιταλικό στρατιωτικό ελικόπτερο νοτιοανατολικά της πόλης Νασιρίγια, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και οι 4 Ιταλοί στρατιωτικοί που επέβαιναν. Και στις δύο περιπτώσεις τα αίτια της πτώσης παραμένουν αδιευκρίνιστα μέχρι στιγμής, παρόλο που οι αρμόδιοι έσπευσαν να δηλώσουν ως πιθανότερη αιτία τις άσχημες καιρικές συνθήκες.