είσαι ο μπάτλερ τους, Αλέξη
«Εγώ δεν είμαι της βίας αλλά μπορώ να μαζέψω μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πιστούς» δήλωσε ο μητροπολίτης Ανθιμος. Να τους βάλει πού;
Επειδή «είμαστε όλοι Γαλλόπουλα» (και γαλόπουλα πλέον στις μέρες μας, ενίοτε και κότες ή άλλα στρουθοειδή κάτω από την απροκάλυπτα ορατή σιδερένια μπότα), οφείλουμε να θυμίσουμε ότι την προσεχή Πέμπτη κλείνει τα 61 χρόνια του ο μέγας Καρλωμένος Charlemagne (της Κάρλα ντε) Νικολά Σαρκοζί.
Οφείλουμε να θυμίσουμε επίσης, ότι την ίδια μέρα του 2008 «εκοιμήθη» (προσέξτε την καθιερωμένη λέξη. Μη νομίσετε ότι πέθανε, αυτά είναι για την πλέμπα, η οποία ενίοτε δεν πεθαίνει αλλά ψοφάει) ο μέχρι τότε ακοίμητος φρουρός της κοιμισμένης πλην πανσέπτου και τετιμημένης πατρίδος και των εθνικών ιδεωδών, συχνός αρθρογράφος του «Στόχου» («Κεραυνός»), αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Εκτοτε οι ζώντες κοιμισμένοι παραδίδουν την ωραία κοιμωμένη πατρίδα εις ξένα χέρια, τα οποία –ως γνωστόν μέσω του λαϊκού άσματος- είναι μαχαίρια. Διαβάστε και κανένα λαϊκό έντυπο, δεν μπορούμε να τα λέμε όλα εμείς, a miss, ε μις;
Ιστορικών μνημών συνέχεια: Η προεδρία της Νέας Δημοπρασίας διαψεύδει ως ανυπόστατες και κακοήθεις τις φήμες ότι ο νέος πρόεδρός της θα εορτάσει την Παρασκευή τη συμπλήρωση των 105 χρόνων από τη γέννηση του Peter von Siemens, γερμανού μέγα ευεργέτη του ιδίου, της οικογενείας, του κώματος και της πατρίδας.
Κλείνοντας με τα επετειακά, την προηγούμενη εβδομάδα συμπληρώθηκαν 97 χρόνια από τη δολοφονία της Rosa Luxemburg. Θυμίζουμε δύο πραγματάκια που καθίστανται εξόχως επίκαιρα και στις (μαύρες) μέρες μας που τις ορίζουν οι σαλτιμπάγκοι και οι σαλταδόροι της ζέχνουσας, σκουριασμένης, σαραβαλιασμένης, μα «αθάνατης» καπιταλιστικής καρότσας: «Στην αστική κοινωνία ο ρόλος της αριστεράς είναι ο ρόλος του κόμματος αντιπολίτευσης. Σε κόμμα εξουσίας επιτρέπεται να υψωθεί μόνο πάνω στα ερείπια του αστικού κράτους (…) Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως φαίνονταν. Για πολλά χρόνια υπήρχε ένα κυρίαρχο ρεύμα μέσα στο κόμμα που ενώ μιλούσε επαναστατικά στις εκδηλώσεις του και στις πρωτομαγιάτικες γιορτές, το μόνο που ήθελε ήταν η διατήρηση της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Με λίγα λόγια δεν επιθυμούσε την επανάσταση. Η κομματική μηχανή ήταν τελικά πιο σημαντική από την ίδια την επανάσταση».
Νέος άνεμος πνέει στη χώρα μετά την εκλογή αρχηγού νέου στη Νέα Δημοκρατία (πόσα «νέα» μαζί! «Το μέλλον χτίζει η νιότη»…). Συναντήσεις, ανασυγκροτήσεις, ανασκουμπώματα, επαφές, οργασμός! Μέχρι και οι δημοσκοπήσεις δίνουν πια ανοιχτά καθαρό προβάδισμα στο κώμα έναντι του ΣυΡιζΑ. Η χαρά των θεσμών (ποια τρόικα ρε;), το ωραίο παραμύθι της αστικής δημοκρατίας που το αίσθημα ασφάλειας και τη θαλπωρή του τόσο χρειάζεται το κυνωνικό σώμα. Αποδεδειγμένα.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εθνική υπερηφάνεια να φουσκώνει τα ήδη φουσκωμένα από την κοτοπουλοφαγία και την έλλειψη ασκήσεων στους δρόμους (πού είναι τα ωραία χρόνια των δρόμων;) στήθη, καταγράψαμε την υπερήφανη, λεβέντικη, αγωνιστική δήλωση του Προκόπη Παυλόπουλου για την Angela Merkel στη γερμανική εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung». «Η πορεία της καγκελαρίου είναι θαρραλέα» ήταν ο τίτλος συνέντευξης του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και η –ενόψει της επίσκεψής του- δήλωση: «Είναι μεγάλη πολιτικός, θαυμάζω την πολιτική της για το προσφυγικό».
Χρειάστηκε να περάσουν μήνες και χρόνια μέχρι να αποφασίσει η ΠΟΠΕΚ να στείλει επιστολή προς τον υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης και προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, αναδεικνύοντας το μείζον (μη ζων) ζήτημα της άτιμης τιμής της βενζίνης, το ζήτημα της μεγάλης ληστείας. Που όταν το πετρέλαιο είχε εκατό δολάρια το βαρέλι, η βενζίνη κόστιζε 1,5-1,6 ευρώ το λίτρο και σήμερα με το πετρέλαιο κάτω από τα σαράντα δολάρια, η βενζίνη κοστίζει 1,3-1,4 ευρώ! (στις ΗΠΑ έχει κάτω από πενήντα σεντς).
«Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί είναι η λευτεριά, και μόλις γεννηθεί του την υποθηκεύουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση;» (Γιάννης Σκαρίμπας).
Κοκκινοσκουφίτσα