Πλέον και ο πio… καλοπροαίρετος θα συμφωνήσει μαζί μας πως στο Μαξίμου τα έχουν εντελώς χαμένα. Αλλιώς δε θα έριχναν στη δημοσιογραφική πιάτσα την ιστορία με τη Μαρία του Παγκρατίου, που φέρεται ως ρωσίδα κατάσκοπος Ιρίνα. Οταν πρωτακούσαμε φευγαλέα την είδηση, νομίσαμε πως την έπιασαν τη φερόμενη ως κατάσκοπο και το δημοσιοποίησαν για ν’ αλλάξουν λίγο την ατζέντα και για να δείξουν πόσο σπουδαίες «εθνικές υπηρεσίες» προσφέρει η ΕΥΠ/ΚΥΠ. Και τι αποδείχτηκε; Οτι η Μαρία ή Ιρίνα είχε ήδη χαιρετίσει, μόλις το δίκτυο στο οποίο ανήκε «χτυπήθηκε» σε κάποια κεντροευρωπαϊκή χώρα. Και πως η ΕΥΠ/ΚΥΠ δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα, αλλά ενημερώθηκε από ευρωπαϊκή μυστική υπηρεσία να ψάξει την Μαρία ή Ιρίνα. Ομως όταν την έψαξε, το πουλάκι είχε ήδη πετάξει και έστελνε φιλάκια από την παγωμένη Μόσχα. Σαν την πραγματική Μαρία, τη Ζαχάροβα, ένα πράγμα.
Μ’ άλλα λόγια, περισσότερες πιθανότητες είχε να συναντήσει την Μαρία ή Ιρίνα ο δικός μας Κος Πάπιας σε κάποιο ψητοπωλείο στο Παγκράτι και να υποψιαστεί ότι κάτι τρέχει από τον τρόπο που ξετυλίγει το πιτόγυρο, παρά να την ανακαλύψουν οι πράκτορες Θου-Βου της ΕΥΠ/ΚΥΠ, που ξέρουν μόνο να βυσματώνουν κινητά και σταθερά και να φτιάχνουν φακέλους με το υλικό των υποκλοπών. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, γιατί μιλάμε για πανικό. Οταν έχεις γίνεις ρόμπα, δε δίνεις στη δημοσιότητα την είδηση, την θάβεις στον κήπο του Μαξίμου και βάζεις τον Πίνατ να κατουρήσει το χώμα για να μην ζυγώσει άλλο σκυλί και την ξεθάψει.
Κλασικός μητσοτακισμός
Aνθρωποι που διδάχτηκαν από τον πατέρα τους πώς να παρουσιάζεις με τον πιο φυσιολογικό τρόπο το ψέμα σαν αλήθεια, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να κάνουν το ίδιο. Βγήκε, λοιπόν, η Ντόρα στο ΜΕGA και τα έχωσε στον Δένδια, χωρίς να τον κατονομάζει φυσικά: «Εχω εκλεγεί 11 φορές. Είναι πάρα πολλές. Δικαιούμαι, νομίζω, να ισχυρίζομαι ότι ξέρω τον νεοδημοκράτη ψηφοφόρο. Ο νεοδημοκράτης ψηφοφόρος επιβραβεύει την αγωνιστικότητα των πολιτικών, όταν αγωνίζονται συλλογικά για τη φανέλα. Ταυτόχρονα, όμως, τιμωρεί κιόλας εκείνους που σε κρίσιμες στιγμές εξαφανίζονται και σκέφτονται μόνο τους εαυτούς τους. Στην πολιτική είμαστε όλοι μαζί. Ολοι μαζί πρέπει να δίνουμε τις μάχες – και στις καλές και στις δύσκολες στιγμές. Αυτό είναι ένα μήνυμα, νομίζω, προς κάθε κατεύθυνση και ισχύει για όλα τα κόμματα. Το βλέπετε πως σε οποιοδήποτε κόμμα και αν είσαι, όταν στη δυσκολία δίνεις τη μάχη, ο κόσμος το αναγνωρίζει. Οταν είσαι απών, ο κόσμος σε τιμωρεί».
Ο πατέρας της διέσπασε την Ενωση Κέντρο το 1965. Η ίδια η Ντόρα προσπάθησε να διασπάσει τη ΝΔ το 2010, αφότου έχασε τις εσωκομματικές εκλογές από τον Σαμαρά. Με το πιο φυσικό ύφος του κόσμου, όμως, παρουσιάζει τους Μητσοτάκηδες σαν οπαδούς της κομματικής ενότητας, του «όλοι μαζί».
