Αν ήταν άλλες εποχές, οι συριζαίοι θα διαδήλωναν ενάντια στις βάσεις του θανάτου και στους Αμερικάνους φονιάδες των λαών. Τι να πουν, όμως, τώρα; Να καταγγείλουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι παραδίδει «γην και ύδωρ» στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές; Αφού τη συμφωνία για τις βάσεις την είχαν προετοιμάσει αυτή και η κυβέρνηση Μητσοτάκη απλά συνέβη να βάλει την υπογραφή της.
«Δεν αποτελεί ενεργητική εξωτερική πολιτική ο κατευνασμός και οι διαπροσωπικές σχέσεις – Χρειάζονται έργα και όχι λόγια», ήταν ο τίτλος δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ με δήλωση του τομεάρχη Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλου. Ο Πομπέο ήρθε στην Αθήνα, ο Πομπέο υπέγραψε συμφωνία για νέες στρατιωτικές βάσεις και επέκταση των παλιών, στον Ερντογάν και τις σχέσεις με την Τουρκία επικέντρωνε ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να πετάξει τη μπάλα στην κερκίδα.
Δεν μπορούσε, βέβαια, να αποφύγει την ουσία. «Η επίσκεψη [Πομπέο] ήταν θετική στο βαθμό που συνέχισε την πορεία αναβάθμισης των διμερών σχέσεων που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια», δήλωσε ο Κατρούγκαλος. Και σε μια εκδήλωση άκρατης αμερικανοδουλείας συνέχισε: «Και εδώ η Κυβέρνηση Μητσοτάκη βασίζεται στο πλαίσιο που χτίστηκε». Αρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την παραμικρή αντίρρηση για όσα συμφώνησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την αμερικάνικη κυβέρνηση του Τραμπ. Τα θεωρεί συνέχιση της δικής της πολιτικής.
Μετά απ' αυτά, άρχισε το θόλωμα των νερών με κριτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οχι για τη συμφωνία που υπέγραψε, αλλά «δεν αναλαμβάνει καμία ενεργητική πρωτοβουλία ακόμη και εκεί που το έδαφος είχε ήδη προετοιμαστεί από εμάς. Συγκεκριμένα, δεν ακούστηκε ούτε λέξη για κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας για την παραβατική της συμπεριφορά, ενώ σχετικό νομοσχέδιο έχει ήδη κατατεθεί στο Κογκρέσο». Πρόκειται, φυσικά, για μπουρδολογία. Μήπως είχε γίνει τίποτα διαφορετικό επί ΣΥΡΙΖΑ;
