Δύο χιλιάδες είκοσι τέσσερα
παραδομένοι, πεσμένοι στα τέσσερα
Στις 20 Δεκεμβρίου πριν από δεκαεπτά χρόνια σημειώθηκε η απόπειρα αυτοκτονίας του τότε γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού Χρήστου Ζαχόπουλου. Απλά το θυμηθήκαμε μέσα από το επετειολόγιο των ημερών…
Η βαρυσήμαντη δήλωση Κούλη ότι «η οικογένεια ήταν και παραμένει προτεραιότητά μας», είναι ευνόητη και γνωστή, αλλά ελλιπής. Παραλείπει την πατρίδα και τη θρησκεία. Κι ας έσπευσε ο Τάκης (ο Θεοδωρικάκος ντε) με αφορμή τον άλλο Κυριάκο (τον Βελόπουλο) να καλύψει το ένα σκέλος, λέγοντας ότι «κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την πατριωτική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας». Αναμένουμε και τα περί τη θρησκεία για να ησυχάσουμε, μέρες που έρχονται.
Α, ναι Κούλη: Αφού «τη δουλειά που θα κάνουμε τον χειμώνα θα τη βρούμε μπροστά μας το καλοκαίρι», το καλοκαίρι κάνατε καμιά δουλειά; Γιατί ψάχνουμε εξονυχιστικά, αλλά δεν βρίσκουμε κάτι μπροστά μας.
Και ο ΣυΡιζΑ να έχει απομείνει πλέον με 26 βουλευτές. Αν συνεχίσει με αυτό το ρυθμό, βγάζει δε βγάζει τις «γιορτές». Οσο για το Κίνημα Δημοκρατίας, ο πρόεδρος επέστρεψε από τη δεύτερη πατρίδα του τις ΗΠΑ, αλλά δεν ξέρουμε τι γίνεται. Κινείται το κίνημα;
Γιατί όταν ξηλώνεται κάποιος ηγέτης όλοι σπεύδουν να βγάλουν στη φόρα τα πλούτη του, «τη χλιδή στην οποία ζούσε» και άλλα τέτοια ωραία που δεν βγάζουν όταν αναδεικνύεται (συχνά από τους ίδιους!) ή στη διάρκεια της εξουσίας του; Εχει κανείς κάποια πειστική απάντηση στο απλό ερώτημα;
“Όταν λέω την αλήθεια, δεν το κάνω για να πείσω εκείνους που δεν τη γνωρίζουν, αλλά για να υπερασπιστώ αυτούς που τη γνωρίζουν” (William Blake).
Τώρα πλησιάζουν οι «γιορτές». Τι θα πρωτοπληρώσεις;
«Black Friday», «Cyber week», τα έχουν πάρει όλα
γιατί αντί να το σκεφτείς ανάστημα να ορθώσεις
«τρως» τις ξένες συνήθειες κι αμάσητη τη φόλα.
Για κοίτα ποιοι χοιρίζονται (δεν είναι ορθογραφικό λάθος, αλλά μια πικρή αλήθεια) τις υποθέσεις μας! Οι χοιρότεροι, επιχοιρώντας, χοιραγωγώντας, ενίοτε και χοιροδικώντας… Και μάλιστα μέσα από διαδικασίες που ενώ στο σύνολό τους φαντάζουν ως διαγωνισμός, ατομικά πρόκειται για απευθείας ανάθεση! Τα πάντα εν σοφία εκποιήθηκαν…
Τελικά πόσους και ποιους «σοκάρουν οι αποκαλύψεις» που ακούμε και βλέπουμε κάθε μέρα;
Εισαγγελέας, τηλεπαρουσιάστρια και παρά λίγο νύφη του Τραμπ η νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ στη μπανανία, έρχεται «να υποστηρίξει τους Ελληνες συμμάχους»! Not bad. Οσο για άλλους πρέσβεις, βλέπουμε ότι συμπέθεροι, νύφες και φίλοι του, όλοι θα τακτοποιηθούν κάπου. Ετσι είναι όταν παίζεις μονότερμα…
«Για τους ελληναράδες πατρίδα είναι ένα μπλε πανί, ο Λεωνίδας κι ο Κολοκοτρώνης και πάνω απ όλα το μίσος για φτωχούς ανθρώπους που έχουν γεννηθεί λίγο πιο δίπλα. Πατρίδα για τους ελληναράδες δεν είναι τα μεροκάματα των ανθρώπων που κατοικούν σ αυτό τον τόπο, δεν είναι οι θάλασσες που λούζουν αυτό τον τόπο, δεν είναι τα βουνά αυτού του τόπου. Για όλα αυτά παλεύουν και τα υπερασπίζονται οι “απάτριδες αναρχοάπλυτοι” και τα “προδοτικά κουμμούνια”» (Πέτρος Καπετανόπουλος – “Για ποια πατρίδα αγωνίζεται ο καθένας…“).
Πολιτικές διαφορές: Δύο πρωτοχρονιάτικα ρεβεγιόν θα γίνουν στην Αθήνα! Το ένα από τον δήμαρχο Δούκα (Σύνταγμα) και το άλλο από τον περιφερειάρχη Χαρδαλιά (Πεδίο Αρεως). Αφήνουμε τα… γαργαλιστικά παραπολιτικά και στεκόμαστε στις ποιοτικές διαφορές: Στο πρώτο Δεληβοριάς, Μποφίλιου, Φριντζήλα και Αλευράς, στο δεύτερο Μάστορας, Μέλισσες, Zaf και Onemanshow.
Αυτοί τώρα θα φύγουνε, θα φάνε και θα πιούνε
χωρίς κανένα πρόβλημα η πλέμπα θα κοιτάζει.
Μαύρες γιορτές, μαύρη ζωή, μαύρη η κάθε μέρα
αλλά πού νους για σηκωμό. Μονάχα μαύρος φόβος.
“Οταν η τάξη είναι αδικία, η αταξία είναι ήδη η απαρχή της δικαιοσύνης” (Romain Rolland).
Κοκκινοσκουφίτσα