Δύο χιλιάδες είκοσι δυο
λαοί και όνειρα ρημαδιό
Διάλειμμα τώρα. Ο καθείς τη μάσκα του θα βγάλει
και από το φθινόπωρο κάτι θα βρούνε πάλι.
Η στήλη ξεκινά μεγάλη καμπάνια και απευθύνει έκκληση για συγκέντρωση κοντομάνικων μπλουζακίων, με αφορμή και την πάνδημη ευθυγράμμιση της Ελλάδας με την Ουκρανία. Τα μπλουζάκια θα σταλούν στον ουκρανό πρόεδρο, που δεν φαίνεται να έχει άλλο πέρα από το γνωστό χακί με το οποίο εμφανίζεται πάντα. Προσφορά κι αυτό –πιθανώς- από κανένα στρατό…
Με το που σκάει η ανατολή βγαίνουν τα παλικάρια
παίρνουν τις στράτες, πιάνουνε στα μουμουέ στασίδια
και με σοβαροφάνεια παπάρες αμολάνε
για να τρώμε φακές εμείς κι αυτοί βουρ στα κοψίδια.
Κάνουνε πως χορεύουνε με μπρίο και τσαλίμια
μα κατά βάθος όλοι τους δεν είν’ παρά ψοφίμια
τεμπέλικα, ακαμάτικα, με μόνο ενδιαφέρον
ό,τι σχετίζεται με το προσωπικό συμφέρον.
Για τους περισσότερους από εμάς, η κρίση είναι κρίση. Για άλλους βέβαια “είναι ευκαιρία“. Ετσι, οι περιουσίες των δισεκατομμυριούχων στους τομείς των τροφίμων και της ενέργειας αυξήθηκαν κατά 453 δισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία δύο χρόνια, λόγω της ανόδου των τιμών σε ενέργεια και εμπορεύματα κατά τη διάρκεια της πανδημίας και στη συνέχεια με την εισβολή στην Ουκρανία, αποκαλύπτει έκθεση της “Oxfam“. Οι ραγδαία αυξανόμενες τιμές των τροφίμων παγκοσμίως, συνέβαλαν στη δημιουργία 62 νέων δισεκατομμυριούχων στα τρόφιμα σε μόλις 24 μήνες. Η πανδημία, η οποία ευνόησε κυρίως την έκρηξη των τιμών των μετοχών εταιριών του τομέα της τεχνολογίας, δημιουργούσε ένα νέο δισεκατομμυριούχο κάθε τριάντα ώρες, με αποτέλεσμα οι πολύ πλούσιοι να είναι σήμερα 537. Συνολικά 573 νέοι δισεκατομμυριούχοι εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ η συνολική περιουσία των δισεκατομμυριούχων ανέρχεται σε 12,7 τρισ. δολάρια, ποσό που ισοδυναμεί με 13,9% του παγκόσμιου ΑΕΠ και έχει τριπλασιαστεί από το 2000. Η περιουσία των πλουσιότερων είκοσι δισεκατομμυριούχων είναι μεγαλύτερη από το συνολικό ΑΕΠ της υποσαχάριας Αφρικής. Αυτά…
Τράπεζες, χρέη, πληρωμές, κατασχέσεις και τόκοι
να μας ληστεύουν πείθοντας απλά πως είναι “στόκοι“.
Φτιάξαν’ θεατρικές σκηνές πολυτελείς, χλιδάτες
έργα να παρουσιάζουνε και κοκορομαχίες
να συσκοτίζουν το λαό με άθλιες παραστάσεις
για να μη δει τι γίνεται πίσω από τις κουΐντες.
Εμπνεόμενη από τηλεοπτικές διαφημίσεις η λαϊκή μούσα, αναδεικνύει τους ήρωες των ημερών (που στην πραγματικότητα είναι νύχτες): Τη χώρα από την κρίση ποιος θα βγάλει; / Ο Μητσοτάκης που ‘χει δύναμη μεγάλη. / Κάθε Ευρωπαίος τον Κούλη τον θαυμάζει / ορμά στις φλόγες και τη χώρα βγάζει.
Με αφορμή την πρόσφατη παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος: Η πρώτη χώρα στη σύγχρονη ιστορία που απαγόρευσε το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους ήταν η ναζιστική Γερμανία. Ηδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, κινήματα εναντίον του καπνίσματος είχαν δραστηριοποιηθεί σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου. Ομως μόνο στη ναζιστική Γερμανία είδαν να εφαρμόζονται οι προτάσεις τους, επειδή είχαν τη στήριξη του κράτους και του ίδιου του Χίτλερ.
Αλέξη, Γιάνη μ’ ένα νι, Κούλη, Δημήτρη, Νίκο
φοβάμαι έξω απ’ τα μαντριά, κάπου πρέπει ν’ ανήκω.
Οταν πριν από μερικά χρόνια ο πληθωρισμός στην Τουρκία ξεπέρασε το 10%, τρίβανε τα χέρια τους οι τουρκοφάγοι ακραιφνείς πατριώτες και τραγουδούσαν στα παραθύρια των οχετών (καναλιών) για την καταστροφή του αιώνιου εχθρού. Τώρα που το ίδιο γίνεται στην “πολυαγαπημένη πατρίδα των“, απλά το λούζονται και κάνουν τις πάπιες ή παπαρολογούν για το μέλλον.
Νίκες μεγάλες και μικρές πέτυχαν οι εργάτες
ανήσυχοι, δυναμικοί, τον περασμένο αιώνα.
Λίγο-πολύ όλοι έβαζαν δυναμικά τις πλάτες
λίγο-πολύ όλοι έβγαιναν στο δρόμο του αγώνα.
Ωσπου ήρθαν δίσεκτοι καιροί κι άδειασε ξάφνου ο δρόμος
κι αντί γι’ αγώνες τώρα πια βασίλεψε ο τρόμος.
Κοκκινοσκουφίτσα