«Θα χαρώ πάρα πολύ βέβαια, πρέπει να πω, όταν με το καλό προχωρήσει αυτή η μεταρρύθμιση -γιατί είναι στις προθέσεις μας στην επόμενη συνταγματική μεταρρύθμιση να αλλάξουμε το άρθρο 16-, όσοι διαμαρτυρήθηκαν μετ’ επιτάσεως και ζήτησαν την αναγνώριση της δυνατότητας της ιδιωτικής εκπαίδευσης να παρέχει πτυχία τα οποία θα είναι ουσιαστικά πανεπιστημιακά, να μάς στηρίξουν σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια που θα κάνουμε τότε», είπε ο Μητσοτάκης στη συνάντησή του με τα σωματεία των καλλιτεχνών στις 15 Φλεβάρη.
Η θέση του Μητσοτάκη υπέρ της κατάργησης της συνταγματικής απαγόρευσης για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων (άρθρο 16) είναι γνωστή. «Αυτονόητη αναγκαιότητα» χαρακτήριζε την κατάργηση της συνταγματικής απαγόρευσης όταν συζητιόταν η τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος, που και πάλι δεν περιέλαβε το άρθρο 16. Τι σχέση έχει, όμως, το άρθρο 16 με τα αιτήματα των απόφοιτων και των σπουδαστών των ανώτερων καλλιτεχνικών σχολών;
Ο Μητσοτάκης, σαν γκεμπελίσκος της χειρότερης υποστάθμης, βρήκε την ευκαιρία να διαστρέψει το αίτημα των καλλιτεχνών και να το παραπέμψει στην αλλαγή του άρθρου 16.
Ποιος ζήτησε -και μάλιστα μετ’ επιτάσεως- να δίνει η ιδιωτική εκπαίδευση πτυχία τα οποία θα είναι ουσιαστικά πανεπιστημιακά; Σίγουρα όχι οι αγωνιζόμενοι καλλιτέχνες. Οι αγωνιζόμενοι καλλιτέχνες ζητούν να αναγνωριστούν ως ΤΕ τα επαγγελματικά προσόντα του πτυχίου ανώτερης καλλιτεχνικής σχολής, όπως ίσχυε.
Αυτό το πτυχίο ασφαλώς και δεν είναι πανεπιστημιακό (ΠΕ) και ουδείς ζήτησε την αναγνώρισή του ως τέτοιου.
Υπάρχουν ανώτερες καλλιτεχνικές σχολές; Ναι, υπάρχουν. Κρατικές και ιδιωτικές, αναγνωρισμένες από το υπουργείο Πολιτισμού. Δεν είναι ΙΕΚ, είναι ανώτερες καλλιτεχνικές σχολές. Οι απόφοιτοί τους είχαν πτυχία και επαγγελματικά δικαιώματα κατηγορίας ΤΕ.
Γιατί δεν έχουν τώρα τέτοια δικαιώματα; Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με το διαβόητο ΠΔ 85/2022, υποβίβασε συλλήβδην τα πτυχία αυτών των σχολών και τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν απ’ αυτά στην κατηγορία ΔΕ (Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης)!
Επιτρέπει το Σύνταγμα τη λειτουργία ιδιωτικών ανώτερων σχολών; Ναι, την επιτρέπει. Απαγορεύει μόνο τη λειτουργία ιδιωτικών ανώτατων σχολών.
Τα πράγματα είναι καθαρά, χωρίς να χρειάζονται κάποια ιδιαίτερη νομική ανάλυση, και ο Μητσοτάκης είναι ψεύτης. Τόσο απλά.
Η συλλογιστική του, μάλιστα, ανατρέπεται: αφού κόπτεσαι για τα πτυχία, γιατί δεν ιδρύεις κρατικές δραματικές σχολές, σχολές χορού, σκηνοθεσίας κτλ., ώστε να μην πληρώνουν οι εκκολαπτόμενοι καλλιτέχνες και οι οικογένειές τους δίδακτρα σε ιδιωτικές ανώτερες σχολές;
Μα το πρόβλημα του Μητσοτάκη δεν είναι να ιδρύσει ανώτερες και ανώτατες κρατικές σχολές καλλιτεχνών, αλλά να άρει τη συνταγματική απαγόρευση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Γι’ αυτό κατασκεύασε αυτό το γκεμπελίστικο ψέμα, νομίζοντας ο αφελής ότι θα φτιάξει στη νεολαία ρεύμα υπέρ της κατάργησης της συνταγματικής απαγόρευσης του άρθρου 16.
