Ηρθε σειρά της Εταιρίας Υδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης και της ΛΑΡΚΟ να βγουν στο σφυρί. Την περασμένη Δευτέρα συνήλθε η ΔΕΑ (Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων) και αποφάσισε να αναζητήσει «στρατηγικό επενδυτή» που θα αγοράσει το 23% της ΕΥΑΘ και «στρατηγικό επενδυτή» για τη ΛΑΡΚΟ.
Η περίπτωση της ΕΥΑΘ παρουσιάζει ενδιαφέρον, γιατί αν προχωρήσει, θα αποτελέσει πιλότο για την ιδιωτικοποίηση και της ΕΥΔΑΠ. Για να καθησυχάσει τη λαϊκή ανησυχία και την αγανάκτηση των εργαζόμενων η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι το 51% της εταιρίας θα παραμείνει στα χέρια του Δημοσίου, το οποίο θα καθορίζει την τιμολογιακή πολιτική της εταιρίας. Γιατί να πάει, όμως, ένας καπιταλιστής να επενδύσει σε μια εταιρία ύδρευσης, αν το κεφάλαιο που θα επενδύσει δεν του αποδίδει το μέγιστο κέρδος; Δεν χρειάζεται να συζητάμε ότι η ΕΥΑΘ θα μπει σε μια διαδικασία ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και συνεχών αυξήσεων στα τιμολόγια του νερού, προκειμένου να εξασφαλιστεί το μέγιστο κέρδος.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το νερό είναι ένα υπερπολύτιμο αγαθό, οι επενδύσεις στο οποίο θεωρούνται για τους καπιταλιστές στρατηγικής σημασίας. Γι’ αυτό και η πιάτσα «βοά» πως τεράστιοι μονοπωλιακοί όμιλοι έχουν δείξει ενδιαφέρον για να μπουν στην ΕΥΑΘ, σε συνεργασία με έλληνες μεγαλοκαπιταλιστές. Λόγος γίνεται για τη γαλλική Suez (μια εταιρία με αμαρτωλό παρελθόν, που εκδιώχτηκε από την κυβέρνηση Μοράλες στη Βολιβία, ύστερα από απαίτηση των αγροτικών κοινοτήτων, τις οποίες έγδερνε), που έχει συνασπιστεί με τον όμιλο Μπόμπολα, και την επίσης γαλλική Veolia, που έχει συνασπιστεί με τον όμιλο Λάτση. Ακούγεται επίσης και το όνομα της ισπανικής Aguila.
