Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο Siemens; Περισσότερα από δέκα. Τώρα τελειώνει η δίκη για τα λεγόμενα «μαύρα ταμεία» της Siemens. Εννοείται πως κανένα πολιτικό πρόσωπο δεν κάθεται στο εδώλιο του Εφετείου Κακουργημάτων, καθώς το αδίκημα της δωροδοκίας κρίθηκε παραγεγραμμένο (με βάση το νόμο περί ευθύνης υπουργών). Δικάζονται μόνο 58 πρόσωπα, κυρίως στελέχη της Siemens και του ΟΤΕ.
Οχι βέβαια ο αρχιμάνατζερ της Siemens στην Ελλάδα, Μιχάλης Χριστοφοράκος, ο άνθρωπος που κανόνιζε τις δουλειές και διοχέτευε τις μίζες μέσα από διάφορα κανάλια. Το γερμανικό κράτος φρόντισε να του παράσχει ασυλία, δικάζοντάς τον σε μια τυπική ποινή. Η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε να κηρυχτεί ο Χριστοφοράκος ένοχος για δωροδοκία κατ' εξακολούθηση και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, αρνούμενη ότι υφίσταται δεδικασμένο από τις αποφάσεις της γερμανικής Δικαιοσύνης. Ακόμα κι αν γίνει δεκτή από το δικαστήριο η πρότασή της, σκασίλα του του Χριστοφοράκου. Θα το παλέψει νομικά μέχρι το τέλος, φτάνοντας μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Κι αν δε δικαιωθεί (με αναγνώριση του δεδικασμένου), πάλι σκασίλα του. Θα μείνει στη Γερμανία, όπου δεν μπορεί να τον πειράξει κανένας.
Σημασία έχει να δούμε τη σημερινή εικόνα. Δικάζονται κάποιοι τεχνοκράτες, κανένας πολιτικός και η Siemens έχει «καθαρίσει» με τις εκκρεμότητές της με το ελληνικό κράτος, με το γνωστό κατάπτυστο εξωδικαστικό συμβιβασμό. Και βέβαια, εξακολουθεί να παίρνει μεγάλα έργα στην Ελλάδα (από το μετρό μέχρι τους φωτεινούς σηματοδότες των οδικών αξόνων των πόλεων). Οι αδελφοί Μητσοτάκη, με τις αποδεδειγμένες σχέσεις με τον Χριστοφοράκο (ο οποίος φρόντιζε ακόμα και για τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό του γραφείου του Κυριάκου), ζουν και βασιλεύουν στην αστική πολιτική και ο τελευταίος μπορεί να γίνει και ο επόμενος πρωθυπουργός.
Ετσι λειτουργεί ο καπιταλισμός. Οι μίζες είναι απλά ένα απαραίτητο στοιχείο προκειμένου να αποκτά μια εταιρία πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της. Μ' αυτόν τον τρόπο συντηρείται το πολιτικό σύστημα.
