♦ ΜΑΤ εναντίον… της λιτότητας!
Σύμφωνα με τον Τσίπρα, η σοσιαλδημοκρατία και ιδιαίτερα η γαλλική σοσιαλδημοκρατία, αποτελεί βασικό εταίρο της «συμμαχίας ενάντια στη λιτότητα στην Ευρώπη». Η ιδέα δε φαίνεται να συγκινεί, όμως, τους γάλλους εργαζόμενους, ακόμα και τους φοιτητές. Βλέπετε, αυτοί κρίνουν από την πρακτική πολιτική που εφαρμόζει η κυβερνώσα γαλλική σοσιαλδημοκρατία των Ολάντ-Βαλς. Γι' αυτό και στις 31 του Μάρτη το Παρίσι (και άλλες γαλλικές πόλεις) κατακλύστηκε από διαδηλωτές, εργάτες και φοιτητές, ακόμα και μαθητές Λυκείων, που διαδήλωσαν ενάντια στον αντεργατικό «νόμο Ελ Κομρί», που ανατρέπει εκ θεμελίων εγγυήσεις της εργατικής νομοθεσίας, που είχε κατακτήσει το γαλλικό προλεταριάτο με σκληρούς αγώνες στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Η βροχή δεν μείωσε τη μαχητικότητα των διαδηλωτών, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις συγκρούστηκαν ακόμα και σώμα με σώμα με τα γαλλικά ΜΑΤ (τα περιβόητα CRS), που έκαναν και εκτεταμένη χρήση χημικών.
♦ Διακρίσεις με νόημα
Η κυβέρνηση κατέθεσε την πρόταση που είχε αναγγείλει ο Τσίπρας για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής σχετικά με τα δάνεια που πήραν «χρεοκοπημένα κόμματα» και «χρεοκοπημένα ΜΜΕ» από τις τράπεζες. Δεν μπαίνουμε στην ουσία της πρότασης, αλλά μας κάνει εντύπωση η διάκριση ανάμεσα σε κόμματα και ΜΜΕ από τη μια και στις υπόλοιπες καπιταλιστικές επιχειρήσεις από την άλλη. Η ιστορία του ελληνικού καπιταλισμού είναι γεμάτη από «θαλασσοδάνεια». Ο όρος καθιερώθηκε από την πρακτική των εφοπλιστών να παίρνουν δάνεια και να χρησιμοποιούν ένα μόνο μέρος τους για να αγοράσουν σαπάκια, τα οποία μετά ή τα παρόπλιζαν ή τα βούλιαζαν. Αυτό στη συνέχεια έγινε σπορ ολόκληρης της κεφαλαιοκρατίας. Επαιρναν δάνεια στο όνομα των επιχειρήσεων, με υπερτιμολογήσεις, υποτιμολογήσεις και άλλα κόλπα μετέφεραν το μεγαλύτερο μέρος τους σε προσωπικούς τους λογαριασμούς στο εξωτερικό και μετά άφηναν τις επιχειρήσεις να φουντάρουν.
Ενα σωρό επιχειρηματικά «κόκκινα δάνεια» έχουν συσσωρευτεί και πάλι. Ξεπερνούν τα 50 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τους ισολογισμούς των τραπεζών. Γιατί ο Τσίπρας δεν αισθάνεται την ανάγκη να φτιάξει μια εξεταστική επιτροπή γι' αυτά τα δάνεια, που είναι πολλαπλάσια των δανείων κομμάτων και ΜΜΕ; Η απάντηση είναι απλή. Γιατί ο Τσίπρας δε θέλει να τα βάλει με τους καπιταλιστές, αλλά μόνο να κερδίσει πόντους στο παιχνίδι του πολιτικού ανταγωνισμού. Τις κομπίνες των καπιταλιστών εξακολουθεί να τις πληρώνει ο ελληνικός λαός, μέσω των κρατικών δανείων για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
♦ Φτύσιμο και… ψιχάλες
Αντιγράφουμε από την επιστολή Λαγκάρντ προς Τσίπρα, όπως δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του ΔΝΤ: «Of course, any speculation that IMF staff would consider using a credit event as a negotiating tactic is simply nonsense».
