Η μια χώρα (Ελλάδα) εκφράζει με δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της δυσαρέσκεια επειδή δεν προσεκλήθη σε μια διεθνή διάσκεψη, στην οποία θεωρεί ότι έπρεπε να προσκληθεί. Η χώρα που δέχεται τη διαμαρτυρία (Γερμανία) βάζει την εκπρόσωπο Τύπου του ΥΠΕΞ της να απαντήσει, επιμένοντας στην άρνηση. Η εκπρόσωπος Τύπου του γερμανικού ΥΠΕΞ, Μαρία Αντενμπάρ -και όχι ο ΥΠΕΞ Χάικο Μάας- ήταν αυτή που απάντησε στη διαμαρτυρία Δένδια για τη μη πρόσκληση της Ελλάδας στη Διάσκεψη για τη Λιβύη, δηλώνοντας ότι «δεν σας καλέσαμε, όπως δεν σας είχαμε καλέσει και τις προηγούμενες φορές»!
Πέταξε και ένα καρφί ναααα (με το συμπάθειο) η Αντενμπάρ: «Κάθε διάσκεψη χρειάζεται μια βάση συμμετεχόντων και έναν κύκλο, ο οποίος να εγγυάται καλά αποτελέσματα». Αρα; Απλούστατο είναι το συμπέρασμα: η Ελλάδα εμπλέκεται στη Λιβύη μόνο μέσω του τουρκολιβυκού συμφώνου για τον καθορισμό ΑΟΖ. Αυτό δεν αφορά το «πρόβλημα της Λιβύης» και οι γερμανοί ιμπεριαλιστές δε θα ήθελαν να βάλουν ένα άσχετο θέμα στην εξίσωση.
Ανασχηματισμολογίας το ανάγνωσμα
Ο Γεραπετρίτης δήλωσε ότι σε καμία ομάδα «δεν αποδίδουν και οι έντεκα το ίδιο». Η Πελώνη δήλωσε ότι «όλοι και όλα αξιολογούνται». Οπότε το χαλί της ανασχηματισμολογίας στήθηκε και πάλι. Μένει να δούμε αν και πότε θα κάνει την πασαρέλα του ο Κούλης.
Η ανασχηματισμολογία είναι πάντοτε βολική για τις αστικές κυβερνήσεις, γιατί λειτουργεί ως προπαγανδιστικός αντιπερισπασμός. Για τον Κούλη και την παρέα του υπάρχει και ένας πρόσθετος λόγος, καθώς έχουν φτιάξει τη μπούρδα του επιτελικού κράτους, με τον Κούλη να διοικεί την κυβέρνηση σαν CEO μεγάλης επιχείρησης, ο οποίος έχει τους άμεσους βοηθούς του (τον Γεραπετρίτη, τον Σκέρτσο, τον Δημητριάδη), οι οποίοι ελέγχουν τους υπουργούς σαν να είναι περιφερειακοί διευθυντές πωλήσεων, οι οποίοι πρέπει να πιάσουν τους στόχους που τους έχει βάλει ο CEO με την ομάδα του.
Μαυρογιαλούρικη μπαναλιτέ
Βαρυσήμαντη δήλωση από τον υφυπουργό Ανευ Αρμοδιοτήτων (τύποις Μακεδονίας-Θράκης) Σταύρο Καλαφάτη: «Ο Νομός Πέλλας βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της Κυβέρνησης»! Αυτά, στο πλαίσιο συνέντευξής του σε εφημερίδα της Εδεσσας. Αν η συνέντευξη δινόταν σε εφημερίδα των Σερρών, θα άλλαζε το όνομα του νομού. Το ίδιο αν έδινε συνέντευξη σε εφημερίδα οποιασδήποτε άλλης περιφερειακής ενότητας στις περιφέρειες Κεντρικής, Δυτικής και Ανατολικής Μακεδονίας ή Θράκης. Ετσι, βαθμιαία μπορεί να βρεθεί όλη η επικράτεια «στο επίκεντρο της προσοχής της Κυβέρνησης». Βέβαια, τότε θα χαθεί η έννοια του επικέντρου, αλλά ποιος ψάχνει… γωνίες στα δίευρα;
Σιγά τα λεφτά
Στη Γερμανία ασχολούνται τις τελευταίες μέρες με τα περίπου 22.000 ευρώ που πρέπει να πληρώσει ο πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ στον πρώην σύζυγο της πέμπτης συζύγου του (του Σρέντερ) Κιμ Σογεόν, ο οποίος του έκανε αγωγή σε κορεάτικα δικαστήρια ισχυριζόμενος ότι αυτός (ο Σρέντερ) φταίει για τη διάλυση του γάμου του. Τα ίδια είχε αντιμετωπίσει και στη Γερμανία προ πενταετίας ο Σρέντερ, όταν η τέταρτη σύζυγός του Ντόρις Κέπφερ κατηγορούσε την πέμπτη ως υπεύθυνη για το χωρισμό της. Οπότε… μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια.
