Η διαχείριση των υπηκόων σε ένα ναζιστικού τύπου κράτους γίνεται με όπλο το ψέμα. Το πιο χοντρό, το πιο τερατώδες ψέμα. Ο Γκέμπελς και οι συνεργάτες του έφτιαξαν Σχολή: «δημιουργούμε μια ψεύτικη φούσκα, κλείνουμε σ’ αυτήν τους υπήκοους και τους βομβαρδίζουμε συνεχώς με ψέματα ώστε να υποστούν πλύση εγκεφάλου». Ακόμα κι όταν ο Κόκκινος Στρατός τους είχε πάρει παραμάζωμα, μετά τις νίκες του στο Στάλινγκραντ και το Κουρσκ, ο μηχανισμός προπαγάνδας του Γκέμπελς μιλούσε για τις… μεγάλες νίκες των γερμανικών στρατευμάτων.
Aξιοι διάδοχοι των ναζί (και του Γκέμπελς στην προπαγάνδα), οι σιωναζιστές του Τελ Αβίβ φλομώνουν με ψέματα το σιωνιστικό όχλο. Ολο… προελαύνουν στη Γάζα, όλο… εξοντώνουν τη Χαμάς, κρύβουν τους νεκρούς και τραυματίες του στρατού τους κτλ. Δεν μας προξένησε καμιά εντύπωση, λοιπόν, που οι καπιταλιστές που οργανώνουν τις κρουαζιέρες σε ελληνικά λιμάνια ενημέρωσαν τη σιωνιστική πελατεία ότι… όλα καλά στον Αγιο Νικόλαο, μαζεύτηκαν… 10-20 διαδηλωτές, αλλά τους διέλυσε η αστυνομία. Είναι τώρα να χάνουμε πελάτες, επειδή δε θα τους αρέσει να περικυκλώνονται από εκατοντάδες διαδηλωτές, ν’ ακούνε μπινελίκια εκεί που πάνε να πιουν έναν καφέ και να βλέπουν γύρω τους παλαιστινιακές σημαίες;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Σύρος, Ρόδος, Αγιος Νικόλαος. Next?
Η αβάσταχτη γελοιότητα της… προοδευτικής μπουρζουαζίας
Μπορεί να διαπράττετε γενοκτονία στη Γάζα, αλλά δε θα σας απαγορεύσουμε να έρχεστε στην Ελλάδα, να παίρνετε μερικές ανάσες και να ξανακατεβαίνετε κάτω για να συνεχίσετε τη γενοκτονία. Φτάνει να σέβεστε τις γάτες. Α, όλα κι όλα, ασέβεια απέναντι στις αλανιάρες γάτες των ταβερνείων μας δε θα σας την επιτρέψουμε. Το σύνθημα έδωσε η κόρη της Λάτση, που τα πήρε στο κρανίο όταν είδε έναν ισραηλινό τουρίστα να καταβρέχει με νεροπίστολο κάποιες γάτες. Εκεί που ετοιμαζόταν να του χαμογελάσει γλυκά, μόλις είδε ότι κατάβρεχε τις γάτες τον πήρε και τον σήκωσε.
Ξέρετε ποιο είναι το θέμα με αυτά τα παιδιά της (πολύ) μεγάλης μπουρζουαζίας, που παριστάνουν τους/τις ζωόφιλους/ες, σκοτώνοντας την ανία τους παίζοντας τους/τις προοδευτικούς/ές; Οτι δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση του γελοίου. Νομίζοντας πως όλος ο κόσμος είναι σαν τις παρέες τους, τα γράφουν κιόλας αυτά που πιστεύουν ή κάνουν ή λένε ότι κάνουν. Διαβάστε την ανάρτησή της και θα καταλάβετε τι εννοούμε:
View this post on Instagram
Καίρια απάντηση στους μπουρζουάδες, αλλά και σε διάφορους κυρ-Παντελήδες, δίνουν μερικές αφίσες που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο. Δημοσιεύουμε δύο απ’ αυτή τη σειρά αφισών:
Παίρνεις τίποτα ή τζάμπα το κάνεις;
Υπάρχει και μια καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, ονόματι Νικολαίδου-Κυριανίδου, η οποία «ενημέρωσε» ότι οι εικόνες με τα παιδιά που λιμοκτονούν στη Γάζα είναι… προπαγάνδα της Χαμάς. Την οποία, προφανώς, κατάπιαν αμάσητη η Monde, η Liberation, οι New York Times και άλλες αστικές εφημερίδες παγκόσμιου βεληνεκούς, φιλικές προς το Ισραήλ μεν, αλλά ανίκανες να αντιμετωπίσουν τη… μοχθηρή προπαγάνδα της Χαμάς. Επίσης, στην ίδια… μοχθηρή προπαγάνδα της Χαμάς έχουν υποκύψει οι πρώην πρωθυπουργοί του Ισραήλ, Ολμερτ και Μπάρακ, η σιωνιστική Haaretz και αρκετοί παράγοντες της δημόσιας ζωής στο Ισραήλ, μεταξύ των οποίων και πανεπιστημιακοί.
Λογικό δεν ήταν να την πλακώσουν στα μπινελίκια την εν λόγω κυρία οι χρήστες των σόσιαλ μίντια; Αυτή, όμως, έχει πάρει φόρα και δεν σταματάει με τίποτα. Επανήλθε με νέα ανάρτησή της, σκούζοντας ότι δέχεται «χυδαία υβριστικά μηνύματα» κτλ. κτλ.
Eπειδή την ανάρτησή της αναπαρήγαγε και η σιωναζιστική πρεσβεία, εμείς μόνο μια ερώτηση έχουμε: παίρνει τίποτα για τον κόπο της ή τζάμπα το κάνει; Αν ισχύει το δεύτερο, τότε η περίπτωση γίνεται… ευαίσθητη, καθώς ανήκει στην αρμοδιότητα ειδικής επιστήμης.
Πάντα με το αστέρι του Κόκκινου Στρατού
Ο Ζιάντ Ραχμπάνι δεν φορούσε χριστιανικό σταυρό, για να επιδείξει το θρήσκευμά του, όπως κάνουν οι χριστιανοί του Λιβάνου. Δηλωμένος άθεος ήταν και πολέμιος του σεκταριστικού διαχωρισμού. Στο λαιμό του είχε πάντοτε κρεμασμένο το αστέρι του Κόκκινου Στρατού. Και δεν παρέλειπε ποτέ να εμφανίζεται με νέους μουσικούς, αδιαφορώντας για την εικόνα του. Ανέπνεε μέσα από τη μουσική, ακόμα και όταν τα προβλήματα υγείας του προκαλούσαν πόνο. Εδώ με μια πολυεθνική μπάντα νεαρών μουσικών.