♦ Ζητείται παράδειγμα
Επειδή οι Συριζαίοι μας έχουν ζαλίσει με τις «αναπτυξιακές κοινοπραξίες, όπου θα είναι δεσπόζουσα η θέση του ελληνικού δημοσίου και προφανής η ανταποδοτικότητα στο κοινωνικό σύνολο» (Τσίπρας, Real News), μήπως έχουν να μας δείξουν κάποιο παράδειγμα; Αν όχι στην Ελλάδα, όπου τα παραδείγματα βγάζουν μάτι (αεροδρόμιο-Χόχτιφ, γέφυρα Ρίου-Αντίρριου-Βινσί, ΟΛΠ-Κόσκο), τουλάχιστον στο εξωτερικό. Για να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούν.
Επίσης, να μας διευκρινίσουν σε ποιον θ’ ανήκει το μάνατζμεντ και πώς ακριβώς θα είναι «προφανής η ανταποδοτικότητα στο κοινωνικό σύνολο». Διότι τα παχιά λόγια είναι καλά για προπαγάνδα, όμως στον τομέα της πράξης κρίνεται κάθε προπαγάνδα. Θα βρεθούν ιδιωτικά κεφάλαια να τοποθετηθούν σε μια ελληνική κρατική επιχείρηση, στην οποία δε θα ελέγχουν τη διοί-κηση, ενώ η λειτουργία της θα γίνεται προς όφελος του κοινωνικού συνόλου; Αυτό ούτε στα προεκλογικά παραμύθια δε γίνεται.
♦ Ειλικρίνεια ή κυνισμός;
Είτε τον πεις ειλικρινή είτε τον πεις κυνικό, σημασία έχει ότι ο υπουργός Ανάπτυξης κτλ. Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε τα εξής εκπληκτικά στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ, την περασμένη Τρίτη:
«Υπάρχουν δύο χωριστά πράγματα. Ενα πράγμα είναι το δίκτυο, ένα άλλο πράγμα είναι τα τρένα. Το δίκτυο είναι ο ΟΣΕ, τα δίκτυα αυτά στην Ευρώπη είναι κρατικά γιατί από τη φύση τους είναι μονοπωλιακά αλλά κυρίως γιατί είναι ζημιογόνα, άρα κανείς δεν θέλει να τα πάρει».
Είτε μιλήσουμε για τη ΔΕΗ είτε για τον ΟΣΕ, το βέβαιο είναι πως χωρίς δίκτυο δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Αρα, ο διαχωρισμός δίκτυο-εκμετάλλευση στην πράξη δεν υπάρχει και γίνεται μόνο για να εξυπηρετήσει τις ιδιωτικοποιήσεις. Και βέβαια, το δίκτυο απαιτεί τεράστιες επενδύσεις κεφάλαιου. Δεν είναι ζημιογόνο, όπως κουτοπόνηρα λέει ο Χατζηδάκης, αλλά απαιτεί να επενδυθεί μεγάλη μάζα κεφάλαιου. Ο ελληνικός λαός, λοιπόν, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, θα εξακολουθεί να πληρώνει για την κατασκευαστική ολοκλήρωση, τον εκσυγχρονισμό και τη συντήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου και πάνω σ’ αυτό θα «τσουλάει» τα τρένα μια ιδιωτική επιχείρηση. Μια επιχείρηση που δεν θα περιοριστεί μόνο στις υπέρογκες αυξήσεις του εισιτήριου, αλλά με διάφορες κομπίνες ουσιαστικά θα χρησιμοποιεί τζάμπα το δίκτυο που κατασκεύασε και θα συντηρεί το κράτος.