Οσο για το ποσό που ο Σρέντερ πρέπει να καταβάλει στον νοτιοκορεάτη… τεθλιμμένο πρώην σύζυγο (ο οποίος ζητούσε 73.000 ευρώ για μοιχεία, αλλά το δικαστήριο του επιδίκασε κάτι λιγότερο από το ένα τρίτο, σιγά τα λεφτά. Ο Σρέντερ παίρνει μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο από τη ρωσική Gazprom, της οποίας αποτελεί μεγαλολομπίστα (τον έχει βάλει πρόεδρο της θυγατρικής της που κατασκευάζει τον ρωσογερμανικό αγωγό Nord Stream-2). Κι αυτά είναι τα φανερά…
Το γερμανικό προλεταριάτο θα τον θυμάται ως εμπνευστή της Agenda 2000, ενός πακέτου αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, που η κυβέρνηση Σρέντερ προώθησε το 2003. Ηταν η αποφασιστική κίνηση για τη συντηρητική ανασυγκρότηση του γερμανικού μονοπωλιακού καπιταλισμού, που πιεζόταν από την κρίση. Το SPD πλήρωσε την πολιτική αυτή (δεν ξαναείδε πρωτιά από τότε), όμως ο Σρέντερ δεν στενοχωρήθηκε γι’ αυτό. Κούνησε μαντίλι στους ομοϊδεάτες του και το ‘ριξε στις μπίζνες με το καθεστώς Πούτιν, έχοντας τη στήριξη και της γερμανικής μονοπωλιακής κεφαλαιοκρατίας. Το πολιτικό ξεφτιλίκι δεν τον ένοιαξε. Υπάρχει περίπτωση να τον νοιάξει το ξεφτιλίκι με τους γάμους, τα διαζύγια και τα γκομενιλίκια;
Την πάτησε
Ο δεξιός Κέλλας την πάτησε σαν τον πασόκο Βερβεσσό. Πήγε στη γιορτή του φίλου του, ξεφάντωσε, αλλά δε σκέφτηκε ότι πλέον δημοσιεύονται φωτογραφίες για τα πάντα (μόνο στην τουαλέτα δεν τραβιούνται φωτογραφίες) και έπρεπε να είναι προσεκτικός. Ενώ ο Πολάκης τις είχε δημοσιεύσει μόνος του τις φωτογραφίες από το τσιμπούσι στα Χανιά. Και τα ‘κανε ακόμα χειρότερα ο Κέλλας, όταν έδωσε μόνος του συνέχεια στο θέμα, γράφοντας: «Ανθρώπινη στιγμή σε ΣΠΙΤΙ αδερφικού μου φίλου, που βάπτιζε την εγγονή του. Συγνώμη, αλλά υπάρχουν και αυτές οι στιγμές…».
«Σατανικοί» υπολογισμοί
Γιατί ο Τσίπρας επέλεξε να χτυπήσει τον Λοβέρδο (που κάποια κατευθυνόμενα γκάλοπ τον βγάζουν πρώτο στην κούρσα για την προεδρία του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ), να πει καλά λόγια για τη Φώφη και να «ξεχάσει» τον (νεότερο) Ανδρουλάκη; Σίγουρα δεν του ξέφυγε. Το είχε προετοιμασμένο. Αν εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ ο Λοβέρδος και υλοποιήσει τη στρατηγιική του, του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου (με τη ΝΔ), ο Τσίπρας θα μπορέσει να πάρει και στελέχη και εκλογική βάση πασόκων. Αν επανεκλεγεί η Φώφη, ο Λοβέρδος και οι δικοί του θα χαράξουν πορεία προς τη ΝΔ, οπότε το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ της Φώφης αναγκαστικά θα προσεγγίσει τον ΣΥΡΙΖΑ (θα «σπρώξει» και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία).
Θύμωσαν, λέει, όλες οι φυλές του «όλου» ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ από την παρέμβαση Τσίπρα. Σκασίλα του. Αυτό ακριβώς επεδίωκε. Να τους θυμώσει όλους, για να φανεί καθαρά ότι είναι κόμμα χωρίς δυνατότητα αυτόνομης πορείας. Ο Τσίπρας μιλάει και για τα εσωτερικά της ΝΔ (τον Σαμαρά, τους ακροδεξιούς κτλ.). Ακούσατε τον Μητσοτάκη να κλαψουρίζει και να καταγγέλλει αντιδεολογική παρέμβαση; Ο Μητσοτάκης μιλάει για τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ (τον Παππά, τον Πολάκη, αυτούς που «φλερτάρουν με την τρομοκρατία» κτλ.). Διαμαρτυρήθηκε ποτέ ο Τσίπας για αντιδεολογική παρέμβαση; Αντιδεοντολογικές παρεμβάσεις των άλλων καταγγέλλουν μόνο οι αστοί πολιτικοί που αισθάνονται ανασφαλείς και χωρίς μέλλον.