Αντιμετωπίζουμε ήδη ένα δεύτερο, πολύ επιθετικό κύμα της πανδημίας, ενώ πολύ σύντομα θα βρεθούμε μπροστά σε ένα νέο, ιδιαίτερα επικίνδυνο χειμερινό κύμα. Οταν το δεύτερο κύμα της πανδημίας «ανταμώσει» με το αναμενόμενο χειμερινό κύμα, δηλαδή αν μπούμε στο χειμώνα με μεγάλη διασπορά του ιού, οδηγούμαστε νομοτελειακά σε καταστάσεις «Μπέργκαμο».
Δεν κινδυνολογούμε. Τα στοιχεία (προέρχονται από τον ίδιο τον ΕΟΔΥ) είναι συντριπτικά και επιβεβαιώνουν αυτόν τον ισχυρισμό:
- Κατά την πρώτη περίοδο της πανδημίας, από την αρχή μέχρι την 1η Ιούλη, τα ορφανά κρούσματα ήταν 749. Στις 23 Σεπτέμβρη, τα ορφανά κρούσματα έφτασαν τα 6.379 (σχεδόν εννεαπλασιάστηκαν). Ενώ τα διαγνωσμένα κρούσματα σχεδόν τετραπλασιάστηκαν (από 3.432 την πρώτη περίοδο, έγιναν 13.098 την περίοδο μετά το άνοιγμα στον τουρισμό).
- Μεταξύ 23 Σεπτέμβρη και 17 Οκτώβρη, τα ορφανά κρούσματα ήταν πάνω από το 50% του συνόλου των κρουσμάτων. Αυτό μας δείχνει ότι έχει καταρρεύσει πλήρως ο μηχανισμός ιχνηλάτησης και ότι δεν υπάρχει σαφής επιδημιολογική εικόνα της διασποράς του θανατηφόρου ιού.
Από τις 17 Οκτώβρη έως και 26 Οκτώβρη, τα ορφανά κρούσματα ήταν 4.006, δηλαδή μέσα σε μόλις 9 ημέρες εκτοξεύτηκαν στο 61% των συνολικών κρουσμάτων. Το ίδιο διάστημα οι νεκροί ήταν 81 (δηλαδή πεθαίνουν περίπου 9 άνθρωποι την ημέρα), ενώ 95 άνθρωποι διασωληνώθηκαν! Την ίδια στιγμή έχουμε μεγάλη διασπορά του ιού στο σύνολο της χώρας.
- Ταυτόχρονα σε όλη την Ευρώπη η πανδημία καλπάζει. Γαλλία και Ιταλία, από 16 Σεπτέμβρη ως 17 Οκτώβρη, μετρούν εκατοντάδες χιλιάδες ενεργά κρούσματα και η Γερμανία δεκάδες χιλιάδες ενεργά κρούσματα με δυναμική περαιτέρω αύξησης. Το ίδιο διάστημα, στην Ισπανία και τη Βρετανία τα συνολικά κρούσματα αυξάνονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες, ενώ σε όλες τις χώρες οι νοσηλευόμενοι στις ΜΕΘ είναι χιλιάδες.
Τι έφταιξε και φτάσαμε ως εδώ;
Στις 26 Μάη του 2020, κατά την αποχαιρετιστήρια «ενημέρωση» των συντακτών Υγείας, ο Σ. Τσιόδρας, όταν ρωτήθηκε «τι είναι αυτό που θα σημάνει καμπανάκι πως είμαστε εν όψει ενός πισωγυρίσματος;», απάντησε:
«Νομίζω κάποια πράγματα τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές σε αυτήν την ενημέρωση. Οπωσδήποτε είναι η αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων, η αύξηση των τοπικών επιδημιών, η αύξηση των εισαγωγών και των νοσηλειών στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ, η αύξηση των θανάτων. Δείκτες τους οποίους χρησιμοποιήσαμε και στο παρελθόν, το πραγματικό R0, το οποίο παρακολουθούμε επί καθημερινής βάσεως αυτή την περίοδο και οι αυξήσεις του πέρα από το 1. Γιατί πάνω από το 1 είναι εκεί που η επιδημία αρχίζει και διασπείρεται και δε σταματιέται εύκολα. Θα σας θυμίσω εδώ, ότι αυτά τα πράγματα είναι δυναμικά και τα παρακολουθεί κανείς συνέχεια. Ολες αυτοί οι παράμετροι έχουν να κάνουν σε σχέση με πιθανόν πισωγύρισμα όσον αφορά την επιδημία. Ελπίζω ότι δε θα συμβεί. Αλλά είμαστε σε επαγρύπνηση».