Αφού θέλουν ιδιωτικοποίηση, γιατί δεν παίρνουν τους σιδηρόδρομους πακέτο, δίκτυο και συγκοινωνιακό έργο; Γιατί δεν θα τους αποδώσει το μέγιστο κέρδος, λόγω της μεγάλης επένδυσης που απαιτεί το δίκτυο. Τότε γιατί να μην κρατήσει το κράτος και την εκμετάλλευση; Γιατί το κράτος δουλεύει για να εξασφαλίζει κέρδη για τους καπιταλιστές και όχι για να υπηρετεί το λαό.
♦ Επιλοχίας
Εχει καμιά σημασία που ο τρισμέγιστος Μπούρας νόμιζε ότι ο Πολ Κρούγκμαν είναι γυναίκα; Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ τον όρισε ο Σαμαράς, όχι επικεφαλής επιστημονικού ινστιτού-του. Γραμματέας της ΚΟ σημαίνει επιλοχίας, με λοχαγό τον πρόεδρο της Βουλής, όταν πρόκειται για το κόμμα της πλειοψηφίας. Είναι το μάτι και το αυτί του αρχηγού και σ’ αυτόν τον ρόλο ο Μπούρας μπορεί ν’ αποδειχτεί καλός. Γι’ αυτό τον τοποθέτησαν, άλλωστε. Οσο για το… επίπεδο του νέου επιλοχία, δεν έχει την αποκλειστικότητα. Είναι πολλοί του ίδιου επιπέδου στη Βουλή κι αυτό ίσχυε πάντοτε.
♦ Λομπίστας του Μάνεση
Ρέστα δίνει τον τελευταίο καιρό ο Μπουμπούκος. Πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις πότε στα κανάλια να γαυγίζει ενάντια στους απεργούς χαλυβουργούς και πότε έξω από τη Χαλυβουργία να συμπαραστέκεται στους απεργοσπάστες-τσιράκια του Μάνεση. Μη μας πείτε ότι το θέμα «πουλάει», γιατί ειδικά αυτό το θέμα δεν «πουλάει» καθόλου, ειδικά για εκπροσώπους της λεγόμενης «λαϊκής δεξιάς» (της ακροδεξιάς, δηλαδή), που δημαγωγούν με τα λαϊκά προβλήματα. Απλά, ο Μπουμπούκος ενεργεί ως λομπίστας του Μάνεση. Τι ακριβώς νταλαβέρια έχουν δεν το ξέρουμε, από το πάθος που επιδεικνύει, όμως, μπορούμε να το εικάσουμε.
♦ Καπνός χωρίς φωτιά;
Ο υφυπουργός των λίγων ημερών οργάνωσε συνέντευξη Τύπου για ν’ ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για το πόστο του Γραμματέα της ΝΔ. Επέλεξε, δηλαδή, να ξανακάνει ντόρο γύρω από τ’ όνομά του, γιατί βέβαια δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει το πόστο. Ενώ, όμως, υποτίθεται πως θέλησε να παρουσιάσει το… όραμά του για τη ΝΔ, στο τέλος των δηλώσεών του προσέθεσε ένα υστερόγραφο για «αήθεις επιθέσεις, με μία σαφή πολιτική στόχευση», που δέχεται «από μερίδα του Τύπου», οι οποίες αφορούν «την προσωπική και οικογενειακή του σφαίρα». Ανακοίνωσε, δε, ότι κατέθεσε μήνυση κατά του «Εθνους», ενώ θ’ ακολουθήσουν και άλλες μηνύσεις (κατονόμασε μια ιστοσελίδα).
