πού είσαι, της ανατροπής γενιά;
Με απόφαση του Αρείου Πάγου που εκδόθηκε τέτοιες μέρες (24 Ιουλίου) του 1938, «η ιδιότητα του κομμουνιστή αποτελεί δυσφήμιση». Ασχολίαστο (ass, χολή, άστο).
Ενα μεγαλειώδες ερώτημα, που τίθεται πρωτοσέλιδα στην εφημερίδα «Δρόμος της αριστεράς», ήρθε να μας βάλει σε σκέψεις και να εγείρει πλέον σοβαρά ζητήματα για τη διανοητική κατάσταση κάποιων «αναλυτών» (ή απλώς παρατηρητών). «Συντηρητικοποιείται η ελληνική κοινωνία;» αναγράφεται με μεγάλα γράμματα! Χέζουν οι αρκούδες στο δάσος;
…«Δεν πιστεύω σ’ αυτή την αριστερά, όπως δεν πιστεύω στο ΚΚΕ. Και οι δύο διατηρούν τα μαγαζάκια της αντιπολίτευσης και πασχίζουν να τα κρατήσουν ανοικτά. Οταν ξεκινούσε η κρίση, θεωρούσα ότι ήταν μια ευκαιρία να ξυπνήσουν μερικά πράγματα μέσα μας, όπως η συλλογικότητα. Αντ’ αυτού ξύπνησε το τέρας της Χρυσής Αυγής και η ανοησία της ψευτοαριστεράς, που πηγαίνει από εδώ κι από εκεί και τα βρίσκει με τους πάντες – απ’ την Ευρώπη μέχρι την Εκκλησία. Και δυστυχώς, οι άνθρωποι ακόμα πιστεύουν στα κόμματα κι ότι θα βρεθεί ο βοσκός που θα τα πάει σε ένα καλύτερο μέρος!» (Γιάννης Αγγελάκας).
Τρέμει η γη από σεισμούς, μα και η Ολγα τρέμει
τρέμει και η Αγγέλα μας κι ο κόσμος συλλογιέται.
Βοηθάτε συντρόφια, φωνάξτε τον υφυπουργό Απλούστευσης Διαδικασιών του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης. Κατέβασα μια συνταγή από το διαδίκτυο και παλεύω μια ώρα με τη μπεσαμέλ, αλλά δεν δένει!
Αχ βρε Αλέξη έφυγες και άφησες τον Κούλη
και δίχως την… αριστερά θα ζήσουμε σαν δούλοι.
Γιατί μας το 'κανες αυτό και push κατά να πήγες
που 'ρχεται Αύγουστος πικρός και θα μας φάνε οι μύγες.
Δεύτερο φύλλο με τη Δόμνα στην κυβέρνηση και (είπαμε, δεν θα πλήξουμε με τα νέα φυντάνια) πάλι μαζί της ασχολούμαστε! Τη φορά αυτή όχι μόνοι μας, αφού η δήλωσή της ότι «η αγιοποίηση του αντιδικτατορικού αγώνα ισοδυναμεί με συλλογική ψυχική νόσο» είναι αρκετά βαριά για να την καταπιεί οποιοδήποτε έλλογο ον. Κάποιος να τη συμμαζέψει κι ας χάσουμε τη… χορηγία της.
Τώρα που 'σαι της αγροτιάς, Μάκη μου, το κεφάλι
πάρε αλυσοπρίονο ή έστω το τσεκούρι
και κόψε ξύλα στο σωρό γιατί χειμώνας φτάνει.
Πικραμμένος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης (ο πιπι ντε), Ζαββός ο ένας υφυπουργός οικονομικών. Και Μίλβα έχουμε (Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης), κατά το ΛεΠα. Και μια σειρά από ερωτήματα, ενώ διαρκώς προκύπτουν κι άλλα: Το πρώτο συνθετικό του υφυπουργού εξωτερικών Φραγκογιάννη αναφέρεται στο νόμισμα ή στον λαό; Θα μακροημερεύσει άραγε ο υφυπουργός Υγείας Κοντοζαμάνης; Τι σχέση έχει εκείνο το ΠαΘε (τι προστακτική κι αυτή!) του υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Θεοδωρικάκου με την ομώνυμη οδό που διασχίζει την Ελλάδα; Σκέρτσα ο Σκέρτσος; Α, μπα…
Κούλη, πριν φέρεις τα παιδιά που φύγανε για έξω
κλείσε λιμάνια και σταθμούς, πριν φύγουν κι όσα μείναν'.
«Αρχισαν πάλι τα “δεν έχει λεφτά η ΔΕΗ ούτε για να αγοράσει στύλους“, “κανείς ιδιώτης δεν θέλει να την αγοράσει“. Ο,τι λέγανε δηλαδή για την Ολυμπιακή και ότι από την ιδιωτικοποίηση και τα λεφτά που θα μάζευε ο Χατζηδάκης, θα φτιάχνανε νοσοκομεία και σχολεία. Και τι κάνανε τελικά; Οχι νοσοκομεία δεν φτιάξανε, αλλά έκλεισαν κι αυτά που λειτουργούσαν. Που λέγανε για τον ΟΣΕ “να τον πουλήσουμε έστω και για ένα ευρώ“ και τελικά τον χάρισε κοψοχρονιά ο ΣυΡιζΑ στους Ιταλούς. “Ούτε κωλόχαρτο το «Μακεδονία»“ και αντί να βάλουν κα'να χαρτί, ξεπούλησαν δεκατέσσερα αεροδρόμια στους Γερμανούς. Το ίδιο παιχνίδι συνέχεια, επαναλαμβάνεται μονότονα με τα ίδια γελοία επιχειρήματα. Απόλυτη απαξίωση μιας κρατικής επιχείρησης με σκοπό το ξεπούλημά της και το μοίρασμα των απαραίτητων μιζών στον κάθε αρμόδιο που θα υπογράψει. Ενα τεράστιο ατελείωτο πλιάτσικο» (Χάρης Ζάβαλος).
«Ουδέποτε έχω υπάρξει αντισημίτης» δήλωσε ο άλλοτε τσεκουροφόρος Μάκης Βορίδης. Και –εκτός από εμέσματα- οι μη έχοντες μνήμη χρυσόψαρου πλημμύρισαν το διαδίκτυο με τη φωτογραφία του με φόντο αφίσα των ολυμπιακών αγώνων του Χίτλερ το 1936…
Κοκκινοσκουφίτσα