Ο Σαμαράς κατονόμασε τον Παπαγγελόπουλο ως τον «Ρασπούτιν» που καταγγέλλουν διάφοροι δικαστικοί. Οταν ρωτήθηκε σχετικά ο Τσίπρας (συνέντευξη στο CNN.gr), απάντησε: «Νομίζω ότι θα πρέπει να απαντήσει ο ίδιος ο κ. Παπαγγελόπουλος σ' αυτή τη δήλωση του κ. Σαμαρά». Η δήλωση του Τσίπρα ερμηνεύτηκε ως άδειασμα του Παπαγγελόπουλου. Οχι άδικα, αφού δεν είπε ούτε μια φράση για να υπερασπιστεί το συνεργάτη του, τον άνθρωπο που παρέμεινε σταθερός στο υπουργείο Δικαιοσύνης όλα τα χρόνια της κυβέρνησης Τσίπρα.
Η εντύπωση ότι ο Τσίπρας αφήνει ακάλυπτο τον Παπαγγελόπουλο ενισχύθηκε από τον Καλογήρου (αυτός είναι άνθρωπος του Μαξίμου), ο οποίος μιλώντας σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη δεν βρήκε ούτε μια λέξη στήριξης του συνεργάτη του στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Ο Παπαγγελόπουλος το 'πιασε το «υπονομούμενο» και αντέδρασε με μια δήλωση παραληρηματικού ύφους (το γράψιμο ποτέ δεν ήταν το φόρτε του, αλλά αυτό παραπάει), η οποία ξεκίνησε με καλαμπούρι («Ρασπούτιν στο χώρο της Δικαιοσύνης δεν υπάρχει σήμερα. Στο παρελθόν δεν ξέρω. Ενδεχομένως να υπήρξε και Ρασπούτιν και Μεσσαλίνα και δεν ξέρω τι άλλο»), συνέχισε με το κλασικό ότι «με μεγάλη προσπάθεια σιωπούσε» γιατί θεωρεί ότι «ειδικά αυτή την περίοδο η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη για ήπιο πολιτικό κλίμα μέχρι τις εκλογές και για μέγιστη πολιτική συναίνεση μετά τις εκλογές» και συνέχισε με απειλές για προσφυγή στη Δικαιοσύνη «για να αποκαλύψω και να αντιμετωπίσω θεσμικά τους πραγματικούς σκευωρούς, τους παρανοϊκούς κακοήθεις συκοφάντες, τις μεθόδους και τα όργανα του παρακράτους που χρησιμοποιούν».
Η δήλωση έκλεινε με μια αόριστη απειλή ότι «θα πιάσει το νήμα από την αρχή. Για όλους, για όλες και για όλα. Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια όπως λέει ο λαός μας και γι’ αυτό δεν μπορεί να πάει μακριά. Ετσι λοιπόν εγώ μπορώ να αντέξω τα ψέματά τους. Οι παρανοϊκοί, ραδιούργοι συκοφάντες τι θα κάνουν με την αλήθεια; Μπορούν να την αντέξουν;».
Αυτό το τελευταίο εμείς το διαβάζουμε και σαν απειλή για τους Τσιπραίους, σε περίπτωση που δοκιμάσουν να τον πετάξουν στα σκυλιά, αφήνοντάς τον ανυπεράσπιστο. Γι' αυτό και νομίζουμε ότι δύσκολα θα τον αφήσουν ανυπεράσπιστο. Μπορεί σήμερα να τον αδειάζουν πολιτικά (έχουν και τα δίκια τους, καθώς από «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους», όχι μόνο δεν έβγαλαν το παραμικρό πολιτικό όφελος, αλλά παθαίνουν και ζημιά), όμως ξέρουν ότι ξέρει. Και μπορεί να τους κάνει ζημιά. Εκτός αν δεν έχει τίποτα στα χέρια του εκτός από διηγήσεις για το ένα ή το άλλο.
Ολα θα εξαρτηθούν από τη στάση που θα κρατήσει μετεκλογικά ο Μητσοτάκης. Θα υποχωρήσει στην πίεση του Σαμαρά, ο οποίος εμφανίζεται ήδη με φανατικό ρεβανσισμό, και θα ανοίξει αμέσως δικαστικό μέτωπο, με αντικείμενο τον Παπαγγελόπουλο, ο οποίος δε θα είναι βουλευτής, ούτε θα μπορεί να μοστράρεται ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ; Εχει ο Παπαγγελόπουλος «άκρες» στο περιβάλλον Καραμανλή, ώστε μέσω αυτού να εξασφαλίσει την ασυλία του; Και ο δικαστικός μηχανισμός θα συνεχίσει να εμφανίζεται διχασμένος ή θα απαιτήσει «ηρεμία και ανασυγκρότηση», προκειμένου να μερεμετίσει τις σήμερα διάτρητες «παράγκες» του; Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα υπάρχουν και περιμένουν απαντήσεις στο διάστημα μετά τις εκλογές. Η λογική λέει πως τον Μητσοτάκη τον συμφέρει μια αποκλιμάκωση, όμως σ' αυτές τις περιπτώσεις ποτέ δεν ξέρεις.
Σχετικά Αρθρα
