«Οι G8 είναι χειρότεροι από τον σεισμό», διαβάσαμε σε πανό που αναρτήθηκε στις διαδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης που έγιναν (όπου δεν απετράπησαν από τη σκληρή αστυνόμευση των 15.000 ανδρών των σωμάτων ασφαλείας) σε περιοχές κοντά στην Ακουΐλα. Τώρα που η αυλαία έπεσε και τα φώτα έσβησαν στην Ακουΐλα η καθημερινότητα επανέρχεται φέρνοντας μαζί της τα πραγματικά προβλήματα της ευρύτερης περιοχής του Αμπρούτζο. Μπορεί η φασιστική κυβέρνηση της Ιταλίας να αισθάνεται ευτυχής που δεν σημειώθηκαν δονήσεις κατά τη διάρκεια της «συνόδου των ισχυρών», ωστόσο η μετασεισμική ακολουθία καλά κρατεί (3.3 Ρίχτερ ο τελευταίος με δύο ανάλογες δονήσεις ημερησίως) και ακόμα καλύτερα κρατάει η άθλια κατάσταση που ζουν οι άστεγοι.
Μετά το σεισμό της 6ης Απριλίου, που άφησε άστεγους 51.837 ανθρώπους και ενώ έχουν περάσει τόσοι μήνες, 26.841 άνθρωποι εξακολουθούν να κοιμούνται στις σκηνές που είχαν στηθεί. Σε αυτό το νούμερο πρέπει να προστεθούν 4.000 ηλικιωμένοι, οι οποίοι καταγγέλλουν μέσω του Συνδικάτου Συνταξιούχων Ιταλίας και της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ιταλίας τις άθλιες συνθήκες που βιώνουν, μιας και το 70% του πληθυσμού που διαμένει στις σκηνές είναι άνθρωποι άνω των 65 ετών χωρίς καμία οικονομική δυνατότητα.
«Εξοχικό Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων» το ονομάζουν στην καταγγελία τους, μιας και λόγω ηλικίας τα προβλήματα υγείας είναι πολλαπλά και οι θάνατοι (λόγω και του καύσωνα που πλήττει την χώρα) έχουν αυξηθεί. Στην ίδια καταγγελία οι κάτοικοι ζητούν διαφάνεια στις διαδικασίες των συμβάσεων αναδοχής έργου που υπογράφει η κυβέρνηση με μεγαλοεργολάβους για την ανακατασκευή των πόλεων που έχουν πληγεί. Οπως σημειώνουν στην καταγγελία τους, ερώτημα παραμένει ο τρόπος διαχείρισης του ποσού που έχει συγκεντρωθεί από εθελοντικές εισφορές για την ανακατασκευή της περιοχής. Στην Ελλάδα ακόμα αναρωτιόμαστε για τα αντίστοιχα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί για την Ηλεία και αλλού.