Εμείς βλέπουμε ότι είναι ο ίδιος ο Νικολόπουλος που ζεσταίνει συνεχώς τα ζητήματα της «προσωπικής και οικογενειακής του σφαίρας», σαν να λέει ότι όντως «κάτι υπάρχει», αυτό το κάτι όμως δεν αφορά την πολιτική του παρουσία. Αν, όμως, θα ‘πρεπε να μηνύσει κάποιον, αυτός είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Κεδίκογλου, που στις 13 Ιούλη δήλωνε στο Mega, ότι «θα ήταν ενδιαφέρον να μάθαινε κανείς το τι έλεγε και τι παρακαλού-σε πριν από τον σχηματισμό της κυβέρνησης ο κ. Νικολόπουλος και τι διαβεβαιώσεις έδινε». Ο Κεδίκογλου δήλωνε, επίσης: «Είναι πρωτοφανές να σε παίρνει τηλέφωνο και να σου λέει “σε παρακαλώ, μη γίνουν επιθέσεις στην ιδιωτική μου ζωή” και να του απαντάς ότι “για μας είναι τελειωμένη υπόθεση, εάν δεν δώσεις συνέχεια, δεν θα δώσουμε, δεν έχουμε κανένα σκοπό να ασχοληθούμε εμείς μαζί σου”, και την επόμενη μέρα να ξανακάνει την επίθεση που έκανε».
Ο Κεδίκογλου είπε ευθέως ότι ο Νικολόπουλος κάτι φοβόταν και γι’ αυτό ζητούσε να «να μην εμπλακούν στην αντιπαράθεση θέματα που αφορούν την ιδιωτική του ζωή». Υπάρχουν τέτοια θέματα κι αν ναι, ποια είν’ αυτά;
♦ Διά της «πειθούς»!
Γελούν οι πάντες στο Διαδίκτυο με τον βουλευτή Σερρών των νεοναζί, που εκλέχτηκε δυο φορές, ορκίστηκε δυο φορές και πάνω στον ένα μήνα παραιτήθηκε επικαλούμενος «φόρτο εργασίας». Γελούν γιατί έψαξαν και βρήκαν ότι ο συγκεκριμένος έκανε προεκλογική εκστρατεία δηλώνοντας ότι είναι άνεργος, ο ίδιος και η γυναίκα του, γιατί τ’ αφεντικό που δούλευε έκλεισε την επιχείρηση και τη μετέφερε στη Βουλγαρία. Κι εκεί που βρήκε δουλειά (και τι δουλειά, ούτε στα πιο τρελά όνειρά του…) ανακάλυψε πως έχει… «φόρτο εργασίας».
Γράφτηκε πως ο εν λόγω βουλευτής, ονόματι Σιώης, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τον αρχηγό, για να μπει στη θέση του ο πρώτος επιλαχών, ο περιβόητος Ματθαιόπουλος, μπασίστας του νεοναζιστικού συγκροτήματος «Pogrom», που έχει γράψει ύμνους στο Αουσβιτς και άλλα τέτοια εμετικά. Αν υπάρχει ένα ερώτημα αυτό είναι πώς «πείστηκε» ο Σιώης να επιστρέψει στην ανεργία λόγω… «φόρτου εργασίας»; Τι ακριβώς εκτυλίχτηκε στο παρασκήνιο στη διάρκεια του μήνα που μεσολάβησε από τις εκλογές; Ισως, αν μιλήσει ο Σιώης, να μάθουμε ποιες μέθοδοι «πειθούς» χρησιμοποιήθηκαν πάνω του.
♦ Εκλεκτικές φιλίες
«Το δολοφονικό τρομοκρατικό χτύπημα στη Συρία την Τετάρτη, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο τριών ανώτατων κυβερνητικών στελεχών, ανάμεσά τους και ο υπουργός Αμυνας». Μαντέψτε ποια εφημερίδα ξεκίνησε έτσι το κύριο άρθρο της την Παρασκευή 20 Ιούλη; Για να μην κουράζεστε, σας λέμε ότι ήταν ο «Ριζοσπάστης», που μ’ αυτό τον τρόπο εξέφρασε τη βαθιά του θλίψη για το θάνατο μερικών ανώτατων στελεχών του δικτατορικού συριακού καθεστώτος.
