Ρώτησαν τον Κ. Ζούλα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής πώς μπορεί να εγγυηθεί την αντικειμενικότητα και την αμεροληψία της ΕΡΤ, όταν τοποθετήθηκε πρόεδρός της κατευθείαν από το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού. Και αυτός απάντησε με… μετριοφροσύνη: «Η απάντηση βρίσκεται στη δημοσιογραφική μου πορεία των σχεδόν 30 ετών, την οποία δεν θα δεχόμουν να διακυβεύσω αν δεν είχα τη ρητή εντολή του πρωθυπουργού να αποκτήσει επιτέλους η ΕΡΤ τον ρόλο που της επιτάσσει το Σύνταγμα, δηλαδή την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων»!
Τόση φλυαρία για να πει δυο ψέματα. Πρώτο, τη θέληση του Μητσοτάκη να γίνει η ΕΡΤ αντικειμενική και δεύτερο, τη δημοσιογραφική πορεία του Ζούλα, που εγγυάται την αντικειμενικότητα. Για το ψέμα που αφορά τον Μητσοτάκη δε χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε. Ποιος αστός πολιτικός βάζει τα χεράκια του και βγάζει τα ματάκια του; Είναι πρόκληση, όμως, να επικαλείται ο Ζούλας τη δημοσιογραφική του πορεία ως εχέγγυο αντικειμενικότητας. Μήπως μπορεί να μας πει πού ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία; Στον «Αθήνα 9,84», ανάμεσα στα ιδρυτικά στελέχη του οποίου ήταν και ο πατέρας του Σ. Ζούλας, ο οποίος -εντελώς… αντικειμενικά- εκτίμησε τις τεράστιες δυνατότητες του 19χρονου γιου του. Μετά πήγε στην «Καθημερινή», διευθυντής της οποίας -όλως… τυχαίως- είχε διατελέσει ο πατέρας του και αρχισυντάκτης ο θείος του Α. Ζούλας. Μέσω «Αθήνα 9,84», βρέθηκε να κάνει το… αγροτικό του στις Βρυξέλλες, επί τριετία. Μετά, επί κυβέρνησης Καραμανλή, βρέθηκε επί επταετία στην ΕΡΤ. Ξανά-μανά στην «Καθημερινή» και στον ΣΚΑΙ και από εκεί διευθυντής του γραφείου Τύπου του Μητσοτάκη (το 2017). Αρκούν αυτές οι σύντομες βιογραφικές αναφορές για να μας πείσουν περί της αντικειμενικότητας και της… αξιοσύνης του.