Στην πραγματικότητα δεν είναι αφελής, αλλά ένας λυσσασμένος νεοφιλελεύθερος που η λύσσα δεν του επιτρέπει να δει πέρα από τη μύτη του. Οι δεξιοί, παραδοσιακά, είχαν μεγάλο πρόβλημα στο ν’ αφουγκραστούν τη φωνή της εργαζόμενης κοινωνίας και της νεολαίας της. Οι πορφυρογέννητοι νεοφιλελεύθεροι έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα. Πώς να καταλάβει ο Μητσοτάκης τον τρόπο που σκέφτεται η πλειοψηφία των φοιτητών και σπουδαστών, όταν δεν έχει πατήσει το πόδι του ως φοιτητής σε ελληνικό πανεπιστήμιο, δεν έχει πιει καφέ σε κυλικείο, δεν έχει συμμετάσχει σε γενική συνέλευση σε φάση αναβρασμού του κινήματος;
Αν είχε στοιχειώδη επαφή με το νεολαιίστικο κίνημα (η επαφή με την «party μωρή άρρωστη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ» είναι κατηγορίας trash, όπως αντιλαμβάνεστε), θα ήξερε ότι οι νέοι που κατεβαίνουν στο δρόμο και διεκδικούν δεν υπάρχει περίπτωση να δελεαστούν με υποσχέσεις μελλοντικής «πανεπιστημιοποίησης» σε ιδιωτικά «πανεπιστήμια» και να γίνουν γενίτσαροι.
Οι άνθρωποι που κατεβαίνουν στο δρόμο τιμούν την παράδοση της «δημόσιας δωρεάν Παιδείας σε όλες τις βαθμίδες» και υπερασπίζονται τη συνταγματική απαγόρευση του άρθρου 16. Οσο κι αν έχει γίνει… ελβετικό τυρί από τις διάφορες παρεμβάσεις των κυβερνήσεων, που είναι πειθήνιες στις διαταγές των κολλεγιαρχών εμπόρων της Παιδείας, αυτή η συνταγματική απαγόρευση εξακολουθεί ν’ αποτελεί κάρφος στο μάτι τους. Γι’ αυτό και θέλουν να την άρουν. Αυτό εξηγεί και τη λύσσα των νεοφιλελεύθερων τύπου Μητσοτάκη.
Η προηγούμενη φορά που επιχειρήθηκε η αναθεώρηση του άρθρου 16 ήταν το 2006-2007. Πρωθυπουργός Καραμανλής (ο δάμαλος, ο αυτοσυνταξιοδοτηθείς), υπουργός Παιδείας η Γιαννάκου (πεθαμένη). Τα είχαν συμφωνήσει και με το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ. Ενα γιγάντιο φοιτητικό κίνημα, με καταλήψεις, διαδηλώσεις, συγκρούσεις στους δρόμους, τους χάλασε τα σχέδια. Ηταν Φλεβάρης του 2007, αν θυμόμαστε καλά, που το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης, που οδηγήθηκε σε κατάρρευση. Η ΠΑΣΠ στα πανεπιστήμια ψήφιζε μαζικά ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και ο Γιωργάκης, έντρομος, αναγκάστηκε να σαλπίσει υποχώρηση και αποχώρηση από το νεοφιλελεύθερο μέτωπο.
Στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση, που ξεκίνησε με κυβέρνηση Τσίπρα και ολοκληρώθηκε με κυβέρνηση Μητσοτάκη, το άρθρο 16 δεν μπήκε καν στα προς αναθεώρηση. Οι συριζαίοι δεν ήταν διατεθειμένοι να αυτοκτονήσουν πολιτικά.
Ο Μητσοτάκης προσβλέπει τώρα (έτσι λέει) στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση, η οποία -αν γίνει- θα απλωθεί στην επόμενη και τη μεθεπόμενη Βουλή. Για να καταργηθεί η συνταγματική απαγόρευση του άρθρου 16 θα πρέπει το κόμμα που θα την προτείνει να έχει τουλάχιστον 150 και 180 ψήφους στις δύο Βουλές. Μπορεί ο Μητσοτάκης να σχηματίσει τέτοιες πλειοψηφίες; Με τους σημερινούς κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς, όχι.
Αλλά κι αν εμφανιστεί ευρύτερη τάση προς αυτήν την κατεύθυνση, το φοιτητικό, νεολαιίστικο και ευρύτερα το κοινωνικό κίνημα θα είναι και πάλι στις επάλξεις. Δεν τρέφουμε καμιά αμφιβολία γι’ αυτό. Γιατί δεν πρόκειται για κάποια νεκρή παράδοση που τη συντηρούν κάποιοι «στενοκέφαλοι», αλλά για μια παράδοση γειωμένη στην κοινωνική πραγματικότητα, στην ανάγκη της εργαζόμενης κοινωνίας και της νεολαίας της για δωρεάν ανώτατες σπουδές. Οπως δεν μπόρεσαν ποτέ να ξεριζώσουν την (προοδευτική) τάση της εργαζόμενης κοινωνίας να αναζητά πανεπιστημιακή εκπαίδευση για τα παιδιά της, έτσι δε θα μπορέσουν να ξεριζώσουν (τουλάχιστον στον ορατό ορίζοντα) και τη συνταγματική απαγόρευση της ιδιωτικής ανώτατης παιδείας.
Π.Γ.