Στη συνέχεια, η φυλλάδα του Περισσού έγραψε ότι «η περίπτωση της Συρίας είναι ενταγμένη σ’ αυτό που αστοί και οπορτουνιστές βαφτίζουν ως “Αραβική Ανοιξη” και το πλασάρουν ως “αγώνα για τη δημοκρατία”». Τι ακριβώς, όμως, έγινε στην Τυνησία, την Αίγυπτο, το Μπαχρέιν, το Ομάν (και σε μικρότερο βαθμό σε άλλες αραβικές χώρες); Δεν ξεσηκώθηκαν οι λαϊκές μάζες ενάντια στα ματωβαμένα δικτατορικά καθεστώτα; Αυθόρμητα, με αυταπάτες, χωρίς σαφείς στόχους, γεγονός που επέτρεψε σε αστικές δυνάμεις να εκμεταλλευθούν τον αγώνα τους. Ετσι δεν ξεκίνησαν τα γεγονότα και στη Συρία, πολύ πριν συγκροτηθούν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης (στο εσωτερικό και το εξωτερικό) και αναπτύξουν δεσμούς με διάφορες ιμπεριαλιστικές χώρες της Δύσης; Ολα μια ιμπεριαλιστική συνωμοσία ήταν; Οι λαϊκές εξεγέρσεις εντάσσονται στο «σχέδιο του λεγόμενου εκσυγχρονισμού της Ευρείας Μέσης Ανατολής» που «προχω- ρούν ΗΠΑ-ΕΕ», όπως γράφει ο «Ριζοσπάστης»;
Μερικές εκλεκτικές φιλίες με αντιδραστικά καθεστώτα, που είχαν αναπτυχθεί την περίοδο του «σοσιαλιστικού στρατοπέδου», φαίνεται ότι διατηρούνται. Αλλιώς δεν εξηγείται η διαρκής έμμεση υπεράσπιση του καθεστώτος Ασαντ.
♦ Τα ίδια ψέματα
Το ‘σκασε το παραμύθι ο Σαμαράς: «Η φετινή ύφεση μπορεί να ξεπεράσει το 7%!». Καμία έκπληξη για μας, όπως γνωρίζετε. Το γράφουμε εδώ και καιρό, χωρίς να έχουμε στη διάθεσή μας τα απαραίτητα στοιχεία. Απλά, φαινόταν η γενική τάση και εμπειρικά έδειχνε ότι το 2012 θα είναι χειρότερο από το 2011. Η καπιταλιστική ύφεση, όμως, στέρεψε και τις εμπνεύσεις των αστών πολιτικών. Ανάπτυξη από το 2012 προέβλεπε το 2011 ο Παπακωνσταντίνου. Ανάπτυξη από το δεύτερο εξάμηνο του 2013 προέβλεπε στις αρχές του 2012 ο Παπαδήμος. «Μέσα στη φετινή χρονιά θα έχουμε αρχίσει να συγκρατούμε την ύφεση. Και στις αρχές του 2014 θα μπορέσουμε να περάσουμε στην Ανάκαμψη», προβλέπει ο Σαμαράς.
♦ Χέρια που στάζουν αίμα
«Οι εξελίξεις στο εργοστάσιο της Χαλυβουργίας αποκτούν δραματικό χαρακτήρα. Το υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας οφείλει να συμβάλει αποφασιστικά ώστε να υπάρξει άμεση λύση, το εργοστάσιο να επαναλειτουργήσει και οι εργαζόμενοι να μην βρίσκονται σε εσωτερική αντιπαράθεση. Η όξυνση της κατάστασης, η οποία τροφοδοτείται με την παρουσία των ΜΑΤ, συνιστά μια αρνητική εικόνα σε περίοδο που τα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας απαιτούν ευρύτερες συναινέσεις και συνεννοήσεις. Πρέπει να υπάρξει λύση».
Ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ
«Εχω διαβάσει πολλές φορές, ότι οι άνθρωποι που δηλώνουν αθώοι νίπτοντας τας χείρας τους, συνήθως το κάνουν σε ματωμένους νιπτήρες. Φαίνεται μετά στα χέρια τους».
Μπέρτολτ Μπρεχτ