«Ολα αυτά, ενώ μεγάλη πρεσβεία έκανε εντατικές επαφές με θεσμικούς παράγοντες και τουλάχιστον τρεις πολιτικούς αρχηγούς δίνοντας ωμά μηνύματα. Ποια είναι αυτά; Οτι η ακυβερνησία είναι επικίνδυνη και η περίοδος χάριτος που έχει η Ελλάδα τελειώνει σε τρεις ή τέσσερις μήνες. Οτι δεν συζητείται αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, αλλά κάποια αναπτυξιακά μέτρα. Οτι χρειάζεται εξαγγελία συγκεκριμένων κινήσεων –όπως για τη φοροδιαφυγή– από τη νέα κυβέρνηση για τις πρώτες εκατό ημέρες της θητείας της ώστε να ξαναρχίσει η Ελλάδα να χτίζει αξιοπιστία. Διαφορετικά η τρόικα θα κάνει βαριές ανακοινώσεις». Αυτά τα εκπληκτικά έγραφε στην κατακλείδα του το κεντρικό ρεπορτάζ των «Νέων» για τις διαπραγματεύσεις στο προεδρικό μέγαρο, στο φύλλο της περασμένης Τρίτης. Το ίδιο ρεπορτάζ παραπάνω ανέφερε: «Η Δευτέρα 14 Μαΐου υπήρξε ημέρα παρασκηνιακών κινήσεων σε παράλληλα επίπεδα. Κινήθηκαν η Προεδρία, η Συγγρού αλλά και πρεσβεία μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας».
Οτι το παρασκήνιο σ’ αυτές τις περιστάσεις παίρνει φωτιά το γνωρίζουμε. Ολα τα αστικά κόμματα και ιδιαίτερα αυτά που ασκούν εξουσία έχουν ποικίλες εξαρτήσεις με διάφορα αφανή κέντρα, όπως επίσης εξαρτήσεις έχουν από καπιταλιστές και μιντιάρχες οι περισσότεροι από τους βουλευτές που κυνηγούν το σταυρό. Δεν περιμέναμε, όμως,ότι εν έτει 2012 θα έβγαινε η μεγαλύτερη αστική φυλλάδα και θα αποκάλυπτε ότι μια πρεσβεία ευρωπαϊκής χώρας (η γερμανική φωτογραφίζεται) παρεμβαίνει τόσο ωμά στις διαπραγματεύσεις του πολιτικού συστήματος και μάλιστα συναντιέται με τουλάχιστον τρεις πολιτικούς αρχηγούς (Σαμαράς και Βενιζέλος οι δύο, ο τρίτος;).
Η αστική Ελλάδα γυρίζει στην εποχή του Πιουριφόι, με τη διαφορά ότι στη θέση του εκάστοτε αμερικανού πρεσβευτή βρίσκεται κάποιος ευρωπαίος. Βέβαια, οι πρεσβείες των ιμπεριαλιστικών χωρών (και η αμερικάνικη, φυσικά) πάντοτε παρενέβαιναν στις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις. Μόνο που μετά την πτώση της χούντας αυτό γινόταν με κάποια μυστικότητα, για να μην προκαλέσουν τη λαϊκή κατακραυγή. Δεν έβγαιναν να το διατυμπανίσουν κιόλας.