Πέντε μήνες από τότε, η ελπίδα του Τσιόδρα αποδείχτηκε φρούδα. Τι έφταιξε, λοιπόν, και όλοι οι δείκτες που ανέφερε, όχι μόνο επιδεινώθηκαν, αλλά παρουσιάζουν εικόνα χειρότερη απ’ αυτήν που παρουσίαζαν στην πρώτη φάση της πανδημίας του κοροναϊού SARS-COV-2;
Εφταιξε το άνοιγμα στον εξωτερικό τουρισμό, εν μέρει από τις 15 Ιούνη (από τα αεροδρόμια Αθήνας και Θεσσαλονίκης), στη συνέχεια πλήρως (απ΄ όλα τα αεροδρόμια της χώρας) και μετά από μερικές μέρες απ’ όλες τις πύλες εισόδου (χερσαία σύνορα και λιμάνια). Από την 1η Ιούλη, που έγινε τα μαζικό άνοιγμα σε όλες τις εισόδους της χώρας, οι έλεγχοι ήταν δειγματοληπτικοί και υποτυπώδεις, καθώς επιτράπηκε ακόμη και σε ταξιδιώτες από τους οποίους είχε γίνει λήψη βιολογικού υλικού για τη διεξαγωγή μοριακών τεστ να κυκλοφορούν ελεύθερα στο εσωτερικό της χώρας μέχρι να βγει το αποτέλεσμα του τεστ!
Για το άνοιγμα αυτό, οι ενσωματωμένοι στο καπιταλιστικό σύστημα λοιμωξιολόγοι, επιδημιολόγοι κτλ. της περιβόητης «επιστημονικής επιτροπής», που έχουν αφήσει κατά μέρος την επιστήμη και αποτελούν στηρίγματα της κυβερνητικής πολιτικής, φέρουν ακέραιη την ευθύνη, καθώς έδωσαν την έγκριση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο Τσιόδρας, μάλιστα, έφτασε στο σημείο να θεωρήσει θεμιτό το συνωστισμό στα αεροπλάνα. Ελεγε στις 14 Μάη, σαν να ήταν εκπρόσωπος των αεροπορικών εταιριών και όχι γιατρός: «Τα αεροπλάνα, όμως, δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς να έχουν ικανή πληρότητα και δε συμφέρει και να λειτουργήσουν. Μάλιστα, μου έλεγε κάποιος φίλος σε ένα τηλέφωνο που είχα μαζί του τις προάλλες, ότι είχε περάσει μπροστά από το αεροδρόμιο και ήταν τραγωδία, λέει, να βλέπεις όλα τα αεροπλάνα παρκαρισμένα και να μην κινούνται και πόσο οικονομικά δυσβάσταχτο είναι αυτό για έναν τέτοιο τεράστιο χώρο της οικονομίας».
Για το άνοιγμα στον εξωτερικό τουρισμό, το επιχείρημα που προβαλλόταν πριν και κατά την περίοδο του ανοίγματος (Ιούνη, Ιούλη και Αύγουστο ακόμη), ήταν ότι δεν μπορούμε να ζούμε σε καραντίνα, γιατί θα πεινάσουμε!
