Δύο χιλιάδες είκοσι δυο
λαοί και όνειρα ρημαδιό
Την Τετάρτη 6 του Ιούλη κλείνει τα 76 χρόνια του ο πάλαι ποτέ πλανητάρχης Τζορτζ Μπους. Και για τους φίλους του αμερικανικού ονείρου που εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, την Παρασκευή 8 του Ιούλη συμπληρώνονται 110 χρόνια από τότε που άνοιξε το πρώτο super market. Πού αλλού; Φυσικά στη γη της επαγγελίας.
Πάνω που γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο ότι έκλεισαν τα σχολεία και θα ησυχάσουμε λίγο από δαύτη, κόλλησε κορονοϊό! Ητις έχει “στην άκρη” ένα μύριο ευρώπουλα, σύντροφε εκπαιδευτικέ των τριών κι εξήντα…
Με τις καταθέσεις τους, τα ακίνητά τους, τα αυτοκίνητα και τις μοτοσικλέτες, τα σκάφη κα τα… βοσκοτόπια τους, τις μετοχές και τα εξαψήφια ετήσια εισοδήματά τους. Είναι οι εκπρόσωποι του λαού, που καμία σχέση δεν έχουν πια μ’ αυτόν. Και προκλητικά δίνουν στη δημοσιότητα κάθε χρόνο, όχι τα “πόθεν” (ας πάψει η κοροϊδία με τους ψευδεπίγραφους και παραπλανητικούς τίτλους παντού) αλλά απλά τα “έσχες”. Προκλητικά.
Τι κι αν θα γίνουν εκλογές, τι και άμα δε γίνουν;
Μήπως θα σταματήσουνε το αίμα να μας πίνουν;
Μπορεί ν’ αλλάξει τίποτα, προκάτ χαρτιά πετώντας
σ’ ένα κουτί και τη ζωή αδιάφορα κοιτώντας;
Με αφορμή την πρόσφατη συμπλήρωση 310 χρόνων από τη γέννηση του Jean Jacques Rousseau: “Οι σκλάβοι χάνουν τα πάντα μέσα στις αλυσίδες τους, ακόμα και την επιθυμία τους να τις αποτινάξουν. Αν υπάρχουν φύσει δούλοι, είναι γιατί υπήρξαν δούλοι παρά φύσιν. Ο καταναγκασμός έφτιαξε τους πρώτους δούλους, η δειλία τούς διαιώνισε“.
Τελικά, ευτυχώς που η εποχή επιτάσσει, συνεπικουρούντων των μέσων κυνωνικής δικτύωσης, να έχει λόγο κάθε πικραμένος (ποιος Πάνος ρε;). Ετσι μαθαίνουμε για όλα εκείνα που αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία της ζωής. “Κόλπα” παντού. Για “τέλειες” συνταγές και μαγειρέματα, τι να κάνουμε με το ένα και τι με το άλλο, με τον μαϊντανό, με την πιτυρίδα, για την ενυδάτωση, τα κουνούπια, τη ζέστη, τη λεκάνη, τη συμπεριφορά, τα νύχια, το φενγκ σούι. Τα πάντα!
Κάποιες ιστοσελίδες δήμων είναι αξιοπρεπείς και συνήθως είναι οι πιο “ζωντανές”, ενημερωμένες και άρτιες. Κάποιες άλλες είναι όργανα προβολής –πολύ συχνά με γελοίο τρόπο- των δημάρχων. Και κάποιες ξεφεύγουν και αυτών των ορίων της φαιδρότητας και γελοιότητας, μιλώντας για “ολική μεταμόρφωση του δήμου“, “κολοσσιαίο έργο“, “παντελή αλλαγή όψης“, “εικόνες από το μέλλον” κι άλλα τέτοια χαριτωμένα. Κι αν επισκεφτείς τον δήμο για να δεις… άσε καλύτερα.
Την έχεις βρει τη συνταγή, το παραδέχονται ούλοι
κάθε που σε ζορίζουνε οι καταστάσεις, Κούλη
σαν τον ταχυδακτυλουργό ανοίγεις το σακούλι
και υπνωτίζεις δίνοντας… μόνο ένα φασούλι!
Δεν θα ήταν πολύ πιο εύστοχο από κάθε άποψη, οι κακοκαιρίες και τα “ακραία” καιρικά φαινόμενα να είχαν ονόματα όπως “Κούλης“, “Αλέξης” και άλλα τέτοια των επικίνδυνων παρεών και μαγαζιών;
Σε τούτη τη μακάρια του νότου μπανανία
κανένας δεν αισθάνεται ούτε μια μέρα ανία.
Με αφορμή το πρόσφατο θλιβερό συμβάν στο “Αττικό πάρκο“, ο νους γυρίζει στο Βελιγράδι του 1988 και σε ένα περιστατικό που έχει αποτυπωθεί σε σχετική φωτογραφία, στη σκεπή ενός σπιτιού: Ο διευθυντής του ζωολογικού κήπου διαπραγματεύεται με ένα χιμπαντζή που το είχε σκάσει από τη φυλακή του…
Και για να είμαστε ενημερωμένοι και εξημερωμένοι, πίσω από τα αυξομειούμενα νούμερα των νούμερων: Οφειλή στην εφορία έχουν 3.944.665 φυσικά και νομικά πρόσωπα. Από αυτούς τους οφειλέτες, 1.978.695 απειλούνται με κατασχέσεις, ενώ σε 1.356.500 έχουν επιβληθεί αναγκαστικά μέτρα είσπραξης.
Κι απ’ όλα το πιο τραγικό δεν είν’ αυτό το χάλι.
Είναι που ‘γινε δύσκολο να σηκωθούμε πάλι.
Κοκκινοσκουφίτσα
