Η αναμενόμενη απελευθέρωση του Ιντάν Αλεξάντερ έγινε δυνατή λόγω της στρατιωτικής πίεσης στη Χαμάς. Οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση άλλων ομήρων θα συνεχιστούν ενώ προετοιμαζόμαστε για εντατικοποίηση των επιχειρήσεων στη Γάζα.
Μπενιαμίν Νετανιάχου
(Γελάνε και οι κοτρόνες στο φανταστικό «τείχος των δακρύων» με αυτή τη δήλωση που διένειμε ο Νετανιάχου μέσω του Γραφείου του. Γιατί όλοι ξέρουν -και το γράφουν και το λένε, σιωνιστές πολιτικοί και δημοσιογράφοι- ότι ο Ιντάν Αλεξάντερ απελευθερώθηκε από τη Χαμάς, μετά από χωριστές διαπραγματεύσεις που έκανε με τους Αμερικανούς, κατά τις οποίες αναλήφθησαν υποχρεώσεις και από την αμερικανική πλευρά. Aν η απελευθέρωση του Ιντάν ήταν αποτέλεσμα του πολέμου γενοκτονίας, γιατί δεν απελευθερώθηκε και κανένας άλλος μαζί του; Και γιατί τον Ιντάν παρέλαβαν οι απεσταλμένοι του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ και Ανταμ Μπόλερ, δηλαδή οι αμερικανοί διαπραγματευτές; Ο παλαιστίνιος αναλυτής του Αλ-Τζαζίρα, Σαΐντ Ζιάντ, έκανε μια εύστοχη παρατήρηση: «Η Χαμάς κατάφερε να κωδικοποιήσει την υπόθεση του Iντάν Αλεξάντερ με έναν τρόπο διαφορετικό από τους υπόλοιπους 250 κρατούμενους, με αποτέλεσμα το όνομά του να ακούγεται συχνά από τους εκπροσώπους της αμερικανικής διοίκησης και τον πρόεδρο Τραμπ, δίνοντάς του μεγαλύτερη βαρύτητα από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Αυτό επέτρεψε στo Kίνημα να τον αξιοποιήσει ως διαπραγματευτικό χαρτί σε ένα διαφορετικό πλαίσιο από εκείνο των συνήθων ανταλλαγών κρατουμένων, σε μια ευαίσθητη χρονική στιγμή». Αν ζούσε ο Αλέφαντος θα φώναζε στον Νετανιάχου: «Μάθε μπαλίτσα από τους άρχοντες της Χαμάς, ρε Μπίμπι»)