Ομως, οι εργάτες, οι απλοί εργαζόμενοι που εργάζονται σε αυτόν τον κλάδο έτσι κι αλλιώς πεινάνε και οι συνθήκες που εργάζονται είναι συνθήκες Νταχάου. Οι μισθοί τους είναι μισθοί πείνας, τα ωράρια εξαντλητικά, για να μη μιλήσουμε για τις απλήρωτες υπερωρίες και την ανασφάλιστη εργασία. Είναι φανερό ότι όλη αυτή η ιστορία με το άνοιγμα στον εξωτερικό τουρισμό έγινε μόνο και μόνο για τα συμφέροντα των καπιταλιστών του ξενοδοχειακού και επισιτιστικού τομέα, των αερομεταφορών και του εφοπλ(η)στ(ρ)ικού κεφαλαίου.
Σήμερα ξέρουμε ότι τα οικονομικά αποτελέσματα ήταν πενιχρά. Για μια χούφτα τουριστικά κέρδη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εγκλημάτισε κατά του ελληνικού λαού, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες της χώρας και προκαλώντας ένα τεράστιο υγειονομικό μπάχαλο, το οποίο ήδη έχει επιφέρει δραματικές συνέπειες. Οι μικροεπαγγελματίες που έφαγαν το παραμύθι της κυβέρνησης και φοβόντουσαν «μην πεινάσουν», σήμερα, πραγματικά βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της πείνας, λόγω των επιπτώσεων που φέρνει το νέο πολύ επιθετικό κύμα του καλπάζοντος κοροναϊού.
Γι’ αυτό, έπρεπε να απαγορευτεί ο εξωτερικός τουρισμός και να λειτουργήσει για φέτος μόνον ο εσωτερικός τουρισμός. Επρεπε επίσης οι καπιταλιστές των κλάδων αυτών και το κράτος τους να καταβάλουν τις πλήρεις αποδοχές και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργατών που εργάζονταν σ’ αυτούς, καθώς -πέραν των άλλων- τα προηγούμενα χρόνια είχαν συσσωρεύσει τεράστια κέρδη και είχαν τη δυνατότητα να τα καταβάλουν.
Το αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» ή αλλιώς «αυτοπροστασία ή καραντίνα»
Από τις 15 Ιούνη (μερικό άνοιγμα στον εξωτερικό τουρισμό) ως τις 26 Αυγούστου, τα εισερχόμενα κρούσματα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του ΕΟΔΥ, αυξήθηκαν κατά 1.249 (2,8 φορές περισσότερα σε σχέση με την περίοδο της καραντίνας) και κατά 1.166 από την 1η Ιούλη, που έχουμε το γενικευμένο άνοιγμα, ως τις 26 Αυγούστου.
Τα ορφανά κρούσματα την περίοδο της καραντίνας ήταν 652, την περίοδο του μερικού ανοίγματος 749 και στις 26 Αυγούστου εκτινάχθηκαν στα 3.173!
Σε ό,τι δε αφορά τα συνολικά κρούσματα, την περίοδο της καραντίνας (μέχρι τις 15 Ιούνη) ήταν 3.121, την περίοδο του μερικού ανοίγματος (15 με 30 Ιούνη) ανέβηκαν στα 3.432 και την περίοδο του γενικού ανοίγματος ως τις 26/8 έφθασαν τα 9.235!
Τα στοιχεία «βγάζουν μάτι», κι όμως ο Μητσοτάκης επιμένει: Για το φούντωμα της πανδημίας, που έχει πλέον πάρει εφιαλτικές διαστάσεις, φταίει η ανευθυνότητα της κοινωνίας και κυρίως των νέων. Βολεύει την εξουσία να ενοχοποιεί την κοινωνία και ιδιαίτερα τους νέους. Η μεταφορά της ευθύνης αποκλειστικά σε αυτούς, που εκφράζεται με το χιλιοειπωμένο σλόγκαν της «ατομικής ευθύνης», παραλλαγή του οποίου είναι το «αυτοπεριορισμός ή καραντίνα», που είπε ο Μητσοτάκης σε διάγγελμά του, αφήνει στο απυρόβλητο την κεφαλαιοκρατία και την κυβέρνησή της και αποκρύβει τη γενεσιουργό αιτία του δεύτερου κύματος της πανδημίας, που είναι το άνοιγμα των συνόρων στον τουρισμό.
