Δεν είναι μόνο ότι μαζεύτηκαν εκατοντάδες και τον αποδοκίμασαν μέσα στο Ναύπλιο, το γυναικοχώρι, όπου έως πρότινος έκοβε βόλτες για καφέ. Δεν είναι μόνο τα ΜΑΤ που χρειάστηκαν για να κρατήσουν τους διαδηλωτές μακριά. Δεν είναι μόνο οι μούντζες. Είναι κι εκείνο το σύνθημα που έσπαγε κόκαλα: «Δε σε θέλει ο λαός, πάρ’ την πεθερά και μπρος». Σύνθημα που παρέπεμπε ευθέως στον Παπαδόπουλο της χούντας («δε σε θέλει ο λαός, πάρ’ τη Δέσποινα και μπρος»). Από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, βέβαια, πληροφορηθήκαμε μόνο τον δεκάρικο που εκφώνησε ο Σαμαράς, στον οποίο είπε και την εκπληκτική φράση: «η μοίρα το θέλησε να είμαι Πρωθυπουργός στις πιο δύσκολες στιγμές για τη Χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες». Οπότε μπορούμε να… καταραστούμε τη μοίρα μας.
♦ Εξω από τα δόντια
«Βλέπουμε με ικανοποίηση ότι η Ελλάδα εξελίσσεται θετικά, ο νέος δανεισμός μειώθηκε αισθητά, το κόστος εργασίας επίσης, ενισχύθηκε η ανταγωνιστικότητα, αλλά αν επαρκούν ή όχι αυτό πρέπει να το κρίνει η τρόικα».
Αυτή τη δήλωση έκανε στα «Νέα» ο γερμανός χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Νόρμπερτ Μπάρτλε, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος για θέματα προϋπολογισμού. Δε θέλουμε να σχολιάσουμε την κυνική παραπομπή μιας κυβέρνησης στην τρόικα, αλλά τα ουσιαστικά ζητήματα που θέτει αυτή η σύντομη δήλωση του γερμανού πολιτικού. Ο νέος δανεισμός μειώθηκε αισθητά, λέει ο Μπάρτλε, αποκαλύπτοντας ότι έχει πλήρη γνώση της κατάστασης. Ξέρει ότι τα νέα δάνεια δόθηκαν στην Ελλάδα για να αποπληρώσει τα παλιά. Επίσης, ο Μπάρτλε αναφέρεται με σαφήνεια στην κινεζοποίηση, που απετέλεσε τη βασική πτυχή του ελληνικού «προγράμματος». Διαπιστώνει ότι το «κόστος εργασίας» μειώθηκε αισθητά και έτσι ανέβηκε η ανταγωνιστικότητα. Κόστος εργασίας, βέβαια, δεν υπάρχει γιατί οι εργάτες παράγουν τον κοινωνικό πλούτο κι αυτός που παράγει δεν μπορεί να θεωρείται κόστος. Ας κρατήσουμε, όμως, πως η κινεζοποίηση δεν προέκυψε τυχαία, αλλά αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ και για την αποπληρωμή των δανειστών και για την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργατών στη χώρα μας.
♦ Ευθυγράμμιση
Στο δήμο Αριστοτέλη της Χαλκιδικής, οι συριζαίοι του νεοεκλεγέντος δημοτικού συμβούλιου κάνουν πλάτες στην «Ελληνικός Χρυσός» του Μπόμπολα και των χρυσοθήρων συνεταίρων του. Στο δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας κάνουν πλάτες στον Μελισσανίδη και υποχωρούν μόνο όταν τους πιέζει το κίνημα των κατοίκων. Στο Αιγάλεω, πάλι, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τους πολύχρονους αγώνες των κατοίκων για την υπεράσπιση του άλσους του Μπαρουτάδικου, ο νεοεκλεγείς συριζαίος δήμαρχος ετοιμάζεται να παραδώσει στα αλυσοπρίονα και τις μπουλντόζες 600 τ.μ. άλσους, συνεχίζοντας αυτό που ξεκίνησε ο «γαλάζιος» προκάτοχός του, με πρόσχημα να μη χαθούν κάποια λεφτά από το ΕΣΠΑ! Επαναλαμβάνοντας, μάλιστα, την επιχειρηματολογία του Μελισσανίδη και των ανθρώπων του στη Νέα Φιλαδέλφεια, υπόσχεται ότι θα φυτέψει κάποια δέντρα αλλού!
