4η δημοκρατία, η χολέρα δεν κρύβεται
Κατά τη γνωστή και μη εξαιρετέα Α. Αλ Σάλεχ, το μόνο γνώρισμα ενός ανέργου είναι η μετατροπή του σε ένα φοβισμένο ζώο (πίσω, λαμόγια)
67 χρόνια από το Δεκέμβρη του ’44
(δεν το γιορτάζουμε, το ‘χουμε ακριβό μας οδηγό)
♦ «Είναι δυνατή η ριζική μεταβολή του παλιού αστικού καθεστώτος χωρίς βίαιη επανάσταση, χωρίς δικτατορία του προλεταριάτου; Είναι φανερό πως είναι αδύνατη. Το να νομίζει κανείς πως μια τέτοια επανάσταση μπορεί να γίνει ειρηνικά, στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας προσαρμοσμένης στην αστική ηγεμονία, σημαίνει πως έχει χάσει την κοινή λογική ή ότι αρνιέται καθαρά την προλεταριακή επανάσταση», (Ι. Β. Τζουγκασβίλι, «Για το λενινισμό» – αφιερωμένο στην Α. Παπαρήγα και τις βιτρίνες που δε θα σπάσουν στη «λαϊκή εξουσία»).
♦ ΚΑΙ φέτος τα «Χριστούγεννα» τρώμε γαλο-πούλο (όχι –πούλα…).
♦ Ωστε «Γιόζεφ» Στάλιν, κυρά ελευθεροτυπία e-net (29-11-11). Για να δημιουργούνται «συνειρμοί»…
♦ «Αλλωστε στη Συρία ήδη γίνεται ιμπεριαλιστική επέμβαση», Ριζοσπάστης, 26-11-11. Η σφαγή του συριακού λαού αποσιωπάται. (Στο ίδιο φύλλο, λόγω έκθεσης του ΟΗΕ για τη Συρία, υποστηρίζει η εφημερίδα ότι δεν έχουν γίνει δολοφονίες αμάχων).
♦ «Ατυχή γεγονότα» ήταν σύμφωνα με το «Κ»Κ Συρίας (Μπάκντας), συνεδρίαση ΚΕ, 25-3-11, όσα συνέβησαν (διάβαζε καταστολή αντιασαντικών διαδηλωτών) στην πόλη Νταρα’α (από solidnet.org και monthlyreview.org/2011/syria180411.html).
♦ Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά μιας νέας αρχής δια καλαβρέζικα.
♦ ΠΑΣΟΚ plus θέλει η Αννούλα (με πόσα οκτάνια;).
♦ Εορταστικό ωράριο καταστημάτων. Μα γιορτάζουμε κάτι και δεν το ξέρουμε;
♦ Τρελός κι έξω ο ναζί Μπρέιβικ (αυτή η ανοχή της χώρας του είναι μεγάλη…).
♦ Εκλογές συνδικάτου οικοδόμων Αθήνας, απ’ το ’90 και μετά μας έχουν πήξει τα σκατά, τζάνιμ (μποκ, τουρκιστί).
♦ «Ευρωπαίοι όλων των χωρών ενωθείτε!» Ευρωσάλια, ευρωλιγούρα της Αυγής, 29-11-11.
♦ Πέτρινα χρόνια, προβλέπει ο ΟΟΣΑ για την Ελλάδα το ’12-’13. Καιρός να πάρουμε εκείνη την… πέτρα στα χέρια μας…
♦ Και ιδού! «Ν. Κοτζιάς με ενότητα και κοινή δράση», πού αλλού, στην Αυγή, 20-11-11…
♦ Οχι, όχι δεν είναι φασίστες οι χρυσαύγουλοι, ούτε δημοσίευσαν στο σάιτ τους φωτογραφίες ΕΟΝιτών να χαιρετούν φασιστικά (29-11-11). Και αγράμματοι, βεβαίως μιλάνε για καταχώριση από το καταχωρίζω και όχι από το καταχωρώ… Και γλωσσικά γκάου.
♦ Μείωση των δημόσιων δαπανών και στην Κύπρο (όρα ΔΝΤ) με συμφωνία συντρόφου Χριστόφια (έτσι δεν είναι Αλέκα και Αλέξη;) και ηγέτη δεξιού ΔΗΣΥ. Εθνική ενότητα κι εδώ. «Ολοι πρέπει να κάνουν τις υπερβάσεις τους», Χριστόφιας, Χαραυγή, 29-11-11. «Θετικό κλίμα – Διαμορφώνονται συγκλίσεις για τα ζητήματα οικονομίας». Εξ ου και η μούγκα Ριζοσπάστη και Αυγής επί του θέματος…
♦ «Η πολιτική δράση των σοσιαλδημοκρατών συνίσταται στο να συμβάλλουν στην ανάπτυξη και στην οργάνωση του εργατικού κινήματος της Ρωσίας, να το βγάλουν από τη σημερινή φάση των σκόρπιων, χωρίς καθοδηγητική ιδέα, αποπειρών διαμαρτυρίας, “ταραχών” και απεργιών και να το μετατρέψουν σε οργανωμένη πάλη ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της ρώσικης εργατικής τάξης».
♦ «Ο εργάτης δεν μπορεί να μην βλέπει πια ότι τον καταπιέζει το κεφάλαιο, ότι πρέπει να διεξάγει πάλη ενάντια στην αστική τάξη. Και η πάλη αυτή των εργατών, που έχει για αντικείμενό της την ικανοποίηση των πιο άμεσων οικονομικών αναγκών, την καλυτέρευση της οικονομικής τους κατάστασης, απαιτεί αναγκαστικά από αυτούς οργάνωση, μετατρέπεται αναγκαστικά σε πόλεμο όχι ενάντια σ’ ένα άτομο, αλλά ενάντια σε μια τάξη, ενάντια στην ίδια εκείνη τάξη που όχι μόνο στις φάμπρικες και τα εργοστάσια, μα παντού και πάντα καταπιέζει και πνίγει τον εργαζόμενο. Να γιατί ο εργάτης της φάμπρικας και του εργοστασίου δεν είναι παρά ο πρωτοπόρος εκπρόσωπος όλου του εκμεταλλευόμενου πληθυσμού, και για να εκπληρώνει το καθήκον του σαν αντιπρόσωπος στην οργανωμένη και επίπονη αυτή πάλη, απαιτείται να μην παρασέρνεται καθόλου από κάποιες “προοπτικές”. Για το σκοπό αυτό απαιτείται απλώς να του εξηγηθεί η θέση του, να του εξηγηθεί το πολιτικο-οικονομικό καθεστώς του συστήματος που τον καταπιέζει, να του εξηγηθεί η αναγκαιότητα και ο αναπόφευχτος χαρακτήρας του ταξικού ανταγωνισμού σ’ αυτό το σύστημα» («Τι είναι οι φίλοι του λαού…»).
Βασίλης