Αλήθεια, γιατί δεν προέκυψε κανένα πρόβλημα από το συνωστισμό των νέων στις πλατείες μετά την άρση του λοκντάουν την περασμένη άνοιξη; Εμείς δεν ξεχάσαμε τι έλεγε ο Τσιόδρας (με την ιδιότητα του κυβερνητικού εκπροσώπου) στις 26 Μάη: «Τώρα, γιατί οι συνωστισμοί στις πλατείες, που ήταν βέβαια και η αγωνία όλων μας, δεν ανέβασαν το R, ήταν γιατί το είχαμε κατεβάσει πολύ χαμηλά. Η επιδημία, ο ιός, είχε κατέβει σε πάρα πολύ χαμηλά επίπεδα. Αυτή ήταν η επιτυχία όλων μας».
Ο Τσιόδρας, δηλαδή, παραδεχόταν ότι οι συνωστισμοί στις πλατείες, που είχαν στοχοποιηθεί και αντιμετωπίστηκαν ακόμα και με τις ένστολες ορδές του Χρυσοχοΐδη, δεν έπαιξαν κανένα ρόλο στην αναζωπύρωση της πανδημίας ή έστω σε μια σχετική αύξηση της διασποράς του ιού, μετά τη σταδιακή αποκλιμάκωση και μέχρι τις 26 Μάη.
Η πανδημία φούντωσε μετά το άνοιγμα στον εξωτερικό τουρισμό και αυτό αποτελεί γεγονός πέραν πάσης αμφιβολίας.
Ημίμετρα
Από τις αρχές Σεπτέμβρη, όταν πλέον δεν μπορούσε να κρυφτεί το γεγονός ότι υπάρχει δεύτερο κύμα πανδημίας, άρχισαν να ανακοινώνουν διάφορα μέτρα. Ολα ήταν ημίμετρα, κυριολεκτικά για το θεαθήναι. Για να αποσείσουν τις ευθύνες τους και να τις μεταφέρουν στα θύματα της πολιτικής τους, τον ελληνικό λαό, με τη θεωρία της «ατομικής ευθύνης». Διαβεβαιώνουν ότι άμα τηρηθούν τα ημίμετρα, η διασπορά του κοροναϊού θα υποχωρήσει. Και βέβαια, συμβαίνει το αντίθετο, καθώς η λειτουργία της καπιταλιστικής μηχανής τροφοδοτεί συνεχώς τη διασπορά, ενώ ακόμη και τώρα δε διανοούνται ούτε τον τουρισμό να σταματήσουν, για να μην πειράξουν τα κέρδη των καπιταλιστών του κλάδου.
Ολα αυτά τα ημίμετρα αφήνουν στο απυρόβλητο τους βασικούς παράγοντες διασποράς του ιού: Το «πατίκωμα» στα μέσα μαζικής μεταφοράς (υπόσχονται 100 λεωφορεία -που θα νοικιαστούν από τα ΚΤΕΛ-, όταν η Αττική έχει τα μισά λεωφορεία απ’ αυτά που χρειάζεται υπό κανονικές συνθήκες και όχι σε συνθήκες επικίνδυνης πανδημίας), το «πατίκωμα» στα εργοστάσια, στις αποθήκες και στα γραφεία, χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο των συνθηκών που επικρατούν στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ο συγχρωτισμός σε καφέ, εστιατόρια και μπαρ, που σε λίγο θα λειτουργούν μόνο σε κλειστούς χώρους, τα 25άρια, 27άρια και 28άρια τμήματα στα σχολεία, που κυβέρνηση και Κεραμέωςεπιμένουν με θράσος να λειτουργούν, παρά τον αγώνα των μαθητών, για να μην υποχρεωθούν να δώσουν ούτε ένα ευρώ για διορισμούς εκπαιδευτικών και προσωπικού καθαριότητας, για επιπλέον σχολικές αίθουσες και για άδειες ειδικού σκοπού στους γονείς. Για τα μάτια, ο ΕΟΔΥ εκδίδει υγειονομικά «πρωτόκολλα» που γίνονται λάστιχο για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα καπιταλιστών και κράτους. Αυτός ο συνωστισμός, σε κλειστούς χώρους (και σε συνθήκες καταβολής έργου, όπως συμβαίνει στους χώρους εργασίας), προφανώς θεωρείται από κυβέρνηση και κεφάλαιο αναγκαίος και θεμιτός.
