Δύο χιλιάδες είκοσι δυο
λαοί και όνειρα ρημαδιό
Δηλαδή πού βρίσκεται η είδηση στο γεγονός ότι ο Μαργαρίτης Σχοινάς πήγε σε φεστιβάλ της ιταλικής φασιστικής νεολαίας και το κάνανε ζήτημα κάποιοι; ‘Η μήπως είναι τίποτα πεφτοσυννεφάκηδες και “δεν ξέρω ‘γω” κι αυτοί;
Στην αντίπερα όχθη ο Νίκος Δένδιας, θέλει να στήσει προτομή του Χο τσι Μινχ στην Εδεσσα! Τι ζούμε ρε πούτιν μου!
“Το μυστικό του δημαγωγού είναι να δείχνει τον εαυτό του τόσο ανόητο όσο και το ακροατήριό του. Έτσι τους κάνει να πιστεύουν πως είναι τόσο έξυπνοι όσο και ο ίδιος” (Karl Kraus).
Εφτασε και ο Αύγουστος με τις παχιές τις μύγες
τα χρέη μας είναι πολλά κι οι διακοπές μας λίγες.
Χωρίς την πολυπόθητη ανοσία, η αγέλη διάγει αγεληδόν το μακάριο θέρος στη μακάρια μπανανία του νότου. Σε αστεία θέρετρα και άστεα-φέρετρα. Οσο για το τι θα γίνει από φθινόπωρο, ποιος νοιάζεται;
Τώρα θα αποξεχαστείς γιατί ‘ναι καλοκαίρι
κι από φθινόπωρο ξανά να δεις τι ετοιμάζουν
με ακρίβεια, κορονοϊό, λογαριασμούς και τρόμο.
Μα είναι δυνατόν αυτή η μονίμως διαμαρτυρόμενη πλέμπα να προσεγγίζει διαμαρτυρόμενη την Αυτής Εξοχότητα που πήγε να αναπαυτεί από τα βαρύτατα καθήκοντά της στην Αμοργό και να μην την αφήνει να ξεκουραστεί απερίσπαστη;
Φροντίζουμε πάντα να σας κρατάμε ενημερωμένους για τα πάντα: Σχεδόν ένα επιβατικό αυτοκίνητο αντιστοιχούσε σε κάθε δύο κατοίκους της Ευρωπαϊκής Eνωσης το 2020 (0,53 επιβατικά αυτοκίνητα ανά κάτοικο), ενώ η Ελλάδα με τρεις περιφέρειές της φιγουράρει στις κατώτερες θέσεις όσον αφορά στα ποσοστά κατοχής αυτοκινήτων ανά χίλιους κατοίκους. Οι περιφέρειες αυτές είναι οι Πελοπόννησος, Στερεά Ελλάδα και βόρειο Αιγαίο. Συνολικά η πατρίδα μας (τι γελάτε ρε;) μετράει λιγότερα από 450 επιβατικά αυτοκίνητα ανά χίλιους κατοίκους.
Ενημέρωσης και στατιστικών στοιχείων συνέχεια: Πολλά λέγονται και γράφονται από τα… γνωστά κέντρα της παραπληροφόρησης και της εικοτολογίας, αλλά τα επίσημα στοιχεία (ΕλλΣτατ) δεν συμφωνούν. Ας ρίξουμε μια ματιά στους αριθμούς δραστών διαπραχθέντων αδικημάτων (κακουργήματα-πλημμελήματα) και τα αντίστοιχα ποσοστά, για να δούμε τη συμμετοχή των αλλοδαπών σ’ αυτά: 2013: 119.556 – 88.552 ημεδαποί (74,1%) και 31.004 αλλοδαποί (25,9%). 2014: 109.722 – 83.548 ημεδαποί (76,1%) και 26.174 αλλοδαποί (23,9%). 2015: 111.020 – 84.268 ημεδαποί (75,9%) και 26.752 αλλοδαποί (24,1%). 2016: 122.727 – 93.963 ημεδαποί (76,6%) και 28.764 αλλοδαποί (23,4%). 2017: 125.012 – 93.468 ημεδαποί (74,8%) και 31.544 αλλοδαποί (25,2%)
Πάντως, μέσα στα τόσα που καταγράφει και αναλύει η ΕλλΣτατ, θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μας κοινοποιήσει και τον μέσο όρο βάρους των παπάδων σε χιλιόγραμμα…
Κάτι σάπιο υπάρχει στη Δανιμαρκία (σύνθετη λέξη εκ του “δάνεια” και “μάρκα“), στη μακάρια μπανανία του νότου που διέρχεται άλλο ένα θέρος δίχως θερισμό, άλλο ένα καλοκαίρι με τον κακό της τον καιρό. Τον ψυχρό και τον ανάποδο…
“Η επιπόλαιη και ταυτόχρονα σκεπτικιστική κι εύπιστη αστική τάξη, είναι διαποτισμένη με μια δεισιδαίμονα εμπιστοσύνη στο κράτος-πρόνοιας, το οποίο ωστόσο αδιάκοπα κατακρίνει, κατηγορώντας πάντα την κυβέρνηση για τα δικά της σφάλματα και είναι ανίκανη να επιχειρήσει ο,τιδήποτε χωρίς την παρέμβαση των αρχών” (Gustave le Bon – «Ψυχολογία των όχλων»).
Το να βλέπουμε διαφήμιση προϊόντος (ΟΠΑΠ, ενός ψευδεπίγραφου οργανισμού, υπό κρατικό μανδύα) που προειδοποιεί για “κινδύνους εθισμού και απώλειας περιουσίας“, κατευθύνοντας μάλιστα και σε γραμμή τηλεφωνικής στήριξης, μας ξεπερνάει.
Οσο για το κίνημα, η γενική ακινησία (πλην των γνωστών, μεμονωμένων εξαιρέσεων που φαντάζουν πια γραφικές) θέτει πλέον ακόμη και ζήτημα αλλαγής του όρου…
Κάποτε δεν είχαμε και πολλά και αποδεχόμασταν τη φτώχεια μας, με χαμόγελο, αγώνα κι ελπίδα. Τώρα έχουμε πάρα πολλά και αδυνατώντας να λειτουργήσουμε τα ωφέλιμα και να απορρίψουμε τα επιβλαβή, αποδεχόμαστε πάλι τη φτώχεια μας. Με γκρίνια, παραίτηση και απελπισία.
Κοκκινοσκουφίτσα