Μεταφράζουμε: «Φυσικά, κάθε εικασία ότι το προσωπικό του ΔΝΤ θα μπορούσε να διανοηθεί να χρησιμοποιήσει ένα πιστωτικό γεγονός ως διαπραγματευτική τακτική είναι απλώς ανοησία».
Σε τι αναφέρεται η Λαγκάρντ; Στον ισχυρισμό Τσίπρα ότι Τόμσεν, Βελκουλέσκου και Πόποβα κάνουν «χρήση ενός πιστωτικού γεγονότος ως ένα μέσο πίεσης προς την Ελλάδα και τα υπόλοιπα μέλη». Και του λέει ότι αυτό είναι σπέκουλα που συνιστά απλώς ανοησία. Τον φτύνει δηλαδή.
Τι απάντησε ο Τσίπρας; «Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη αυτή και χαίρομαι που υπάρχει αυτός ο κοινός τόπος μεταξύ κυβέρνησης και Λαγκάρντ». Αυτή τον έφτυσε δημόσια κι αυτός χάρηκε επειδή… ψιχαλίζει!
♦ Ξεφτίλες και λαμόγια
Εφεραν τον Γιαν Φαμπρ και τον τοποθέτησαν στο τιμόνι του Φεστιβάλ Αθηνών. Κι αυτός ανακοίνωσε ως φετινό πρόγραμμα μια δική του ρετροσπεκτίβα και έργα αποκλειστικά βέλγων κολλητών του! Ξεσηκώθηκαν οι συριζαίοι του καλλιτεχνικού χώρου. Μα αν δεν κονομήσουν (ή ψιλοκονομήσουν) τώρα, που έχουν δική τους κυβέρνηση, πότε θα το κάνουν; Ο Λούκος, που δεν ήταν δικός τους, ποτέ δεν τους άφησε παραπονεμένους.
Είδαν τον ξεσηκωμό οι Τσιπραίοι, διάβασαν ότι την Παρασκευή ετοιμαζόταν συγκέντρωση διαμαρτυρίας σε θέατρο και θορυβήθηκαν. Νυχτιάτικα την Πέμπτη εξαπέλυσε το tweet ο Τσίπρας: «Παρακολουθώ τη συζήτηση για την φυσιογνωμία του Διεθνούς Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Είναι ευπρόδεκτη (sic!). Στην χθεσινή μου συνάντηση με τον Γιαν Φαμπρ τόνισα την ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερο βάρος στις ελληνικές παραγωγές του φεστιβάλ. Ο Γ. Φαμπρ και ο Υπουργός Πολιτισμού συμφώνησαν να εξετάσουν το ζήτημα προς αυτή την κατεύθυνση».
Τα λόγια του Τσίπρα άφησαν ασυγκίνητους τους καλλιτέχνες, οι οποίοι πραγματοποίησαν μια μαζικότατη μάζωξη. Ετσι, δεν υπήρχε άλλη διέξοδος πέρα από την παραίτηση του Φαμπρ, που ξαφνικά θυμήθηκε την καλλιτεχνική… ευαισθησία του.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ξεφτίλες και λαμόγια. Ο χαρακτηρισμός δεν αφορά μόνο τον Τσίπρα και τον Μπαλτά, αλλά και τον Φαμπρ. Τι είδους καλλιτεχνικός διευθυντής είν' αυτός που ανακοινώνει το πρόγραμμα του Φεστιβάλ που ανέλαβε να διευθύνει και μετά δέχεται να του το αλλάξει ο πρωθυπουργός με νυχτερινές παρεμβάσεις στο twitter; Μα δεν πρόκειται για καλλιτεχνικό διευθυντή. Μια καλή αρπαχτή ήθελε να κάνει ο τύπος. Μια καλή μπάζα για την πάρτη του και για τους κολλητούς του στην Αμβέρσα. Κι επειδή μόνο αυτό τον ενδιέφερε, δεν έχει πρόβλημα να πετάξει και μερικά ψίχουλα στους εγχώριους «δημιουργούς», για να πάψουν να γκρινιάζουν και να δημιουργούν προβλήματα. Και πώς θα επέλεγε ποιους από δαύτους θα ενέτασσε στο φετινό πρόγραμμα, όταν δεν γνωρίζει κανέναν; Μα αυτό δεν είναι δική του δουλειά. Αυτό είναι δουλειά της… τοπικής του ΣΥΡΙΖΑ. Τα φράγκα τα δικά του και των κολλητών του θα έπεφταν κανονικά κι ας βόλευαν οι συριζαίοι τους διαμαρτυρόμενους μέσα από τις δικές τους διαδικασίες.