Για να μη μιλήσουμε για την απουσία ουσιαστικού τέστινγκ (μοριακά τεστ και όχι rapid test που είναι αναξιόπιστα, όπως έλεγε ο ίδιος ο Τσιόδρας), που θα επέτρεπε καλύτερη επιδημιολογική γνώση και επομένως καλύτερη προστασία του πληθυσμού. Ακόμα κι αν δεχτούμε τους «μαϊμουδισμένους» αριθμούς που δίνουν για τα τεστ, ξέρουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος τους έγινε σε χώρους υψηλού κινδύνου και όχι «στην κοινότητα». Γι’ αυτό άλλωστε σμπαραλιάστηκε το περιβόητο σύστημα ιχνηλάτησης και έχουμε φτάσει στο σημείο πάνω από τα μισά κρούσματα να είναι «ορφανά».
Για να μη μιλήσουμε για το γεγονός ότι από τότε που κηρύχτηκε πανδημία μέχρι σήμερα, δεν έγινε καμιά ουσιαστική προετοιμασία του ΕΣΥ για την αντιμετώπισή της. Και τώρα, τρέχουν πανικόβλητοι να αδειάσουν κλίνες ΜΕΘ και να τις διαθέσουν για ασθενείς CoviD-19, επιβαρύνοντας έτσι όλες τις άλλες περιπτώσεις ασθενών, ενώ οι γιατροί μετατρέπονται σε μπαλαντέρ ανάμεσα στα διάφορα νοσοκομεία.
Τα ημίμετρα, σε συνθήκες ήδη αυξημένης διασποράς του ιού, δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Οπως δεν έφεραν αποτέλεσμα στην Ισπανία και τη Γαλλία, που αρχίζουν να παίρνουν και άλλα μέτρα. Οπως δεν έφεραν αποτέλεσμα στην Ιρλανδία που είναι η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που προχώρησε σε δεύτερο καθολικό λοκντάουν.
Το ίδιο θα συμβεί και εδώ. Και κάποια στιγμή θα φτάσουμε στο «κοκκίνισμα» όλων των περιφερειακών ενοτήτων (πρώην νομών) της χώρας και στο αναπόφευκτο λοκντάουν. Νομίζουν, όμως, ότι ως τότε θα έχουν μετακυλήσει τις αποκλειστικά δικές τους ευθύνες στον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στη νεολαία. Και αδιαφορούν για το βαρύ τίμημα σε ζωές που θα έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός.
Να μη θυσιαστούμε στο βωμό του κεφαλαίου
Το να ζητήσουμε απ’ αυτήν την κυβέρνηση επιμέρους μέτρα, θα ήταν ασυγχώρητη αφέλεια. Μας έχει πείσει για το αντίθετο.
Η μόνη λύση, για να μη θρηνήσουμε εκατόμβες θυμάτων, είναι το γενικό lockdown ΤΩΡΑ. Οχι, φυσικά, με τους όρους της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά με τους όρους που θέτουν οι ταξικά συνειδητοποιημένοι εργαζόμενοι-συνταξιούχοι-νεολαίοι.
Ο μόνος τρόπος να αυξήσουμε το ποσοστό προστασίας του λαού μας, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων, των ηλικιωμένων και των ανθρώπων με χρόνια προβλήματα υγείας ή με πεσμένο ανοσοποιητικό σύστημα, είναι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και στο υγειονομικό και στο κοινωνικό επίπεδο.
