Δύο χιλιάδες είκοσι τέσσερα
παραδομένοι, πεσμένοι στα τέσσερα
Ας μην ξεχνάμε τον ξεχασμένο: Την Κυριακή 23 του Ιούνη κλείνει τα 88 χρόνια του ο Κώστας Σημίτης.
Η μοίρα παύλα κισμέτ παύλα πεπρωμένο το έφερε έτσι ώστε να έρθουν στη ζωή την ίδια μέρα του θέρους (27 Ιουνίου) με διαφορά είκοσι χρόνων, δύο μεγάλες μορφές της τοπικής αυτοδιοίκησης και του δημόσιου βίου. Προηγήθηκε το ταραγμένο 1947 ο πάλαι ποτέ δήμαρχος της συμβασιλεύουσας και αλλοτινός μέγας χορηγός της στήλης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, με τις γνωστές περιπέτειες με την τσέπη, την υγεία και τη συμπεριφορά του. Και ακολούθησε το –επίσης ταραγμένο- 1967 ο “είσαι φίλος, γίνε μέλος” του ΚΚΕ, ηθοποιός, δήμαρχος Στυλίδας και έχων καταγεγραμμένο χρόνιο πρόβλημα με το νευρικό του σύστημα Απόστολος Γκλέτσος.
«Εκ του περισσού: Χωρίς να χρειάζεται, χωρίς να υπάρχει απόλυτη ανάγκη» (λεξικό Τεγόπουλου – Φυτράκη, σελίδα 597).
Ανεργοι κι εργαζόμενοι κοιτάζουνε με φρίκη
τη Δόμνα να διαδέχεται στο υπουργείο η Νίκη…
Μια βδομάδα αφ’ ότου επισημάναμε ότι το επώνυμο του Καιρίδη αναγραμματισμένο γίνεται «διάκριση», πάει! Το κύμα του ανασχηματισμού πήρε μαζί του και τη Δόμνα και τον Σκρέκα και τον Αυγενάκη.
Επιπρόσθετα: Θεοδωρικάκος και ανάπτυξη είναι έννοιες αλληλένδετες. Επιτέλους ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Τι γελάτε ρε;
Πάντως, αυτό το «περισσότερη δουλειά» που ζητάνε παγίως και στερεοτύπως (στο πνεύμα του «να ‘χαμε να λέγαμε») όλοι οι κυβερνητικοί μαέστροι από την αντιπολίτευση και εντεύθεν, δεν είναι καιρός να αντικατασταθεί με τίποτα εξυπνότερο;
Τα σούργελα, οι παρδαλές κι οι παστρικές κυράτσες
χώθηκαν στην πωλητική και βγήκανε στις πιάτσες
με τους λελέδες, τους δειλούς και τους νοικοκυραίους
κείνους τους αχυράνθρωπους που κάνουν τους ωραίους.
Τι είναι αυτοί ρε; Ο άλλος (γαλάζιος βουλευτής) έβγαλε selfie με νεκρό μητροπολίτη!
Ολες οι προσπάθειές τους είναι να κάνουν τα πάντα μαύρα, την ώρα που μιλάνε για «πράσινα».
– Τάσο μην κάνεις το χαζό, αφού το ξέρουν όλοι:
τούτη τη χώρα κουμαντάρουν πάντα οι μαφιόζοι
που στη βιτρίνα έχουνε κάποιονε καραγκιόζη
χωρίς να νιώθουν απειλή απ’ του λαού το “βόλι”.
– Ασε τα κομμουνιστικά Γκόλφω και συμμαζέψου
γιατί έρχεται ανάπτυξη, έρχονται επενδύσεις,
μερίσματα, επιδόματα, το είπαν στις ειδήσεις
η χώρα προχωράει εμπρός, σύμπλευσε και βολέψου.
«Πάει κι ο Στέφανος» τραγουδούσε παλιά ο Αντώνης Καλογιάννης, «πάει κι ο Γιώργος (Τσίπρας) λόγω Στέφανου» λέει το νέο τραγούδι…
Μετά το μετρό (το οποίο μόνο ακούμε και ακόμα δεν είδαμε!) έρχεται λέει και ο προαστιακός της Θεσσαλονίκης! Κρίμα που όσοι είναι εν ζωή σήμερα δεν θα προλάβουν να τον δουν…
“Ενας νέος ανθρωπολογικός τύπος ατόμου αναδύεται, που καθορίζεται από την απληστία, την αποστέρηση και τον γενικευμένο κομφορμισμό. Ο καπιταλισμός φαίνεται ότι επιτέλους κατόρθωσε να κατασκευάσει τον ανθρώπινο τύπο που του «αντιστοιχεί»: διαρκώς περισπασμένο, σε ζάπινγκ από τη μιαν «απόλαυση» στην άλλη, χωρίς μνήμη και χωρίς πρόταγμα, έτοιμο να ανταποκριθεί σε όλες τις προκλήσεις μιας οικονομικής μηχανής που όλο και περισσότερο καταστρέφει τη βιόσφαιρα του πλανήτη για να παραγάγει αυταπάτες αποκαλούμενες εμπορεύματα” (Κορνήλιος Καστοριάδης).
Δυο-δυο τα φίδια έπνιγε ο Ηρακλής στην κούνια.
Σιγά τα ωά. Η Νίκη αυτό το κάνει με τακούνια.
“Προσμέναμε οι μαύροι με ανοιχτό το στόμα / στα πράγματα να έλθη και το δικό μας κόμμα / να πάρωμ‘ επί τέλους και ‘μεις καμιά μερίδα / να ζήσωμε για λίγο καιρό απ‘ την πατρίδα” (Γεώργιος Σουρής).
Πόσα λίτρα λύτρα για να λυτρωθούμε από την υπόθεση Λύτρα; Να τα πληρώσουμε ρε παιδιά.
Φυσικά και υπάρχει ασφάλεια στο internet. Οπως άλλωστε και το αντίστροφο.
Κοκκινοσκουφίτσα