♦ Καταϊδρωμένοι
Με δύο μηδέν χάνει ο Τσίπρας από τον Κούλη. Δεν συνειδητοποίησε (και καλά αυτός, αλλά οι συνεργάτες του;) ότι η ΝΔ έχει έτοιμη την πρόταση για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα capital controls κι ότι θα τρέξει να την καταθέσει πρώτη. Και να πεις ότι δεν υπήρχαν σημάδια; Ετοιμη την είχε ο Κούλης και την κράδαινε επιδεικτικά μπροστά στον Τσίπρα από το βήμα της Βουλής. Ετσι, όταν η ΝΔ κατέθεσε την επόμενη κιόλας μέρα την πρότασή της, από τη μια αισθάνονταν αναγκασμένοι να δηλώσουν ότι την απορρίπτουν, διότι αποτελεί αντιπερισπασμό, και από την άλλη έτρεχαν να τελειώσουν τσάτρα-πάτρα τη δική τους πρόταση, που την είχε αναγγείλει με τυμπανοκρουσίες ο Τσίπρας. Καθυστέρησαν πάνω από μια μέρα, αλλά όταν την κατέθεσαν ο Κούλης τους έβαλε δεύτερο γκολ, βάζοντας τον Κουμουτσάκο να δηλώσει ότι η ΝΔ θα υπερψηφίσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ! Οπότε, η ΝΔ εμφανίζεται να μη φοβάται τίποτα, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα φανεί σαν να φοβάται, αν καταψηφίσει την πρόταση της ΝΔ.
Και γιατί να φοβάται η ΝΔ; Ετσι κι αλλιώς χωριστά πορίσματα θα βγάλουν στο τέλος. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα λέει τα δικά του και η ΝΔ τα δικά της. Αυτό έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσε να το αποφύγει η ΝΔ, γι' αυτό και ο Κούλης με τους επιτελείς του αποφάσισαν να υπερψηφίσουν την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, για να δείξουν ότι δεν φοβούνται κανέναν έλεγχο.
♦ Χεσμένοι
«Το Υπουργείο Εργασίας ανακοινώνει ότι το θέμα που είχε ανακύψει σχετικά με την καθυστέρηση της πληρωμής των απασχολούμενων στην καθαριότητα του Υπουργείου λαμβάνει τέλος, αφού σήμερα κοινοποιήθηκε στην αρμόδια διεύθυνσή του η εγκριτική απόφαση του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τα χρηματικά εντάλματα που τους αφορούν. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη θετική εξέλιξη είχε η σχετική αίτηση ανάκλησης που υπέβαλε η αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου μας, μετά την πρώτη αρνητική απόφαση του κλιμακίου του ΕΣ». Το Δελτίο Τύπου του Κατρούγκαλου εκδόθηκε λίγες ώρες μετά το «κράξιμό» του από τον αστικό Τύπο ότι δεν έχει πληρώσει τις καθαρίστριες του υπουργείου Εργασίας. Οχτώ μήνες απλήρωτες ήταν οι καθαρίστριες, λόγω εμπλοκής με το Ελεγκτικό Συνέδριο, και ξαφνικά τα λεφτά βρέθηκαν τη μέρα που έπεσε το «κράξιμο»! Τώρα συνειδητοποιούν τη δύναμη των Συγκροτημάτων με τα οποία συγκρούονται. Αν τα είχαν καλά με τους Ψυχάρηδες, αυτά τα θέματα θα θάβονταν, όπως συνήθως συμβαίνει.