Πρέπει να προστατέψουμε τη δημόσια υγεία και ταυτόχρονα να αποκρούσουμε την προσπάθεια του κεφαλαίου και της κυβέρνησής του να μας φορτώσουν τα βάρη της κρίσης.
- Να απαιτήσουμε την άμεση λήψη μέτρων που θα αυξήσουν το βαθμό «κοινωνικής απομόνωσης».
Να μη δεχτούμε τη λήψη μέτρων κατά δόσεις, που γίνεται με μοναδικό κριτήριο τη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας.
Κάθε παραγωγική, εμπορική και άλλου τύπου οικονομική δραστηριότητα του καπιταλισμού και του κράτους του, πλην των απαραίτητων για την τροφοδοσία του λαού με είδη άμεσης ανάγκης και της κοινής ωφέλειας, πρέπει ΝΑ ΑΝΑΣΤΑΛΕΙ ΑΜΕΣΑ, χωρίς καμιά απώλεια για τους εργαζόμενους, που πρέπει να εξακολουθήσουν να παίρνουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ το μισθό τους και ΠΛΗΡΗ ασφάλιση. Μόνο έτσι θα περιοριστούν οι μετακινήσεις και η επαφή μεταξύ πολλών, που αποτελεί εύφορο έδαφος για τη διάδοση του ιού.
- Να φροντίσουμε μόνοι μας την αποφυγή κάθε συγχρωτισμού με φίλους και συγγενείς. Μόνον έτσι θα προστατευθούμε και θα τους προστατεύσουμε. Κάθε ατομικιστική συμπεριφορά, που αναπτύσσει τον κίνδυνο, είναι αντικοινωνική συμπεριφορά.
- Να φροντίσουμε τους ηλικιωμένους μας και τους ανθρώπους με χρόνια προβλήματα υγείας. Είτε είναι συγγενείς μας είτε απλώς μένουν μόνοι τους στο διπλανό διαμέρισμα. Η συντροφικότητα και η κοινωνική αλληλεγγύη πρέπει να λάμψουν και πάλι σ’ αυτές τις εξαιρετικές συνθήκες.
- Να απαιτήσουμε πολύ αυξημένα μέτρα προστασίας στα γηροκομεία και στους «οίκους ευγηρίας», με συνεχή μοριακά τεστ σε «τρόφιμους» και εργαζόμενο προσωπικό και εξαντλητικές συνθήκες υγιεινής.
- Να απαιτήσουμε να οργανωθεί από τους δήμους βοήθεια στο σπίτι για όλους τους ηλικιωμένους που κατοικούν μόνοι τους και όχι μόνο για τους απόρους.
- Να απαιτήσουμε να διαλυθούν άμεσα όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων. Να ενημερωθεί άμεσα και αναλυτικά όλος ο προσφυγικός πληθυσμός.
- Να απαιτήσουμε να γίνουν άμεσα όλες οι αναγκαίες προσλήψεις ιατρικού, νοσηλευτικού και εργαστηριακού προσωπικού. Και να είναι προσλήψεις μόνιμες και όχι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Δεν πρέπει να δώσουμε λευκή επιταγή στην κυβέρνηση και το αστικό κράτος. Δε θα τους εμπιστευτούμε τις ζωές των ανθρώπων μας. Πρέπει να τους πιέζουμε να πάρουν όλο και πιο αποφασιστικά μέτρα, με κριτήριο την προστασία της δημόσιας υγείας και της ζωής των ηλικιωμένων και των χρόνια ασθενών και όχι με κριτήριο τη λειτουργία του καπιταλισμού και την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Μπροστά σε μια θανατηφόρα επιδημία, με πολλές άγνωστες πλευρές και άλλες που σκόπιμα μας κρατούν κρυφές, γιατί θέλουν να έχουν το μονοπώλιο της διαχείρισης, είναι προτιμότερο να παραλύσει η καπιταλιστική οικονομία για ένα διάστημα, παρά να θυσιαστούν ανθρώπινες ζωές. Η εργατική τάξη και ο λαός, με ζωές κατεστραμμένες από την πολύχρονη μνημονιακή βαρβαρότητα, δεν έχουν να χάσουν από τέτοια μέτρα. Μπορούν όμως να γλιτώσουν ζωές κι αυτό είναι το πιο σημαντικό σήμερα.