Οταν σε επίπεδο δημοτικών διοικήσεων επιδεικνύουν τέτοια συμπεριφορά, μπορεί κανείς να μαντέψει με απόλυτη βεβαιότητα τι θα κάνουν ως κυβέρνηση, ιδιαίτερα όταν βρεθούν απέναντι στη Μέρκελ, τον Ολάντ και τους άλλους ιμπεριαλιστές ηγέτες.
♦ Υπολογισμοί
Από κορυφαία στελέχη του κυβερνητικού συνασπισμού διοχετευόταν στους δημοσιογράφους η εκτίμηση ότι η τρόικα παίζει καθυστέρηση, ώστε να επιτευχθεί η επιμήκυνση του σημερινού «προγράμματος» κατά ένα εξάμηνο, να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα και η νέα συμφωνία για το χρέος να υπογραφεί από μια ενδεχομένως νέα κυβέρνηση. Η πατρότητα της ιδέας, δε, αποδιδόταν στον Σόιμπλε. Η πλάκα είναι πως σε ανύποπτο χρόνο την ίδια εκτίμηση είχε κάνει και ο Τσίπρας. Συγκεκριμένα, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη ΔΕΘ είχε πει με νόημα: γιατί οι δανειστές να υπογράψουν μια συμφωνία αναδιάρθρωσης του χρέους με την καταρρέουσα σημερινή κυβέρνηση και να μην τη διαπραγματευθούν με την επόμενη κυβέρνηση που θα έχει νωπή λαϊκή εντολή;
Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα σήμαινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προκαλεί κανένα τρόμο στους δανειστές. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να σπεύσουν να κλείσουν όλες τις εκκρεμότητες με τη σημερινή συγκυβέρνηση, ώστε η επόμενη κυβέρνηση να έχει δεμένα τα χέρια της. Αν παίζουν καθυστέρηση για να ρυθμίσουν τα σοβαρά ζητήματα με την επόμενη κυβέρνηση, σημαίνει ότι δεν τη φοβούνται. Γιατί δεν τη φοβούνται; Γιατί εδώ και καιρό έχουν δίαυλο επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και έχουν πάρει επαρκείς διαβεβαιώσεις.
♦ Διαθεσιμότητες
«Στις ιδέες λέμε ναι. Στην πρόοδο λέμε ναι. Σε νέο σχήμα λέμε ναι. Οχι πια στις αέναες συζητήσεις. Οχι άλλο στις κινήσεις. Οχι στις προσωπικές πολιτικές», τονίζει σε δήλωσή της η Διαμαντοπούλου, η οποία προσπαθεί να μας πείσει ότι η ίδια δεν κάνει προσωπική πολιτική, αλλά πολιτική για το καλό του τόπου. Τόση… πρωτοτυπία πραγματικά δεν αντέχεται.
Οπως φαίνεται, η Διαμαντοπούλου δεν τα βρήκε με το Ποτάμι, με το οποίο φλερτάριζε παρασκηνιακά. Δεν γνωρίζουμε τους λόγους, μπορούμε όμως να εικάσουμε ότι ο Θεοδωράκης είναι ιδιαίτερα προσεκτικός απέναντι σε περσόνες που έχουν έτοιμο προσωπικό μηχανισμό, γιατί φοβάται ότι θα τον «κουτουπώσουν». Ετσι, η Διαμαντοπούλου ξαναβγαίνει στο πολιτικό μεϊντάνι, δηλώνοντας έτοιμη να συμμετάσχει σε διαδικασίες συγκρότησης «ενός νέου πολιτικού σχήματος με σύγχρονο προγραμματικό και πολιτικό λόγο».
