«Η αντίληψη του κρατισμού είναι βαθιά ριζωμένη στο πολιτικό σύστημα και στην ελληνική κοινωνία. Είναι λάθος το πρόβλημα να εντοπίζεται μόνο στο χώρο της Αριστεράς […] Η Αριστερά εκπροσωπεί τον κόσμο της εργασίας και στόχος της είναι η ευημερία όλης της κοινωνίας κι η κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτές οι αξίες δεν έχουν καμία σχέση με την κρατικοδίαιτη οικονομία και το πελατειακό κράτος».
Ο τέως ευρωαναθεωρητής, μετέπειτα καπιταλιστής και νυν υφυπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, Στέργιος Πιτσιόρλας (συνέντευξη προ καιρού στο «Εθνος»), επιφυλάσσει για τον εαυτό του το ρόλο του… φιλελευθεροαριστερού. Για την ακρίβεια, ο Πιτσιόρλας λέει με ωμότητα αυτά που άλλοι λένε με περικοκλάδες (π.χ. Δραγασάκης) και όλοι μαζί εφαρμόζουν με συνέπεια (συμπεριλαμβανόμενου του… μαρξιστή Τσακαλώτου).
Είναι τόσο αδίστακτοι, όμως, που δε διστάζουν ούτε μπροστά στη σκύλευση εμβληματικών μορφών της αριστερής διανόησης, το έργο των οποίων δεν έχει την παραμικρή επικάλυψη με το έργο των συριζαίων διαχειριστών της αστικής εξουσίας, του ελληνικού καπιταλισμού και της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Σε πρόσφατη συνέντευξή του («Νέα Σελίδα»), ο Πιτσιόρλας διέπραξε το ανοσιούργημα:
«Στο μαρτυρολόγιο της Ελληνικής Αριστεράς υπάρχει το όνομα του Δημήτρη Μπάτση και χωρίς υπερβολή τα ζητήματα που έθεσε με το βιβλίο του “Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα“ είναι ως σήμερα επίκαιρα. Και επί αυτών των διλημμάτων επικράτησαν λανθασμένες ιδεολογικές απαντήσεις, και θα μπορούσα να πω ιδεοληψίες. Η ιδιομορφία της μεταπολεμικής εξέλιξης στην Ελλάδα δίνει σε μια συνειδητοποιημένη Αριστερά το ιστορικό προνόμιο να γίνει η δύναμη της δημιουργικής εργασίας, της γνώσης και της υγιούς επιχειρηματικότητας και να θεμελιώσει ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο».
«Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» είναι πράγματι ένα εμβληματικό βιβλίο, ενταγμένο στην εργώδη προσπάθεια της κομμουνιστικής και εαμικής διανόησης (Ζαχαριάδης, Κιτσίκης, Μπάτσης κ.ά.) να θεμελιώσει το πρόγραμμα της Λαϊκής Δημοκρατίας, που προϋπέθετε τσάκισμα της αστικής εξουσίας, πέρασμα της εξουσίας στα χέρια της εργατοαγροτικής συμμαχίας με πολιτικό ηγέτη το ΚΚΕ, σε συμμαχία με τα εαμικά κόμματα, απαλλαγή από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση και οικοδόμηση μιας αυτοδύναμης οικονομίας (σε όλους τους τομείς, εξ ου και η αναφορά στη βαριά βιομηχανία στον τίτλο του βιβλίου του Μπάτση), χάρη και στη συνεργασία με την ΕΣΣΔ και τις χώρες της Λαϊκής Δημοκρατίας.
Τι σχέση μπορεί να έχει η πορεία προς το σοσιαλισμό, τις οικονομικές δυνατότητες της οποίας περιέγραφε επιστημονικά στο βιβλίο του ο Μπάτσης, με τους ύμνους προς την «υγιή επιχειρηματικότητα» (τον καπιταλισμό δηλαδή), με τις εκκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς τους «διεθνείς επενδυτές» να έρθουν να επενδύσουν στο «φιλικό προς την επιχειρηματικότητα περιβάλλον» που έχουν δημιουργήσει τα Μνημόνια, με την αποπληρωμή του τοκογλυφικού χρέους «στο διηνεκές» μέσω της πολύχρονης (μέχρι το 2060!) σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής και της παράδοσης της κρατικής περιουσίας στο γνωστό Υπερταμείο Ξεπουλήματος και Ιδιωτικοποιήσεων, με τη διευκόλυνση κάθε είδους πλιάτσικου και περιβαλλοντικού εγκλήματος από τους καπιταλιστές του τουρισμού και του Real Estate (Ελληνικό, Νέα Φιλαδέλφεια – Προμπονάς, Ακαδημία Πλάτωνος, Παλιούρι Χαλκιδικής, Αστέρας Βουλιαγμένης κτλ.), με την κινεζοποίηση του ελληνικού προλεταριάτου, με όλα αυτά που με συνέπεια και φανατισμό υπηρετεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ίδια κι απαράλλαχτα με τις προκάτοχές του αστικές κυβερνήσεις;
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σ' αυτά τα αδίστακτα αστικά καθάρματα να σκυλεύουν τη μνήμη της πραγματικά αριστερής διανόησης, γιατί με την γκεμπελίστικη τακτική τους μπορεί να «μπερδέψουν» αγωνιστές της νεότερης γενιάς, που δεν έχουν βαθιά γνώση.
Π.Γ.