Να μην πληρώσουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι τη νέα κρίση
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός, που βρισκόταν ήδη στα πρόθυρα μιας νέας ύφεσης, έχει ήδη μπει σε μια νέα φάση κρίσης, εξαιτίας των πληγμάτων που δέχεται η οικονομική του βάση από την πανδημία του νέου κοροναϊού. Δεν είναι όμως ο κοροναϊός η αιτία της παρούσας κρίσης. Λειτούργησε καταλυτικά, όξυνε την κρίση, αλλά η κρίση θα ερχόταν γιατί έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός, με περιοδικές οικονομικές κρίσεις.
Τα πρώτα σημάδια άρχισαν να διαφαίνονται από το τελευταίο τρίμηνο του 2019, τότε που ο κοροναϊός ακόμα δεν είχε εμφανιστεί. Τότε, η Γερμανία είχε μηδενική ανάπτυξη και οι Γαλλία και Ιταλία αρνητική, με το μέσο όρο της αύξησης του ΑΕΠ της Ευρωζώνης και της ΕΕ να είναι μόλις 0,1% (όπως και της Βρετανίας). Οι εξαγωγές της Ευρωζώνης είχαν παγώσει και οι καταναλωτικές δαπάνες των νοικοκυριών το ίδιο.
Πλέον, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα. Η κατρακύλα του ΑΕΠ φτάνει σε επίπεδα που δεν έχουμε ξαναδεί τις τελευταίες δεκαετίες, σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Είναι ψέμα ότι είναι το λοκντάουν που «θα καταστρέψει την οικονομία». Γιατί η κρίση βαθαίνει έτσι κι αλλιώς, ενώ χωρίς λοκντάουν ο κοροναϊός δε θα ανασχεθεί. Κι όσο εξαπλώνεται ανεξέλεγκτος η καταστροφή που θα επιφέρει θα είναι χειρότερη. Οχι μόνο σε χρήμα αλλά κυρίως σε ανθρώπινες ζωές. Ας βρουν λεφτά από τον συσσωρευμένο πλούτο των καπιταλιστών, ας τα πάρουν από τα λεφτά που τόσα χρόνια δίνουν απλόχερα για πολεμικές δαπάνες. Θα βρουν τρόπο να πληρώσουν τους εργάτες, αν οι εργάτες ορθώσουν το ανάστημά τους και το απαιτήσουν!
Οπως συμβαίνει σε κάθε κρίση, στη διάρκειά της καταρρέουν και καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Η τάξη των κεφαλαιοκρατών, όμως, ως τάξη κερδίζει και στην κρίση. Αυτή είναι η νομοτέλεια των καπιταλιστικών κρίσεων, ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες παραμέτρους τους, τη διάρκειά τους κτλ.
Το ίδιο θα επιχειρηθεί και τώρα. Οχι μόνο μετά την ολοκλήρωση του κύκλου της πανδημίας, όταν θα κορυφωθεί η οικονομική κρίση του καπιταλισμού, αλλά και τώρα, στη διάρκεια της πανδημίας. Οι καπιταλιστές ήδη συμπεριφέρονται ασύδοτα, απολύοντας εργαζόμενους, υποχρεώνοντας άλλους σε κανονική άδεια, μη πληρώνοντας δεδουλευμένα, κουρελιάζοντας τις εργασιακές σχέσεις.
