Τις μέρες αυτές, η κυβέρνηση προχωρεί στην ψήφιση από τη Βουλή του νομοσχέδιου για τα ΤΕΙ, που κυοφορούνταν από τον Ιούλιο, εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών των φοιτητών και της πανεπιστημιακής κοινότητας, για ευνόητους λόγους.
Η «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ (το νομοσχέδιο αποτελεί ένα παραπέρα βήμα σ’ αυτή την κατεύθυνση, που δρομολογείται με συνεχή νομοθετήματα), σημειώναμε σε προηγούμενο φύλλο, αποτελεί και το εφαλτήριο για την παραγωγή από την «ανώτατη» εκπαίδευση απόφοιτων «ταχείας εκπαίδευσης», φθηνών, ευέλικτων, απολύτως εξειδικευμένων, με γνώσεις μιας χρήσης, που αντιστοιχούν στις συγκεκριμένες κάθε φορά ανάγκες της αγοράς. Αποτελεί το εφαλτήριο για την προώθηση της κακόφημης Μπολόνια, βασικές συνιστώσες της οποίας είναι οι κύκλοι σπουδών (ο πρώτος -ο προπτυχιακός- θα είναι τριετής με πτυχίο που θεωρείται ικανό επαγγελματικό προσόν σε όλη την ΕΕ) και η καθιέρωση συστήματος πιστωτικών μονάδων, που συλλέγονται από διάφορες δομές εκπαίδευσης, της μη τυπικής συμπεριλαμβανομένης (η διάταξη του νομοσχέδιου που δίνει τη δυνατότητα στα ΤΕΙ να οργανώνουν κοινά προπτυχιακά προγράμματα με τα Πανεπιστήμια, κατόπιν συμφωνίας από κοινού και η αναγραφή στους τίτλους σπουδών, που θα χορηγούν καθένα από αυτά, του συνόλου των σχολών που έχουν ενδιάμεσα συνεργαστεί, εκεί ακριβώς παραπέμπει).
Η «ανωτατοποίηση» γίνεται με όρους που επιβάλλουν την πλήρη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των σπουδών, ανοίγοντας το δρόμο για αντίστοιχες ρυθμίσεις και στα Πανεπιστήμια (χαρακτηριστική είναι η διάταξη για χρηματοδότηση των ερευνητικών εργαστηρίων των ΤΕΙ αποκλειστικά από ίδιες πηγές, από πόρους που θα αντλούν από έρευνα που θα πραγματοποιούν για λογαριασμό τρίτων και από την πώληση των προϊόντων της έρευνας). Είναι δε ηλίου φαεινότερο ότι προωθεί την υποβάθμιση των πανεπιστημιακών σπουδών (ειδικά με τη διάταξη για συνδιοργάνωση κοινών προπτυχιακών), ενώ εντείνει τον αυταρχισμό στα Ιδρύματα και τις προσπάθειες χτυπήματος του μαχητικού φοιτητικού κινήματος (άρθρο για μεταφορά της αρμοδιότητας λήψης απόφασης από τη Σύγκλητο στο Πρυτανικό Συμβούλιο, όταν δεν καθίσταται δυνατή αυτή για «οποιονδήποτε λόγο»).
Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις από το σύνολο των πανεπιστημιακών και των ισχυρών επαγγελματικών ενώσεων, η κυβέρνηση προχωρεί στην ψήφιση του νομοσχέδιου. Η μόνη αλλαγή στο τοπίο σημειώνεται στη θέση του ΠΑΣΟΚ, που ξαφνικά δήλωσε ότι θα το καταψηφίσει και επί της αρχής, σε αντίθεση με ό,τι είχε πει ο εκπρόσωπός του στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, τον Ιούλιο, παρότι το νομοσχέδιο δεν άλλαξε από τότε. Σαν κυνηγόσκυλο, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης τρέχει ξωπίσω από τη διαφαινόμενη εξουσία, με τις εκλογές να πλησιάζουν, γι’ αυτό και δεν επιθυμεί να χρεωθεί τώρα τη «χλαπάτσα» της ψήφισης του νομοσχέδιου. Δεν ξεχνάμε, βεβαίως, ότι η «ανωτατοποίηση» ξεκίνησε επί των ημερών του, όπως άλλωστε και την υπογραφή κάτω από την περίφημη Μπολόνια την έβαλε ο Αρσένης.