Του Ραν-Ταν-Πλαν, του γνωστού σκύλου των κόμικ «Λούκι Λουκ», του πατούσαν την ουρά στη δεύτερη σελίδα και αντιδρούσε στην εικοστή έκτη. Η Λατινοπούλου κατέθεσε αγωγή κατά της Εθνικής Πινακοθήκης, επειδή «δεν είναι ιδιωτικό ατελιέ ελιτίστικων προοδευτικών παρεών που βγάζουν τα κόμπλεξ τους πάνω στην Ορθοδοξία. Είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Και χρηματοδοτείται από εμάς μέσω των φόρων μας». Και ξεκινά νομικό αγώνα πιστή στην άποψη ότι «η ελευθερία της τέχνης σταματά εκεί όπου ξεκινά η προσβολή της πίστης μας». Ας της πει κάποιος ότι αυτή η υπόθεση έχει πάνω από μήνα που έκλεισε και πως ό,τι χαρτί μπορούσε να μαζευτεί το μάζεψε ο βουλευτής της «Νίκης», ο οποίος μάλιστα έχει πλέον διαγραφεί από τον Νατσιό, γιατί πήγαινε να του φάει όλη τη δόξα (λέμε τώρα). Και να της το πει κάποιος, όμως, δε θα το καταλάβει, γιατί το σύνδρομο Ραν-Ταν-Πλαν χτυπάει και αυτό το κέντρο του εγκεφάλου, οδηγώντας τους ψηφοθήρες σε απονενοημένες κινήσεις. Τα παιδάκια έχουν φάρμακο γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Φωνάζουν στη μαμά τους: «Μαμά, ο Γιωργάκης και η Μαιρούλα δεν με παίζουν». Δυστυχώς, δεν έχει βρεθεί αντίστοιχο φάρμακο για ενήλικες που κάποια στιγμή καβάλησαν το καλάμι, νομίζοντας ότι έγιναν «νοματαίοι».
Η επιτομή της σταθερότητας
Ενας άλλος ακροδεξιός, ο Νίκος -γέροντα η ευχή- Νικολόπουλος, το έχει συνηθίσει αυτό το σύνδρομο, καθώς από τότε που βρέθηκε εκτός ΝΔ έχει περιπλανηθεί σε όλα τα ακροδεξιά μορφώματα, πάντοτε ως… αρχηγός κόμματος. Τώρα, έχει βρει καταφύγιο στο ανύπαρκτο κόμμα Σαμαρά και εξηγεί πώς θα γίνει «η σπορά της πολιτικής σεισμικής αλλαγής»: «Η ίδρυση νέου κόμματος με ηγεμόνα τον Αντώνη Σαμαρά είναι πλέον σοβαρή πολιτική ένδειξη, με ετοιμότητα τόσο στο προεκλογικό όσο και στο επιχειρησιακό επίπεδο»! Βέβαια, επειδή ο Νίκος -γέροντα η ευχή- Νικολόπουλος αποκαλεί τον Σαμαρά «ηγεμόνα» (τι γλείψιμο κι αυτό) δεν σημαίνει ότι ο Σαμαράς θα φτιάξει κόμμα. Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται κι ο Νίκος -γέροντα η ευχή- Νικολόπουλος έχει βαρεθεί να ξεροσταλιάζει έξω από τα φουρνάρικα.
- To εθνικό μας ζεύγος στο pride. Ρε συ Τάιλερ, από πού παραγγέλνεις πουκάμισα; ‘Η τα κεντάς μόνος σου; Και δύο παρατηρήσεις. 1. Βλέπουμε κοιλίτσα στον πρόεδρο (πλέον) ΣτέΚας. Φαίνεται πως από τη στεναχώρια δεν πάει γυμναστήριο και πλακώνεται στα τυλιχτά. 2. Καλά, ρε παρτάκηδες, τη Φρόξι γιατί την αφήσατε έτσι; Χάθηκε ένα κολάρο με φτερά, σαν πεταλουδίτσα, ή έστω δυο κρεμαστά σκουλαρίκια με κόκκινες καρδούλες;
- Παραμένοντας στο χώρο του ίδιου event, έχουμε μερικές απορίες και επειδή δε θέλουμε να μένουμε πίσω από τις σύγχρονες τάσεις, θα παρακαλούσαμε να μας τις λύσουν οι πιστοί/ές αναγνώστες/στριες της στήλης:
-
- Ποια είναι η Στικούδη;
- Γιατί βγήκε στο μπαλκόνι ξεβράκωτη και τυλιγμένη με το σεντόνι; Υπάρχει κάποιος συμβολισμός;
- Αυτός που τραβάει το βίντεο με το κινητό καρφωμένο σε μαρκούτσι και γελάει σαν να μην πούμε τι, ποιος είναι; Προφανώς, είναι κάποια σοβαρή προσωπικότητα, ένα κλικ κάτω από την υπερσοβαρή Στικούδη.
Πώς ξύπνησε και πετάχτηκε από το κρεβάτι ο αμερικανο-εβραίος ηθοποιός Τζέικομπ Μπέργκερ, παθιασμένος αντι-σιωνιστής, ακούγοντας ότι το Ιράν έστειλε και άλλα δώρα στο Ισραήλ.
الممثل الأمريكي جاكوب بيرغر، ينشر فيديو على حسابه في تيك توك قائلاً : هكذا أستيقظ بعد سماعي أن إيران أرسلت المزيد من الهدايا لإسرائيل. 😅 pic.twitter.com/JGTIouqWMS
— mazen007 التطبيع_خيانة# (@mazen00711) June 15, 2025
Μπλόφες του αέρα
Διαβάσαμε ότι από το μέγαρο Μαξίμου διαρρέουν πως αν ο κομματικός λόχος της ΝΔ δεν πειθαρχήσει και δεν ψηφίσει σούμπιτος (δηλαδή και οι 155) την πρόταση παραπομπής του Καραμανλή του κούτσικου για το πλημμεληματάκι της παράβασης καθήκοντος (πάντα με την υποσημείωση, με έντονα γράμματα, ότι ο άνθρωπος είναι αθώος, αλλά τον παραπέμπουν για να αθωωθεί και με δικαστική βούλα), ο Κούλης μπορεί να τα πάρει στο κρανίο και να προκηρύξει εκλογές. Τέτοια πιθανότητα δεν υπάρχει, αλλά αυτές οι διαρροές προορίζονται να τροφοδοτήσουν τους δεξιοπατέρες και τις δεξιομητέρες με άλλοθι: «Τι να κάνω, ρε παιδιά, ψήφισα “ναι”, για να μην οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, υπό συνθήκες διεθνούς κρίσης και αστάθειας». Δεν λέμε ότι θα πιάσει η μπλόφα του Κούλη, λέμε ποιος είναι ο σκοπός της. Την Τετάρτη θα ξέρουμε (όχι πως μας έχει φάει η αγωνία, για να τα λέμε όλα).