♦ Προσκυνούσαν τα λαμόγια
Εμείς να δεχτούμε ότι η συμμορία των εκβιαστών δημοσιογράφων είχε δεσμούς με τη ΝΔ. Ξέρετε γιατί το δεχόμαστε; Γιατί η ΝΔ (και παλιότερα το ΠΑΣΟΚ) κρατούσε στα χέρια της την κουτάλα της κρατικής διαφήμισης την οποία λιγουρεύονταν τα λαμόγια. Οι Τσιπραίοι και ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, είναι αθώες περιστερές; Οταν ο Κούλης παρουσίασε στη Βουλή μια σύμβαση της ΝΕΡΙΤ με τους εκβιαστές του Απρίλη του 2015, ο Τσίπρας δεν είχε καμιά δυσκολία να του πει ότι αυτή τη σύμβαση την υπέγραψαν τα στελέχη της Δεξιάς που ακόμα παρέμειναν στη ΝΕΡΙΤ. Ναι, αλλά υπάρχουν απανωτές συμβάσεις «αμοιβαίας διαφήμισης» που υπέγραψε η τσιπρική ΕΡΤ (ο διορισμένος από τον Παππά Ταγματάρχης) με τις μηδενικής κυκλοφορίας φυλλάδες και τα σάιτ της «Μαυρίκος ΑΒΕΕ». Η ΕΡΤ αναλάμβανε να διαφημίσει τις ανύπαρκτες φυλλάδες και τα «Μέσα» του Μαυρίκου αναλάμβαναν να διαφημίσουν την ΕΡΤ, χωρίς το κάθε μέρος να πληρώνει τίποτα στο άλλο. Ο Μαυρίκος, φυσικά, χρησιμοποιούσε τη διαφήμισή του από την ΕΡΤ ως εργαλείο καταξίωσης και ως πολιορκητικό κριό. Ο Ταγματάρχης και ο Παππάς δεν ήξεραν τίποτα για τη δουλειά που έκανε ο Μαυρίκος;
♦ Eνας καλός άνθρωπος…
Εμείς δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι ο μεγαλοδικηγόρος Σταύρος Παπασταύρου και «σέρπα» του Σαμαρά την εποχή που αυτός ήταν πρωθυπουργός είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος, διεπόμενος από αγνά χριστιανικά αισθήματα. Γι' αυτό και βρίσκεται σε κάθε λίστα καταθετών σε εξωτικούς ή ευρωπαϊκούς τραπεζικούς παραδείσους. Οποιος μεγαλοκαπιταλιστής ήθελε ν' ανοίξει ένα λογαριασμό (μη φανταστείτε φοροδιαφυγές, ξεπλύματα και άλλα κακά πράγματα – κληροδοτήματα φιλανθρωπικού χαρακτήρα έφτιαχναν οι άνθρωποι) έβαζε ως διαχειριστή του τον Παπασταύρου, με τη βεβαιότητα ότι αυτός δε θα πειράξει ούτε σεντ από τα λεφτά.
Ο Παπασταύρου είναι τελειωμένος πολιτικά (ασφαλώς όχι επαγγελματικά) και μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αφού πληρώνει ό,τι του καταλογίζουν τα ελεγκτικά όργανα, μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ο Κούλης έχει το πρόβλημα, που τον «γλεντάνε» οι Τσιπραίοι μετά από κάθε αποκάλυψη για το… φιλανθρωπικό έργο του Παπασταύρου. Δε θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο Παπασταύρου έχει ράμματα για τη γούνα (και) του μητσοτακαίικου…