Μην σας περάσει από το μυαλό ότι η Ντόρα υπερασπίζεται τον Κούλη. Χεσμένο τον έχει τον αδερφούκλα της. Το μέλλον του γιου της υπερασπίζεται θάβοντας τον Δένδια. Θέλει τον Κούλη να χάσει τις εκλογές και μετά να καθήσουν παρέα και να σχεδιάσουν πώς το κόμμα θα παραμείνει στην οικογένεια. Προτού ρωτήσετε «μα κάνει ο γιος της Ντόρας για αρχηγός της ΝΔ και μέλλων πρωθυπουργός;», θυμηθείτε ότι τα ίδια λέγαμε και για τον Κούλη παλαιότερα. Σιγά τα προσόντα που χρειάζονται. Αρκεί να έχεις τη στήριξη μερικών ισχυρών καπιταλιστικών οικογενειών, Της Πρεσβείας και παραγόντων στο Βερολίνο, στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το επιτελείο που θα σου βάλει η οικογένεια για να σε στηρίζει. Εσύ απλά θα δείχνεις… κορμοστασιά και θα μηρυκάζεις αυτά που θα σου έχουν ετοιμάσει οι σύμβουλοι.
Τς, τς, τς, πάει, χάλασε εντελώς ο κόσμος. Ακούς εκεί σωροί σκουπιδιών στο Παρίσι, την πόλη του φωτός; Μέχρι και μπροστά από το γουναράδικο πολυτελείας του Καλογιάννη μαζεύτηκαν, λέει, σωρός οι σκουπιδοσακούλες με το ρυπαρό περιεχόμενο. Ξέρετε τι μας έκανε εντύπωση; Οτι τα ΑΡΔάκια που ασχολήθηκαν στην Ελλάδα με το θέμα, περιέγραφαν με ουδέτερο ύφος τις συνέπειες από την απεργία των εργαζόμενων στην καθαριότητα της Γαλλίας (ενάντια στο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο του Μακρόν). Ενώ αν το θέαμα αφορούσε την Ελλάδα, και τι δεν θ’ ακούγαμε: υγειονομικές βόμβες, συντεχνίες που κρατούν όμηρους τους πολίτες κτλ. κτλ.
«Αν θέλαμε να μας πηδάει η κυβέρνηση, θα ψηφίζαμε τον Μπραντ Πιτ»! Δεν ξέρουμε αν ψήφισε και τι ψήφισε στις εκλογές η γαλλίδα συνταξιούχος, το πλακάτ της όμως έγινε viral διεθνώς. Κρίνοντας από την ηλικία της, το νομοσχέδιο Μακρόν δεν την αφορά, γιατί πρέπει να έχει ήδη συνταξιοδοτηθεί. Βγήκε, όμως, κι αυτή στο δρόμο, ως μέλος της γαλλικής εργατικής τάξης.
Δράματα
Ο πρόεδρος της Πατριωτικής Ενώσεως κ. Κωνσταντίνος Μπογδάνος απέπεμψε την καθηγήτρια Μαρία Τζάνη, την οποία ο ίδιος –μόλις την προηγούμενη μέρα- είχε ανακοινώσει ως υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, διότι κάποιοι ανακάλυψαν ότι προ πολλών ετών εμφανιζόταν σε μεταμεσονύχτιες εκπομπές με αρχαιολατρική ατζέντα και κάποια στιγμή χαρακτήρισε «βρωμόστομο» τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, για τη στάση του απέναντι στις γυναίκες! Οπως αντιλαμβάνεστε, ο πρόεδρος της Πατριωτικής Ενώσεως δεν είχε άλλη επιλογή από την αποπομπή της… πατριώτισσας αλλά… παγανίστριας κυρίας. Εξω η Λατινοπούλου, έξω η Τζάνη, πώς να πάει μπροστά η Πατριωτική Ενωσις;
Κανονικός προβοκάτορας
«Στη χθεσινή δημοσκόπηση μόλις το 8% πιστεύει ότι ήταν ανθρώπινο λάθος. Αυτό είναι προφανώς μία αποτυχία της κυβέρνησής μας ότι δεν καταφέραμε να εξηγήσουμε στον κόσμο τι πραγματικά συνέβη. Διότι το δυστύχημα αυτό είναι ο ορισμός του ανθρώπινου λάθους. Και δεν ήταν λάθος ενός ανθρώπου ήταν λάθος, δυστυχώς, αρκετών ανθρώπων. Και του προϊσταμένου και των άλλων που δεν πήγαν στη βάρδια τους. Τα παιδιά αυτά χάθηκαν τόσο άδικα γιατί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι που βρίσκονταν στη συγκεκριμένη θέση, έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο. Αυτό είναι δεδομένο».