Τα «κουκιά», όμως, είναι μετρημένα. Υπάρχει το ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν οι παπανδρεϊκοί (ακόμη μέσα στο ΠΑΣΟΚ), υπάρχει το Ποτάμι, υπάρχει ο Λυκούδης, ο οποίος όμως δε φαίνεται διατεθειμένος να τραβήξει μόνος του για εκλογική κάθοδο. Αφού η Διαμαντοπούλου δεν ανακοινώνει κάτι δικό της, μαζί με κάποιους άλλους εν αποστρατεία Πασόκους, αναγκαστικά θα κινηθεί ανάμεσα στα υπάρχοντα σχήματα ή θα παραμείνει εκτός και της επόμενης Βουλής, αναμένοντας καλύτερες μέρες. Ετσι, όμως, κινδυνεύει να την ξεχάσουν ακόμη και οι φίλοι της.
♦ Διμέτωπος
Συνεχίζει το φραστικό διμέτωπο ο Φ. Κουβέλης, σε μια προσπάθεια να κρατήσει ανοιχτό το μαγαζί της ΔΗΜΑΡ και να μη σκορπίσουν οι βουλευτές του δεξιά κι αριστερά. Συνεντευξιαζόμενος στην «Αγορά» δήλωσε: «Η απαγκίστρωση από τα μνημόνια δεν μπορεί να υπάρξει με μια υποτιθέμενη εύκολη προσφυγή στις αγορές – τα αποτελέσματα τα είδαμε προσφάτως. Δεν μπορεί να υπάρξει, επίσης, με απόψεις που σπέρνουν ψευδαισθήσεις και που υποστηρίζουν ότι τα μνημόνια θα καταργηθούν με μια μονοκονδυλιά. Χρειάζεται διαπραγμάτευση σκληρή, κόκκινες γραμμές και κατά τη γνώμη μου ένα κοινό πλαίσιο συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων για την αναδιάρθρωση του χρέους». Με τέτοιες παπαριές, όμως, το μόνο που καταφέρνει είναι να μείνει ο ίδιος στον αφρό, χωρίς κανείς όμως να δίνει σημασία σ’ αυτά που λέει. Γιατί όλοι ξέρουν πως αναγκαστικά πρέπει να συρθεί σε εκλογική συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ, εξασφαλίζοντας την επανεκλογή του στην επόμενη Βουλή.
♦ Δασκαλεμένη
Μπορεί να κυκλοφορεί με «Λουμπουτέν» γόβες και πανάκριβα μοντελάκια, μη νομίσετε όμως ότι πρόκειται για καμιά ηλίθια «ξανθιά». Κωλοπετσωμένη είναι η Τζάκρη, γι’ αυτό και εμφανίστηκε «δασκαλεμένη» στις δηλώσεις που έκανε μετά τη συνάντηση με τον Τσίπρα. «Οι απόψεις μου είναι κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ» είπε, σπεύδοντας να συμπληρώσει: «Αν θα γίνω δεκτή στον ΣΥΡΙΖΑ δεν το έχω διαπραγματευθεί και δεν έχω συζητήσει ακόμη. Εχω μιλήσει με τον κ. Τσίπρα, αλλά δεν έχω κάνει συζήτηση με το κόμμα. Θα κάνω το καθήκον μου. Πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση».
Επειδή, όμως, είναι κωλοπετσωμένη (απόδειξη η ευλιγισία προς εξυπηρέτηση του ενστίκτου της πολιτικής επιβίωσης, που επιδεικνύει), μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι η μεταγραφή της έχει «κλείσει». Αλλιώς δε θα ήταν κορόιδο να προσφέρει την ψήφο της στον ΣΥΡΙΖΑ, σε μια περίοδο που οι βουλευτικές ψήφοι έχουν αποκτήσει μεγάλη αξία στο χρηματιστήριο της αστικής πολιτικής.