Η ίδια η Eurostat παραδέχτηκε σε πρόσφατη έκθεσή της ότι τα επιχειρηματικά κέρδη ανέκαμψαν σε επίπεδα πριν από το πρώτο λοκντάουν! Παραδέχτηκε αυτό που εμείς ζούμε: ότι τα κέρδη ανέκαμψαν, επειδή έπεσαν κατακόρυφα τα μεροκάματα. Ταυτόχρονα, τα κράτη στήριξαν τους καπιταλιστές με μπόλικο κρατικό παραδάκι, αυξάνοντας το δημόσιο χρέος. Κι ύστερα θα φέρουν κι άλλα Μνημόνια για να τιθασεύσουν αυτό το χρέος! Περιττεύει να πούμε ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό.
Την ίδια στιγμή, ακόμα και σε περιπτώσεις κρουσμάτων βασιλεύει η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία. Τέτοια γεγονότα θάβονται και επιχειρείται να ξεπεραστούν με «εσωτερικές» διαδικασίες συγκάλυψης (π.χ. COSCO, ΕΛΠΕ) ή υποβαθμίζονται, παρόλο που οι περιπτώσεις αυξάνονται με ρυθμό πολυβόλου, ενώ η ιχνηλάτηση, μέσω των αναξιόπιστων rapid test αποτελεί «το πιο σύντομο ανέκδοτο» (π.χ. κονσερβοποιία στα Γιαννιτσά, εργοστάσιο επεξεργασίας κρεάτων στην Καβάλα, εργοστάσιο τυποποίησης ελιών στην Ορμύλια Χαλκιδικής, κρούσματα covid-19 σε δομές του e-ΕΦΚΑ, ΕΚΟ κ.λπ.).
Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι όλες οι αποφάσεις που εκδόθηκαν μέχρι τώρα για κλείσιμο εργασιακών χώρων αναφέρουν ότι δεν προκύπτει επιβάρυνση για τον κρατικό προϋπολογισμό. Μ’ άλλα λόγια, αφήνουν τους εργάτες έρμαια στα νύχια των καπιταλιστών. Το καλύτερο που μπορούν να προσδοκούν -όσοι έχουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις- είναι το ισχνό επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ. Οι υπόλοιποι ούτε καν αυτό!
Σ’ αυτές τις συνθήκες, ένα πρέπει να είναι το σύνθημά μας: δε θα πληρώσει η εργατική τάξη την κρίση!
- Nα απαγορευτούν οι απολύσεις.
- Οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις που κλείνουν πρέπει να πληρώνονται κανονικά και να ασφαλίζονται κανονικά από τους καπιταλιστές και όχι με κρατικά προνοιακά επιδόματα πείνας.
- Καμιά μείωση στις συντάξεις και στις υπόλοιπες ασφαλιστικές παροχές.
- Λεφτά για την υγεία: πλήρη στελέχωση των νοσοκομείων. Δημιουργία δημόσιου συστήματος πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Απαγόρευση των ιδιωτικών νοσοκομείων.
Ενα σύνθημα στον τοίχο «φωνάζει» την αλήθεια
Κανένα μέλλον δεν υπάρχει για την εργαζόμενη ανθρωπότητα σ’ αυτό το σύστημα. Μόνο εκμετάλλευση, καταπίεση, ακόμα και θάνατος. Οχι μόνο στους άδικους πολέμους τους, αλλά και εν καιρώ ειρήνης, στην αντιμετώπιση μιας πανδημίας.
Δίνοντας τον αγώνα για την προστασία της ζωής των ανθρώπων μας, σε συνθήκες λειψής ενημέρωσης, παραπληροφόρησης και ημίμετρων από τις αστικές κυβερνήσεις, δίνοντας τον αγώνα για να μη φορτωθούν τα βάρη της νέας κρίσης στις πλάτες της εργατικής τάξης και του λαού, ας ατσαλώσουμε τη θέλησή μας ν’ αλλάξουμε τον κόσμο. Το μέλλον μας είναι ο κομμουνισμός, μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, με τους εργαζόμενους να διαφεντεύουν το προϊόν της δουλειάς τους, με τον άνθρωπο «να σφυρηλατεί το κεφαλαίο άλφα του».
Οκτώβρης 2020