Για τον ακροδεξιό τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανό-υπουργό Ανάπτυξης το πρόβλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι πρόβλημα προπαγάνδας. Πώς θα παρουσιάσει το ψέμα σαν αλήθεια. Δυστυχώς γι’ αυτόν, όσο γκεμπελισμό κι αν επιστρατεύει, δεν πείθει παρά μόνο μια μειοψηφία.
Παπαροκράτορες
Εκτός από τους προβοκάτορες έχουμε και τους παπαροκράτορες. Σαν κάποιο Σωτήρη Τσαφούλια (εμείς δεν τον γνωρίζαμε, αλλά πληροφορηθήκαμε ότι έχει κάνει κάποιο τηλεοπτικό σίριαλ), που εμφανίστηκε σε εκπομπή της ΕΡΤ για να μας πει ότι «το δυστύχημα στα Τέμπη δεν ανέδειξε τίποτα άλλο από την παθογένεια και την ανικανότητα της ελληνικής Πολιτείας τα τελευταία 23 χρόνια». Κι εκεί που λες «καλούτσικα τα λέει», τρως στο δοξαπατρί τη συνέχεια: «Το έγκλημα αυτό είναι συλλογικής ευθύνης. Και δεν είναι συλλογικής ευθύνης της πολιτικής εξουσίας, αν θέλετε… Εγώ πιστεύω ότι πλήρωσαν τις παθογένειες αυτού του κράτους και όλων μας. Δηλαδή, είναι μια στιγμή που για μένα χρειάζεται να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας»!
Πώς το έλεγε ο Πάγκαλος; «Ολοι μαζί τα φάγαμε»! Ο τυπάκος, όμως, είναι και φτηνιάρης παπαρολόγος: «Οποιος χρησιμοποίησε ποτέ γνωστό για να σβήσει κλήση, για να βάλει το παιδί του κάπου καλά στον στρατό, για να πάρει μία θέση, έχει ευθύνη». Εκανε και κριτική στις δημοσιογραφικές εκπομπές, «διότι το 1/10 να αφιέρωναν στα πράγματα που δεν γίνονται και αφορούν την ασφάλειά μας σε σχέση με τον χρόνο που αφιερώνουν στους παίκτες των reality ή σε άλλα πράγματα που δεν έχουν καμία αξία, κάτι άλλο θα είχε φτιάξει», τα έχωσε και στους πολιτικούς («για τους πολιτικούς δεν το συζητάμε, γιατί ζούμε σε μία χώρα που δυστυχώς τη λέξη φιλότιμο – ενώ την καμαρώνουμε ότι είμαστε οι μόνοι που την έχουμε – την κρατάμε μόνο στα λεξικά μας. Δεν τη βάζουμε καθόλου στην πολιτική ζωή. Ο όρος πολιτική ευθύνη ή ευθιξία απέχει κατά πολύ»). Αυτή, όμως, η… απαλή κριτική δεν ήταν παρά το αρωματικό πάνω στο βρομερό «όλοι φταίμε».
Τους… συνέτριψε ο πόνος από το έγκλημα στα Τέμπη και δεν κάνουν, λέει, προεκλογική εκστρατεία. Κάνουν μόνο… συζήτηση για τις εκλογές. Πάντα «καλεσμένοι» άλλων, ποτέ διοργανωτές! Το δίδυμο της δισταυρίας, πάντως, δεν χωρίζει με τίποτα. Και μια απορία: στην Κηφισιά έκαναν εκδήλωση κλειστή, απόλυτα ελεγχόμενη. Στη λαϊκή στο Μαρούσι γιατί ακύρωσαν την επίσκεψη το Σάββατο; Μήπως τους είπε κάποιο «πουλάκι» ότι δε θα καλοπερνούσαν από τους λαϊκατζήδες και με τόσα ζαρζαβατικά απλωμένα στους πάγκους φοβήθηκαν το… απευκταίο;