♦ Ξεπεσμός
Πρέπει να έχεις ξεπέσει πολύ για να σε πιάνει στο στόμα του ο Παπαχρήστος και συ να το βουλώνεις. Ο άνθρωπος των «ειδικών αποστολών» του Συγκροτήματος Ψυχάρη έγραψε πως ο σύντροφος της Δούρου Γιάννης Μπενίτσης του διεμήνυσε με δημοσιογράφο ότι πράγματι έχει γραφείο στην Περιφέρεια απέναντι από το γραφείο της συντρόφου του, αλλά αυτό το έχει όχι ως σύντροφος της περιφερειάρχη, αλλά επειδή εκλέχτηκε επικεφαλής της παράταξης «Δύναμη Ζωής», δηλαδή της παράταξης Δούρου.
Απ’ αφορμή ανάλογα φαινόμενα που εντοπίσαμε στο δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας γράψαμε ότι οι Συριζαίοι είναι τόσο διψασμένοι για εξουσία (γυαλίζει το μάτι τους), που δεν κάνουν τον τυπικό διαχωρισμό ανάμεσα στο θεσμικό και το αντιθεσμικό. Οι άνθρωποι της παράταξης θα έπρεπε να είναι στα γραφεία της παράταξης και όχι να εγκαθίστανται σαν γκαουλάιτερ στους δήμους ή την περιφέρεια. Εν προκειμένω τα πράγματα είναι πιο προκλητικά.
Η Δούρου έβαλε τον σύντροφό της να ελέγχει το μηχανισμό της περιφέρειας σαν δεξί της χέρι. Ο κύριος αυτός, απ’ όσα είχαμε διαβάσει προεκλογικά, είναι επιχειρηματίας. Δεν ξέρουμε τι είδους επιχειρήσεις έχει, αλλά εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε για ποιο λόγο ένας επιχειρηματίας παρατάει τις επιχειρήσεις για να γίνει γενικός δερβέναγας σε μια περιφέρεια την οποία διοικεί η σύντροφός του.
♦ Πατρίκιοι και πληβείοι
Σε οχτώ ευρωπαϊκές εφημερίδες δημοσιεύτηκε συνέντευξη του Γιούνκερ, το κεντρικό σημείο της οποίας ήταν η ανακοίνωση πως η Κομισιόν δεν πρόκειται να επιβάλει κυρώσεις στη Γαλλία και την Ιταλία που δε συμμορφώθηκαν με τον κανόνα για το ύψος του ελλείμματος. Οπως είπε ο Γιούνκερ, Γαλλία και Ιταλία έχουν προθεσμία μέχρι την άνοιξη να προωθήσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Μετά την άνοιξη θα τις κάνει «ντα» ο Γιούνκερ.
Δεν αμφιβάλαμε καθόλου για την εξέλιξη, η οποία έχει σχολιαστεί από τις στήλες της «Κόντρας». Αν σημειώνουμε τη συνέντευξη Γιούνκερ είναι για να επαναλάβουμε πως σ’ ένα υπερεθνικό σχήμα, όπως είναι η ΕΕ και η Ευρωζώνη, δεν μπορεί να μην υπάρχουν πατρίκιοι και πληβείοι. Αλλο πράγμα είναι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, και άλλο οι εξαρτημένες χώρες όπως η Ελλάδα, που μια τρόικα υπαλλήλων «αλωνίζει» μια ολόκληρη κυβέρνηση. Θυμίζουμε, επίσης, ότι αυτές οι παράλληλες εξελίξεις (μόκο για Γαλλία-Ιταλία, στρίμωγμα της Ελλάδας) κάνουν σκόνη τις απατηλές θεωρίες του ΣΥΡΙΖΑ περί «μετώπου του Νότου».
♦ Σέλφι με τον πάπα
Ο Παπαδημούλης έστειλε μέσω twitter μια φωτογραφία από την επίσκεψη του πάπα στο ευρωκοινοβούλιο, στην οποία φαίνεται να υποδέχεται τον πάπα μαζί με τον πρόεδρο Σουλτς. Αηδία από τα ευρωλιγούρια της πάλαι ποτέ «ανανεωτικής αριστεράς».